“Özel Hukuk” Uluslararası Sempozyum
393
Özəlləşdirmələrin 1980-ci illərdən etibarən tət-
biq olunmağa başla dığı T ürkiyədə ictimai əm-
lakın satışına yol vermək və məhkəmənin də
buna qarşı qərar qəbul etməsinin qarşısını al-
maq üçün qanunlar qə bul e dilmişdir. Ancaq bu
qanunlarda da bəzi daşınmaz əmlakların satı-
şına icazə verilməmişdir
[33]
.
B. Đctimai Əmlak Üzərində Məhdud Əşya
Hüquqlarının Təsis Edilə Bilməməsi
Əslində ictimai əmlak üzərində məhdud əşya
hüquqlarının təsis edilə bilməməsi, ictimai əm-
lakın özgəninkiləşdirilməməsi prinsipi ilə əla-
qəlidir, hətta bu prinsipin nəticəsidir. Çünki
sahibinə əşya üzərində birbaşa hakimiyyət tə-
min edən və hər kəsə qarşı irəli sürülə bilən
məhdud əşya hüquqlarının üçüncü şəxslər lehi-
nə tanınması zamanı ictimai əmlakın istifadə
imkanı məhdudlaşar və təxsis məqsədi təsirsiz
qala bilər
[34]
.
T ürk hüquq ədəbiyyatında ictimai əmlak üzə-
rində xüsusi şəxslər lehinə servitut hüququ ve-
rilməsinin mümkün olmadığı şəklində bir fikir
olduğu qeyd edilmişdir
[35]
. Ancaq Konstitusiya
da daxil olmaqla qanunvericilikdə tez-tez işlə-
dilən servitut, faydalanma, mülkiyyətdən başqa
əşya hüquqları təsis olunması kimi ifadələr bu
prinsipin etibarlılığını şübhəli vəziyyətə salır.
Ancaq mülkiyyətin ictimai əmlak baxımından
mühtəvasında göstərildiyi kimi, qanunverici-
liyin icazə verdiyi hallarda təsis edilən məhdud
əşya hüquqlarının da ictimai əmlakın funksi-
yası və malikin xüsusiyyəti səbəbilə xüsusi
hüquqdakı mühtəvası ilə tətbiq edilməyəcəyi,
servitut predmeti olan faydalanma hüququnun
əmlakın ictimai mahiyyətini dəyişdirməyəcəyi
haqlı olaraq iddia edilmişdir. Bundan başqa
məhdud əşya hüquqlarının ictimai əmlak baxı-
mından belə zəifləmiş mühtəvasının hüququn
əşya hüququ mahiyyətini mübahisəli vəziyyətə
salacağı qeyd edilmişdir
[36]
.
Đnzibati orqanların toplu məskən və struktur
kimi böyük miqyaslı layihələrin həyat keçiril-
məsində özəl şəxslərdən istifadə etməsi və inzi-
bati hüquq prinsiplərinə uyğun gələn servitut
hüquqları tanınması zərurəti irəli sürülmüş-
dür
[37]
. Xüsusilə son illərdə ictimai əmlak
mahiyyətindəki tarixi və mədəniyyət abidələri-
nin qorunmasında dövlətin maliyyə vəsaiti cəlb
etmək üçün bərpa et – istifadə et – dövlətə qay-
tar kimi yeni üsulları sınaqdan keçirdiyi müşa-
hidə edilir
[38]
. Bununla əlaqədar olaraq Ali Đnzi-
bati Məhkəmə “ Savarona” adlı tarixi gəmini
mezliği ilkesiyle bağlantılıdır hatta bu ilkenin
bir sonucudur denilebilir. Zira sahibine bir eşya
üzerinde doğrudan hakimiyet sağlayan ve her-
kese karşı ileri sürülebilen sınırlı ayni hakların,
üçüncü kişiler lehine tanınması halinde kamu
mallarının kullanım imkanı kısıtlanıp, tahsis
amacı etkilenebilir
[34]
.
T ürk doktrininde kamu malları üzerinde özel
kişiler lehine irtifak hakkı tesisinin mümkün
olmadığı şeklinde bir görüş olduğu belirtil-
miştir
[35]
. Ancak Anayasa dahil olmak üzere
mevzuatta sıkça kullanılan irtifak, intifa, mül-
kiyetten gayri ayni hak tesisi gibi ifadeler bu
ilkenin geçerliliğini şüpheli hale getirmektedir.
Ancak mülkiyetin kamu mallarında aldığı içe-
rikte belirtildiği gibi, mevzuatın izin verdiği
durumlarda kurulacak sınırlı ayni hakların da
kamu malının işlev ve malikinin özelliği ne-
denleriyle özel hukuktaki içeriğiyle uygulana-
mayacağı, irtifaka konu olan yararlanma hak-
kının malın kamusal niteliğini değiştirmeye-
ceği haklı olarak savunulmuştur. Ayrıca sınırlı
ayni hakların kamu mallarında aldığı bu zayıf-
latılmış içeriğin hakkın aynî niteliğini tartışılır
hale getirdiği belirtilmiştir
[36]
.
Đdarenin toplu konut ve altyapı gibi büyük
bayındırlık işlerinin yürütülmesinde özel kişi-
lerden yararlanılması ve idare hukuku ilkele-
riyle bağdaşır nitelikte irtifak hakları tanınması
gerektiği belirtilmiştir
[37]
. Nitekim son yıllarda
kamusal mal niteliğindeki tarihi ve kültürel
değerlerin korunmasında devletin finansman
sağlamak amacıyla restore et-işlet-devret gibi
yeni yöntemler denediği gözlenmektedir
[38]
.
Nitekim Danıştay Savarona adlı tarihi gemiyi
restore eden bir şirkete 49 yıllık kullanım hakkı
için yapılan ihale işleminin iptali istemiyle açı-
lan davayı reddeden mahkeme kararını onamış-
tır
[39]
.
Kamusal malların kiralanıp kiralanmayacağı da
ele alınması gereken konulardan bir diğeridir.
Genel olarak kamusal malların kiraya verile-
meyeceği, özel malların ise kiraya verilebile-
ceği belirtilse de
[40]
bir aynî hak olmayan kira
işleminin tahsis amacına aykırı düşmediği
sürece yapılabileceği bunun devredilmezlik
ilkesine aykırı olmadığı da savunulmuştur
[41]
.
Mevzuatta da kiralamayı mümkün kılan hü-
kümler vardır. Örneğin 2863 Sayılı T abiat ve
Kültür Varlıklarını Koruma Kanununun 14.
maddesi gereğince korunması gerekli varlıkla-