nilərin siyasi cəhətdən hakim sinif kimi qalmalarına baxmayaraq, kral haki-
miyyətinə dəstək verən və kapitalist elementlərinin inkişafına yardım edən
burjuaziya, dövlət hakimiyyətini və mühakimə üsulunu tədricən inhisara al-
dı. Burjuaziyanın iqtisadi gücü feodalları dövlətçiliyin idarəetmə, qanunve-
ricilik və məhkəmə fəaliyyəti kimi aparıcı mövqelərində ciddi güzəştlərə
getməyə məcbur etdi. Dövlət hakimiyyətinin mərkəzləşdirilməsi və mütləq
monarxiyanın qurulması müxtəlif ölkələrdə özünün milli xüsusiyyətlərinə
malik idi. İngiltərədə silki-nümayəndəli müəssisələr tamamilə hökumətə ta-
be edilmişdi, Fransa, İspaniya və Rusiyada onlar ləğv olunmuşdu. Mütləq
monarxiya (və ya mütləqiyyət) hakimin qeyri-məhdud hakimiyyəti demək
idi. Monarx qanunlar verir, məmurları təyin edir və dövlətin bütün gəlirləri-
ni toplayır və sərf edirdi. Monarxiya hakimiyyəti özünün başçılıq etdiyi da-
imi orduya, dövlət idarəçiliyinin müxtəlif sahələrini əhatə edən mərkəzləş-
dirilmiş məmur aparatına, dövlət xəzinə sistemini daxil edən kral xəzinəsi-
nə istinad edirdi.
Unitar dövlətçiliyin nisbətən proqressiv formasi kimi mütləqiyyətin ya-
ranması bir sıra səbəblərlə şərtlənirdi ki, onların arasında alimlər, - roma
dövlətçiliyi ideyasının bərpasını, XVI-XVII əsrlərdə kəndlilərlə feodallar
arasında mübarizənin kəskinləşməsi, kapitalist elementlərinin təsiri altında
feodal münasibətlərinin dağılmasını, şəhərlərin inkişafını, daxili bazarın
formalaşmasını, beynəlxalq ticarətin inkişafını və hakimiyyətə və məmur
aparatına burjuaziyanın iqtisadi təsirinin güclənməsini ayırırlar.
İnsan münasibətləri mədəniyyəti onunla şərtlənirdi ki, kapitalizmdən
fərqli olaraq, feodal cəmiyyətində ümumi hüquq və vəzifələr yox idi, imti-
yazların siyasi xarakteri isə bir silkdən digərinə keçidi bağlayırdı. Şübhəsiz,
feodal dövlətçiliyi və dövlət idarəçiliyi mədəniyyətinin formalaşmasında
yaradıcı-monarxların şəxsiyyətinin rolunu yenidən qiymətləndirmək çətin-
dir. Məsələn, Uinston Çörçill İngiltərənin siyasi inkişafında, parlament ida-
rəsi və vahid milli ingilis dövləti yaradan, feodal dünyasında ilk dəfə Bö-
yük Azadlıqlar Xartiyasını elan etmiş möhkəm və mübariz xarakterli şəx-
siyyətlərin rolunu xüsusi qeyd edir.
Artıq Qərbi Avropanın feodal cəmiyyəti içərisində şəhərliləri, “orta
silk” nümayəndələrini, bürgerləri buıjuaziya adlandırmağa başladılar. Za-
manla burjuaziya, feodal cəmiyyətinin ali təbəqələrinə - zadəgan və din xa-
dimlərinə qarşı dura bilən sosium kimi inkişaf etməyə başladı. Sənətkarlıq
və ticarətlə məşğul olan burjuaziya pillə-pillə siyasi nailiyyətlər yolu ilə irə-
liləyir, azad şəhərlər və müstəqil şəhər respublikaları yaradırdı. Feodal cə-
miyyətinin inkişafı prosesində siyasi hakimiyyətə malik, lakin öz iqtisadi
əhəmiyyətini itirmiş zadəganlarla, hakimiyyətə malik olmayan, lakin iqtisa-
di qüdrətə yetişən burjuaziya arasında obyektiv ziddiyyətlər yarandı. Bu
Fuad Məmmədov
108
İdarəetmə mədəniyyəti
qarşıdurma və münaqişələr burjuaziyanın, feodal üsul-idarəsindən narazı
olan xalqın ciddi rol oynadığı siyasi hakimiyyət uğrunda mübarizəsini sü-
rətləndirdi. Burjuaziyanın ciddi iqtisadi əsasına çevrilən manifakturaların
yaranması ilə o, zadəganların siyasi nüfuzu əleyhinə rol oynamağa və varlı
burjuaziyadan iqtisadi asılılığa düşən feodal dövlət hakimiyyətinə ciddi tə-
sir göstərməyə başladı. Orta əsrlərin sonunda yeni burjua (kapitalist) cə-
miyyəti ilə tarixi səhnədən getməkdə olan feodalizm arasında yaranan qar-
şıdurma şəraitində “vətəndaş cəmiyyəti” anlayışı yarandı. Bu uyğunsuzlu-
ğun dərk edilməsi dəyişən cəmiyyətə uyğun yeni tipli dövlətçiliyin yaran-
masına səbəb olan burjua sosial-mədəni inqilabı üçün göndəriş oldu. Yeni
dövr avropa dövlətçiliyinin əsas prinsipi sahibkarlıq və azad rəqabət üzərin-
də qurulan, vətəndaş cəmiyyətinin iqtisadi həyatına dövlətin qarışmaması
haqqında elan edən liberalizm oldu. Bu o demək idi ki, mədəniyyətin - is-
tehsal, mülkiyyət, əmək, ticarət və s. kimi sosial institutları dövlət hakimiy-
yəti və onun siyasi təşkilatının birbaşa müdaxiləsindən azad oldular. Burjua
sosial-mədəni inqilabları nəticəsində, istehsal vasitələrinə yiyələnən burjua-
ziya kapitalist cəmiyyətlərinin hakim sinfi oldu.
Kapitalist dövlətinin inkişaf Avropada və Asiyadakı burjua-demokratik in-
qilabları ilə şərtlənən feodal dövlətçiliyinin, ictimai münasibətlərin və dövlət
idarəçilik sisteminin dəyişdirilməsi yolu ilə həyata keçirilirdi. Bu proses nəticə-
sində cəmiyyətdə keyfiyyətcə yeni, demokratik mədəniyyət formalaşmağa, li-
beralizm prinsiplərinə əsaslanan demokratik dövlətçilik inkişaf etməyə başladı,
dövlət idarəçiliyinin demokratik üsuluna keçmə üçün qabaqcadan lazım olan
şərtlər yarandı. Yeni dövlətçiliyin və dövlət siyasətinin prioritetləri intellektual,
etik, hüquqi və idarəetmə mədəniyyəti oldu. Elmi-texniki və sosial tərəqqiyə
yetişmək, insanların rifahı və həyat keyfiyyətinin sabit inkişafını təmin etmək
məhz bu prioritetlər nəticəsində gözlənilirdi. Kapitalist mədəniyyətinin inkişa-
fında iki əsas pillə meydana çıxır: birinci pillə, bir-birindən dövlətçilik mədə-
niyyətinin xüsusiyyətləri, demokratiya və vətəndaş cəmiyyəti mədəniyyətinin
səviyyə və forması ilə fərqlənən milli dövlətlərin formalaşması ilə bağlıdır. Bu
dövlətlər sistemi Qərbi Avropada 1789-cu ildən 1871-ci ilə qədər formalaşmış-
dır. İkinci pillə, kapitalist dövlətlərinin beynəlxalq münasibətlər mədəniyyəti-
nin intensiv inkişafı və siyasət və iqtisadiyyatı əlavə etməklə, mədəniyyətlərin
yaxınlaşması əsasında əməkdaşlığın beynəlxalq strukturlarının yaradılması ilə
xarakterizə edilir.
Siyasi sabitlikdə əhəmiyyətli dərəcədə maraqlı olan, əvvəlcə kapitalın
əmək üzərində hakimliyi üstündə qurulan kapitalist dövləti, sonradan bütün
cəmiyyətin iradəsi və maraqlarının ifadəçisi olmaq və dövlətçiliyin qeyri-
sinfi xüsusiyyətinə nail olma zərurətini aşkar etdi. Bu məsələnin həlli stra-
tegiyasının əsasına əmək və kapitalın əməkdaşlığı prinsipi qoyulmuşdur,
109