tın və sosial həyatın, ictimai münasibətlərin tənzimlənməsinin əsası idi.
Hammurapinin hakimliyi dövründə quldarlıq qanunlarının üstünlüyünə
əsaslanan hüquqi idarəetmə sistemi mütərəqqi nailiyyət idi. Hökmdar tərə-
findən nəşr edilmiş qanun külliyyatı onun geniş dövlətinin möhkəmlənmə-
sinə yönəldilmişdi və dövlətin həyat fəaliyyətini vahıd prinsiplər və qayda-
lar əsasında tənzimləməyə imkan verirdi. Müxtəlif ixtisaslar üzrə diferensi-
al ödəmə və yerinə yetirilən işə görə ciddi məsuliyyət, azad vətəndaşların
(“avilum”- “insan”), “səcdəyə əyilənlərin” (“muşkenum”) və qulların (“var-
dum”) hüquqları qanunlarla təyin edilmişdi. Varlı vətəndaşların xüsusi mül-
kiyyəti və quldarların maraqları qanunlarla müdafiə olunurdu. Azad vətən-
daşlara quldarlar - (iri torpaq sahibləri, kahinlər, tamkarlar (tacirlər), icma
kəndliləri və sənətkarlar) və xırda istehsalçılar sinfi aid edilirdilər. Yalnız
azad vətəndaşlara münasibətdə “talion” (“qana qan”) prinsipi tətbiq edilirdi.
Babil dövlətinin başında qanunverici, icraedici, məhkəmə və dini haki-
miyyətə malik olan hökmdar dururdu. Hammurapi qanunları əsasında ölkə-
də dövlət idarələri fəaliyyət göstərirdi. Maliyyə-vergi idarəsi gümüşlə, qı-
zılla və məhsuldan, mal-qaradan, sənətkarlıq məhsullarından natura ilə alı-
nan vergilərin yığılması ilə məşğul olurdu. Hökmdar məhkəməsi, məbəd
məhkəməsi, icma məhkəməsi və şəhərdə məhəllə məhkəməsindən ibarət
olan hökmdarın məhkəmə idarəsi təşkil edilmişdir. Əsas məhkəmə funksi-
yaları hökmdar məhkəməsinin əlində cəmləşsə də, digər məhkəmə kateqo-
riyaları da onların ərazisində törənmiş ailə və cinayət işlərini həll etməyin
bəzi hüquqlarını özündə saxlamışdılar. Hakimiyyətin dayağını ordu təşkil
edirdi. Döyüşçülərin hüquqları və vəzifələri də Hammurapi qanunları ilə ni-
zamlanırdı. Dövlət xidmətə görə döyüşçülərə özgəninkilişdirilə bilməyən
nadellər (pay torpaqlar) verir, onların ailələrini təmin edirdi. Dövlət təsərrü-
fatı strukturu mülkiyyətin xüsusi-icma sektorunun təşviqinə və hökmdarın
torpaqlarının icarəyə və ya xidmətə görə məmurlara, döyüşçülərə, muşke-
numlara və başqalarına şərtli tutulma üçün verilməsinə əsaslanırdı. Geniş
bürokratik aparat öz fəaliyyətini hökmdarın sərəncamları əsasında həyata
keçirirdi və ciddi şəkildə onun nəzarəti altında idi. Hökmdar administrasi-
yası yerlərdə hakimiyyət nümayəndələri - icma şuraları və icma başçıları ilə
sıx əlaqədə çalışırdı. Hammurapi qanunları inzibati aparatda rüşvətxorluq,
ələ alma, intizamsızlıq və tənbəlliklə sərt mübarizəni təmin edirdi.
Dörd əsrlik kassit sülaləsinin hakimiyyətindən sonra b.e.ə. XI əsrdən başla-
yaraq, Babilistanda aramey etnosu üstünlük təşkil etməyə başladı, b.e.ə. IX əsr-
dən isə Babilistan tarixində bir neçə əsr ərzində aramey dili dialektlərinin birin-
də danışan haldey tayfaları mühüm əhəmiyyət daşımağa başladılar. B.e.ə. VIII
əsrdə aşşur istilasından sonrakı Babilistan yalnız b.e.ə.VII əsrin sonunda özünə
gəldi. B.e.ə. 609-cu ildə Aşşurun Midiya və Yeni Babil şahlığı ilə müharibədə
Fuad Məmmədov
124
İdarəetmə mədəniyyəti
məğlubiyyəti qüdrətli Babilistan dövlətinin yaranmasının başlanğıcı oldu.
II Navuhodonosorun hökmdarlığı Babilistanın iqtisadi yüksəliş və mədəni dir-
çəliş dövrü hesab olunur. Bu dövrdə Babilistan, Etemenankanın yeddi pilləli
zikkuratı (Babil qalası), Semiramidanın asma bağları, həmçinin möhtəşəm Esa-
gil məbədi, İştar ilahənin əzəmətli darvazası kimi “dünyanın möcüzələri”nin
yerləşdiyi Qədim Şərqin ən iri qala-şəhərinə çevrildi.
B.e.ə. VII-IV əsrlərdə Babilistan cəmiyyəti şəhərlərin tamhüquqlu və-
təndaşlarından, vətəndaşlıq hüququ alınmış azad insanlardan, yarıazad əha-
linin müxtəlif qruplarından və qullardan ibarət idi. Tamhüquqlu vətəndaşlar
ailə və mülkiyyət məsələlərinin həllində məhkəmə hakimliyinə malik olan
bu və ya digər məbəddə mövcud olan xalq yığıncağının üzvləri idilər. Onlar
məbəd gəlirlərindən pay almaq hüququna da malik idilər. Belə vətəndaşlara
dövlət və məbəd məmurları, kahinlər, tacirlər, sənətkarlar və mülkədarlar
aid edilirdi. Onların hamısı irsi statusa malik idilər və hüquqi cəhətdən bə-
rabərhüquqlu sayılırdılar. Tamhüquqlu vətəndaşlar şəhərlərdə yaşayırdılar
və xalq yığıncağı hakimiyyətinin yayıldığı şəhərə bitişik ətraf kənd yerlə-
rindəki torpaqlara sahib idilər. Vətəndaşlıq hüququndan məhrum edilmiş
azad insanlara şahın hərbi kolonistləri, şahın xidmətində olan əcnəbi mə-
murlar, eləcə də Babilistanda yaşayan bütün əcnəbilər aid idi. Bəzən onlar
xüsusi özünüidarə təşkilatı yarada bilərdilər.
Babilistan üslubuna görə Aşşur və Babil şahlarının idarəetmə üslubundan
xeyli fərqlənən, öz dövlət idarəçilik sistemini tətbiq edən farslar tərəfindən
b.e.ə. 12 oktyabr 539-cu ildə istila edildi. Bu yeni üslubun xüsusiyyəti, insan
münasibətləri mədəniyyətinin əhəmiyyətininin və insanların idarə edilməsinə
humanist psixoloji yanaşmaların başa düşülməsinə əsaslanan özünəməxsus
“demokratizm” idi. Fars şahı Kir və onun əhatəsi babilistanlıların dini məra-
simlərinə və bayramlarına hörmət ifadə edirdilər, onların allahlarına qurbanlar
gətirirdilər. Mesopotamiyaya zorla köçürülmüş xalqlara, o cümlədən yəhudilə-
rə də öz doğma yerlərinə qayıtmağa icazə verildi. Fars administrasiyası Babi-
listan üçün ənənəvi olan idarəetmə metodlarını qorumağa, iqtisadi həyatın,
tranzit ticarətinin inkişafı üçün şərait yaratmağa çalışırdı. Əvvəlki vəzifəli şəxs-
lər inzibati aparatda öz mövqelərini saxladılar. Kahinlər öz qədim dini ayinləri-
ni bərpa etmək imkanı əldə etdilər. Əslində Babilistan öz müstəqilliyini itirsə
də, “diplomatik idarəetmə” prinsipləri sayəsində Kirin hakimiyyəti yadelli ha-
kimlik kimi qiymətləndirilmirdi, belə ki, o, qədim müqəddəs ayinlərə əməl
edərək, taxt-tacı Marduk allahın əlindən qəbul etmişdi.
B.e.ə. II minilliyin əvvəlində “alum Aşşur” (alum - şəhər və ya icma)
adlanan Aşşur dövlətinin siyasi quruluş sistemində hərbi demokratiya döv-
rünün xüsusiyyətləri qorunurdu. Hakimiyyətin ali orqanı “Şəhər evi” - kü-
bar ailələrin nümayəndələrindən təşkil olunmuş Ağsaqqallar şurası idi. On-
125