49
hərəkətlərin (fəaliyyətin) nəticəsi olaraq artmaqda olan
sahələrdən meydana gəlir. Bu iki istiqamət arasında isə vəhdət
mövcuddur. Əslində bu iki istiqamət vahidin tərkibdir.
Hüquqlar genişləndikcə, fəaliyyət sahələri artdıqca hüquq
dəyərləri də artır. Çünki resurs çatışmazlığı və fəaliyyət
kasadlığı əslində hüququn realizə imkanlarını məhdudlaşdırır.
İnsan hüquqlarına dair fikirlər insanların yaşayış tərzinə,
yaşayış prinsiplərinə və qanunauyğunluqlarına söykənərək
nəzəri baxımdan bilikləri yaradan, eləcə də də biliklərdən
meydana gələn
ontoloji-qnoseoloji bir idrak bütövüdür.
Deməli,
insan hüquqları analyışlarda nəzəri baxımdan həm
də metafizikanın tərkib hissələri olan bir mücərrəd
bütövdür.
(Qeyd: insan hüquqları zəngindir və
müəyyən
olunan və
qeyri-müəyyən olunan olmaqla iki baza əsasa
bölünə bilir. Əsas hissə-mənbə hissə qeyri-müəyyən olan
hüquqdur, “ehtiyatda olan” hüquqdur. Bir daha qeyd etmək
lazımdır ki, hüququn inkişafı və müəyyənliyə çevrilməsi əsasən
insan fəaliyyətinin genişliyi ilə əlaqədar olur. Fəaliyyətin
genişliyi sərhədlər prinsipləri ilə
(hər bir şəxsin hərəkətinin öz
həddinin olması prinsipləri) hüququn genişlənməsinə səbəb
olur.
(Əlavə üçün 1 saylı qrafikə baxmaq olar)). Fəaliyyətin
genişliyi ilə yanaşı, liberal –yumşaq münasibətlər də
hüququn inkişafına şərait yaradır. Hüquqda bütövlük ona
görə mövcuddur ki, biliklər həm hüququn
obyektini öyrənərkən
meydana gəlir, həm də müvafiq biliklər subyektinin (bilikləri
özlərində daşıyan insanların) təbii xassəsindən, təbii xarakter
və fəaliyyət mövcudluğundan ortaya çıxır. İnsan hüquqlarının
fəlsəfi əhəmiyyəti təbii xarakterə və məzmuna malik olur, yəni
insanların təbii quruluşları onların fəalliyyətinin təbii əsaslarını
ortaya çıxarır. İnsanların təbiiliyi onların təbiətin daxili ünsürü
olması ilə şərtlənir Yəni, təbiətin əksi, kainatın əksi, cəmi elə
insanlarda mövcuddur. Bu baxımdan hüquq insanların
hərəkətlərini ifadə edən və onları həm təbiətə, həm də
cəmiyyətə və dövlətə bağlı edən bir dəyər rolunu oynayır.