667
düşünmektedir
59
. İslamcı feminizmi dindeki diğer modernist reform
hareketlerden biri olarak değerlendiren Tohidi, İslamcı feminizm ile
Protestanlık arasında bir benzetme yaparak, bu feminist söylemin
bireysel faaliyeti vurguladığı ve insan aracılar olmaksızın Tanrıyla
direkt ilişki için kadın haklarında ısrar ettiği görüşündedir
60
. Diğer
yandan batılı feminizmle Müslüman feminizmin birebir örtüşmesi
gerekmediği, Müslüman feminizmin kendine özgü kavramları ve
düşünceleri olduğu iddia edilmektedir. Dinlerinin eşitliğin çerçevesini
oluşturduğuna inanan İslamcı feministler, yaratılış kanunlarını
değiştirmek yerine gerçek İslam’a dönüş çağrısında bulunmaktadır
61
.
Batılı feminist söylem geçmişi eleştirerek kendini inşa ederken
İslamcı feminizm, geçmişi yeniden ele almakta ve İslam’ın ilk yılla-
rında kadınlar lehine başlatılmış olan uygulamaları bugüne taşımaya
çalışmaktadır.
Son olarak İslamcı feminizmin, feminist bir teoloji olma imkâ-
nından bahsedilmelidir. İslamcı feminizmin kimi destekçileri, onu
batıdaki liberal teoloji ile eşit saymaktadır. Bu yaklaşıma göre
Elizabeth Candy Stanton gibi Hıristiyan feministler, İslamcı
feminizminkine benzer bir çabayı üstlenmişlerdir
62
. Ancak İslamcı
feminist söylem batıdaki feminist teolojinin tam karşılığı değildir.
İslamcı feministler ile Hıristiyan feministlerin teolojik projeleri
arasında paralellikler mevcutsa da bu iki söylem arasında ciddi
farklılıklar vardır. Herşeyden önce, Hıristiyan ve Yahudi feminist
yaklaşımlar, feminist hareketler içinde daha uzun ve daha yerleşmiş
bir yere sahip iken Müslüman feminizm yeni, hala akıcı,
tanımlanmamış, daha tartışmalı ve daha politik bir akımdır
63
. Aynı
zamanda, Rosemary Reuther, Phyllis Bird, Elisabeth Shussler
Fiorenzagibi Hıristiyan teologlar
64
, Hıristiyan teolojisi içindeki
59
Tohidi, “Islamic Feminism: Perils and Promises”.
60
Tohidi, “Islamic Feminism: Perils and Promises”.
61
Osman, “Back to Basics”.
62
Mojab, “Theorizing the Politcs of Islamic Feminism”, s. 130.
63
Tohidi, “Islamic Feminism: Perils and Promises”.
64
Liberal ve reformcu feminist teoloji çalışmalarına örnek olarak bkz. Ruether,
Rosemary Radford, Religion and Sexism (Images of Woman in The Jewish and
Christian Traditions), Simon and Schuster, New York 1974; Ruether, Sexisim
and God-Talk (Toward a Feminist Theology), Beacon Press, Boston 1983;
Ruether, Womanguides (Readings Toward a Feminist Theology), Beacon Press,
Boston 1985; Fiorenza, Elisabeth Schüssler, But She Said (Feminist Practices
of Biblical Interpretation), Beacon Press, Boston 1992; Fiorenza, In Memory of
Her (A Feminist Theological Reconstruction of Christian Origins), Crossroad,
New York 1988; Fiorenza, Sharing Her Word (Feminist Biblical Interpretation
in Context), Beacon Press, Boston 1998; Greene-Mccreight, Kathryn, Feminist
Reconstructions of Christian Doctrine (Narrative Analysis and Appraisal),
Oxford University Press, New York 2000; Parsons, Susan Frank, The
Cambridge Companion to Feminist Theology, Cambridge University Press,
668
yerleşik bilimsel geleneğin birer parçası olarak, Kutsal metinleri
tarihsel-eleştirel metotla ele alıp metin tenkidi yapmaktadır. Üstelik
Bird gibi Hıristiyan teologlar bu metodu kullanarak Kutsal Kitabın
insanlar özellikle de erkekler tarafından yazıldığını ifade edebilmek-
tedirler
65
. Ancak bu tür bir yaklaşımı İslam teologlarından beklemek,
İslam teolojisini kendi bütünlüğü içinde görememekten kaynaklan-
maktadır. Wadud, Barlas gibi entellektüel müslüman kadınlar, dini
geleneklerine uygun bir şekilde çoğunlukla metin tenkidi değil analizi
üzerinde yoğunlaşmışlardır. Bu sebeple Moghadam’ın, bu metodu
kullanamadıkları için İslamcı feministlerin dini yeniden yorumlama
çabalarını sınırlı görmesi kendi içinde çelişkili olmaktadır
66
. Bilindiği
gibi metin tenkidi, Allah’ın sözlerini ihtiva eden İslam’ın ana kaynağı
Kur’an’a değil ikinci ana kaynak olan hadislere uygulanmaktadır
67
.
Diğer yandan Müslüman ve Hıristiyan feministlerin içinde bulun-
duğu pek çok dindar feminist reformcu, doğru bir şekilde anlaşıl-
dığında dinlerin kadınların itaatini (subordination) desteklemediği
görüşüne sahiptir. Sosyal ve siyasi eşitlikçi olan geçmişin geri veril-
mesi isteğinde olan reformist feminist bilim insanları, ilahi dinlerin
ilk dönemlerinde kadınların toplumda önemli konumlara sahip
olduğuna vurgu yapmışlardır
68
. Aralarındaki bu tür benzerlikler
dikkate alınarak, İslami kaynakların kadın perspektifi vurgulanarak
yeniden yorumlanması projesinin, Batıda yapılmış olan feminist teo-
loji çalışmalarını da dikkate alan yeni bir gelişme olduğu söylene-
bilir
69
. Bu kadın yazını, kendi özgül yapısını inşa ettiğinde ve üretim-
lerini artırdığında genel olarak topluma ve özelde Müslüman kadın-
ların yaşamına önemli katkılar sağlayabileceği kanaatindeyiz.
Değerlendirme ve Sonuç
İslamcı feminist söylem, İslam kültür kontekstinde gelişen en-
tellektüel müslüman kadın yazınında yer alan ve birey olma çaba-
larını da yansıtan yaklaşımların bütünü olarak görülebilir. Bu söyle-
min merkezinde, Kur’an’ın eşitlikçi yaklaşımı ve özellikle kullandığı
Cambridge, England 2002; Watson, Natalie K., Feminist Theology, Wm. B.
Eerdmans Publishing, USA 2003.
65
Roald, Anne Sofie, “Feminist Reinterpretation of Islamic Sources: Muslim
Feminist Theology in the Light of the Christian Tradition of Feminist
Thought”, inside: ed. Karin Ask and Marit Tjomsland, Women and
Islamization: Contemporary Dimensions of Discourse on Gender Relations,
Oxford:Berg. 1998, s. 35.
66
Moghadam, “Islamic Feminism and Its Discontents”, 1149, 1160.
67
Metin tenkidi konusunda, geleneksel ataerkil yaklaşımlara da işaret eden bkz.
Tuksal, a.g.e.
68
Tohidi, “Islamic Feminism: Perils and Promises”.
69
Bu yeni gelişmenin örnekleri Asma Barlas’ın çalışmalarında görülebilir. Bkz.
Asma Barlas, a.g.e.
669
tedrici metot yer almaktadır. Bu yaklaşımları dile getiren düşünürler,
ataerkillik ve toplumsal cinsiyet konularına özel bir önem vermek-
tedirler. Onlara göre, Kur’an’da nazil olduğu toplumdan yansıyan
kimi ataerkil yaklaşımlar olmakla birlikte kadının toplumdan geri
kalışının asıl sorumlusu gelenektir. Geleneğin ataerkil karakteri
noktasında ortak bir yaklaşıma sahip olan entellektüel müslüman
kadınlar, Asr-ı Saadet döneminin eşitlikçi yapısına özellikle atıf
yapmışlardır. Aynı zamanda bu söylemde, vahyin geldiği toplumda
yaptığı değişikliklerin Tanrı-insan, insan-insan, kadın-erkek ilişki-
sinde başlattığı değişimin neden kadınlar lehine gelişmeye devam
etmediği de araştırılmaktadır. Bu kadın bilinçliliğinin ortaya çıkı-
şında kimi dış faktörler etkili olmuş olsa da bu söylem kendi dina-
miklerini inşa edebilecek potansiyele sahiptir. Belki de aşılması
gereken ilk engel, genel olarak “öteki”nin ve özelde ise batılı feminist
söylemin üstenci tavrıdır.
Sosyal bilimciler, batı-dışı toplumlarda görülen kadın bilinçliliği
örneklerini feminizm başlığı altına dahil etmekte oldukça aceleci
davranmaktadırlar. Bu tanımlama, yapılmak istenen çalışmalar için
kolaylaştırıcı bir faktör olmakla birlikte farklı toplumsal yapılarda
görülen olguları oldukları gibi değil olmaları beklenildiği gibi görmeye
neden olabilmektedir. Feminist düşünce, sıkı sıkıya bağlı olduğu Batı
düşünce geleneği, felsefesi ve yaşam biçiminden ayrı düşünülemez.
Dolayısıyla yeni bir feminizm olarak adlandırılan olgu, bu tanımlama
ile belki de analiz edilme ihtimalini yitirmektedir. Zira daha önceden
içi doldurulmuş olan bir düşünce sistemi ile adlandırılmış olmak
Müslüman kadın aydınların hem kendilerine bakışlarında hem de
kendilerini ifade edişlerinde bir farklılık yaratabilir. Diğer yandan
İslamcı feminizm üzerindeki tartışmaların çoğunda bu kullanımın
doğru olup olmadığı, kimin tarafından ortaya atıldığı ele alınmıştır.
Bu tarz yaklaşımlar ise İslam ülkelerinde ve kültüründe gelişmekte
olan yeni söylemin varlığını ortaya koymayı güçleştirmektedir. Her ne
şekilde tanımlanıyor olursa olsun pek çok açıdan farklı dinamikleri
içinde barındıran yeni bir kadın yazını gelişmektedir.
Kadın bakış açısı ile yapılan çalışmalarda ana kaynağın
kullanılıyor oluşu önemlidir. Bu söylemde, gelenek içinde birkaç
ayete dayanan tartışmalara farklı bir pencereden bakılmaktadır.
Kur’an’daki ahlaki ilkelere vurgu yapan kadınlar sorunlara farklı bir
perspektiften çözüm aramaktadır. Esasında tartışmaların itikadi
sahadan çok dinin muamelat kısmında yoğunlaştığı ve Müslüman
erkeklerin kutsal metin yorumlarına sinen tek yanlı bakış açısının
çözümlendiği görülmektedir. Toplumu ilgilendiren konularda Kur’an
açık kapı bırakmış iken ve kölelik gibi kimi uygulamaların zaman
içinde doğal bir süreçte ortadan kalkması mümkün olmuşken,
çokeşlilik, kadınların şahitliği ve erkeklerin kadınlara kavvâm
670
(hakim/koruyup gözeten) olması gibi konulardaki tartışmalar
süregelmiştir. Aynı zamanda tasavvufi söylemde olumlanan kadına
ait özelliklerin ya da kadına verilen değerin hâkim söyleme neden
sirayet etmediği, hâkim söylemde kadın konusunun neden kör
düğüm olduğu üzerinde de durulmaktadır. Bu nedenlerden birisi de
elbette ki ataerkil yaklaşımların ve bakış açısının varlığıdır. Kadınla
ilgili sorunlar söz konusu olduğunda erkek yorumcuların ve âlim-
lerin tavrının genellikle negatif olduğu ve kimi zaman dile getirilen
farklı yaklaşımların da baskın söylemlerin etkisi ile görünmez
kılındığı görülmektedir.
Ataerkil yaklaşım toplumsal ve kültürel bir sorun olarak
varlığını devam ettirirken modern dönemde Müslüman kadın ve
yaşamı hakkındaki sorunları kökleştiren kimi gelişmeler de ol-
muştur. Oryantalist yaklaşımlar ve sömürgeci söylemler Müslüman
kadın konusunu adeta İslam ülkeleri için bir kimlik sorununa
dönüştürmüştür. İster batılılar ile Müslümanlar ister ülke içindeki
aydınlar arasında yapılan tartışmalarda olsun, Müslüman kadın
tartışmaların odağına yerleştirilmiştir. Elbette ki bu noktada
Müslüman kadın yaşamının toplumsal hayat içinde somut bir veri
oluşunun etkisi vardır. Ancak bu tartışmalarda temel sorun,
Müslüman kadının ötekileştirilmesi ve özne olarak var olmasına
imkân tanınmamasıdır. Bu nedenle İslamcı feminizm başlığı altında
toplanmaya çalışılan eleştirel kadın yaklaşımları, Müslüman kadının
özne olma savaşı olarak da görülebilir.
Batılı feminist söylem ile İslamcı feminist yaklaşım arasındaki
farklılıklara da işaret etmek gerekir. Bu farklılıkların en belirgin
olduğu alanlar, aile ve kadın bedenidir. Her şeyden önce, batılı
feministlerin aileye yönelttikleri sert eleştiriler İslamcı feministlerde
kırılmaya uğramıştır ve aile kurumu halen saygınlığını sürdür-
mektedir. Ayrıca İslamcı feministler, kadının aile içinde bedeni
yoluyla ezilmişliği tartışmasından ziyade İslam’ın kadına verdiği
hakların kadının elinden alındığı üzerine yoğunlaşmışlardır. Yine
batılı feminist söylemde kadın bedeni ile ilgili tartışmalarda dile
getirilen sınırsız cinsel özgürlük, kürtaj gibi talepler de İslamcı
feministlerin gündeminde yer almamaktadır. Bu tutumlarında da,
din ve geleneğe karşı reformcu bir yaklaşımı benimsemiş olmaları
etkilidir. Öte yandan, İslamcı feminizm olarak nitelendirilen yakla-
şımlar teoriden yoksundur. Bu sebeple onları, özgün bir feminist
yaklaşım olarak değerlendirmek yerine eleştirel bir kadın bilinçliliği
olarak görmek daha uygun olabilir. İslamcı feminist söyleme
yöneltilen eleştiriler, bu anlamda kısır bir döngünün içinde kal-
maktadır. Zira feminizm olarak nitelendirildiği için bu kadın söyle-
minde, feminist bir düşüncede olması gerektiği düşünülen unsurlar
aranmakta ve yapılan eleştirilerde batılı feminizm belirleyici
671
olmaktadır. Bu sebeple bu yaklaşımlara, feminizmin İslami versiyonu
olarak değil feminist söylemin üretimlerinden istifade eden görüşler
olarak yaklaşmak daha tutarlı bir bakış açısına imkan verebilir.
İçinde barındırdığı sorunlara rağmen İslamcı feminizm başlığı
altında değerlendirilen yaklaşımlar, kimliğini İslam kültürü içinde
şekillendirmiş entellektüel kadınların ürettiği özgün bir kadın
yazınına işaret etmesi bakımından önemlidir. Bu kadın yazının en
seçkin örneklerinden biri Asma Barlas’ın Believing Women in Islam
(2003) adlı çalışmasıdır. Bu çalışmayı gelişmekte olan müslüman
kadın (islamcı feminist) teolojisinin bir örneği olarak da görmek
mümkündür. Bu açıdan bakıldığında İslamcı feminizmi, bir kadın
söylemi olarak ya da 1970’lerden sonra gelişmiş olan feminist
teolojiye paralelel gelişmekte olan müslüman kadınların ürettiği
teolojiye atıf yapan analitik bir kavram olarak kullanmak ve
düşünmek de daha uygun olabilir. Bununla birlikte bu sahada
çalışan entelellektüel müslüman kadınların İslamcı feminizme
alternatif kavramlar üretmeleri yahut İslamcı feminist söylemin
sınırlarını bizzat kendilerinin çizmeleri, düşüncelerini daha rahat
ifade edebilmeleri için zorunlu görünmektedir.
Kaynakça
Abou-Bakr, O, “Islamic Feminism?What’s in a Name? Preliminary
Reflections”, Association for Middle East Women’s Studies;
(23.10.2006’da girildi).
Abray, J., “Feminism in the French Revolution”, The American
Historical Review, c. 80., s. 1 (Şubat 1975).
Al-Faruqi, Lois Lamya’, “Islamic Traditions and The Feminist
Movement: Confrontation or Cooperation?”, Jannah/Sistesr/
Feminism; (12.02.2006).
Ahmed, L. (1992), Women and Gender in Islam: Historical Roots of a
Modern Debate, Yale University Pres, New Haven-London.
Arebi, S., “Gender Anthropology in the Middle East: The Politics of
Muslim Women’s Misrepresentation”, The American Journal
of Islamic Social Sciences, c. 8, s. 1, 1991.
Badran, M., “Understandig Islam, Islamism, and Islamic Feminism”,
Journal of Women’s History, c. 13, s. 1 (Bahar 2001).
……….., “Islamic Feminism: What’s in a Name?” no. 569, Al-Ahram
Weekly Online; (02.06.2006’da girildi).
Barlas, A. (2003), Believing Women in Islam: Unreading Patriarchal
Interpretations of The Qur’an, Austin: University of Texas
Press.
672
Butler, M. A., “Early Liberal Roots of Feminism: John Locke and the
Attack on Patriarchy”, The American Political Science Review,
72, 1 (Mart 1978).
Clinton, K. B.,“Femme et Philosophe: Enlightenment Origins of
Feminism”, Eighteenth-Century Studies, c. 8, s. 3 (Bahar
1975).
Çakır, S. (1996), Osmanlı Kadın Hareketi, İstanbul: Metis Yayınları.
Darvishpour, M., “Islamic Feminism: Compromise or Challenge to
Feminism?”, Iran Bulletin/Women; (17.02.2006’da girildi).
Emin, K. (1990), Tahrir’ül Mer’e, Tunus: Darü’l-Maarif.
…………. (1993), el-Mer’etu’l-Cedîde, (y.y.); Mektebetü'l-Esra.
Fidan, H. (2006), Kur’an’da Kadın İmgesi, Ankara: Vadi Yayınları.
Fiorenza, E. S., (1992), But She Said: Feminist Practices of Biblical
Interpretation, Boston: Beacon Press.
………… (1998), In Memory of Her: A Feminist Theological
Reconstruction of Christian Origins, New York: Crossroad.
………… (1998), Sharing Her Word: Feminist Biblical Interpretation in
Context, Beacon Press,
Greene-Mccreight, K. (2000), Feminist Reconstructions of Christian
Doctrine: Narrative Analysis and Appraisal, New York: Oxford
University Press.
Haddad, Y.Y.-Esposito, John L. (1998), Islam, Gender and Social
Change, New York: Oxford Universtiy Press.
Hamit, H. (2001), İslam’da Feminizm, İstanbul: Okumuş Adam
Yayınları.
Jayawardena, K. (1994), Feminism and Nationalism in the Third
World, London: Zed Books.
Karaman, H. (ts.), Gerçek İslam’da Birlik, İstanbul: Nesil Yayınları.
Moghadam, V. M., “Islamic Feminism and Its Discontents: Toward A
Resolution of The Debate”, Signs, 27, 4 (Yaz 2002).
Mojab, S., “Theorizing the Politcs of Islamic Feminism”, Feminist
Review, s. 69, (Kış 2001).
Osman, G., “Back to Basics: The Discourse of Muslim Feminism in
Contemporary Egypt”, Questia: The Online Library of Books
and Journals; (17.09.2006’da girildi).
Özlem, D. (2001), Max Weber’de Bilim ve Sosyoloji, İstanbul: İnkilâp
Yayınları.
Parsons, Susan Frank, The Cambridge Companion to Feminist
Theology, Cambridge University Press, Cambridge, England
2002.
673
Roald, Anne Sofie, “Feminist Reinterpretation of Islamic Sources:
Muslim Feminist Theology in the Light of the Christian
Tradition of Feminist Thought”, Women and Islamization:
Contemporary Dimensions of Discourse on Gender Relations,
ed. Karin Ask and Marit Tjomsland, Oxford:Berg. 1998.
Ruether, R. R. (1974), Religion and Sexism: Images of Woman in The
Jewish and Christian Traditions, New York: Simon and
Schuster.
………., Sexism and God-Talk: Toward a Feminist Theology, Beacon
Press, Boston 1983.
………., Womanguides: Readings Toward a Feminist Theology,
Beacon Press, Boston 1985.
Şişman, N. (2005), Küreselleşmenin Pençesi İslam’ın Peçesi, İstanbul:
Küre Yayınları.
Tohidi, N., “Islamic Feminism: Perils and Promises”, Association for
Middle East Women’s Studies; (20.02.2006’da girildi).
Tuksal, Hidayet Ş. (2001), Kadın Karşıtı Söylemin İslam
Geleneğindeki İzdüşümleri, Ankara: Kitabiyat.
Wadud, A. (1999), Quran and Woman:Rereading the Sacred Text from
a Woman’s Perspective, New York: Oxford University Press.
……….. (2000), Kur’an ve Kadın, İstanbul: İz Yayıncılık.
……….. (2006), Inside the Gender Jihad: Women’s Reform in Islam,
Oxford: Oneworld.
Watson, Natalie K., Feminist Theology, Wm. B. Eerdmans Publishing,
USA 2003.
Dostları ilə paylaş: |