“Mülki hüquq” beynəlx alq simpozium
24
qarşılaşmamaq üçün hər zaman vəkil köməyin-
dən istifadə etmək mümkündür. Formanın mü-
hakiməni yavaşlatdığı və bahalılaşdırdığı tən-
qidinə gəldikdə isə, forma mühakiməni yavaş-
latdıran və bahalılaşdıran faktorlardan sadəcə
biridir. Digər tərəfdən onu da qeyd etmək la-
zımdır ki, birbaşa forma özü deyil, onun istis-
marı, sui istifadəsi mühakiməni uzadıb, xərcləri
artırır. Dolayısıyla forma ilə deyil, ifrat forma-
lizmlə mübarizə edilməlidir.
Đkinci xüsusiyyət: Mülki prosessual hüququn
mənbəyi əsas etibarilə qanunlar olduğuna görə
qoyduğu qaydalar imperativ mahiyyətlidir.
Mülki prosessual hüquq, subyektiv hüquqların
qorunması və həyata keçirilməsi vasitəsilə icti-
mai nizamın, hüquqi asayişin təmin olunma-
sına çalışır. Bu (əlavə) məqsədə çatmaq üçün
mülki prosessual hüququn qaydalarına həssas-
lıqla riayət edilməsi və hakimlərin və tərəflərin
bu qaydalara tabe olmaları lazımdır. Bu xüsu-
siyyətinə görə mülki prosessual hüquq üm umi
hüquq sahəsi kimi dəyərləndirilə bilər. Ancaq
bu nəticəyə varmaq üçün tələsməmək və mülki
prosessual hüquq qaydaları arasında təsnifat
aparmaq lazımdır. Ancaq qanunvericinin iradə-
sinin aydın göründüyü hallar xaricində, belə
təsnifatı aparmaq asan deyildir. Çünki bir qay-
da və ya müddəanın imperativ mahiyyət daşı-
ması onun ictimai nizamla əlaqədar olmasına
əsaslanır. Halbuki ictimai nizam məfhumu son
dərəcə qeyri müəyyən və dəyişkəndir; zamana,
sosial, siyasi və iqtisadi şərtlərə görə dəyişə bi-
lər. Bu baxımdan bir müddəanın ictimai niza-
ma aid olub olmadığını müəyyənləşdirmək
üçün qanunvericinin həmin müddəanı qəbul
edərkən gözlədiyi məqsədi və nəticəni nəzərə
almaq, onun iradəsinin şəxslərin istəklərinə
görə dəyişdirilə bilməyən kateqorik və formal
sistemin yaradılması olub olmadığını araşdır-
maq lazım gəldiyi irəli sürülmüşdür. Belə oldu-
ğu təqdirdə mülki prosessual hüquq qaydaları-
nın hansının ictimai nizama əsaslandığını mü-
əyyənləşdirmək üçün hər bir müddəa baxı-
mından qanunvericinin güddüyü məqsədin nə
olduğunu araşdırmaq lazım gəlir. Əgər mülki
prosessual hüquq qayda sı ədalət xidmətinin
lazımınca göstərilməsinə yönləndirilmiş ali və
ümumi fayda mülahizələrindən irəli gəlirsə, bu
qayda ictimai nizama aid hesab ediləcək, ək-
sinə bir qayda tamamilə və ya əsas etibarilə
tərəf-lərin və ya bunlardan birinin xüsusi mən-
fəətlərinə əsaslanan mülahizələrdən irəli gəl-
mişsə, ictimai nizama aid hesab edilməyəcək-
dir. Yalnız burada bir şey unudulmamalıdır ki,
tərəflərin xüsusi mənfəəti üçün qoyulmuş olan
halılaştırdığı şeklindeki eleştiriye gelince; şe-
kil, yargılamayı yavaşlatan ve pahalılaştıran
faktörlerden sadece biridir. Öte yandan, belirt-
mek gerekir ki, şeklin bizatihi kendisi de ğil,
istismarı, kötüye kullanılması yargılamayı uza-
tıp masraflı kılar. Onun için, mücadele edil-
mesi gereken şey, şekil değil, aşırı şekilciliktir.
Đkinci özellik: Medeni usul hukukunun kay-
nağı esas itibarıyla kanunlar olduğu için, içer-
diği kurallar çok kere emredici niteliktedir.
Nitekim medeni usul hukuku, sübjektif hak-
ların korunması ve gerçekleştirilmesi yoluyla
sosyal düzenin ve hukuki emniyetin sağlanma-
sına da hizmet eder. Bu (ek) amaca ulaşabil-
mek için medeni usul hukuku kurallarına titiz-
likle uyulması ve hakimler ile tarafların zo-
runlu olarak bu kurallara tabi olmaları lazım-
dır. Bu niteliği itibarıyla medeni usul hukuku
bir kamu hukuku branşı olarak nitelendirile-
bilir. Yalnız bu sonuca varmakta fazla acele
etmemek ve medeni usul hukuku kuralları ara-
sında bazı ayırımlar yapmak lazımdır. Ancak,
kanun koyucunun iradesinin açıkça anlaşılabil-
diği haller dışında, bu ayırımları yapmak her
zaman kolay değildir. Zira, bir kuralın ya da
hükmün emrediciliğinin kaynağı, o kural ya da
hükmün kamu düzenine ilişkin olmasıdır. Oysa
kamu düzeni kavramı son derece muğlak ve
kaypaktır; zamana, sosyal, politik ve ekonomik
şartlara göre değişebilir. Bu açıdan bakıldığın-
da, bir hükmün kamu düzenine ilişkin olup ol-
madığını belirlemek için kanun koyucunun o
hükmü sevkederken izlediği amacı ve sonucu
dikkate almak, onun iradesinin kişilerin istek-
lerine göre değiştirilemeyecek kategorik ve
şekli bir düzene ulaşmak olup olmadığını sor-
gulamak gerektiği söylenir. Böyle olunca, me-
deni usul hukuku kurallarının hangilerinin
kamu düzenine ilişkin olduğunu belirlemek
için her bir hüküm bakımından kanun koyucu-
nun izlediği amacın ne olduğunu araştırmak
icap eder. Eğer medeni usul hukuku kuralı
adalet hizmetinin iyi işleyişine yönelik üstün
ve genel yarar mülahazalarından esinlenmişse,
o kural kamu düzenine ilişkin sayılacak; ak-
sine, kural tamamen veya esas itibarıyla taraf-
ların veya bunlardan birinin özel menfaatlerine
dayanan mülahazalardan esinlenmişse, kamu
düzenine ilişkin sayılmayacaktır. Yalnız bura-
da şunu unutmamak gerekir ki, tarafların özel
menfaati için vaz’edilmiş bir kural aynı za-
manda adaletin iyi işleyişine de katkıda
bulunmalıdır ki, bu da çözümlenmesi gereken
problemin ne kadar zor olduğunu göstermek-