Microsoft Word hazir h.?24 Автосохраненный doc
Yüklə 2,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
__________________________________________ 77 Böyük demokratiya yolu keçmiş ölkələrin bu barədə təcrübəsi müxtəlifdir. Məsələn, həm iqtisadi, həm siyasi, cəhətdən, həm də demokratiya sahəsində inkişaf etmiş ölkələrin -İngiltərədir, Amerika Birləşmiş Ştatlarıdır - hərəsində cəmi iki- üç partiya vardır. İngiltərədə əsasən Mühafizəkarlar və Leyboristlər partiyalarıdır. Amerika Birləşmiş Ştatlarında Demokratlar və Respublikaçılar partiyalarıdır. Düzdür, bizə qonşu, dost Türkiyədə partiyalar bu ölkələrdəkindən çoxdur, amma onlar da Azərbaycanda olan qədər deyildir. Azərbaycan bu barədə rekord vurubdur. Nə Fransada, nə İtaliyada, nə də Avropanın digər ölkələrində bu qədər partiya vardır. Amma buna heç kəs etiraz edə bilməz. Mən bunu demişəm, bu gün yenə də demək istəyirəm - bu, bizim keçid dövrünün xarakterik cəhətləridir. Bəli, keçid dövrünün belə xəstəlikləri də olur və olmalıdır. Keçid dövrü onsuz yaşaya bilməz. Məsələn, Azərbaycanda həddindən artıq müxtəlif qəzetlər var. Yenə qardaş Türkiyəni götürək. Orada Azərbaycanda çıxan qədər qəzet varmı? Yox. Orada çox böyük, sanballı, azad fikirli qəzetlər var. Onların adları nəinki bizdə, bütün dünyada məşhurdur. Ancaq bizdə bir də görürsən haradansa bir adam çıxır, onun pulu, imkanı var, gedib bir qəzet yaradır, müəyyən qədər jurnalistləri ətrafına toplayır, - onların da pula ehtiyacı var, - qəzet çap edir. Eləcə də partiyalar belədir. İndi elə partiyalar var ki, başçılarından savayı, deyəsən - buraya yüz adam düz görək, onlar kimlərdən ibarətdir, - həmin yüz adamı düzə bilməzlər. Ancaq adını partiya qoyubdur, özünü cəmiyyətdə partiya kimi aparır, fəaliyyət göstərir. Onların əksəriyyəti də müxalifət mövqeyindədirlər. Bunların heç birinə etiraz etmək mümkün deyildir. Bu, demokratiyanın təbii təzahürüdür. Biz bunu tam təbii qəbul etməliyik. Ona görə də cəmiyyətimizdə fikir mübarizəsi bu gün də, sabah da var, gələcəkdə də olacaqdır. Fikir mübarizəsi ona
__________________________________________ 78
görə var ki, iqtidar var, iqtidara müxalifətdə olan qüvvələr, partiyalar var. Əgər müxalifət olmasaydı, Azərbaycanda demokratiya olmazdı. Müxalifət olmalıdır və vardır. Ancaq mən dəfələrlə demişəm, gərək müxalifət konstruktiv olsun, ümummilli, ümumxalq məsələləri ilə əlaqədər problemlərdə öz yetkinliyini göstərsin və iqtidarın apardığı siyasət Azərbaycanın milli mənəfelərinə zidd deyilsə, onu anlaya, dərk edə bilsin, qəbul etsin, əməkdaşlıq etsin. Ancaq təəssüf ki, müxalifətdə olan xırda partiyalar hələ ki yetişməyiblər və yetişmə prosesi uzanır. Ona görə də fikir mübarizəsi gedir və gedəcəkdir. Mən bu fürsətdən istifadə edib Azərbaycan cəmiyyətinə, bütün vətəndaşlarımıza və siyasi partiyalara, ictimai təşkilatlara müraciət edirəm. Müraciət edirəm ki, demokratiyanın tələblərini düzgün və olduğu kimi qəbul etsinlər, ölkəmizin demokratik yolla getməsi üçün öz fəaliyyətlərini həqiqətən demokratik üsullarla həyata keçirsinlər. Müraciət edərək - baxmayaraq ki, müxalifət partiyalarının bir çoxunun, bəlkə də əksəriyyətinin iqtidara demək olar ki, tamamilə əsassız düşmən münasibəti vardır - mən onların hamısını ümummilli birliyə, ümumi vətəndaşlıq birliyinə, qlobal, ümummilli, ümumxalq, ümumdövlət məsələlərinin həll olunması üçün əməkdaşlığa dəvət edirəm. Kim əməkdaşlıq edər, - biz onunla əməkdaşlığın yollarını müəyyən edə bilərik. Kim mənim bu müraciətimə də məhəl qoymayacaqsa, onun öz işidir. Ancaq bunlara baxmayaraq, təbiidir ki, bizim lap konstruktiv əməkdaşlığımız olsa da, yenə də fikir mübarizəsi daimi bir prosesdir. Ona görə də Yeni Azərbaycan Partiyası üzvlərinin əsas vəzifəsi ondan ibarətdir ki, Azərbaycan iqtidarının, hakimiyyətinin həm daxili, xarici siyasətini, həm gördüyü işləri, həm də onların əməli nəticələrini, fəaliyyətini daim kütlələrə, vətəndaşlara çatdıra, anlada bilsinlər və onu təbliğ edə bilsinlər.
__________________________________________ 79 Bu lazımdır, ona görə yox ki, Azərbaycan vətəndaşları iqtidarın, prezidentin, bütün hakimiyyət orqanlarının fəaliyyətini bilmir, yaxud da bunu dəstəkləmir, qəbul etmirlər. Mən vəziyyəti yaxşı bilirəm, ümumi rəy də məlumdur. Bəzən qəzetlər reytinqlər dərc edirlər. Bu xəstəlik təkcə bizdə deyil. Rusiyada da var. Bu gün kimsə hansı televiziyadasa reytinqin siyahısını verir, sabah o birisi deyir ki, bunlar hamısı yalançıdır, mən dediklərim düzdür. Digəri də deyir ki, bu yalandır, mən dediyim düzdür. İndi eybi yoxdur, ruslar demişkən «qoy dəcəllik etsinlər». Əgər bu, onların xoşuna gəlirsə, qoy dəcəllik etsinlər. Amma yenə də deyirəm, ümumi rəy məlumdur. Əgər bunu bilməsəm mən prezidentlik fəaliyyətimi həyata keçirə bilmərəm. Azərbaycan vətəndaşlarının, cəmiyyətinin əksəriyyəti Azərbaycan hakimiyyətinin, prezidentin, iqtidarın, hakimiyyətin butün budaqlarının fəaliyyətini bəyənir, dəstəkləyir və bizimlə birlikdədir. Əgər bu olmasaydı, altı il yarım ərzində biz uğurla irəliyə gedə bilməzdik. Ancaq bununla qətiyyən arxayınlaşmaq olmaz. Bizim Yeni Azərbaycan Partiyasında belə arxayınçılıq əhval-ruhiyyəsi var. Mən xahiş edirəm və arzu edirəm ki, Yeni Azərbaycan Partiyasının hər bir üzvü bu partiyaya üzv olmaq naminə gəlməsin, partiyanın fədakar əsgəri olmaq fikri ilə gəlsin. Partiyanın hər bir üzvü partiyanın həqiqətən fədakar əsgəri olsa və partiyanın ideyalarını öz qəlbində daim qəbul edərək başqa təbəqələrə çatdıra bilsə, onu təbliğ edə bilsə, təbiidir ki, bizim partiya daha da yüksələcək və partiya Azərbaycan iqtidarına daha da çox kömək edəcəkdir. Çıxış edənlərdən kimsə dedi ki, 8 milyonluq əhalinin indi, ola bilər, 7 milyon yarımı heç bir partiyaya daxil deyil. Bəlkə də bu rəqəm düzgün deyildir. Çünki ölkəmizdəki bütün partiyaların sayını götürsək, onları bir yerə yığsaq, bu, 200-250 mindən artıq ola bilməz. Demək, qalanların heç birisi partiyada deyil.
Yüklə 2,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|