Dədə Qorqud ● 2015/I I 62
bu zaman onlar Sovet Rusiyasına can-başla xidmət edən azərbaycanlılara qarşı
da bəzən amansızcasına davranırdılar. Azərbaycanı simasızlaşdırmaq, xalqın
müqavimət gücünü qırmaq siyasətini həyata keçirməklə yadellilərin əlində alət
rounu oynayan AK (b) P-nin 2-ci qurultayında deyilirdi: «... Müsəlmana etibar
etmək olmaz, o ola bilsin ki, yaxşı kommunistdir, ancaq müsəlmandır, onun qəl-
bində müsavat ruhu vardır» (2, s.207). Ancaq bunu da xüsusi vurğulamaq lazım-
dır ki, bolşevik rejiminin bütün cəhdlərinə baxmayaraq xalq kütlələri içərisində
milli azadlıq ideyalarını onların qəlblərindən tam silib atmaq mümkün olmadı.
Aprel çevrilişindən sonrakı ilk illərdə Sovet Rusiyasının Azərbaycana mü-
nasibəti bərabərhüquqlu dövlətlərin münasibəti təsirini bağışlayırdı. Belə ki,
1920-ci ilin sentyabrında Bakıda – müstəqil Azərbaycanın paytaxtında Şərq
xalqlarının birinci qurultayının keçirilməsi, 1920-ci il sentyabrın 30-da RSFSR
ilə Azərbaycan arasında Moskvada hərbi-iqtisadi ittifaq haqqında müqavilənin
bağlanması Azərbaycanı müstəqil dövlət kimi səciyyələndirən addımlar idi. Bu
addımlarda hansı məqsədlər güdülürdü? Şərq aləmində kommunist ideyalarını
yaymaq məqsədi güdən Şərq xalqlarının I qurultayında qarşıya qoyulmuş məq-
sədin mənasızlığı tez bir zamanda məlum oldu.
Şərqdə «dünya inqilabi» ideyalarının yayılması mənasız görünən kimi,
Azərbaycanın da müstəqillyi Rusiyanın nəzərində mənasızlaşdı. Ermənistanda
1920-ci il noyabrda və Gürcüstanda 1921-ci il fevralda Sovet hakimiyyətinin
elan edilməsi ilə əslində “müstəqillik oyunu” sona çatdı. Ortaya yeni bir ideya
Zaqafqaziya respublikalarını vahid bir dövlət çərçivəsində birləşdirmək ideyası
atıldı. Bəzi yerli kommunistlərin müstəqil davranış meyllərinin qarşısını alan
vahid Zaqafqaziya idarəçilik orqanının yaradılmasına sadiq rus canişini Orconi-
kidze rəhbərlik edirdi. Məsələ siyasi cəhətdən elə qoyulurdu ki, guya vahid Za-
qafqaziya yaratmaq ideyası yerli kommunistlərin öz arzu və istəyidir.
Bu yeni siyasi addımın xalqın istək və tələbi kimi qələmə verilməsi təsa-
düfi deyildi. Çünki Gürcüstanda, Azərbaycanda və Ermənistanda məsələnin
mahiyyətini dərk edən və milli hissləri daha güclü olan kommunistlər buna qarşı
etiraz səslərini qaldırırdılar. Lakin onlar «millətçi» möhürü ilə damğalanır və
sosializmin düşmənləri elan olunurdular. Beləliklə, respublikada saysız-hesabsız
yığıncaqlar keçirildi. Qorxu altında keçirilən bu yığıncaqlarda əsas qərarlar
birmənalı oldu. Yəni xalq guya federasiya istəyir.
IV Ümumazərbaycan Sovetlər qurultayında qeyd edildi ki, Azərbaycanda
elə bir qəza, elə bir kənd olmamışdır ki, orada bitərəf kütlələr – fəhlə və
kəndlilər yığışıb Zaqafqaziya federasiyasının yaradılması lehinə qətnamə qəbul
etməsinlər. Beləliklə, aşağıların istəyi adı altında Zaqafqaziya federasiyasının
yaradılması yolunda ilk addım 1921-ci ilin aprelində atıldı. Belə ki, Azərbaycan,
Gürcüstan və Ermənistan dəmir yol idarəçiliyinin, iyulda isə Xarici Ticarət
orqanlarının birləşdirilməsi haqqında saziş imzalandı. 1921-ci il noyabrın əvvəl-
lərində RK(b)P Qafqaz bürosu Azərbaycan, Gürcüstan və Ermənistan arasında
Dədə Qorqud ● 2015/I I 63
federative ittifaqın yaradılması təklifini irəli sürdü, həmin ayın axırında RK(b)P
MK-nın Siyasi bürosu Zaqafqaziya Federasiyasının yaranması haqqında qətna-
mə qəbul edildi. AK(b)P-na rəhbərlik edən S.M.Kirov Zaqafqaziya federasiyası
ideyasını inadla müdafiə edir və bu ideyanı əzmlə həyata keçirirdi.
1922-ci ilin fevralında Zaqafqaziya partiya təşkilatlarının I qurultayı çağı-
rıldı. Fevralın 23-də Orconikidze Zaqafqaziya ölkə komitəsinin birinci katibi
seçildi. Zaqafqaziya ölkə Komitəsinin Rəyasət heyətinə Orconikidze, Kirov,
Oraxelaşvili üzv, Myasnikov isə namizəd seçildi. Elə ilk tərkibdən ölkə komitə-
sinin əsil mahiyyəti özünü büruzə verdi. Zaqafqaziya Ölkə Komitəsinin 1922-ci
il aprel plenumu rəyasət heyətinin tərkibinin sayını 5 nəfərə qaldırdı. Myasnikov
və Maxaradze rəyasət heyətinin üzvü, Yaqubov isə namizəd seçildi. Yalnız iyun
ayında Nərimanov rəyasət heyətinin tərkibinə daxil edildi.
1922-ci il dekabrın 4-13 arasında keçirilmiş I Zaqafqaziya Sovetlər qurul-
tayı – Zaqafqaziya Sovet Federativ Sosialist respublikası təşkil etmək haqqında
qərar qəbul etdi. Qurultayda Ali qanunvericilik orqanı – Zaqafqaziya Mərkəzi
İcraiyyə Komitəsi seçildi. AK(b)P-nın V qurultayında (1923-cü il mart) S.M.Ki-
rov və digər partiya liderləri tərəfindən Zaqafqaziya federasiyasının yaradılması-
nın əsil bolşevik mahiyyəti açıqlandı: «Bizim siyasi və iqtisadi şəraitimiz elə de-
yildir ki, biz hər bir millətə imkan verək ki, tam ayrılsın. Bizim milli münasi-
bətlər tarixi sizin yaxşı yadınızdadır. 1917-ci ildə kommunistlər hakimiyyətə gə-
lən zaman çar imperiyası necə oldu – o tam dağıldı. Nəinki hər bir millət ayrıldı
və onlar hətta özlərini siyasi cəhətdən dövlət elan etdilər. Bu ilk anlar idi ki, biz
elan etmişdik hər bir millət ayrıla bilər. Hamı özünü azad və müstəqil hiss etdi,
hər bir icma necə deyərlər özünü dövlət kimi hiss etdi. …Sosialist respublikaları
birləşməlidir. O, bir mərkəzdən idarə olunmalıdır. Ordu, ordunun gücü və rəh-
bərliyi bir mərkəzdən almalıdır. …Zaqafqaziya federasiyasının yaranmasını bi-
zim bir illik mövcudluğumuzun ən başlıca siyasi anı hesab etmək olar» (6,
s.214).
Digər sovet respublikalarının münasibətlərini formalaşdırmaq məqsədilə
1922-ci il avqustunda PK(b)P MK tərəfindən İ.Stalinin başçılığı ilə xüsusi
komissiya yaradıldı. Stalinin «muxtariyyatlaşdırma» planı daha çevik planla –
bərabərhüquqlu respublikalar ittifaqı planı ilə əvəz edildi. 1922-ci il dekabrın
30-da Moskvada açılan SSRİ I Sovetlər qurultayı SSRİ-nin təşkili haqqında bə-
yannaməni və müqaviləni təsdiq etdi. Qurultay Sovet dövlətinin ali orqanı –
SSRİ Mərkəzi İcraiyyə Komitəsini seçdi. 1923-cü il yanvarın 2-də keçirilən
SSRİ MİK-nin birinci sessiyası MİK-nin rəyasət heyətini və sədrlərini seçdi.
Azərbaycan respublikasından bura N.Nərimanov seçildi.
1921-ci il dekabrın 2-də Bakı Sovetinin iclasında deyilirdi ki, Zaqafqaziya
respublikalarında, onların hər birində 15 komissarlıq olmaqla 45 komissarlıq
vardır. Bu Zaqafqaziyanın büdcəsini ağırlaşdırır, çətinləşdirir və başqa bir sahə-
də istifadə edilməsi mümkün olan bir çox məsul işçiləri zəruri olan işdən ayırır.
Dostları ilə paylaş: |