Fuad Məmmədov
fə təxminə görə seçkili idi. Kahin funksiyalarından başqa o, məbəd admi-
nistrativ aparatına, tikintiyə və digər ictimai işlərə, vergilərin yığılmasına
rəhbərlik edir, sosial-iqtisadi həyatı tənzimləyirdi. İlkin sülalə dövrü ərzin-
də Şumerdə Ağsaqqallar surası və Xalq yığıncağı fəaliyyət göstərməkdə da-
vam edirdi. Onların tərkibinə daxil olan tamhüquqlu icma üzvü döyüşçüləri
hakimi seçmək və ya onu devirmək hüququna malik idilər. Onların funksi-
yasına, həm də hakimin fəaliyyətinə nəzarət, məhkəmənin adi qanun əsa-
sında keçirilməsi, daxili intizamın qorunması və icma mülkiyyətinin idarə
edilməsi daxil idi. Sinfi cəmiyyətin inkişafı ilə xalq yığıncağının rolu azal-
dı, lakin Ağsaqqallar surası özünü hakimə qarşı qoya bilirdi və onun haki-
miyyətini məhdudlaşdıra bilirdi. İlkin sülalə dövrünün sonuna yaxın haki-
min hərbi-siyasi və iqtisadi hakimiyyətinin güclənməsi nəticəsində fironun
hakimiyyətini xatırladan istibdad formalı monarxiya hakimiyyəti meydana
gəldi. Daimi qoşun şəklində təşkil edilmiş, dövlət təminatında olan ordu
dövlət idarəçiliyinin dayağı oldu. Bu və sonrakı dövrdə şumer cəmiyyətinin
sosial sabitliyi idarəetmə üslubundan və siyasi rejimdən asılı idi. Belə ki,
istibdad üslubu və onunla əlaqədar vergi və mükəlləfiyyətlərin artırılması,
əhalinin fəaliyyəti və onun gəliri üzərində nəzarətin güclənməsi, məmurla-
rın özbaşınalığı və köhnə qaydaların ləğvi, Laqaşda olduğu kimi, dövlət
çevrilişlərinə və hakimiyyətin devrilməsinə gətirib çıxarırdı. Bir tərəfdən
kahinlərlə qəbilə əyanları, digər tərəfdən - hökmdarla xidmətdə olmuş za-
dəganlar arasındakı ziddiyyətlər, hökmdar tərəfindən onu hakimiyyətə təyin
edən sosial təbəqələri təmin edən islahatlar keçirilməsi yolu ilə həll edilirdi.
Bu islahatlar hüquqi səciyyə daşıyırdı. Hüquq normalarının ilk yazılı qeyd-
lərindən biri, b.e.ə. 2318-2312-ci illərdə hökmdar Laqaş Uruinimginanın
apardığı islahatlar olmuşdur. Mesopotamiyada sonsuz istilaçı müharibələr
şəraitində ölkə daxilində dövlətin sosial sabitliyini təmin edən düzgün ida-
rəetmə bir çox cəhətdən xarici qüvvələrə qarşı müvəffəqiyyətlə dayanma
rəhni idi. B.e.ə. XXIV-XXII əsrlərdə akkadlar tərəfindən zəbt edilmiş şu-
mer şəhər-dövlətlərinin birləşdirilməsi yolu ilə hökmdar (“şarrum”) Sarqo-
nun başçılığı ilə vahid mərkəzləşdirilmiş dövlət olan Akkad şahlığı təşkil
edildi. Dövlətin başında təkhakimiyyətliliyi Ağsaqqallar şurasına istinad
edən, qəbilə aristokratiyası ilə mübarizədə təsdiqlənən istibdadçı-şah durdu.
Öz növbəsində şahı İlahə İştarın himayəsi sayəsində yüksələn sima kimi
mədh edən kahinlər xüsusi imtiyazlardan istifadə etməyə başladılar. Şah
hakimiyyətinin sosial dayağı yeni xidmətdə olmuş zadəganlar, şahın bürok-
ratiyasını təşkil edən məmurlar oldular. İrsi “ensi”lərin əvəzinə onun nüma-
yəndələri ölkə şəhərlərinin başında dururlar. Mərkəzi hakimiyyət rejiminin
sərtləşməsi dövlətin gücdən düşməsinə və xarici çağırışlar üçün onun zəif-
ləməsinə gətirib çıxaran Şumer qəbilə aristokratiyasının separatizminə sə-
122
İdarəetmə mədəniyyəti
bəb oldu. İstibdad hakimiyyətinin mərkəzləşdirilməsi prosesini davam etdi-
rərək, Naram-Suen, irsi hakimlər olan “ensi”ləri məmur mövqeyinə endirir,
öz oğullarının canişinləri və şah bürokratiyasının nümayəndələri təyin edir,
şah ailəsi üzvlərini məbəd heyətinin tərkibinə daxil edir, kahinlərə isə çox-
saylı güzəştlər təqdim edir. “Minnətdar” kahinlər padşahı “Akkad allahı”
kimi tanıdılar və ona “dünyanın dörd tərəfinin hökmdarı” titulunu verdilər.
Buna baxmayaraq, hökmdar pərəstişliyinin tətbiq edilməsi son nəticədə ka-
hinlərlə ziddiyyətlərə gətirib çıxardı. Padşahın müstəbid hakimiyyəti Akka-
dın kutilər tərəfindən siyasi məğlubiyyəti nəticəsində zəiflədi, bu da mü-
vəqqəti olaraq, hakimiyyətin Ağsaqqallar surası və xalq yığıncağının fəaliy-
yətini nəzərdə tutan əvvəlki strukturunun bərpasına gətirib çıxardı. Lakin
Urun III sülaləsi dövründə (b.e.ə. XXII əsrin axırı - XX əsrin əvvəli) Şu-
mer-Akkad şahlığının dövlət quruluşu qədim şərq istibdadının bitkin for-
masını əldə etdi. Hökmdar qeyri-məhdud hakimiyyətə malik idi və “dünyanın
dörd tərəfinin hökmdarı” titulunu daşıyırdı. İdeologiya cəhətdən onun hakimiy-
yəti din ilə əsaslandırılırdı: o, allahın himayəsi altında idi. Şulqanın idarəçiliyi
vaxtından (b.e.ə. 2093-2047-ci illər) kahinlik hökmdarlara tabe edildi. Onlara
ilahi ehtiram göstərməyə başladılar və onların ayini yaradıldı. Ölkənin inzibati
idarəetmə sahəsində də dəyişikliklər baş verdi. Cəmiyyətin bütün həyat fəaliy-
yətində bürokratizm ruhu hakim oldu. Geniş bürokratik aparatın başında
hökmdar dururdu. Şəhər-dövlətləri və yerli icma əyanları müstəqilliyini tama-
milə itirdilər. Ölkə, hökmdarın təyin etdiyi məmurlar tərəfindən idarə edilən
canişinliklərə bölündü. Canişinlər, məmurlar və kahinlər də yenidən təşkil edil-
miş hökmdar məhkəməsində hakim vəzifəsini yerinə yetirirdilər. Mühakimə
üsulu dünyada ən qədim qanunnamə olan “Şulqanın qanunları” əsasında həya-
ta keçirilirdi. Bununla bərabər əyalətlərdə yerli özünüidarə hüququnda icma
məhkəmələri fəaliyyət göstərirdi. Ümumilikdə, Mesopotamiyada dövlətin idarə
edilməsi sosial ziddiyyətlərlə, “vətəndaş itaətsizliyinin” müxtəlif formalarında
ifadə olunan kütlələrin narazılığı ilə mürəkkəbləşirdi. Daxili və xarici siyasət-
dəki böhranlar, iqtisadiyyatın zəifləməsi və daxili müharibələr b.e.ə. II minilli-
yin əvvəlində mərkəzləşdirilmiş dövlətin müvəqqəti tənəzzülünə və ölkədə si-
yasi parçalanmanın bərpasına gətirib çıxardı.
B.e.ə. XIX-XVI əsrlərdə hakimiyyət uğrunda mübarizə gedişində, ba-
şında amorey sülaləsi duran, strateji cəhətdən mühüm olan Babil (“Bab-ili”
- “Allahın qapısı”) şəhərinin yüksəlişi baş verir. Güclü siyasi lider, hökm-
dar Hammurapinin effektiv hakimliyi sayəsində (b.e.ə. 1792-1750-ci illər)
Babil Ön Asiyanın ən iri iqtisadi, siyasi və mədəni mərkəzinə çevrilərək, ən
yüksək tərəqqi dövrünə yetişdi. Babilistandakı dövlət idarəçiliyinin fərqli
xüsusiyyəti vətəndaşların həyat fəaliyyətinin hüquqi tənzimlənməsi idi. Qə-
dim babil cəmiyyətinin bütün səviyyələrində hüquq və qanun - iqtisadiyya-
123