__________________________________________
68
malıdırlar, gənclərə öz istedadlarını göstərmək üçün imkanlar
verməlidirlər. Beləliklə, biz həm partiyanın yaşlı nəslinə,
veteranlarına daha da çox imkanlar yaradacağıq, eyni zamanda
partiyanın gəncləşməsini təmin edəcəyik. Mən bunu partiyanın
qarşısında əsas vəzifə kimi qoyuram.
Partiyanın proqramı və nizamnaməsi dərc edilibdir, siz tanış
olmusunuz. İndi yəqin müzakirə olunacaqdır. Mən məmnunam
ki, 1992-ci ildə çox ağır şəraitdə Naxçıvanda bizim yazdığımız
və qəbul etdiyimiz proqram bu gün də öz aktuallığını
saxlayıbdır. Demək, biz o vaxt nə qədər uzaqgörənlik etmişik,
ölkəmizdə olan vəziyyəti nə qədər düzgün qiymətləndirmişik və
partiyamızın gələcək yolunu, istiqamətini nə qədər düzgün
müəyyən etmişik.
Təbiidir ki, yeddi ildən sonra bu proqram təkmilləşməlidir,
genişlənməlidir. Ancaq onun əsasını, özəyini təşkil edən bizim
1992-ci ildə qəbul etdiyimiz proqramdır. Mən bununla fəxr
edirəm və o proqramın qəbul olunmasında iştirak etmiş
insanların hamısı fəxr etməyə qadirdirlər, layiqdirlər.
Əziz dostlar!
Bizim qurultayımız çox vaxt aldı. Ancaq mən düşünürəm ki,
yeddi ildən bir qurultay keçirərkən, təbiidir ki, biz gərək vaxta
qənaət etməyək. Bu zalda, bu salonda şübhəsiz, çox adamlar var
ki, ürəklərində olan səmimi sözlərini, hissiyyatlarını qurultayda
bildirmək istəyirdilər. Təbiidir ki, bu, mümkün deyildir. Amma
mən salonda olan əhval-ruhiyyəni, qurultayın gedişini və sizin
nitqlərinizi, sizin hərənizin öz yerində qurultaya olan
münasibətini müşahidə edərək görürəm ki, həqiqətən, bizim
Yeni Azərbaycan Partiyası çox yüksək səviyyəli partiyadır və
həqiqətən, bizim belə möhtəşəm qurultay keçirməyə əsasımız
vardır.
Biz 1992-ci ilin şaxtalı bir günündə, elektrik enerjisinin
olmadığı bir halda, Naxçıvan Dövlət Teatrının binasında paltoda
və çoxları papaqda oturaraq ilk konfransımızı keçirdik.
__________________________________________
69
Doğrudur, mən papaqda deyildim. Təbiətim belədir ki, mən hər
bir soyuq havada papaqdan istifadə etmirəm. Amma burada
oturanların əksəriyyəti papaqda idilər. Üşüyürdük, əlimizi-
əlimizə sürtürdük. Amma iradəmiz yüksək idi, iradəmiz güclü
idi və gələcəyə çox nikbinliklə baxırdıq. Budur, yeddi ildən
sonra Yeni Azərbaycan Partiyası Azərbaycanın ən möhtəşəm
sarayında öz qurultayını keçirir.
Siz bilirsiniz ki, 1970 - 1972-ci illərdə, cəmisi iki il
müddətində Azərbaycanın bu Respublika sarayı mənim
təşəbbüsüm, şəxsi himayəm və bilavasitə iştirakım nəticəsində
tikilibdir. O vaxt mən hər gün bu tikintiyə gəlirdim və bunun
məhz 1972-ci ildə qurtarmasına çalışırdım. Məmnunam ki,
Azərbaycanda gördüyüm çox işlərlə bərabər, ucaltdığım böyük
binalar, zavodlar, fabriklərlə bərabər Azərbaycanın bu günü
üçün və gələcəyi üçün belə bir möhtəşəm saray da yarada
bildim. Bu sarayda çox qurultaylar keçib, konfranslar keçib,
mərasimlər keçib, yubileylər, şənliklər keçibdir. Mən bunların
bir çoxunun iştirakçısı olmuşam. Doğrudur, mən Azərbaycandan
təcrid olanda bu sarayın yanından keçməyə də mənə imkan
vermirdilər. Ancaq ədalət öz yerini gəldi tutdu.
Məni sevindirən budur ki, dediyim o ağır şəraitdə
Naxçıvanda bizim keçirdiyimiz konfrans partiyanın bu qədər
böyük inkişaf yolunu təmin etdi və partiya bu gün belə gözəl,
möhtəşəm sarayda iki gündür öz qurultayını keçirir.
Mən sizinlə bərabər fəxr edirəm ki, Yeni Azərbaycan
Partiyasının üzvüyəm və Yeni Azərbaycan Partiyasının
sədriyəm. Sirus Təbrizli bu gün dedi ki, Heydər Əliyev vaxtilə
sovet dövlətinin başında duran adamlardan biri idi və bir zaman
Sovet İttifaqının başçısı vəfat edəndən sonra Heydər Əliyev
Sovet İttifaqının başçısı ola bilərdi. Bəli, Sirus Təbrizlinin bu
sözləri həqiqətdir. O, bunu havadan götürməyibdir. O vaxt bir
dəfə yox, iki dəfə - çünki o vaxt dalbadal hər il Sovet İttifaqının
başçıları vəfat etdilər: 1982-ci ildə Brejnev, 1983-cü
__________________________________________
70
ildə Andropov, 1984-cü ildə Çernenko. Həmin o zamanlar
həqiqətən mənim - Heydər Əliyevin də belə bir vəzifə tutmaq
ehtimah var idi və bunu istəyənlər də çox idi. Ancaq hörmətli
Sirus Təbrizli, heç heyfsilənmə ki, bu olmayıbdır. Mən heç vaxt
heyfsilənməmişəm. Amma onunla fəxr edirəm ki, tarixdə mən
Azərbaycanın adını bir təbəqə yüksəklərə qaldırmışam.
Rusiya imperiyası böyük tarixə malik olan bir imperiyadır. O
devriləndən sonra sovet hökuməti - onu biz sovet İmperiyası da
adlandıra bilərik - yarandı. Bu, dünyanın XX əsrdə super
dövlətlərindən biri idi. Tarixdə heç vaxt azərbaycanlı, müsəlman
nə rus imperiyasında, nə də sovet imperiyasında yüksək vəzifə
tutmağa layiq görülməmişdi. Çünki azərbaycanlılara,
müsəlmanlara o ölkədə dördüncü, beşinci təbəqəli kimi
baxırdılar.
Xatirimdədir, vaxtilə Azərbaycana 22 il rəhbərlik etmiş
Mircəfər Bağırovun Stalinlə də çox yaxın əlaqələri var idi və
vaxtilə Siyasi Büronun bir çox üzvləri ilə sıx əməkdaşlıq
etmişdi. Müharibə vaxtı da Azərbaycan nefti şübhəsiz ki, İkinci
dünya müharibəsində Sovet İttifaqının qələbəsində həlledici rol
oynamışdı. O illərdə də bu adam, sonra cinayətkar kimi
günahlandırılsa da, Azərbaycanın başında olmuşdu. 1952-ci ildə
19-cu partiya qurultayında - mənim xatirimdədir, hamısı
gözümün qabağındadır - Azərbaycan çox gözləyirdi ki, o heç
olmasa Siyasi Büronun üzvlüyünə namizəd seçiləcəkdir. Ancaq
qurultay qurtardı, bu olmadı və Azərbaycanda da böyük
narahatlıq oldu ki, niyə bizim xalqımıza qiymət vermirlər.
Partiyanın ideologiyasından asılı olmayaraq, dövlətin
quruluşundan, ideologiyasından asılı olmayaraq sovet hökuməti
dünyada yaranmış hakimiyyətlərdən, super dövlətlərdən biri
kimi tarixdə qalacaqdır. Mən azərbaycanlı olaraq, müsəlman
olaraq o hökumətin başında olmağa layiq görüldüyümə görə və
Azərbaycan xalqını Kremldə təmsil etdiyimə görə həmişə fəxr
etmişəm, bu gün də fəxr edirəm.
Dostları ilə paylaş: |