patriarxal hökmdarı deyildi. O, sülhün, Almaniya xalqının həyatının və mül-
kiyyətinin qoruyucusu, ölkədəki əcnəbilərin təhlükəsizliyinin zamini, məhkə-
mə hakimiyyətinin sahibi hesab olunur, ticarətin və istehsalın inkişafına yardım
edir. XIV əsrdə alman və Çexiya şəhərləri siyasi hüquq bərabərliyi uğrunda za-
dəganlarla əbəs yerə mübarizə aparmırdılar. Orta əsrlər İngiltərəsinin parla-
menti, tədricən başlıca dövlət idarəçiliyi orqanı oldu. 1215-ci ildə ingilis kralı
İohan Bezzemelni tərəfindən imzalanmış Böyük Azadlıqlar Xartiyası rıtsar-
lara, azad kəndlilərin yuxarı təbəqəsinə və şəhərlərə bəzi imtiyazlar verə-
rək, kralın hüquqlarını məhdudlaşdırırdı. 1265-ci ildə İngiltərə parlamentin-
də, sonralar dünyanın bir çox ölkələrinin parlamentlərində iki dəfə artıq nü-
mayəndə seçmə qaydası üçün presedent olan, icma palatalarının seçkili ins-
titutu tətbiq edildi.
Qədim və orta əsr dövlət idarəçiliyində məhkəmə mühüm yer tuturdu. Mü-
hakimə üsulunda baş verən dəyişikliklər dövlət idarəçiliyindəki tendensiyaların
dəyişməsinin göstəricisi oldu. Atalıq hakimiyyətinə əsaslanan patriarxal məh-
kəmə yeni sosial-mədəni şəraitdə xalqın ruhuna daha çox uygun olurdu. Avro-
pa cəmiyyətinin tədricən demokratlaşması və xalqın hüquq düşüncəsinin art-
ması ölçüsündə hüquqi prinsiplərin dəyişməsi baş verirdi. Əgər qədim dövrdə
məhkəmənin əsas prinsipi yalnız, “icmanın rifahı”na yönəldilmiş atalıq iradəsi-
nin ifadəsi idisə, orta əsrlər dövründə daha çox hüquqi bilik belə prinsip oldu.
Əgər əvvəllər günahı cəzanın dərəcəsi ilə tutuşduraraq ölçmək cəhdi olmurdu-
sa, bunun nəticəsində “ata”nın qanunlarını pozan insanların cəzasında heç bir
məhdudiyyət yox idisə də, həyatın real tələblərinə uyğun olaraq, müəyyən hü-
quq normaları tədricən formalaşmağa başladı.
İkinci tip Avropa dövlətlərində formalaşan hüquqi qayda onunla şərtlənirdi
ki, məhkəmə hər bir ailədə - həmin ailənin üzvləri və qullarına münasibətdə
atanın hüquqlarının məhdudlaşdırılmasına yönəlmişdi. İdarəetmənin hüquqi
əsası kimi yeni hüquqi münasibətlərin mənbəyi bərabərhüquqlu ailələrin sülh
ittifaqı oldu. Mülkiyyət haqqında məsələnin həlli, əslində özü məhkəmə təşki-
latçısı olan icma təfəfindən tanınmasından asılı olmağa başladı. Məhkəmə qə-
rarlarının hamı tərəfindən qəbul edilməsi məqsədilə mülkiyyətin əldə edilməsi
və verilməsi müəyyən yerdə və müəyyən vaxtda açıq şəkildə həyata keçirilmə-
yə başladı. Bir qayda olaraq bu, bütpərəstlərdə ibadət yeri idi. Məsələn, frank-
larda o, “Malberq” adlanırdı və patriarxın palatasının yanında yerləşirdi. Xristi-
anlıq dövründə belə yer kilsə meydanı oldu.
Xalqın belə yığıncaqlarda iştirakı izazə xarakteri daşıyır və iştirakçıların
üzərinə, hüquqi qüvvədənsə, müəyyən məsuliyyət qoyurdu. Vaxt keçdikcə
və əhalinin sayının artması ilə “ali məhkəmə ittifaqları” xarakteri alan məh-
kəmə yığıncaqlarında icmaların nümayəndəlik sistemi yaradıldı. Almaniya-
da müəyyən hüquqi təsəvvürlərə və hüquqi biliklərə malik xalq nümayən-
Fuad Məmmədov
116
İdarəetmə mədəniyyəti
dələrinin - Şefferlərin qədim məhkəmə sistemi belə yarandı. Azad alman
şəhərlərində məhkəməni şəhərlilər aparırdılar və hətta hakim şəhər tərəfin-
dən təyin edilirdi, lakin “Blutbann” cinayət məhkəməsini icra etmək hüqu-
qu krala qalırdı. Mühakimə üsulu vasitələri kimi - şahidlərin ifadələri, an-
diçmə, “mərc”, məhkəmə çəkişməsi, püşk, kahinin qərarı, ordaliyalar və iş-
gəncə tətbiq edilirdi. Orta əsrlər dövründə Avropada, xüsusən İspaniya və
Romada mühakimə olunanın günahının Allaha qarşı cinayət olduğunu sü-
but etmək üçün “Müqəddəs inkvizisiya” tərəfindən işgəncə geniş istifadə
edilməyə başladı.
Özündə patriarxal məhkəmənin ənənələrini mənimsəyən yeni məhkəmə,
kral məmurları və Şefferlərin birgə fəaliyyətini təşkil edirdi. Onun mahiyyəti
bunda idi ki, cinayətkara qarşı münasibətdə zərərçəkənin ailəsinin intiqam al-
masına icazə verərək məhkəmə eyni zamanda “zərər vurulmuşun qisasının
yeni bir qisasa səbəb olmaması” arzusunu irəli sürürdü. Bunun əvəzində ci-
nayətkar cəmiyyətin ona verdiyi bütün hüquqlar və faydalardan - su, od, ailə,
əmlak, həyatını qoruma imkanlarından məhrum edilirdi. Bu zaman məhkum
zərərçəkənin ailəsinə ona vurduğu zərərin əvəzini verməli idi, cəmiyyətə isə
“pozulmuş asayişə görə” cərimə ödəməli idi, bu da qan qisası almaq borcu
olan qohumlara pul kompensasiyasını ifadə edirdi.
Bəşəriyyətin ilk sivilizasiyalarında dövlətçilik
mədəniyyəti tarixindən
Bəşəriyyət öz inkişafında bir sıra tarixi pillələr keçmişdir. Onların hər
birində sosial-mədəni tərəqqinin, ictimai münasibətlər və iqtisadi inkişaf
mədəniyyətinin, dövlətçilik və dövlət idarəçiliyi mədəniyyətinin müəyyən
səviyyəsinə nail olunmuşdur. İlk sivilizasiyaların quldarlıq cəmiyyəti şərai-
tində ictimai siniflərin, silklərin yaranması ilə dövlətlərin yaradılması, zid-
diyyətli ictimai münasibətlərin, insanların dini və istehsal həyatının tənzim-
lənməsi zərurəti meydana çıxdı. Sonrakı tarixi dövrdə insan cəmiyyəti inki-
şafının başlanğıc nöqtəsi olan ümuməhəmiyyətli mədəni ənənələr və eta-
lonlar qədim dünyanın məhz quldarlıq cəmiyyətində əmələ gəlmişdir.
Dünya mədəniyyəti tarixində qədim cəmiyyət mədəniyyətinin yeni sosi-
al institutu olan dövlət ilk dəfə Şumer və Misirdə formalaşmışdır. Dövlətçi-
lik tarixi b.e.ə. IV minilliyin ikinci yarısından, yəni Şumer və Misirdə ilk
şəhər-dövlətlərin meydana gəlməsindən başlayan Qədim Şərq coğrafi ba-
xımdan bir çox ölkələri əhatə edirdi. Onlara Şumer, Misir, Het şahlığı, Babi-
listan, Aşşur, Finikiya, Suriya, Fələstin, Frigiya və Lidiya şahlıqları, Aratta,
Manna, Midiya, Urartu, dünya Persiya monarxiyası, Mərkəzi Asiya, Hindistan,
Çin və Cənub-şərqi Asiya dövlətləri aiddir. Bu ölkələrin mədəniyyət və sivili-
117