78
diplodioz, niqrosporioz xəstəliklərinə də tutulur. Bunlar haqqında
artıq əvvəlki fəsillərdə məlumat verilmişdir.
Fuzarioz
Xəstəliyin
törədicisi Fusarium moniliforme Sheldon göbələyi
təsnifata görə Ascomycota şöbəsinin, Sordario
mycetes sinfinin,
Hypocrea
les sırasının,
Nectriaceae fəsiləsinin,
Fusarium cinsinin
nümayindəsidir. Xəstəlik sahədə qıçaların süd yetişmə mərhələsin-
dən başlayaraq yığıma qədər, hətta saxlama zamanı temperatur və
nisbi rütubətin yüksək olduğu hallarda da inkişaf edib yayılır.
Göbələyin mitselləri qıçalar üzərində hörümçək toruna bənzər
solğun-çəhrayı rəngli sıx örtük əmələ gətirir (Şəkil 30).
Göbələk
həm mikro, həm də makro konidilərlə yayılır. Konidi-
ləri oraqvarı şəkildə olub 5-7 arakəsməyə malikdir. Mitsellər üzərin-
də bəzən 190-300 mkm böyüklükdə tutqun-yaşıl rəngli dəyirmi
peritesilər əmələ gəlir.
Xəstəliklə güclü yoluxmuş dənlərin cücərmə qabiliyyəti olduq-
ca aşağı olur. Xəstəliyin əsas infeksiya mənbəyi sahədə qalmış qıça
qalıqları və dəndir. Azərbaycanda yayılmış xəstəlikdir.
Fusariozla xəstələnmiç qıçalar zəhərli olmadığı üçünhey-
vanlara vermək olar.
Qırmızı çürümə
Törədicisi
Fusarium graminearum Schwabe göbələyi təsnifata
görə
Ascomycota şöbəsinin, Sordario
mycetes sinfinin, Hypocrea
les
sırasının,
Nectriaceae fəsiləsinin,
Fusarium cinsinin nümayində-
sidir. Xəstəlik yüksək rütubətli regionlarda güclü yayılır. Adətən,
süd və mum yetişmə zamanı qıçaların uc hissəsində açıq-çəhrayı
rəngli örtük əmələ gətirir. Xəstəlik nəticəsində qıçanın qabığı
gövdəyə möhkəm yapışır və qırmızı kərpici rəng alır (Şəkil 31).
Qıçalarda olan dənlər də bu rəngdə olur.
Göbələk mikrokonidi-
lər vasitəsilə yayılır, makrokonidiləri yoluxdurur. Meyvə bədəni-pe-
79
ritesi əmələ gətirir.
Xəstəliyin törədicisi 100% nisbi rütubət və 30-35°C tempera-
turda yaxşı inkişaf edir. Buna görədə saxlama zamanı qıçaları xəs-
tələndirə bilmir və toxum vasitəsilə yayılmır, qışı sahədəki bitki qa-
lıqları üzərində keçirir.
Bitkilərin erkən fazada xəstəliyə tutulması zamanı qıça və dən-
lər tam formalaşa bilmir, saxlama zamanı tez kiflənir və cücərmə
qabiliyyəti aşağı düşür.
Bu xəstəliyə Azərbaycanda az təsadüf edilir.
Boz çürümə
Xəstəliyin
törədicisi Rhizopus maydis Bruderl ibtidai göbələyi
təsnifata görə
Zygomycota şöbəsinin,
Mucormycotina sinfinin,
Mucorales sırasının,
Mucoraceae fəsiləsinin,
Rhizopus cinsinin
nümayindəsidir. Göbələk dənin süd yetişmə mərhələsinin əvvəlində
qıçada, dənlərin cərgə aralarında bozumtul-qonur rəngli sıx örtük
əmələ gətirir. Göbələk ancaq dənləri sirayətləndir. Əvvəlcə qıçanın
uc hissəsində, inkişaf etdikcə aşağı hissəsinə doğru yığılır (Şəkil
32).
Xəstəliyə tutulmuş digər dənlər getdikcə qonurlaşır,quruyur və
asanlıqla ovulub tökülür. Yüksək nisbi rütubət və 30-35°C tempe-
ratur göbələyin inkişafı üçün optimal interval hesab olunur. Qıça-
ların saxlanması zamanı göbələk yayılmır, bitki qalıqları üzərində
qışlayır. İnfeksya mənbəyi kimi xəstəliyin yayılmasında dənin rolu
böyükdür.
Qıça və dənin kiflənməsi
Boz kiflənmənin törədiciləri
Penicillium, Aspergillus, Botrytis,
Mucor cinsinə aid göbələklərdir. Bunlar 8°C temperaturda yaxşı
inkişaf edir.
Penicillium göbələyi hətta 2-5°C-də cücərir. Qağıda-
lının bu xəstəliyi yüksək nisbi rütubətdə yığım və dənin saxlanması
zamanı boz, tutqun və çəhrayı kiflənmə formalarında müşahidə
80
olunur.
Tutqun kiflənmənin törədiciləri Cladosporium və Alternaria
cinsinə aid göbələklərdir. Qıça və dənlər üzərində tutqun və ya qara
rəngli təbəqə əmələ gətirir. 12-30°C temperaturda inkişaf edir.
Çəhrayı kifləmənin törədiciləri Trichothecium, Cephalospo-
rium və Sporotrichum cinsinə aid göbələkləridir. Onlar 12-20°C
temperatur və 65-80% nisbi rütubətdə normal inkişaf edir.
Aspergillus göbələk növləri ilə sirayətlənmiş xəstə qıça və dəni
heyvanlara vermək olmaz, qida kimi insanların istifadə etməsi
eşitmə və tənffüs orqanlarında xəstəlik əmələ gətirir (Şəkil 33).
Qıçanın bakteriozu. Törədicisi
Bacillus mesentericus var. vul-
garius Flugge. təsnifata görə
Bacteria aləminin,
Firmicutes şöbə-
sinin,
Bacilli sinfinin,
Bacillles sırasının,
Bacillaceae fəsiləsinin,
Bacillus cinsinin nümayindəsidir. Qarğıdalı əkilən bütün rayonlarda
yayılır. Qarğıdalının süd yetişmə mərhələsində dənin qabığında
içəriyə doğru batıq halında 2-3 mm diametrdə bozumtul solğun
rəngli ləkələr əmələ gətirir. Xəstəlik güclü inkişaf etdikdə ləkələrin
rəngi qonurlaşıb saralır, dənin qabığı büzüşür və ya yaraya oxşar
formaya düşür (Şəkil 34). Xəstəlik qıçanın uc hissəsində topa
halında bir yerdə bir neçə dənin üzərində əmələ gəlir. Patogenbakte-
riyalar toxunma ilə və zədə yerlərindən yoluxur,
həşaratlar tərəfin-
dən yayılır.
Xəstəliyin vurduğu ziyan xəstə qıçaların kif göbələkləri ilə tez
sirayətlənməsi, 1000 dənin çəkisinin, keyfiyyətinin və cücərmə qa-
biliyyətinin aşağı düşməsi ilə xarakterizə olunur.
Mübarizə tədbirləri. Xəstəliyin qarşısını almaq və infeksiya
ehtiyatını minimum səviyyəyə endirmək üçün profilaktika tədbiri
olaraq, məhsul yığımından sonra bitki qalıqları sahədən çıxarılıb
yandırılmalı, dərin dondurma şumu aparılmalı,
xəstəliyin keçirici
sahibləri olan həşəratlar məhv edilməlidir.
Toxum vədən üçün yalnız sağlam qıçalar seçilməlidir. Saxla-
nan qıçalarda rütubət 16%-dan az, dəndə isə 13%-dən çox olmama-
lıdır. Saxlama anbarları havalanmalıdır. Xəstə qıçaların sağlamlarla
bir yerdə saxlanması xəstəliklərin geniş yayılması üçün əlverişli