142
məyən və ya temperatur, işıqlanma rejimi primitiv olan, şitillər tor-
paqda becərilən istixanalarda xəstəlik daha çox müşahidə edilir.
Əlverişli şərait yarandıqda və ilkin infeksiya mənbəyi varsa, şitillik-
lərdə də cənub fitoftorozu kütləvi hal ala bilər. Xəstəliyin başlıca
əlaməti ilkin çiçəkləmə dövründə əsas budağın yuxarı yarusa tərəf
hissəsinin əvvəlcə sarımtıl-qonur rəngli ləkə ilə əhatə olunması,
sonradan bu nahiyənin yumşalması və əyilməsidir. Güclü sirayət-
lənmədə sahənin ayrı-ayrı hissələrində bitkinin təpə hissəsinin
əyilərək düşməsi, budağın üst yarusu saxlaya bilməməsi nəticəsində
üzülməsi müşahidə edilir. Şitillərin kök sistemi və kökboğazı daha
şiddətlə xəstəliyə yoluxur. Əvvəlki köhnə (sələf) əkində xəstəlik
olubsa, cənub fitoftorozunun kütləvi hal alması labüddür. Şitillərin
kök sistemində qara-qonur ləkələr və qismən dərinləşmə müşahidə
olunur. Sonradan bu sahələr çürüyür və bitkinin yerüstü hissəsində
aşağı yarusdan başlayaraq soluxma və quruma ilə nəticələnir. Əgər
xəstəlik sonradan gəlmişdirsə, bu zaman ən çox 1-3-cü çiçək topa-
larında əmələ gəlmiş meyvələrin üzərində gümüşü ziyilli örtüklərlə
müşahidə olunan ləkələr əmələ gəlir. Sonradan bu hissələrdə
meyvənin şirəsi durulaşır, meyvə özü isə yumşalaraq çürüyür və
tökülür. Açıq sahədə xəstəliyin digər törədiciləri Ph.capsici Leonian
Sarej., s (1922), Ph.drechslera Tucker (1931) daha geniş yayılmış
və təhlükəlidir.
Ph.capsici və Ph.drechslera göbələkləri torpaqda, bitki qalıqla-
rında qışlayaraq növbəti pomidor əkinlərində şiddətlə yayılaraq bü-
tün yerüstü hissəni və kök sistemini zədələyir. Güclü yayılma zama-
nı məhsuldar sahədən götürülmüş köklü materialı analiz etdikdə gö-
rünür ki, kökün eninə kəsiyində sarımtıl-qonur rəngə çalan, bəzən
yaralar şəklində görünən zədələnmələr diqqəti cəlb edir.
Ph.parasiticadan fərqli olaraq bu patogenlər daha aqressivdir.
Kök, kökboğazı, gövdə, yarpaq, çiçək və meyvələri şiddətli şəkildə
zədələyə bilir (Şəkil 77).
Kök çürüməsi yaradan Phytophthora sp. Pomidor bitkisini
şitilliklərdə və məhsuldar sahədə zədələyir. Kök sistemində qaral-
malarla müşahidə olunan çürümə yaradır. Pomidor badımcançiçək-
143
lilərdən sonra əkildikdə daha geniş yayılma müşahidə edilir. Bu sa-
hələrdə şitil becərdikdə xəstəlik daha şiddətlə yayılır. Xaçmaz, Cəli-
labad, Abşeron bölgələrində açıq və örtülü şəraitdə becərilən pomi-
doru sirayətləndirir. Məhsuldar sahədə kökboğazı, saplaq boynu,
gövdə və meyvələr üzərində müşahidə edilir. Toxumlarda və yaxud
torpaqda patogen ehtiyatı çox olduğu zaman ilk rüşeym cücərtilərini
və kökcükləri çürüdərək məhv edir. Mikroskopik analizlər göstər-
mişdir ki, oosporlarla zəngin sporangidaşıyanlar xəstə nahiyədə
külli miqdardadır. Onlar oval, ellipsşəkilli olub, 19-25 m diametrin-
dədir. Membranları çox qalın olduğundan bəzən ölçüləri 30-35
mkm qədər ölçülərdə olan oosporlarla rast gəlmək olur (Şəkil 78).
Şitillərdə qonur çürümə xəstəliyi
Törədicisi Phytophthora sp.Şitillərin rüşeym köklərində, əmici
tellərdə, kökboğazında, həmçinin rüşeym yarpaqları və əsil yarpaq-
larda qonur çürümə yaradır. İxtisaslaşmış şitilliklərdə, qara və çü-
rüntülərlə zəngin torpaqlarda becərilən pomidor şitillərində rast gə-
linir. İsidilməyən şitilliklərdə, toxumların torpağa səpilən sahələrin-
də müşahidə edilir. Mikroskopik analizlər göstərir ki, oosporlar qa-
lın membranla əhatələnmişdir. Membranın qalınlığı 2,5×4 mm zoo-
sporangilərin ölçüləri 22×39 mm sarımtıl-boz rənglidir. Hiflərin
rəngi bulanıq və bozumtul-ağ rəngdə olub, 6×9 mm diametrindədir.
Zoosporangidaşıyanlar sadə, birhüceyrəli və budaqlanandır. Zoos-
porangilər koloniya şəklində və oval, ellipsvari və yumurtavari for-
madadır. Nadir hallarda rast gəlindiyindən istehsalçılara böyük zi-
yan vurmur. Lənkəranda faraş əkinlərin şitillərində qeydə alınmışdır
(Şəkil 79).
Şitillərin kök çürüməsi və ya qaraayaq xəstəliyi
Törədicisi Pythium debaryanum Hesse. Heterokontophyta şö-
bəsi, Oomycota sinfi, Pythiales sırası, Pythiaceae fəsiləsi, Pythium
cinsinə aiddir.
Azərbaycanın bütün bölgələrində, əsasən, şitilxanalarda rast
144
gəlinir. Azərbaycan şəraitində bərkiməyə meyilli, rütubətli topraq-
larda bir neçə il dalbadal eyni yerdə şitil becərildikdə kütləvi halda
müşahidə olunur. Qeyd olunan patogen torpaqda toplanır, bitki qa-
lıqlarında qışlayır və növbəti ildə torpağa düşən toxumu sirayətlən-
dirir. Bəzən toxumların cücərtiləri hələ torpaq səthinə çıxmamış
məhv olur. Polietilen örtüklü şitilliklərdə daha çox müşahidə olunur.
Havalanması zəif, nisbi rütubəti yüksək olan yerlərdə xəstəliyin in-
kişafı şiddətlənir. Xəstəliyin ilkin əlaməti yerüstü hissədə firqə və
əsil yarpaqların turqoru itirməsi ilə başlayır. Soluxmuş bitkinin kök
və kökboğazı qonur-qara ləkə ilə əhatə olunur, bu hissə tez bir za-
manda (8-20 saat) yumşalır, nazilir və çürüyür. Şitillər yerə yataraq
1-2 gün ərzində quruyur (Şəkil 80).
Göbələklər (Fungi) aləminə aid olan xəstəliklər
Pomidor və digər badımcançiçəklilər fəsiləsinə aid kənd təsrrü-
fatı bitkilərinə ziyan vuran mikroorqanizmlər sırasında göbələklər
aləminə məxsus olan növlər sayına və növ müxtəlifliyinə görə geniş
tərkibə malikdir. Belə ki, qeyd olunan bitkilərdə həm yaşıl kütlə,
həm də meyvələr göbələklərin artıb-çoxalması üçün daha əlverişli
mühitə malikdir. Hüceyrə şirəsinin reaksiyası (pH) tərkibi və bio-
ekoloji xüsusiyyətləri patogen göbələklərin bu mühitdə inkişafı
üçün əlverişlidir.
Fungi aləminə aid minlərlə növ bitkilər üzərində patogenlik
edir. Bu qrupa daxil olan xəstəliklər miqdarına görə daha genişdir.
Pomidor bitkisinin lətli meyvələri, yarpaqları, bütövlükdə bütün or-
qanları göbələklərin inkişafı və qidalanması üçün əlverişli olduğun-
dan zaman keçdikcə bu qəbildən olan xəstəliklərin növ tərkibi artır
və dəyişir. Yeni ixtisaslaşmış yarımnövlər, mutantlar və ya rasalar
meydana çıxır. Beləliklə, patogenlər qida mühitinə uyğunlaşmaqla
öz arealını genişləndirir. Azərbaycanda son illərdə PB üzərində ya-
yılmış göbələk xəstəlikləri aşağıdakılardır.
Dostları ilə paylaş: |