Azərbaycan Milli Kitabxanası
119
Sonuncu mülahizə özlüyündə heç bir etiraz doğurmasa
da, onun altyapısını təşkil edən «arqumentasiya» bazası
tənqidə davam gətirəcək səviyyədə deyil. Belə ki, yeni
qrammatik quruluş heç vəchlə mahiyyətcə yeni dilin
meydana gəlməsi anlamına gəlmədiyindən iltisaqilikdən
flektivliyə keçidin reallaşmasının yeni «sistem»ə,yəni, dil
ailəsinə addım kimi dəyərləndirmək kökündən yanlış olardı
(onu da deyək ki, N.Y.Marrın özünün bu məsələ ilə bağlı
tərəddüdləri yox deyil: sami və hind-Avropa fleksiyasının
yekcins olmadığını bildirən «stadialist» öz nəzəriyyəsinin
məntiqinə uyğun olaraq, aqlütinativ quruluşlu Yafəs
dillərindən törəyən birincilərin, digərlərinin «sələfi»
olmasını «müəyyənləşdirməyə heç də meyilli olmadığını»
bildirmişdir).
1
Bununla belə, obyektivlik naminə o da qeyd olunma-
lıdır ki, flektiv dillərdəki iltisaqi elementlərin çoxsay-
lılığından çıxış edən bəzi tədqiqatçıların (konkret olaraq,
holland tədqiqatçısı Ulenbekin) bu tipoloji təmayüllərə
əsaslanan bölgünün lüzumsuzluğu ilə bağlı iddialarına qarşı
çıxarkən
2
N.Y.Marr (bu kontekstdə səsləndirilən digər
fikirlər nəzərə alınmazsa) tam haqlı idi. Lakin istər sonuncu
məqama, istərsə də dilçinin tipoloji sapma faktlarının
mövcudluğuna imkan tanıyan digər mülahizəsinə istinadən,
onun tipoloji araşdırmaları uzun müddət yanlış məcraya
sürükləmiş nəzəriyyə müəllifi olduğunu danmaq olmaz. Bu
qədər aşkar xətalarına baxmayaraq, Marr ideyalarının bir
neçə onillik ərzində sovet dilçiliyinin bütün sahələrini
tənzimləyə biləcək dominant qüvvəyə çevrilməsinin başlıca
səbəbi nə idi?
Dil sistemindəki «mənbəyi keyfiyyətcə yeni maddi hə-
1
Вопросы языка в освещении яфетической теории (Избранные отрывки
из работ акад. Н.Я.Марра), Л., 1933, стр.346,367.
2
Йеня орада, с. 346-347.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
120
yat, keyfiyyətcə yeni texnika və keyfiyyətcə yeni sosial
quruluşdan qaynaqlanmış inqilabi dəyişikliklər» olan «mu-
tasiya səciyyəli dəyişimlər»in stadial inkişafda aparıcı rol
oynamasını önə sürən N.Y.Marrın təqdim etdiyi təsnifatda
«bir arada olması qeyri-mümkün olan… tipoloji və
sosiolinqvistik klassifikasiyaların birləşdirilməsinə» diqqət
çəkmiş V.M.Alpatov, özünün bu kimi fikirlərin ifşasına
yönəlmiş «Bir mifin tarixçəsi. Marr və marrizm» əsərində,
maraqlı bir məqama toxunaraq «hər bir mif öz əsasında
müəyyən həqiqət zərrəsini daşımalıdır» postulatını
xatırlatmışdır. Dilçiyə görə, bu «zərrə»lər – N.Y.Marrın
Qafqaz dilllərinin misilsiz bilicisi kimi şəksiz nüfuzundan
və həmin dövrdə, yəni XX əsrin ilk onilliklərində intişar
tapmaqda olan dilçiliyinin XIX yüzilliyin linqvistikasının
ortaya çıxardığı,lakin həllinə müvəffəq olmadığı bir çox
problemə çözüm gətirə bilməməsindən qaynaqlanırdı.
1
Zənnimizcə isə, N.Y.Marr ideyalarının tez bir zamanda
çoxsaylı tərəfdar ordusu toplamasının başlıca səbəbi,
həqiqətən də, XIX əsr linqvistikasının həll edilməmiş
problem «mirası» qarşısında müəyyən mənada acizlik
nümayiş etdirən XX yüzilliyin düşüncə sahiblərinin
«xilasedici dairə» qismində mövcud təkamül ideyalarına
müraciət etməsi sayıla bilər. Ən azından, «köhnə linqvistik
məktəbin formanın – stabil, lüğətin isə dəyişkən olduğunu
öyrətdiyini» bildirən N.Y.Marrın bu («köhnə məktəbə»
məxsus) yanaşmanın yararsızlığının ortaya çıxararkən haqlı
olduğunu və «dildə heç bir dəyişməz formanın olmaması;
forma və mənaların ... dəyişməsi» haqqındakı fikirlərində
(kursiv bizimdir – A.H.)
2
heç də yanılmadığını etiraf
etməmək düzgün deyil. Lakin dəyişən sosial quruluş həmin
1
Алпатов В.М. История одного мира. Марр и марризм. М., 1991, стр.40-42.
2
Марр Н.Я. Яфетическая теория. Программа общего курса учения о
языке. Б., 1927, стр.62.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
121
evolusiya sxeminin fərqli «anturaj»da təqdim edilməsinə
təhrik etmişdir ki, nəticədə vulqar materializm dilin
obyektiv daxili qanunauyğunluqlarla şərtlənən inkişafını
ictimai-siyasi formasiyadan dolayı asılılıq durumuna
«salmışdır»; dil – üstqurum səviyyəsinə «endirilmişdir».
Başqa sözlə, problem dil təkamülü ideyasından deyil,onun
sağlam elmi-faktiki zəminə oturdulmamasından
qaynaqlanmışdır.
Yafəs nəzəriyyəsinin linqvistik tipologiya ilə bağlı ayrı-
ayrı müddəalarında yer alan qüsurları ilə bərabər,
N.Y.Marrın mülahizələrinin (bu istiqamətdə) yol açdığı
bəlkə də ən böyük fəsad – onların (həmin ideyaların) total
inkarı şəraitində dillərin kök-aqlütinativ-flektiv dil
mərhələlərini keçməklə inkişafda olması ideyasının, demək
olar ki, uzun müddət linqvistik düşüncədən kənar-
laşdırılması durumu hesab edilə bilər. Belə ki, Marr
ideyalarının ifşasına həsr olunan tədqiqatlar bu istiqamətli
araşdırmalara marağı azaltmış; ortaya çıxan azsayda
təhlillərdə isə, R.Budaqovun bildirdiyi kimi, Kant və Hegel
fəlsəfəsində təsbit olunan ümumnəzəri müddəaların ziddinə
olaraq, dillərin «yalnız dəyişdiyi, heç vəchlə inkişaf
etmədiyi» (kursiv bizimdir – A.H.)
1
önə sürülmüşdür.
Bununla belə, zamanla (növbəti onilliklərdə) sovet
dilçiliyində istər «dilin sosial şərtləndirilməsi» ideyaları
2
,
istərsə də dil strukturunun mərhələli inkişafı ilə bağlı
ehtimallar
3
bu və ya digər səviyyədə «bəraət» qazanmağa
müvəffəq olmuşdur.
1
Будагов Р.А. Портреты языковедов XIX-XX вв. Из истории лингвисти-
ческих учений. М., 1988, стр.18-19.
2
бах: Серебренников Б.А. О связи явлений языка с историев общества.
// Известия АН ССР Литература. Язык. Искусство, 1976, №4, стр. 69-80.
3
бах: Коротков Н.Н., Панфилов Б.З. О типологии грамматически кате-
горий // Вопросы языкознания, 1965, №1, стр.40.
Dostları ilə paylaş: |