“Mülki hüquq” beynəlx alq simpozium
404
T ürkiyənin 1926-cı il tarixli köhnə T icarət
Qanunu hansı məhkəmə işlərinin ticari xarak-
terli məhkəmə işi olduğunu nizamlamamış-
dı
[11]
. Lakin, həmin qanun, ticari (iqtisadi) mü-
nasibətlərdən meydana gələn bütün mübahisə-
lərin ticari (iqtisadi) xarakterli olduğunu və bu
mübahisələrin T icarət Məhkəməsinin aidiyya-
tına daxil olduğunu qəbul etmişdi
[12]
.
Qüvvədə olan TTQ-nun 4-cü maddəsi (və bəzi
qanunlar) hansı mübahisələrin ticari mübahisə
olduğunu tənzimləmişdir. Bu göstərişə görə, ti-
cari mübahisələr “mütləq ticari mübahisələr”
və “ nisbi ticari mübahisələr” olmaqla, iki qrupa
ayrılır.
[13]
Mütləq ticari mübahisələr, mübahisə subyekt-
lərinin sahibkar (tacir) olub-olmadığından və
mübahisənin sahibkarlıq fəaliyyətindən irəli
gəlib-gəlmədiyindən asılı olmayaraq “ticari”
sayılan mübahisələrdir. Bu mübahisələr, TTK-
nun 4-cü maddəsində tənzimlənib.
Nisbi ticari mübahisələr isə, müəyyən şərtlərin
reallaşmasına bağlı olan mübahisələrdir. Belə
ki, əgər, mübahisə, ticari müəssisə ilə bağlı-
dırsa, yəni sahibkarın, sahibkarlıq fəaliyyətin-
dən irəli gəlibsə və ya mübahisə onun tərəf-
lərinin hər ikisi üçün ticari sayılan işlərdən
meydana gəlibsə, ticari xarakterli mübahisə
olaraq qəbul edilir. Şərtin reallaşmasına bağlı
olması səbəbi ilə belə məhkəmə işləri, nisbi
xarakterli ticari mübahisələr olaraq adlandırı-
lıb
[14]
.
2.Azə rbaycan Hüququnda Ticari Mübahisə
a.Ümumi məlumat
Azərbaycan hüququnda da T ürkiyədə olduğu
kimi, hüquqi mübahisələr mülki, inzibati,
hərbi, cinayət xarakterli mübahisələr olmaqla
qruplara ayrılır. Bununla birlikdə, ölkəmizdə
eyni məhkəmə, hətta eyni hakim həm mülki
həm inzibati, həm də cinayət xarakterli
məhkəmə işini icraatına qəbul edib mühakimə
etməkdədir. Bu hal isə, çağdaş hüquq siste-
minin tələblərinə ilə uyğun gəlmir. Azərbay-
canın çox gənc bir dövlət olduğu və maliyyə
reallıqlarını nəzərə aldıqda, bu vəziyyətin
məcburiyyətdən irəli gəldiyini söyləmək müm-
kündür. Lakin, demək lazımdır ki, eyni məhkə-
mədə birdən çox hakim olduğu halda, mülki,
inzibati, cinayət xarakterli məhkəmə işlərini,
mübahisənin predmetini nəzərə alaraq həmin
məhkəmədəki hakimlər arasında bölüşdürmək
ixtisaslaşma və dolayısıyla düzgün qərar qəbul
edilmə baxımından faydalı olacaqdır. Başqa bir
sözlə, eyni hakimə həm mülki, həm inzibati,
ile bu davalar nispi ticari dava olarak adlan-
dırılmıştır
[14]
.
2. Aze rbaycan Hukukunda Ticari Dava
a. Genel Olarak
Azerbaycan hukukunda davlar T ürk hukukun-
da olduğu gibi hukuk davaları, idari davalar,
askeri davalar ve ceza davları olmakla sınıflara
ayrılmakla birlikte, aynı mahkeme (yani aynı
hakim) bazen hem hukuk, hem idari hem de
ceza davasına bakabilmektedir. Bu durum tabii
ki çağdaş hukuk düzeninin gereksinimlerine
uygun değildir. Azerbaycan’ın ekonomik gücü-
nü göz önünde tuttuğumuzda bu durumun
mecburiyetten ileri geldiğini deyebiliriz. Fakat
yine aynı mahkeme çatısı altında birden fazla
hakim görev aldığı zaman, hukuk davalarına
ayrı, ceza davalarına ayrı, idari davalara ise
ayrı hakimlerin bakılmasını temin etmek ye-
rinde olacaktır.
Konumuz açısında Azerbaycan hukukunda ti-
cari davanın mevcut olup olmadığını tespit
etmek önemlidir. Bildiğimiz gibi, ticari dava
esasen ticari sayılan ilişkilerden doğan davalar-
dır
[15]
. Fakat Azerbaycan hukukunda T ürk
hukukunda olduğu gibi, ticari konuları ilişkileri
bir bütün olarak düzenleyen T icaret Kanunu
mevcut değildir. T icari ilişkiler ise, farklı
yasalarda düzenlenmiştir. Örneğin, ticari iş,
tacir vs.. gibi konular Azerbaycan T icari Faali-
yet Kanunda; ticari şirketler AMM’si ile bir-
likte Azerbaycan Limitet Şirket Kanunda; kıy-
metli evraklar AMM’sinde; ticari sigorta
AMM’si ile birlikte Azerbaycan Sigorta Kanu-
nunda; deniz ticareti hükümleri ise, Azerbay-
can Deniz T icareti Kanunda düzenlenmiştir.
Diğer yandan ticari konuları düzenleyen bu
yasaların hiç birinde özel olarak “ticari dava”
kavramına yer verilmemiştir. Ama, tüm dün-
yada olduğu gibi Azerbaycan hukukunda da
ticari davların özel hukuk davası olduğu kabul
edilmek gerekir. Azerbaycan Medeni Usul Ka-
nunun 1.1, 24.25 ve 26-cı maddelerine baktığı-
mızda, hukuk davalarının “ genel hukuk dava-
ları” ve “ iktisadi davlar” olmakla ikiye ayrıl-
dığını deyebiliriz.
Genel hukuk davlarını AMUK’un 25. maddesi
düzenlemektedir. Bu hüküm aslinde “ Genel
(rayon) Mahkemelerin” iş alanını düzenlemek-
tedir. Ayrıca bu hüküm (AMUK.m.25) dola-
yalı olarak “ genel mahiyetli” davaları da dü-
“Özel Hukuk” Uluslararası Sempozyum
405
həm də cinayət xarakterli işləri vermək əvə-
zinə, hakimlərdən birinə mülki, digərinə inzi-
bati, digərinə isə cinayət xarakterli məhkəmə
işlərini vermək daha məqsədə uyğundur.
Mövzumuz baxımından Azərbaycan hüququn-
da, ticari (sahibkarlıq, iqtisadi) xarakterli hü-
quqi mübahisənin mövcud olub olmadığını təs-
bit etmək əhəmiyyətlidir. Məlum olduğu kimi,
ticari (sahibkarlıq) xarakterli mübahisə sahib-
karların sahibkarlıq fəaliyyətindən irəli gələn
mübahisələrdir
[15]
.
Qeyd etmək lazımdır ki, Azərbaycanda, T ürki-
yədə olduğu kimi sahibkarlıq (ticari) fəaliyyəti
ilə əlaqədar olan mövzular vahid qanun halında
tənzimlənməyib. Bu mövzular fərqli qanunlar-
dadır. Məsələn, “ sahibkarlıq fəaliyyəti”, “ sa-
hibkar” kimi anlayışlar Azərbaycan Sahibkarlıq
Fəaliyyəti haqqında Qanunda, “ticarət şirkət-
ləri” Azərbaycan Mülki Məcəlləsində (bundan
sonra, MM), “ qiymətli kağızlar” anlayışı MM-
də, “özəl sığorta münasibətləri” Sığorta Qanun-
larında və MM-də, “ dəniz ticarəti” isə Azər-
baycan T icarət Gəmiçiliyi Məcəlləsində tən-
zimlənir.
Bundan başqa, sahibkarlıq (ticari) fəaliyyəti ilə
əlaqədar olan mövzuları tənzimləyən qanunla-
rın heç birində “ticari mübahisə” məfhumuna
yer verilməmişdir. Lakin, bütün dünyada ol-
duğu kimi, Azərbaycanda da ticari (sahibkar-
lıq) xarakterli mübahisələrin mövcud olduğunu
və bu mübahisələrin mülki xarakterli mübahi-
sələrin bir qolu olduğunu qə bul etmək hüquq
elminin sistemli öyrənilməsi və təsnifatı baxı-
mından əhəmiyyətlidir.
Düzdür MPM mülki hüquq mübahisələrini
“ ümumi xarakterli mübahisələr” və “ iqtisadi
(ticari) xarakterli mülki hüquq mübahisələri”
olmaqla, iki qrupa bölür (MPM.m.1;1;24;25; 26).
Ayrıca, MPM 25.1-ci maddəsi “ ümumi xarak-
terli mülki hüquq mübahisələrini” tənzimləyir.
Bu göstəriş əslində “ Ümumi (rayon) Məhkə-
mələrin” aidiyyat sahəsini nizamlayır. Lakin
həmin norma, dolayısıyla “ ümumi xarakterli”
mübahisələri də nizamlayan bir normadır. Belə
ki, Ümumi (Rayon) Məhkəmələrin aidiyyatina
daxil olan mübahisələri “ ümumi xarakterli
mülki hüquq mübahisələri” olaraq adlandır-
mağı məqsədə uyğun hesab edirik.
Qeyd edilən normaya görə, Ümumi məhkə-
mələr, mülki icraat qaydasında mülki, ailə,
torpaq, təbii ehtiyatlardan istifadə edilmə
[16]
və
ya ətraf mühitin qorunması, vergi, inzibati
[17]
və digər münasibətlərdən
[18]
əmələ gələn müba-
zenleyen bir hükümdür. Bu bakımdan, Genel
Mahkemelerin iş alanına giren davaları “ genel
mahiyetli özel hukuk davaları” olarak adlandır-
mağı doğru buluyoruz.
Kaydedilen hükme göre (AMUK.m.25), me-
deni (mülki), aile
, iş,
toprak, doğal kaynaklar-
dan istifade
[16]
veya çevrenin korunması, vergi,
idari
[17]
ve diğer hukuki ilişkilerden
[18]
doğan
davalara, dava tafralarından hiç olmasa bir ta-
rafı gerçek kişiyse ve onun tacir sıfatı yoksa
veya tacir olsa bile dava onun ticari faaliye-
tinden doğmamışsa, genel mahkemeler bakar.
Bu kural ortaya şöyle bir soru çıkmaktadır.
Dava taraflarından en az biri tacirse ve dava
onun ticari ilişkisinden doğmuşsa hangi sınıfa
dahil olacaktır? Bu sorunun cevabını AMUK’-
un 26. maddesinde
[19]
aramak gerekir. Şöyle ki,
AMUK’unun 26-cı maddesinin 1-ci bendine
göre, tüzel kişiler ile gerçek kişi tacirler
[20]
arasında medeni (mülki), idari (vergi) ve diğer
hukuki ilişkilerden doğan iktisadi uyuşmaz-
lıklar Đktisat mahkemesinde yargılanır. Bu
hüküm ticari davları iktisadi davalar sınıfına
dahil etmektedir. Yani Azerbaycan hukukunda
ticari davalar
[21]
iktisadi davaların bir kolunu
oluşturmaktadır.
Diğer iktisadi davalar ise, AMUK’un 26-cı
maddesinin 1-ci, 2-cı ve 3-cü bentleri sırala-
maktadır. Buna göre, tacirlerin ve diğer tüzel
kişileri vergi davaları (AMUK.m.26.2.8), ger-
çek ve tüzel kişilerin ödeme kabiliyetinin
olmadığına dair davlar (AMUK.m.26.2.7),
tacir olmayan tüzel kişilerin kendi aralarındaki
davalar (26.2.2), tüzel kişilerin kuruluşunun
geçersiz sayılmasına ilişkin davlar (AMUK.
m.26.2.6), kanunla iktisat mahkemesinin göre-
vine dahil edilen diğer davlar (AMUK.m.26.3)
ve diğerleri.
Fakat yukarıda kaydedilen sorun bu mahke-
melerde de davam etmektedir. Yani, aynı ha-
kim ticari davlarda dahil olmak kaydı ile tüm
iktisadi davlara bakabilmektedir. Bu durum ise,
ticari yargının “ticari sayılan davlarının uzman
kişilerce görülmesi” amacının gerçekleşmesini
engellemektedir. Bu nedenle, aynı iktisat mah-
kemesi çatısı altında görev yapan hakimlerin
farklı türde iktisadi davalara bakmalarının te-
min edilmesi gerekir. Zira bu yol ile, aynı tür
davlara bakan hakim o sahada uzmanlaşacak-
tır. Neticesinde, spesifik (yani özel ihtisas
gerektiren davalar) davalar uzman kişilerce