f.ü.f.d. Aynur Hüseynova Zahid qızı
114
həm də xalqların müəyyən dövrlərdə olmuş yaxınlığının göstəricisidir.
Bütün dünya
xalqlarının hər bir dilində adlar, ata adları, soy adları, coğrafi adlar xüsusi adları,
xüsusi söz sinfini təşkil edir.
Xüsusi şəxs adları xalqların siyasi, ictimai,
iqtisadi, mədəni həyatı, dini baxışları,
ailə, vətəndaşlıq, adamların ictimai vəziyyəti, estetik zövqü,
ləyaqətinə dövrün hüquq
normaları ilə bağlı şəkildə yaranıb yayılır, bəziləri qısa, bəziləri isə uzunömürlü olur.
Çünki dilin lüğət tərkibi kimi, antroponimiyasının tərkibi də dinamikdir.
Xüsusi adlar
cəmiyyətdə baş verən sosial, iqtisadı, siyasi dəyişikliklərini təsirinə məruz qalır,
onların bir qismi həmin dəyişikliklərlə əlaqədar olaraq aradan çıxır, əvəzində isə yeni
adlar yaranır.
Xüsusi şəxs adlarına qısaca tərif versək, onları aşağıdakı kimi xarakterizə etmək
olar.
Şüura
və nitqə malik olan, cəhd və hərəkətlərini tənzim edə bilən,
müstəqil
fəaliyyət göstərən canlını-insanı adlandıran isimlər şəxs adları qrupuna daxildir.
Müasir ərəb ədəbi dilində xüsusi şəxs adları
ملعلا ءامسأ adlanır.
Qrammatik müəyyənlikdə olub-olmamalarına baxmayaraq,
xüsusi isimlərin
(adların) hamısı özlüyündə müəyyən hesab edilir.
Ümumi mənaları baxımından xüsusi şəxs adları aşağıdakı kimi qruplaşdırıla
bilər. (3, 182)
I.Əsil adı bildirən ad “isim” (مسإ)
və ya “ aləm” (ملع) ; II.Künyə
ةينك ;
III.Nəsəb
بسن ;
IV.Nisbə
ةبسن ;
V.Ləqəb
بقل
Əsl adı bildirən adlar və yaxud xüsusi adlar (ملع)
qrammatik
nöqteyi-nəzərdən iki
qrupa bölünür.
Birinci qrupa hazırlıqsız, bədahətən, birdən-birə düzəldilmiş adlar daxildir.
Bunlara ərəb dilində (لجت رم) deyirlər. Bunlar hər hansı insana,
heyvana və şəhərə
aid olan adlardır. Məslən:
داعس
-
qız adı; سعقف - ərəb qəbiləsinin adı
İkinci qrupa isə لوقنم
(yəni verilən) deyilir. Bu qrupa daxil olan xüsusi adlar
ümumilərdən düzəldilmişdir. Bunlar da öz növbəsində aşağıdakı qruplara bölünür.
Bitki, heyvan, həşərat, quş və ev əşyalarının adlarından ibarət xüsusi adlar. Məsələn:
ةحمق (buğda dənəsi); نوتيز (zeytun); بايذ (canavarlar);
برقع
(əqrəb);
لازغ (çeyran); بلعث
(tülkü); باقع(qartal); بارغ(alaqarğa); رقص (şahin)
Bu adlara, əsasən, bədəvilərdə rast gəlmək olar.
Sifətlərin və feili sifətin məlum və məchul
növlərini substantivləşdirmə,
isimləşdirmə yolu ilə düzəldilmiş xüsusi adlar. Məsələn:
دمحم (təriflənmiş); فراع (bilən); ديعس (xoşbəxt); نسح (yaxşı);
دماح (tərifləyən); لداع (insaflı, ədalətli); دومحم (tərifə layiq); ةنيمأ (etibarlı)
Feillərdən düzəldilmiş xüsusi adları da yaranmasına görə bir neçə qrupa ayırmaq
olar.
Adların müəyyən hissəsi feilin indiki zamanından əmələ gəlmişdir. Məsələn:
ديزي (böyük olmaq, artmaq, çoxalmaq) feli ْديِزَي kimi tələffüz olunur.
Ərəb dilində xüsusi şəxs adlarının yaranma üsulları
115
بلغت (qalib gəlirsən) feli tələffüzdə ْبِلْغَت
olur.
Bu
ərəb gəbiləsinin adıdır. Bəzən,
xüsusilə dialektdə ْبُلْغَت
kimi
işlədilir (6, 211)
سيمت (qürurla, təntənə ilə yerimək) tələffüzdə ْسيِمَت
olur. Bu da ərəblərdə qadın
adını bildirir. (6, 211)
Feilin əmr formasından düzəldilmiş xüsusi adlar. Məsələn:
ملاس
(barışmaq) feilindən ملاس
adı düzəlir.
حماس (yumşaqlıq göstərmək) felindən حماس adı düzəlir.
Feilin keçmiş zamanından düzəldilmiş xüsusi adlar. Məsələn:
رمش
(qollarını çirmələmək, yığışdırmaq feili dialektdə رمش kimi tələffüz edilir. Bu
ada İraqda və Suriyada rast gəlmək olar. Bu adı daşıyan çox böyük bir qəbilə vardır.
Həmin qəbilə Suriyanın şərq hissəsini və İraqın şimal-qərb hissəsini əhatə edir.
داج (səxavətli, əliaçıq olmaq) feili də dialektdə ْداَج
kimi
tələffüz edilir.
Əhatəsində olduğumuz varlıqdan və çiçək adlarından düzəldilmiş xüsusi adlar.
Bu cür adlarla qızlar adlanırlar.
جسفنب (bənövşə); ناحير(reyhan); سجرن (nərgiz); مجن (ulduz); ةرھز (Zöhrə);
ةميغ (bulud); رمق (qəmər); رطم (yağış); سمش (günəş)
Bəzi adlar ədatlardan düzəldilmişdir. Məsələn:
Ancaq bir ədatdan düzəldilənlər: ﱠنإ و ﱠبَر
İki ədatdan düzəldilənlər: امنإ و اَمﱠبُر
Önlük qoşma və ismindən düzəldilmiş xüsusi adlar. Məsələn:
ءانھب
/xoşbəxtliklə, şadlıqla/ xüsusi adı ڊ ön qoşamsı və ءانھ
/xoşbəxtlik/ isimdən
düzəldilmişdir
Lakin adını çəkdiyimiz ءانھب ،امنإ ،امبر ،نإ ،بر
adlar dilin lüğət tərkibindən çıxmış
və arxaik sözlər sırasına daxil olmuşlar.
Müvafiq xüsusi isimlərdən fərqləndirmək üçün bəzi adlara artikl artırılır. Bu
artikl ancaq müqəddəs və yaxud böyük şəxslərə verilir. Məsələn:
نسحلا Əl-Həsən; نيسحلا
Əl-Hüseyn; ثراحلا Əl-Haris;
ا
ديزيل Əl-Yəzid
Sosial-siyasi anlayış və milli-azadlıq hərakatının təsiri nəticəsində yaranmış
xüsusi adlar: Məsələn:
لاضن
/mübarizə/; ةروث /inqilab/; ةيرح /azadlıq/; رفظ /zəfər/
Leksiki nəzəri baxımından xüsusi şəxs adları iki qrupa bölünürlər.
Sadə və
mürəkkəb adlar.
Müasir ərəb ədəbi dilində sadə adlar درفم ملع
adlanırlar. Sadə adlar ancaq bir leksik
vahiddən ibarətdir. Məsələn:
ديعس /xoşbəxt/; حلاص /yaxşı, əmin, ədalətli/; ةميلح
/arzu,
istək/
Ərəb xalqları arasında belə bir inam yaranmışdır ki, əgər onlar öz uşaqlarına
Allahın adlarından (`əsməul-husnə) hər hansı birini qoysalar, onda onların uşaqları
ağıllı-kamallı və sağlam, güçül olarlar. Onlardan bir neçəsini nəzərdən keçirək.
ديحو /vahid, tək/; لداع /adalətili, haqlı/; ميظع/böyük, ulu/; فراع /arif, bilən/
Dini müqəddəslərə xas olan adlar geniş yayılmışdır. Məsələn:
Əli يلع ; Həsən
نسح
;
Hüseyn
نيسح ; Ömər رمع
;
Həmran
نارمح
İslamın müqəddəs şəhərlərinin adlarına uyğun gələn adlar. Məsələn: