111
Tək şəkillərə görə relyefin öyrənilməsi zamanı,
fotoşəkillərdən əlavə, lan-
lşaftın ayrı-ayrı komponentlərini müxtəlif dərəcədə əks etdirən, bütün spektr-
lərdə çəkilmiş skaner şəkillərindən də istifadə edilməsi məsləhət görülür. Dəqiq
morfometrik təhlili radar şəkillər üzrə aparmaq daha əlverişlidir. Onlar kiçik
lokasiya bucağında çəkilərkən daha effektli, relyefin əks etdirilməsində yüksək
ifadəliliyə malik olurlar.
Radiolokasiya şəkilləri bəzən kiçik qalınlığa malik çökmə süxurların
altında basdırılmış relyefi izləməyə imkan yaradır. Yüksəklik fotoşəkillərində
yaxşı işıqlanma şəraitində 40-60 m dərinliyə qədər sualtı relyefin
öyrənilməsi
mümkündür. Su qatınin qalın olduğu şəraitdə, relyefi yalnız dolayı məlu-
matlarla öyrənmək mümkün olur.
Müasir dövrdə peykdəki radiolokasiya yüksəklik ölçü cihazının vasitəsilə
okean dibi relyefinin aşkarlanması üsulu işlənilib hazır lanmışdır. Okeanın
səthi, relyefi sanki daş yığımları olan bağ üzərinə atılmış kobud yun yorğan
kimi əks etdirir. Bu üsulla okean dibi relyefinin xəritəsinin alınması üçün küllü
miqdarda radiolokasiya məlumatlarının qeydiyyatı, onların qravitasiya sahə-
lərilə müqayisəsi və o cümlədən, təsviri almaq üçün xüsusi komyüter üsulunun
istifadəsi tələb olunur.
8.3. Relyefin forma və formalar komplekslərinin
yer qabiğı strukturları inkişafının nəticəsi kimi
Yer qabığı haqqında zaman kəsimində inkişaf edən, dəyişən sistem kimi
təsəvvür onun strukturunu müxtəlif yaşlı və dərəcəli elementlərin birliyi kimi
qəbul etməyə imkan yaradır. Ümumi halda, yer səthini zamanın hər bir anında
sahələr birliyi kimi təsəvvür etmək olar ki, onlardan da birində o zamankı
“canlı” strukturların inkişafını əks etdirən relyef əmələgəlmə fəal
xarakter
daşıyır, digərində isə yalnız passiv preparasiya və ya əksinə “ölmüş” struk-
turların nivelirlənməsi (hamarlanması) baş verir.
Relyef tektonik strukturlara nisbətən ən yeni və xüsusilə müasir tektonik
hərəkətlərin indikatoru kimi daha əyanidir.
Fəal tektonik xətlər boyu metrlik, bəzən isə desimetrlik yerdəyişmələr,
yaxşı görünən relyef formalarında geoloji mənada ani əks olunur, bununla
belə,onların geoloji strukturlarda aşkar edilməsi, hətta
yerüstü tədqiqatlarda da
çətinlik törədir.
Ekzogen proseslərdən tektonik hərəkətlərə qarşı daha həssas su erozi-
yasıdır. Eroziyaya, ilk növbədə, hər bir zəifləmiş zona, məsələn, yüksək çatlı
zonalar məruz qalır. Bu zonalarda hidroşəbəkə inkişaf edərək möhkəmlənir və
relyefdə müxtəlif miqyaslı erozion dərələr (yarğanlar) kimi özünü büruzə verir.
Sahəvi strukturların inkişafı, çox vaxt yer səthinin regional meylliyinin dəyiş-
məsi
və uyğun olaraq, hidroşəbəkənin planının yenidən qurulması, bir dərənin
məhvi, digərinin isə inkişafı ilə müşayət olunur. Bu və ya digər regionun
112
eroziya şəbəkəsinin təkamülünün nəticəsi onun relyefinin parçalanmasının
xarakter rəsmi hesab olunur. Relyefin parçalanma rəsmi kosmik şəkillərdə
aydın aşkar olunur; bu təsnifata uyğun olan eroziya şəbəkəsi rəsmlərinin
təsnifatı və relyef sahələrinin xüsusi ayrılması sadə, lakin neotektonik rayon-
laşdırmanın əyani və daha etibarlı üsulu hesab olunur (şəkil 42).
Şəkil 42. Dağlıq və düzənlik rayonların erozion parçalanmasının xarakter
şəkilləri:
a – Monqol Altayı, b – Xardamat yaylası (Ərəbistan yarımadası); v – Tassilin – Aser,
q – Antiatlas (v-q – Şimali Afrika), d – İordaniya. e– Somali.
Eol buzlaşma prosesləri ilə bağlı olan relyef formalarının ən yeni tektonik
hərəkətlərlə əlaqəsi aydın görünməsə də, bu əlaqəni təsdiq edən məlumatlar
mövcuddur. Məsələn, hər bir barxanın morfologiyasıın küləklərin üstünlük
təşkil edən istiqamətləri ilə əlaqədar olmasına baxmayaraq, uzanmış barxanlar
zəncirinin istiqaməti,
görünür ki, müəyyən struktur əsasa malikdir. Səhra və
yarımsəhra rayonlar üçün səciyyəvi olan, zəif əlaqəli süxurların lokal üfürül-
məsi ilə bağlı deflyasion yuvavarı relyef, ehtimal ki, ərazinin struktur planını
irsən saxlamışdır. Müasir buzlaqların yayılması (arktik zonadan kənarda) fəal
inkişaf edən neotektonik strukturlarla bağlıdır (şəkil 43).Bundan əlavə, çox
113
zaman sonmoren silsilələrinin (həm dağlıq, həm də düzənlik sahələrdə) yer-
ləşməsi və istiqaməti, su buzlaq axım dərələri,
kamlar və ozlar üzərində tek-
tonik nəzarət aydın görünür. Ortamiqyaslı kosmik təsvirlərdə bu relyef for-
malarını aşkar etmək üçün müəyyən təcrübə tələb olunur. Öz fotogenik xüsu-
siyyətlərinə görə onlar eroziyon formalardan geri qalır.
Şəkil 43. KŞ-də dağ buzlaqları:
a – Pamir (şəklin yuxarı hissəsində Fedçenko buzlağı), b – Kun – Lun, v –Terskey – Alatau.
Regional və lokal səviyyəli generalizasiyaya malik kosmik şəkillərdə
bəzən karst və suffozion proseslərlə əlaqəli relyef formalarını aşkar etmək
mümkün olur. Xətti karstların əmələ gəlməsi su eroziyası ilə əlaqədardır. Uy-
ğun relyef formaları xətti tektonik strukturların indikatorlarıdır. Cavan qırışıqlıq
rayonlarında çox vaxt konsentrik yerləşmiş lokal karst və suffozion çökəklik
əmələ gəlmələri müşahidə edilir. Bəzən onların inkişaf etməkdə olan cavan qal-
xımların periferiya hissələrinə aid olduğunu təyin etmək mümkün olur.
Strukturgeomorfoloji tədqiqatların mühüm aspekti müxtəlif ekzogen pro-
seslər
nəticəsində yaranan, lakin vahid tektonik səbəblə əsaslanan relyefin