28
Mühakimə fərdi olur və universal prinsiplərə söykənir. Eyni
zamanda fərdi olaraq universallığa da təsir edir. O mühakimə
universallığa daha çox təsir edir ki, dərin əqli nəticələri özündə
əks etdirir. Buradan da belə bir nəticə hasil olur ki, dərin əqli
mühakimə fəlsəfənin əsası, başlanğıcı və nəticəsi hesab olunur.
Dərin əqli mühakimənin məhsulu olan fikirlər hər zaman
insanlığı müşayiət edir və baza olaraq təsiredici kriteriya
rolunda çıxış edir. Əqli nəticələrin məhsulları olan fikirlər
bütün hallarda ətraf üçün təsiredici əhəmiyyət kəsb edir. Bu
baxımdan da insan özü haqqında, öz başlıca funksiyası və
məqsədi haqqında, eləcə də təbiət və bütünlükdə kainat
haqqında dərin düşüncələrin sahibinə çevrilə bilir. Buradan da
ontoloji və qnoseoloji, həmçinin epistemoloji aspektlər
meydana gəlir. Fəlsəfə və elmin əsas funksiyaları obyekti məhz
dərindən dərk etməni təmin etməkdən ibarətdir. Dərindən dərk
etmənin də əsası daha çox tərkibləri tapmaqdan və onlar
arasında olan əlaqələri aşkar etməkdən ibarətdir. Aşkarlama
(müəyyənetmə) prosesi məhz sistemli xarakter alır. Bu
xarakteri anlayışa (aşkarlıq anlayışına) məntiqi əməliyyatlar
verir. Məntiqi əməliyyatlar fəlsəfə və elm arasında körpü
yaradır və vəhdət şəkilində elmi fəlsəfəyə, fəlsəfəni isə elmə
transformasiya edir. Məntiq burada bağlayıcı və məzmun,
tərkib və forma dəyişdirici kriteriya rolunda çıxış edir.
İnsan kainatın (təbiətin) ünsürüdür, bildiyimiz qədər onun
hələlik son mükəmməl şüurlu canlı varlığıdır. Canlıdır, ona
görə ki, bu varlığın (canlı kimi) əlamətlərini hiss etdirən
siqnalları vardır və bir forma kimi mövcud olan strukturu
(quruluşu) hərəkət vəziyyətindədir. (Qeyd: ümumiyyətlə,
kainatda tam hərəkətsizlik ola bilməz. Bütün elementlər,
maddələr, materiyalar məhz ümumhərəkətin tabeçiliyindədir,
ümumhərəkəti yaradandır. Sadəcə olaraq elementlərin
hərəkətlərinin müəyyən qüvvələrin təsiri sayəsində dərəcələri
vardır. Bu baxımdan da bərk materiyalar da canlıdırlar,
hərəkətdədirlər, lakin az dərəcəli canlıdırlar. Bərk materiyaya
29
su və ya da qaz halında maddə dəydikdə öz canlılığını artırır.
Eləcə də bərk materiyalar sürətlə toqquşduqda hər ikisində
enerji sürətli hərəkətləri yaradır. İki bərk materiyanın sürətli
toqquşması həmin materiyaları dağıdaraq alov və qaz çevirə
bilər. Bu baxımdan da canlını artıran enerjinin artmasıdır.
Enerji
artması
da
elementlərin
hərəkətidir,
axının
güclənməsidir.
Hərəkət
isə
yüngülləşmədən,
yəni
elementlərin yüngülləşməsindən meydana gəlir. Yüngülləşmə
isə elementin parçalanaraq öz tərkibində olan hissəcikləri
itirmədən ortaya çıxır. Yüngülləşən elementlər təzyiq altında-
təzyiqi də digər materiyalar, elementlər yaradır-az təzyiqli
məkana doğru hərəkət edirlər. Nəticədə hərəkət sayəsində
enerji yaranır, artır. Sükunət halı nisbidir, ona görə də
enerjisizlik də nisbidir. Yüngül materiya bərk materiyaya
toxunduqda bərk materiyanın tərkib strukturuna daxil olur,
onu öz məkanından dağıtmağa, aralamağa, başqa məkana
doğru itələməyə çalışır. Nəticədə bərk materiyanın ağır
elementləri yüngülləşməyə, məkan olaraq yerini dəyişməyə
başlayır. Bu dəyişməıdən də canlanma artır. Canlanma
elementlərin öz məkanlarından başqa məkanlara üfiqi və
ş
aquli əsaslarla keçməsindən, yeni məkanlar əldə etməsindən
meydana gəlir. Hər şey hərəkət vəziyyətində olduğundan
təkamül prosesləri baş verə bilir. Təkamüll prosesləri element
strukturunun və məkanının dəyişməsindən meydana gəlir.
Təkamül daxili və xarici təsirlərdən, enerji tətbiqindən
formalaşan prosesə çevrilir. Təkamül prosesləri sayəsində
mövcud olan elementlər strukturları xarici təsirlər sayəsində
öz formasını itirir və yeni forma alır. Təkamülün meydana
gəlməsində kainat dəyişikliyi və təbiət dəyişikliyi rol oynaya
bilir. Canlı aləm mikro məkanda makro məkanın təsirləri
sayəsində dəyişikliyə məruz qala bilir. Təbiətin təkamül
prosesləri kainatın əmələ gəlməsi, yəni başlanğıcının olması
və dəyişməsi proseslərinin əsaslarını sübuta yetirmiş olur.
Lakin elə də hesab etmək olar ki, kainatın başlanğıcı və sonu
30
məlum deyil, təbiətin təkamül prosesləri sadəcə olaraq təbiət
hadisələrinin –külək, yağış, qar və bunların əmələ gətirdikləri
sel, quraqlıq nəticələri və s. kimi hadisələrin ardıcıl qaydada
bir-birini əvəzləməsindən ortaya çıxır. Məsələn, Yer kürəsinin
tarixi onun üzərində təbiət hadisələrinin dəyişməsi ilə
meydana gələn səth dəyişmələri ilə izah edilə bilir. Təkamül
proseslərindən çıxış edərək hesab etmək olar ki, insanların da
təkamülü prosesləri baş verir. Bu məntiqlə insanları gələcək
dəyişikliklər gözləyir. Lakin kainatda mütləq başlanğıc və
mütləq sonun bəlli olmaması prinsipi isə onu deməyə əsas
verir ki, əslində makro aləmdə-kainatın tərkibində- elə bir
dəyişiklik baş verməyəcəkdir. Ancaq Yer üzərində təbiət
hadisələri və insanların şüurları və əqli nəticələrin, empirik
nəticələrin təbiətə təsdirləri müəyyən dəyişiklikləri ortaya
qoya biləcəkdir. Bu dəyişikliklər anatomik və fizioloji-
psixoloji amillərə söykənə biləcəkdir və bu amilləri meydana
gətirə biləcəkdir. Bu prizmadan çıxış edərək hesab etmək olar
ki, kainat elementlərində də müəyyən qədər dəyişikliklər baş
verə bilər. Lakin kainatda vahid enerji və vahid qüvvə,
qüvvənin makro məkanda ümumən itməməsi onu deməyə
ə
sas verir ki, kainat elementlərində, kainatın tərkibi olan
Günəş sistemində dərk etdiyimiz qədər köklü dəyişikliklərin
olması gözlənilə bilməz. Bu baxımdan da qənaətə gələ bilərik
ki, mövcud sistem daha çox əbədidir. Bu yanaşma isə onu
deməyə əsas verir ki, insan cismən təbiətin ruhən isə
kainatın-fövqəltəbiətin- məhsulu olaraq qalacaqdır. Yer
üzərində dəyişiklik Yer kürəsinin forma və məzmununa təsir
edəcək qədər böyük həcmdə yox, sadəcə olaraq planet üzrə
daxilən kiçik həcmdə olaraq müşahidə olunacaqdır. Onu da
ə
lavə etmək lazımdır ki, çox ehtimal ki, Yer kürəsində biz
canlıların mövcudluğuna təhlükə olaraq azmış planetlər,
asteroidlər və kometalar təhlükə ola bilər. Onların Yer kürəsi
ilə ehtimal oluna bilən toqquşmaları sayəsində nizamın
qarışması canlı aləmin də məhvinə gətirib çıxara bilər.
Dostları ilə paylaş: |