131
çatdırılması,sazişin müddətinin ingilis-sovet İttifaqı müqaviləsinin müdətinə
uyğunlaşdırılması ilkin layihədə nəzərdə tutulurdu.
SSRİ Xarici İşlər Komissarlığında hazırlanan layihədə Sovet-Türk sazişininə
açıq maddələrdən əlavə üç gizli qərarın da daxil edilməsi təklif edilirdi. Bunlardan
birincisi, Qara dənizə münasibətdə mümkün təcavüzü dəf etməyə qabaqcadan
hazırlıq məqsədilə Türkiyə və Sovet hərbi dəniz qərargahlarının Boğazlar
zonasını birgə qorumaq tədbirləri haqqında xüsusi Saziş imzalanmasına aid idi.
Əlavə kimi nəzərdə tutulan gizli qərarın ikincisində Boğazların qorunmasında
qabaqlayıcı tədbir kimi Türkiyə hökumətinin dəvəti əsasında Sovet dəniz
qüvvələrinin təhlükə zonasına göndərilməsi nəzərdə tutulurdu. Üçüncü gizli
əlavədə isə söhbət Türkiyənin Boğazlarda Montrö sazişinə görə qurduğu rejimi
Sovetlərlə razılaşdırmasından gedirdi. Göründüyü kimi, Sovet ekspertinin təklif
etdiyi saziş layihəsi və ona əlavə olaraq nəzərdə tutulan gizli sənədlər SSRİ-nin
nəinki Boğazların qorunmasında iştirakını təmin edir, daha dəqiq desək,Bosfor və
Dardanellin ələ keçirilməsinin başlanğıcını qoyurdu.
Bu layihənin müəllifi kim A.Miller özü də başa düşürdü ki, onun təklif etdiyi
ağır şərtlər türklər tərəfindən müqavimətlə qarşılanacaqdır. Çünki bu layihə ən
yaxşı halda birtərəfli xarakter daşıyırdı və Sovetlərin üzərinə elə bir öhdəlik
qoymurdu. Lakin o, güman edirdi ki, əvvəl-axır türklər Qara dəniz və Boğazlar
zonasını əhatə edən regional qarşılıqlı yardım paktı ilə razılaşacaqlar. Bu halda
A.Miller təklif edirdi ki, Sovet İttifaqı bir sıra risqlərə gedib Boğazları hər hansı
təhdiddən müdafiə etmək istiqamətində öz üzərinə öhdəliklər götürməlidir, heç
olmasa ona görə ki, "Türkiyəyə münasibətdə olan təhdidlər bizim üçün həqiqi
təhlükə sayılmayacaqdır".
Sovetlərin Boğazlarda maraqlarını təmin edəcək Türkiyə ilə Sazişdən əlavə
A.Miller belə hesab edirdi ki, 1946-cı ildə Montrö sazişinə baxılmağın növbəti
müddəti tamam olduğundan Sovet İttifaqı bu imkandan istifadə edib Sazişə bir
sıra düzəlişlər etməlidir. Onun fikrincə, Millətlər Cəmiyyətinə olan bütün
istinadların Sazişdən çıxarılması, Yaponiyanın iştirakçı dövlətlər sırasından azad
edilməsi, yeni müstəqil Aralıq dənizi dövlətləri kimi Misir və Livanın Montrö
sazişinə qoşulmasının mümkünlüyü, 21-ci maddə ilə bağlı əgər Qara dəniz
dövlətlərindən hər hansı biri özünü müharibə təhlükəsində hesab edərsə,
Boğazların qeyri-qara dəniz dövlətlərinin hərbi gəmiləri üçün müvəqqəti olaraq
bağlanması ilə bağlı Türkiyənin öhdəliklərinin tamamlanması, Qara dəniz
dövlətlərinin gəmilərinin Boğazlardan keçməsi üçün xəbərdarlıqların müddətinin
8 gündən 3 günə endirilməsi, hazırkı müharibədə baş vermiş hadisələrdən çıxış
edərək Boğazları keçən hərbi və yardımçı gəmilərin xarakterinin dəqiqləşdirilməsi
və s. məsələlər müzakirəyə çıxarılmalı idi.
Qara dəniz Boğazları ilə bağlı mövcud qaydalarda arzu olunan dəyişikliklər
haqqında A.Miller öz mülahizələrini V.Dekanozova ünvanlasa
132
da,sənəd ciddi maraq doğurduğu üçün onun surətləri Molotov Vışinskiyə
və Kavtaradzeyə də göndərilmişdi (62).
Boğazlar məsələsi ilə bağlı M.Litvinov və A.Millerin hazırladığı sənədlərdən
başqa altında adı göstərilməyən anonim müəllifin hazırladığı üçüncü bir sənəddə
1945-ci ilin əvvəllərində SSRİ xarici işlər komissarının müavini S.Kavtaradzenin
katibliyinə daxil olmuşdu. Bu sənəddə əvvəl təhlil edilən sənədlərin bir sıra
müddəaları eyni ilə təkrar edilsə də SSRİ-nin Bosfor və Dardanell boğazlarının iş
rejiminin təhlükəsizliyinə nəzarət prosesində iştirakı haqqında müxtəlif yolları
nəzərdə tutan bir sıra yeni maraqlı məqamlar var idi. Sənədin müəllifi
S.Kavtaradzeyə yazırdı ki, Boğazlara münasibətdə Türkiyəyə qarşı güc tətbiq
edilməsi, eyni zamanda Boğazların beynəlmiləlləşdirilməsi məqsədəuyğun
deyildir. O yazırdı: "Bu ona gətirib çıxarar ki, bir Türkiyənin yerinə Boğazlar
üzərində sahiblərin sayı çoxalar. Məsələnin belə həlli bizi təmin etmir. Sənəd
müəllifi Boğazlara birgə nəzarət haqqında Türkiyə ilə ikitərəfli saziş bağlanmasını
təklif edirdi. Onun fikrincə, vaxtilə 1939-cü ilin Moskva danışıqları zamanı Sovet
rəhbərləri belə bir sazişi Türkiyəyə təklif etmişdi, lakin o zaman həmin təklif
Ş.Saracoğlu tərəfindən rədd edilmişdi (63).
Krım konfransı ərəfəsində Xarici İşlər Komissarlığının Boğazlar haqqında
təkliflərinin hazırlanmasında hər üç sənəddən istifadə edilmişdi. Krım
konfransında Boğazlar haqqında məsələnin qoyulacağına ciddi şəkildə hazırlaşan
və Türkiyə ilə bağlı bir sıra məsələlərin müzakirəyə çıxarılacağını planlaşdıran
Sovet rəhbərliyi Ankaradakı səfir S.Vinoqradovu Moskvaya çağırmışdı. Üç böyük
dövlət başçısının Yalta konfransı başlandıqdan iki gün sonra 1945-ci il fevral
ayının 6-da Bosfor və Dardanell haqqında SSRİ Xarici İşlər Komissarlığının
hazırladığı geniş təkliflər S.Kavtaradze və S.Vinoqradovun imzası ilə V.Molotova
təqdim edildi. Xarici İşlər Komissarlığının qeydlərində rus-türk münasibətlərinin
tarixinə və İkinci Dünya müharibəsinin təcrübəsinə istinadən Montrö sazişinin
ləğv edilməsinin zəruriliyi əsaslandırılırdı. Sənədin maraqlı cəhətlərindən biri
ondan ibarət idi ki, Xarici İşlər Komissarlığı ümumiyyətlə Boğazlar rejimi
üzərində Qərb ölkələrinin iştirakı ilə hər hansı formada beynəlxalq nəzarətin
qurulmasından imtina etməyi təklif edirdi. S.Kavtaradze və S.Vinoqradov etiraf
edirdilər ki, Boğazlarla bağlı məsələnin həlli ikitərəfli Sovet-Türk sazişindən
keçir. Qeyd edilən Sovet-Türk sazişinə qarşı müttəfiqlərin müqavimətini qırmaq
üçün onlar təklif edirdilər ki, həmin sazişə münasibətdə İngiltərə və ABŞ-la
üçtərəfli sazişlər imzalanmalıdır. Bu üçtərəfli sazişə görə Türkiyə hökumətinə
ABŞ və Britaniya tövsiyə etməli idilər ki, Boğazlarda Sovet İttifaqına hərbı baza
və hava qüvvələri bazası verilməsinə razılaşsın. SSRİ-nin maraqlı dövlət kimi
Bosfor və Dardanell zonasında aviasiya və hərbi-dəniz bazaları saxlaması nəzərdə
tutulan yeni Sazişin həyata keçirilməsinə effektli nəzarətın zəruriliyi ilə
əsaslandırılırdı. İkitərəfli Sovet-Türk sazişi baş tutmayacağı