Fuad Məmmədov
56
mətə inamına səbəb olar, dövlətin təhlükəsizlik maraqlarına cavab verən sosial
və siyasi sabitliyi təmin edə bilər. O eyni zamanda vətəndaşların təhsilə və xal-
qın fəal kulturoloji maarifə sərbəst keçməsini nəzərdə tutur. Demokratik cə-
miyyət və hüquqi dövlət quruculuğu yoluna qədəm qoymuş ölkələrin milli-
dövlət inkişafının mümkün qədər yüksək sürətini təmin etmək üçün, ilk növbə-
də, feodal maneələri dəf etmək lazımdır. Yaponiya təcrübəsinin göstərdiyi kimi,
bu problemin həlli yolu intellektual mədəniyyətin (təhsilin, elmin və innovativ
fəaliyyətin) qabaqlayıcı inkişafı, güclü milli ideya və milli mədəniyyətin hərtə-
rəfli demokratlaşdırılması, müəyyən sayda idarə funksiyalarının ölkə vətəndaş-
larına və qeyri-hökumət təşkilatlarına verilməsi, onların siyasi həyatda iştirakı-
nın genişləndirilməsidir.
Demokratik dövlətçilik düşünülmüş sosial və kadr siyasətinin, vətəndaş-
ların Vətən qarşısındakı xidmətlərinin ədalətlə qiymətləndirilməsi və qəbul
edilməsinin, insanın fəaliyyət qabilyyətləri, əhəmiyyəti və nəticələrinə
adekvat olaraq, yüksək bölgü münasibətləri mədəniyyətinin həyata keçiril-
məsini tələb edir. Demokratik ölkələrin sosial-mədəni arxitektura quruculu-
ğu əhalinin bütün təbəqələrinin maraqlar balansının və gözləmələrinin he-
saba alınmasını, proteksionizmin və favoritizmin istisnasını, dövlətin mütə-
rəqqi inkişaf maraqlarında şəxsiyyətin daha dolğun inkişafını və onun yara-
dıcılıq potensialı və nailiyyətlərinə imkan yaradan bütün vətəndaşlar üçün
bərabər ilkin şərtlərin təminatını nəzərdə tutur. Bununla bərabər dövlətçilik
mədəniyyəti, həm də iqtisadi inkişafdan gələn gəlirlərin sosial sahələrdə:
elm, təhsil, səhiyyə, əhalinin sosial təminatı və s. necə paylanması ilə mü-
əyyən edilir. Əgər avtoritar rejimlər çox vaxt ictimai şüurla manipulyasını
asanlaşdıran kütlələrin cahilliк və qeyri-mütəşəkkilliyinə istinad edirlərsə,
məktəbi və kilsəni dövlət nəzarəti altına qoyurlarsa, demokratik dövlətlər
xalqın ümumi təhsili və maariflənməsinə, azad sahibkarlığın, şəxsi mülkiy-
yətin, “üçüncü sektorun”, KİV və vətəndaş cəmiyyətinin digər institutları-
nın inkişafına kömək edirlər.
Demokratik dövlətçiliyin əsasını təşkil edən fundamental mədəni dəyər-
lər sistemi və milli mədəniyyət birliyi özündə yalnız xalqın özünəməxsus
milli ənənələri, xüsusiyyətləri və ideallarını əks etdirməli deyil. O həm də –
azadlıq, ədalət, qanunun və insan hüquqlarının aliliyi, xüsusi mülkiyyətin
toxunulmazlığı, xeyirxahlıq, şəxsiyyət ləyaqətinə hörmət, düzlük, sosial və
siyasi məsuliyyət kimi universal demokratik mədəniyyət dəyərlərini də nə-
zərdə tutur. Demokratik dövlətçiliyin mədəni dəyərlərinin əsasını insanın ən
yüksək dəyər kimi qəbul edilməsi təşkil edir, dövlətin bütün fəaliyyəti onun
əsasında və onun naminə qurulur.
Demokratik ölkələrin dövlət quruluşunun əsas formaları unitar və federa-
tiv quruluşdur. Кapitalist cəmiyyətinin inkişaf qanunauyğunluqlarına daha
İdarəetmə mədəniyyəti
57
çox uyğun gələn
dövlət quruluşunun unitar forması dövlət idarəçiliyi və
iqtisadi inkişafın milli miqyasda mərkəzləşdirilməsi ilə xarakterizə edilir.
ABŞ, Kanada, İsveçrə, Argentina, Braziliya, Avstraliya və başqa ölkələr-
də bərqərar olan dövlət quruluşunun federativ forması ərazi əlamətlərinə
görə qurulur və milli-ərazi məsələlərinin daha yaxşı tənzimlənməsinə im-
kan verir. Bununla belə, cəmiyyətin mədəni xüsusiyyətləri ilə şərtlənən
dövlətçilik inkişafının eyni qanunauyğunluqları müxtəlif formalarda özü-
nü göstərə bilər. Dövlət quruluşunun seçim tipi hər bir ayrı ölkənin tarixi
inkişaf şəraitindən asılıdır. İnkişaf etməkdə olan dövlətlər üçün unitar for-
malı dövlətçiliyin əhəmiyyəti ondan ibarətdir ki, o, feodal mentallığı qa-
lıqlarının, tayfa, irqi və dini ədavətlərin, etnik separatizmin aradan qal-
dırlmasına və milli konsolidasiya prosesinə kömək edən vahid mədəniy-
yətin formalaşdırılmasına imkan yaradır.
7
Bir sıra daha uğurlu demokratik ölkələrin dövlətçiliyi, hüquqi baxımdan,
irsi hökmdar və parlament kimi iki hakimiyyət mənbəyinə əsaslanan liberal
konstitusiyalı monarxiyadır. Burjua monarxiyaları iki tipdə olur: dualistik və
parlamentar. Ciddi feodalizm qalıqlarının mövcudluğu ilə fərqlənən, keçmiş-
də Prussiya, Almaniya, Avstriya, Rumıniya və digər dövlətlərdə yayılmış du-
alist monarxiyada, - siyasətçiləri və məmurları vəzifəyə təyin etmək və vəzi-
fəsindən kənar etmək, orduya və polisə rəhbərlik etmək hüququnu, qanunve-
rici təşəbbüs və əmrlərin verilməsi hüququnu, veto hüququ və parlamentin
vaxtından əvvəl buraxılması hüququnu, adətən, dövlət başçısı özündə saxla-
yır. Parlament monarxiyalı Birləşmiş Krallıq, Belçika, Norveç, İsveç, Yapo-
niya və digər ölkələrdə kral tərəfindən təyin edilmiş dövlət üzvləri parlamen-
tin etimad qərarından asılıdır. Hökumət başçısı təxirəsalma veto hüququna
malikdir. Lakin konstitusiyada nəzərdə tutulan xüsusi hallarda о, parlamentin
vaxtından əvvəl buraxılması hüququna malikdir.
Kapitalist dövlətçiliyinin ən yüksək və daha çox yayılmiş forması de-
mokratik respublikadır ki, onun dövlətçilik və dövlət idarəçiliyinin əsası
millətin iradəsidir. Prezidentin şəxsiyyətindən, parlamentin və hökumətin
şəxsi heyətindən asılı olmayaraq, demokratik respublikada rəsmi hakimiy-
yət formal olaraq, xalq çoxluğuna mənsubdur. Demokratik respublika, öl-
kənin avtoritar hakimiyyətinin təmsiledici orqanları və qeyri- hökumət təş-
kilatları tərəfindən lüzumsuz nəzarətlə idarə edilməsi rejimindən imtina
edilməsini, maliyyə oliqarxiyası və iri monopoliyalar hakimiyyətinin ara-
dan qaldırılmasını nəzərdə tutur.
7
Əlbəttə, unitar quruluşa
və prezident idarəçiliyi
formasına malik maksimal dərəcədə mər-
kəzləşdirilmiş dövlətlər, dövlət idarəçiliyində və demokratik azadlıqların məhdudlaşdı-
rılmasında avtokratik tendensiyalar üçün zəmin yaratma təhlükəsi törədir.