“Özel Hukuk” Uluslararası Sempozyum
13
Hətta səhiyyə sisteminin hüquqi və maliyyə
xidməti sektorundan fərqli olduğunu düşünən
birisi ABŞ-a baxdıqda şans itkisi nəzəriyyəsi-
nin fərqli bir şəkildə tətbiq edilmədiyini görə-
cəkdir. ABŞ-da ştat hüquqlarının çoxunda tibbi
sahədəki qüsurlu müayinə və müalicədəki iti-
rilmiş şans nəzəriyyəsi on ildən çox təxminən
indiyə qədər 20 ildir ki, tətbiq edilir
[35]
. Bəlkə
ABŞ-ın səhiyyə sisteminin çox böyük prob-
lemlərinin olduğu deyilə bilər, fəqət bu qətiy-
yən itirilmiş şans nəzəriyyəsinin tətbiqindən
irəli gəlməmişdir.
5. Nəticə
Bu çıxışı hazırlayarkən ilk əvvəl səbəbli əla-
qənin tam olaraq müəyyənləşdirilə bilmədiyi
hallarda məsuliyyətlə əlaqədar olaraq “T ibb sa-
həsindəki qüsurlu müayinə və müalicələrə dair
hüquq sahəsindəki inkişaf” haqqında danışmaq
istəmişdim. Ancaq, bu ba şlıq yeniliklərin var
olduğunu ifadə edə bilərdi. T əəssüf ki, belə
olmadı. T ibbi hüquqda itirilmiş şans nəzəriy-
yəsi hələ Fransız hüququ və bu nəzəriyyənin
daha az tətbiqat sahəsi tapdığı Roma hüqu-
qunun Avropadakı müttəfiqləri ilə daha çox
məhduddur. Almaniyadakı məhkəmələr həkim-
lərin ağır qüsurlu davrandıqları halda isbat mü-
kəlləfiyyətinin dəyişdiyi qəribə bir nəzəriyyəyə
riayət edirlər və itirilmiş şans nəzəriyyəsini
qəbul etmir, hətta digər bəzi ölkələr kimi (məs.
Avstriya) müzakirə etmək belə istəmirlər.
Đngiltərədə təəssüf ki, itirilmiş şans nəzəriyyə-
sinin tibb sahəsində qəbul e dilmədiyi Hotson
prosesi kimi keçmiş məhkəmə qərarlarını əsas
götürən Gregg v. Scott prosesində verilən yeni
bir Ali məhkəmə qərarı vardır.
Beləliklə yeniliklər bizim hal hazırda sahib ol-
duğumuz deyil, əksinə modern milli qanunlara
və nəhayət ortaq Avropa qaydalarına aparacaq
olan uzun dövrdə ehtiyac hiss etdiyimiz inki-
şafdır. Səmimi olaraq düşünürəm ki, itirilmiş
şans nəzəriyyəsi tibbi sahədəki qüsurlu müayi-
nə və müalicə hüququndakı səbəbli əlaqənin
qeyri müəyyən olduğu hallara dair ən yaxşı
yanaşmadır. Bunun iki səbəbi vardır. Birincisi
o ya hər şey ya heç nə yanaşmasından uzaqdır.
Đtirilmiş şans nəzəriyyəsi həkimin qüsur u sə bə-
biylə itirilmiş şansın ölçüsünə görə elastiki ola-
raq kompensasiyaya hökm verilməsini nəzərdə
tutur. Đkinci və daha əhəmiyyətlisi itirilmiş şans
nəzəriyyəsi müalicəyə dair hazırlanan müqavi-
lənin mahiyyəti ilə uyğun gəlir. Çox yaxşı bi-
lindiyi kimi fransız nəzəriyyəsində həkim nəti-
hayatiyetini fazlasıyla devam ettirmektedir.
Hatta sağlık sisteminin hukuki ve mali hizmet
sektöründen farklı olduğunu düşünen birisi
ABD’ne baktığında şans kaybı doktrininin
farklı bir şekilde uygulanmadığını öğrenecek-
tir. ABD’de eyalet hukuklarının çoğunda tıbbi
sahadaki yanlış teşhis ve tedavideki kaybedil-
miş şans doktrini on yıldan çok yaklaşık şim-
diye kadar yirmi yıldır uygulanmaktadır
[35]
.
Belki ABD’nin sağlık sisteminin çok büyük
problemlerinin olduğu söylenebilir fakat kesin-
likle bu kaybedilmiş şans doktirinden dolayı
ortaya çıkan bir durum değildir.
5. S onuç
Bu tebliği hazırlarken ilk başlarda illiyet bağı-
nın tam olarak belirlenemediği durumlarda so-
rumluluk ile ilgili olarak “T ıb sahasındaki yan-
lış teşhis ve tedavilere ilişkin hukuk sahasın-
daki gelişmeler” konusunda konuşmak istemiş-
tim. Fakat bu başlık yeni gelişmelerin var
olduğunu ifade edebilirdi. Maalesef bu şekilde
olmadı. T ıbbi hukukta Kaybedilmiş şans dokt-
rini hala Fransız hukuku ve bu doktrinin çok
daha az uygulama sahasının bulunduğu Roma
hukukunun Avrupadaki müttefikleri ile çok
fazla sınırlıdır. Almanya’da mahkemeler dok-
torların ağır bir kusur içinde bulunmaları halin-
de ispat yükünün değiştiği garip bir doktrine
sıkı sıkıya bağlıdır ve kaybedilmiş şans doktiri-
nini reddetmekte hatta diğer bazı ülkeler gibi
(mesela Avusturya) tartışmaya bile açmamak-
tadırlar.
Đngiltere’de maalesef kaybedilmiş şans doktiri-
nin tıp sahasında kabul edilmediği Hotson da-
vası gibi eski mahkeme kararlarını takip eden
Gregg v. Scott davasında verilen yeni bir Yük-
sek Mahkeme kararı vardır.
Böylece yeni gelişmeler bizim halihazırda sa-
hip olduğumuz de ğil aksine modern milli ka-
nunlara ve nihai olarak da ortak Avrupa kural-
larına götürecek uzun vadede ihtiyaç duyduğu-
muz gelişmelerdir. Samimi olarak düşünüyo-
rum ki, kaybedilmiş şans doktrini tıbbi saha-
daki yanlış teşhis ve tedavi hukukundaki illiye-
tin belirli olmadığı dur umlarla ilgili en iyi yak-
laşımdır. Bunun iki sebebi vardır. Birincisi o
ya hep ya hiç yaklaşımından kaçınmaktadır.
Kaybedilmiş şans doktrini doktorun kusuru ne-
deniyle kaybedilen şansın ölçüsüne göre esnek
bir zeminde tazminata hükmedilmesini öngör-
mektedir. Đkinci ve daha önemli olarak kaybe-
dilmiş şans doktrini tedaviye ilişkin olarak
“Mülki hüquq” beynəlx alq simpozium
14
cənin meydana gəlməsi öhdəliyindən (obligation
résultat) deyil, sadəcə etina öhdəliyindən
(obligation de moyens)
[36]
dolayı məsuliyyət
daşıyır. Həkim yaxşılaşmanı qarantiya edə bil-
məz və hüquqi olaraq da bundan ötrü məsuliy-
yətə cəlb edilə bilməz. Əvvəlcə də qeyd etdi-
yim kimi xəstənin müalicəyə necə reaksiya ve-
rəcəyini tam olaraq bilmək mümkün deyildir;
həkimin eləyə biləcəyi və müalicənin başında
vəd edə biləcəyi tək şey, onun yaxşılaşması
üçün yardımçı olacaq şəkildə edilə bilən hər
şeyi etməkdir. Başqa sözlə xəstənin yaxşılaşma
şansının qorunacağı sözünü verməkdir.
Əgər həkimin müalicə müqaviləsindən irəli gə-
lən öhdəliklərinin izahatı doğru isə həkimin
müqavilədən irəli gələn öhdəliklərinə zidd dav-
randığı təqdirdə hansı yollara müraciət edilə-
cəyi aydındır. Xilas etməyə söz verdiyi xəs-
tənin yaxşılaşma şansını məhv edən biri kimi o
şansın itirilməsinə görə məsuliyyət daşıyır,
ancaq, bu məsuliyyət nə bundan az nə də bun-
dan çox olmalıdır.
______________________________________________
[1]
Cf. Markesinis/ Deakin, Tort Law, 5th ed. 2003, p.
174; Vos, (2001), 60 CLJ 337.
[2]
Cf. Lange/Schiemann, Schadensersatz, 3rd ed., 2003,
& 3 III (p.79).
[3]
(1987, 1 A.C.750)
[4]
P oland/Heldrich, BGB, 64th ed. 2005, ante &249, No.
162
[5]
Cf. BGHZ 53, 245 (256) - Anastasia; more recently
BGH NJW 2003, 1116; BGH NZV 2004, 27 (28);
Rosenberg/Schwab/Gottwald, Zivilprozessrecht, 16
th
ed. 2004, § 115 II 1.
[6]
BGH VersR 1962, 960; BGH NJW 1965, 345 (346) ilə
başlayaraq; son zamanlardakı ətraflı hadisələr üçün
bax. Steffen/Dressler, Arzthaftungsrecht, 9
th
ed. 2002,
Nos. 515 et seqq.
[7]
Üç qiymətləndirmənin hamısını tapmaq üçün bax.
BGH NJW 1995, 778; BGH NJW 1996, 2428.
[8]
Daha ətraflı izahlar üçün və Bundesgerichtshof yanaş-
masının tənqidi üçün bax. Mäsch, Chance und
Schaden, 2004, p. 33 et seqq.
hazırlanan sözleşmenin niteliği ile üst üste
düşmektedir. Çok iyi bir şekilde bilindiği gibi
Fransız doktrininde doktor neticenin gerçekleş-
mesi borcundan (obligation résultat) değil fa-
kat sadece özen borcundan (obligation de
moyens)
[36]
dolayı sorumludur. Doktor iyileş-
meyi garanti edemez ve hukuken de bundan
dolayı sorumlu tutulmaz. T ebliğin başında ifa-
de ettiğimiz gibi hastanın tedaviye nasıl bir
reaksiyon vereceğini tam olarak bilemeyiz;
doktorun yapabileceği ve tedavinin başında
taahhüt edebileceği tek şey, onun hastaya iyi-
leşme yolunda yardımcı olacak şekilde yapabi-
leceği herşeyi yapmaktır. Başka bir deyişle,
hastanın iyileşme şansının korunacağı sözünü
vermektedir.
Eğer doktorun tedavi sözleşmesinden doğan
borçlarının tanımlanması doğru ise doktorun
sözleşmeden doğan borcuna aykırı hareket
etmesi halinde hangi tür bir yola müracaat
edileceği açıktır. Kurtarmaya söz verdiği has-
tanın iyileşme şansını yok eden birisi olarak o
şansın kaybolması dolayısı ile sorumlu olma-
lıdır fakat bu sorumluluk ne bundan az ne de
bundan fazla olamamalıdır.
______________________________________________
[1]
Cf. Markesinis/ Deakin, Tort Law, 5th ed. 2003, p.
174; Vos, (2001), 60 CLJ 337.
[2]
Cf. Lange/Schiemann, Schadensersatz, 3rd ed., 2003,
& 3 III (p.79).
[3]
(1987, 1 A.C.750)
[4]
P oland/Heldrich, BGB, 64th ed. 2005, ante &249, No.
162
[5]
C f. BGHZ 53, 245 (256) - Anastasia; more recently
BGH NJW 2003, 1116; BGH NZV 2004, 27 (28);
Rosenberg/Schwab/Gottwald, Zivilprozessrecht, 16
th
ed. 2004, § 115 II 1.
[6]
BGH VersR 1962, 960; BGH NJW 1965, 345 (346)
ile başlayarak; son zamanlardaki detaylı olaylar için
Steffen/Dressler, Arzthaftungsrecht, 9
th
ed. 2002, Nos.
515 et seqq.
[7]
Üç tanımlamanın tamamını bulmak için bkz. BGH
NJW 1995, 778; BGH NJW 1996, 2428.
[8]
Daha detaylı açıklamalar ve Bundesgerichtshof duru-
munun eleştirisi için bkz. Mäsch, Chance und
Schaden, 2004, p. 33 et seqq.