“Özel Hukuk” Uluslararası Sempozyum
23
da ya da ticarət hüququnda olduğu kimi əsasa
dair problemlər mövcuddur. Məsələn, iddia nə-
zəriyyəsi, proses, iddia münasibəti kimi prob-
lemlər mülki prosessual hüquqa xasdır və əsasa
dairdir.
Mülki prose ssual hüququn əhəmiyyə tli iki
xüsusiyyə ti: Başlanğıcda da qeyd etdiyimiz
kimi, maddi xüsusi hüquq qaydalarına hörmət
göstərilmədiyi və riayət edilmədiyi təqdirdə bu
qaydaların tətbiq edilməsi, sanksiya tətbiq edil-
məsi və effektivliyinin təmin edilməsi iddia
qaldırmaq yolu ilə, yəni mülki prosessual hü-
quqdan istifadə edərək həyata keçirilir. Belə-
liklə mülki prosessual hüququn əsasında sank-
siya tətbiqi dayanır. Bu mahiyyəti mülki pro-
sessual hüquq baxımından iki xüsusiyyət əmələ
gətirir.
Birinci xüsusiyyə t: Mülki prosessual hüququn
birinci xüsusiyyəti mənbələrinin əsas etibarilə
qanunlardan ibarət olmasıdır; adət hüququna
mülki prosessual hüquqda demək olar ki yer
verilmir. Bu isə normal qəbul e dilməlidir, çün-
ki ədalətin təmin edilməsi kimi son dərəcə əhə-
miyyətli olan ictimai xidmətin işləyişinin və
təşkilatlanmasının uğurlu ola bilməsi üç ün qa-
nunverici bu sahədəki hər şeyi qanunlarla tən-
zimləməyə çalışacaqdır. Məsələn, məhkəmə-
lərin təşkilatlanması və vəzifəsi kimi mövzula-
rın tərəflərin və ya hakimin ixtiyarına verilmə-
sini düşünmək mümkün deyildir. Đddianın qal-
dırılması ilə başlayan mühakimə prosesinə dair
qaydaların da qanunlarla tənzimlənmiş olması
prosesin formalizmini göstərir. Belə formalizm
lazımlı və məcburidir. Bunu uzun uzadı deyil,
Yeringin sözləriylə ifadə etmək yerinə düşər:
“ Đxtiyariliyin andlı düşməni olan forma, azad-
lığın ekiz qardaşıdır”
[4]
. Fəqət ifrat formalizmin
bəzi əhəmiyyətli mənfi cəhətləri olduğunu da
unutmamaq lazımdır. Bu mənada maddi hüquq
baxımından haqlı olan şəxsin, sırf formal qay-
dalara riayət etmədiyi üçün hüququnu itirmə-
sinin qəbul edilməz olduğu deyilir və buna əla-
və olaraq da formallığın mühakiməni çətinləş-
dirdiyi və bahalılaşdırdığı irəli sürülür. Bu tən-
qidlərdə müəyyən qədər haqlılıq vardır. Məsə-
lən, iddiada uduzan tərəf kassasiya müddətini
keçirərsə, kassasiya şikayəti hüququnu və bu-
nunla birlikdə maddi hüquqdan meydana gələn
hüququnu da tamamilə itirir. Ancaq, belə ağır
nəticələr istisna təşkil edir və prosessual fəaliy-
yətin hamısında olmur. Başqa sözlə, formal
qaydalara hər cür ziddiyyət maddi hüquqdan
meydana gələn hüquqların itirilməsi nəticəsini
doğurmur. Digər tərəfdən belə ağır nəticələrlə
teorisi, usul işlemi, dava ilişkisi hep medeni
usul hukukuna özgü problemlerdir ve esasa
ilişkindirler.
Me deni usul hukukunun iki önemli özelliği:
Başlangıçta da belirttiğimiz üzere, maddi özel
hukuk kurallarına saygı gösterilmediği ve uyul-
madığı takdirde bu kuralların uygulanması,
yaptırıma bağlanması ve etkililiğinin sağlan-
ması dava açılması yoluyla, yani medeni usul
hukukuna başvurarak gerçekleştirilir. Şu halde
medeni usul hukukunun özünde yaptırımsal bir
nitelik vardır. Bu nitelik medeni usul hukukuna
iki özellik kazandırır.
Birinci özellik: Medeni usul hukukunun bi-
rinci özelliği, kaynağını esas itibarıyla kanun-
ların oluşturmasıdır; örf ve adet hukukunun
medeni usul hukukunda hemen hemen hiç yeri
yoktur. Bu durum son derece normaldir, çünkü
adaletin dağıtılması gibi son derece önemli bir
kamu hizmetinin işleyişinin ve organizasyonu-
nun başarılı olabilmesi için, kanun koyucu bu
alandaki her şeyi kanunlarla düzenlemeye çalı-
şacaktır. Örneğin mahkemelerin organizasyo-
nunun ve görev (vazife) konusunun tarafların
ya da hakimin inisiyatifine bırakılmasını dü-
şünmek dahi mümkün değildir. Davanın açıl-
masıyla başlayan yargılama sürecine ilişkin
kuralların da kanunlarla düzenlenmiş olması
ise kendisini usulün formalizmi (şekilciliği) ile
gösterir. Usule hakim olan şekilcilik gerekli ve
zorunludur. Bunu uzun uzadıya anlatmadan
kısaca ifade etmek istersek Jhering’in şu cüm-
lesini söylememiz gerekir: “ Keyfiliğin yeminli
düşmanı olan şekil, hürriyetin ikiz kardeşidir”
[4]
.
Fakat aşırı şekilciliğin önemli bazı sakıncaları
olduğunu da unutmamak gerekir. Bu bağlam-
da, maddi hukuk yönünden haklı olan kimse-
nin, sırf şekil kurallarına uymadığı için hakkını
kaybetmesinin kabul edilemez olduğu söylen-
mekte ve ayrıca şeklin yargılamayı ağırlaştır-
dığı ve pahalılaştırdığı ileri sürülmektedir. Bu
eleştirilerde belli ölçülerde bir haklılık payı bu-
lunmaktadır. Nitekim, örneğin davayı kaybe-
den taraf temyiz süresini kaçırdığı takdirde,
temyiz etme hakkını ve onunla birlikte maddi
hukuktan doğan hakkını da temelli yok etmiş
olur. Ancak, bu tür ağır sonuçlar istisnai olup,
usul işlemlerinin hepsinde söz konusu değildir.
Diğer bir deyişle, şekil kurallarına her aykırılık
maddi hukuktan doğan hakkın kaybedilmesi
sonucunu doğurmaz. Öte yandan, bu tür vahim
sonuçlarla karşılaşmamak için her zaman bir
avukatın hizmetlerine başvurulabilmesi müm-
kündür. Şeklin yargılamayı yavaşlattığı ve pa-