Ə B Ə D İ Y A Ş A R Ə D Ə B İ Y Y A T
167
Qorqudu əlimə aldım, onu gördüm”. Bu cümləni Drez-
den kitabxanasındakı xatirə kitabına 1978-ci ildə Samir
Tağıyev yazmışdır.
“Kitabi-Dədə Qorqud”un izləri torpağımızın hər
qarışında, yurdumuzun hər bir yerində qorunub saxla-
nılır. Dastandakı adlar övladlarımıza ad kimi verilir.
Oradakı bəy və xanım adlarının əksəriyyəti dilin lüğət
tərkibinin fəal fonduna daxil olur. Təsadüfi deyil ki,
Qaraca Çoban obrazı əsasında professor Əbdüləzəl Də-
mirçizadə “Qaraca Çoban” pyesini yaratdı. Qaraca sözü
şəxs adı kimi işləndi. Bu söz yer-yurd adlarında qo-
runub saxlanıldı. Hətta Xocavənd rayonunda Nərgiztə-
pə deyilən ərazidə Qaraca Çobanın qəbri aşkarlandı. Bu
qəbrin ətrafında xeyli sayda iri daşlar var. Bu daşlar
deyilənlərə görə, o vaxt Qaraca Çobanın sapanda qoyub
atdığı daşlar olubdur. Deyilənlərə görə, Dədə Qorqud
dövründə Qaraca Çoban Salur Qazanın qoyun sürülərini
yağılardan qorumaq üçün sapanda bu iri daşları qoyub
düşmənlərin üstünə yağdırıbdır. O, bu daşlar qurtardıq-
dan sonra qoyunları bir-bir sapanda qoyub və yağıların
üstünə atıbdır. Yaxşı ki, Nərgiztəpə deyilən ərazi və
Qaraca Çobanın qəbri, qəbrin ətrafındakı daşlar sənədli
bir filmdə öz əksini tapıbdır. Yeri gəlmişkən daş abidə-
lər, çoban obrazı və onun daşa dönməsi ilə bağlı abidə-
lər türklərin yaşadığı müxtəlif ərazilərdə də vardır. Mə-
sələn, Qırğızıstan ərazisində olan qoç, qoyun heykəlləri,
yaxud mən uşaqlıqda öz gözlərimlə gördüyüm qoç hey-
kəllər buna ən bariz nümunələrdir. Mən qoç heykəlləri
Amasiya rayonunun Ellərkənd kəndində görmüşəm.
B U L U D X A N X Ə L İ L O V
168
Ermənilər bu qoç heykəllərini XX əsrin 70-ci illərinin
sonu, 80-cı illərin əvvəllərində o vaxtkı Leninakan, indi-
ki Gümrü şəhərindəki muzeyə apardılar. O vaxt insan-
lar, yerli camaat (azərbaycanlılar) ermənilərin bu məq-
sədinin mahiyyətini başa düşmürdü. İndi bu məqsədin
arxasında nəyin dayandığını hər bir kəs başa düşür. Xü-
susilə bir hadisə qoç, qoyun heykəllərinin mahiyyəti
barədə əsl həqiqəti mənə də anlatdı. Bu hadisə Qırğızıs-
tana elmi konfransa gedən zaman baş verdi. Belə ki,
1992-ci ildə Qırğızıstanda elmi konfransda olarkən çox-
lu sayda daşdan olan qoyun heykəllərini gördüm. Qoyun
kultu, qoyuna səcdə vaxtilə hun babalarımızda da olub-
dur. Bahəddin Ögəlin “Böyük hun imperiyası” əsərində
də “qoyun kultu” barədə xeyli bilgi vardır. Yeri gəlmiş-
kən, onu da qeyd edək ki, Amasiya rayonunun Ellər-
kənd kəndində dağ yolu ilə Axılkələk, Əsmincə,
Adıgey – bir sözlə, repressiya olunana qədər Mesxeti
türklərinin yaşadığı əraziyə doğru gedərkən qəribə bir
mənzərə vardı. Burada daşdan çoban və qoyun
heykəlləri insanın diqqətini cəlb edirdi. Yəqin ki, həmin
daş heykəllər gözdən və könüldən uzaq bir yerdə olduğu
üçün ermənilərin diqqətindən yayınırdı. Əks təqdirdə,
ermənilər həmin daş heykəlləri ya uçurdar, ya məhv
edər, ya da muzeyə qoymaq adı ilə aparardılar. Bəlkə də
həmin daş heykəlləri indi dağıdıblar. Nə isə... Həmin
daş heykəllərin görünüşü belə idi: Daşdan olan çoban
heykəli qoyun heykəllərinin düz ortasında dayanmışdı.
Çobanın əynində yapıncısı, ətrafında isə daşdan olan
qoyunlar vardı. Yaşlı adamlar bu qəribə mənzərə
Ə B Ə D İ Y A Ş A R Ə D Ə B İ Y Y A T
169
haqqında belə deyirdilər ki, guya qədimdə çoban öz
sürüsü ilə daşa çevrilibdir. Mifik təsəvvürlərə görə,
çoban və onun sürüsü düşmən əlinə keçməsin deyə daşa
çevrilmişdir. Hər halda belə daş abidələr, türkün
yaşadığı ərazilərdə az deyildir. Oğuz türklərinin, o
cümlədən Cənubi Qafqazdakı türklərin, azərbay-
canlıların yaşadıqları ərazilərdə belə faktları toplayıb
sistemə salmaq tarixi həqiqətləri bərpa etməkdir.
Azərbaycanlıların yaşadıqları müxtəlif ərazilərdə
daşdan qoç, qoyun heykəlləri vardır. Məsələn, Sisyan və
Qafan rayonlarında qədim dövrlərə məxsus qoç heykəlli
qəbir daşları olmuşdur. Məsələn, Sisyan rayonunun
Ərəfsə kəndinin ərazisində üstü alban əlifbası ilə
yazılmış qəbir daşları, üstü ərəb əlifbası ilə yazılmış er-
kən orta əsrlərə məxsus qoç heykəlli qəbir daşları qə-
dimlikdən xəbər verir (bax: “Zəngəzurun səsi” qəzeti.
№ 06-07 (240-241), 13 fevral 2015-ci il, s.12). Bir
sözlə, ermənilərin daşdan olan abidələri muzeyə apar-
maq adı ilə məhv etmələri tarixi, məhz türkün tarixini
məhv etmək məqsədinə xidmət etmişdir.
Türklərdə at, qoyun kult səviyyəsində olubdur.
Ona görə kult səviyyəsində olub ki, türklər atdan, qo-
yundan faydalanıblar. Məsələn, atın, qoyunun ətindən,
südündən istifadə ediblər. Türklər atı təkcə minmək,
çapmaq üçün deyil, həm də südündən kımız hazırlamaq
üçün istifadə ediblər. Türklər dəvə südündən də içki ha-
zırlayıblar. Dəvə südündən hazırlanan içkinin adı
kımran olubdur.
B U L U D X A N X Ə L İ L O V
170
Kımız, kımran, ayran qədim türklərin istifadə etdi-
yi içki növləri olubdur. Bunlardan kımız, kımran eyni
etimoloji (kım-) mənbədəndir. Kımran və ayran sözləri
eyni strukturda və modeldə formalaşmış sözlərdir (kım-
ran, ay-ran).
Kımız, kımran daha çox qıpçaq türklərinin istifadə
etdiyi içki növü olsa da, ayran oğuz türklərinin hazırla-
dıqları və istifadə etdikləri ağartı məhsullarından olmuş-
dur. Bunlardan kımız və ayran hal-hazırda içki növü
kimi istifadə edilir. Kımızdan qıpçaq türkləri, ayran-
dan oğuz türkləri gen-bol indi də istifadə edirlər.
Daşa daş kimi baxmaq olmaz. Dünyadakı daşlar
həm də tarixdir. Daşa tarix kimi baxmaq lazımdır. Bunu
daş üzərinə həkk olunmuş rəsmlər, yazılar da təsdiq
edir. Orxon-Yenisey, Qobustan, Gəmiqaya yazılı abidə-
ləri buna sübutdur. Dünyada çox şeylər dəyişir, yox
olur. Daşlar isə, demək olar ki, elə daş olaraq qalır. Ax-
tarsan onların yaşı ağacların yaşından da böyükdür. Ax-
tarsan, görərsən ki, o daşların başına nələr gəlib. O daş-
lar nələr görüb. Bəlkə o daşlar gördüklərindən qorxaraq
dilləri tutulub, lal olublar, daş olublar. Özündə tarixi
yaşadan belə daşlar çoxdur. Yadımdadır ki, uşaq olanda
belə daşları ziyarətgaha çevirən nənələrimiz, babala-
rımız daşlardan çox şeylər danışardılar. Daş ziyarətgah-
lara gedər, ora nəzir-niyaz edib, dualar qılardılar. Bu
mənada yuxarıda qeyd etdiyimiz daş abidə barədə, yəni
çobanın otardığı qoyunlarla birlikdə daşa çevrilməsi
barədə çox danışardılar. Biri düz ortada çiynində yapın-
çı olan çobanı, digərləri isə onun ətrafında olan qoyun-
Dostları ilə paylaş: |