Microsoft Word m-esas 23. doc
Yüklə 265,96 Kb. Pdf görüntüsü
|
665
homeseksüellik ve kişisel özerklik gibi konuları kabul etmede başa- rısız olmuştur. Ayrıca, İslamcı feminizm üzerindeki vurgunun toplumdaki sosyalist, demokrat, seküler feminist gibi diğer unsur- ların çabalarını gizlediği ve kadınlar arasındaki politik, ideolojik ve dini farklılıkların üstünü örttüğü iddia edilmekte ve İslamcı feminizmin politikaları problemli bulunmaktadır 50. Diğer yandan İslamcı feministler, cinsellik, örtünme, dini yasanın temel sorunları gibi konuları ihmal ettikleri için de eleştirilmiştir. İslamcı feminizmin, hakim İslamcı söylemin toplumsal cinsiyet uygulamalarına kurtarıcı bir alternatif teklif etmekte yetersiz olduğunu düşünen Moghadam, kadın sadece İslam konteksti içinde eşit hakları elde edebilir görüşüne karşı çıkmaktadır 51 . Diğer bir yaklaşıma göre İslamcı feminizm, Müslüman bir kadının aynı zamanda bir feminist olabileceği ve feminizm ile İslam’ın uyuşabilirliği anlamında ise kabul edilebilir. Fakat Müslüman toplumlardaki feminizmin diğer toplumlardaki feminizmden -İslami olduğu için- özel ve tamamıyla farklı olduğu anlamına geliyorsa kabul edilemez. Tohidi’ye göre İslamcı feminizm, sadece Müslüman kadınların çıkarlarını gözeten ve diğer kadın hareketlerini sınırlandıran, Müslüman olmayan dini azınlıkların kadınları ya da seküler ve laik yönelimli kadınların dışlanmasına, susturulmasına ve önem verilmemesine neden olma- yacaksa kabul edilebilir. Zira ideolojik feminizmin –seküler, Marksist, İslamcı gibi- tek bir biçiminin bütün kadınlar adına konuşma yetkisini kendisinde görmesi ve “kurtuluşun gerçek yolunu” iddia ederek diğer sesleri yok sayması tehlikelidir. Dini feminizm ve inançlı feministler, seçim özgürlüğüne saygı duymalı ve kendi yorumlarını seküler, laik ve ateist feministlere empoze etmemelidir 52 . Mojab İslamcı feminizmi onaylayan akademik feministlerin İslam’ı kimlik inşa eden, tarihteki değişmez bir fenomen olarak ele alma eğilimini eleştirmiştir. Ona göre İslamcı feminizmler inşa etmek için çalışan batılı ve İranlı feministler, Avrupa merkezciliğe karşı çıksalar da İslam’ı tarihin itici gücü olarak ele alan oryantalist bir dünya görüşü içinde çalışmaktadırlar. Bu feministler, batılı kurguda pasif, cahil, okuma yazma bilmeyen kadınlar olarak kurgulanan Müslüman kadınlardan kendilerini uzak tutmakla birlikte, onları teokratik yönetimdeki erkek tekelini kırmaları konusunda teşvik etmişlerdir 53 . İslam’ı tarihin temsilcisi olarak ele almak sorunlu olmakla birlikte ana problem, akademik feministlerin ataerkillik, kadın hareketi ve feminizm hakkındaki temel varsayımlarıdır. Zira genelde ataerkillik, devlet, din, kültür, sınıf, hukuk, dil, medya ve
50 Moghadam, “Islamic Feminism and Its Discontents”, s. 1149. 51 Moghadam, “Islamic Feminism and Its Discontents”, s. 1150, 1165. 52 Tohidi, “Islamic Feminism: Perils and Promises”. 53 Mojab, “Theorizing the Politcs of Islamic Feminism” , s. 142. 666 diğer toplumsal güçler tarafından beslenen erkek gücünün uygulanması sistemi olarak görülmemektedir. Halbuki, ataerkilliğin değerini bilememek ataerkilliğe karşı çaba gösteren feminizmin değerini bilememektir 54 . Mojab’a göre bu durum, İslamcı feminizmin gerçek bir feminist yaklaşım olup olmadığı sorusunu gündeme getirmiştir, çünkü yapılan çalışmalarda kadın haklarından çok İslam savunulmaktadır. İslamcı feministler toplumda Müslüman kadın- ların ve statülerinin özgünlüğünü ve eşsizliğini vurgulayıp İslam’ın kadını itibar ve saygı ile ele aldığını ve kadınlara eşit haklar verdiğini ileri sürmüşlerdir. Bu noktada gözden kaçırılan husus, genelde haklar sisteminin özelde ise kadın haklarının, batı toplumlarındaki demokratikleşme çabalarının ürünleri olduğudur. Bu sebeple o, haklar söylemi göz önünde bulundurarak İslamcı feminist projeyi değerlendirmeyi teklif etmektedir 55.
lendirme konusundaki sıkıntıları ve kafa karışıklığını oldukça net bir şekilde yansıtmaktadır. İslamcı feminizm/feminist ifadelerinin, bu söylemi üreten kadınlar tarafından üretilmediğini ancak zamanla kabul gördüğünü hatırlatmakta fayda vardır. Görüldüğü gibi bu tanımlar, beklentileri şekillendirmiş ve beraberinde bir sürü sorunu getirmiştir. İslamcı feministler, özellikle feminizmi Kur’an’a uydur- maya çalıştıkları 56 ve Kur’an’ı genellikle bir kadın hakları dokümanı olarak gördükleri 57 iddialarıyla eleştirilmektedir. Yine, birazdan görüşlerine yer vereceğimiz Al-Faruqi ve Tohidi gibi düşünürlerin, bu söyleme yeni hedefler çizilmekte olduğunu görmekteyiz. Al-Faruqi’ye göre feminist söylem İslami çevrede başarılı olmak istiyorsa farklı sorunları, çözümleri ve amaçları olan yabancı bir çevreden beslenen feminizmden çok feminizmin yerli bir formunu üretmek zorundadır. Zira batılı kadın hareketinin ana akımı dini baş düşmanı olarak görmüştür. Batının aksine Müslüman kadınlar, İslam öğretileri bağlamında söylem üretmektedir. Ona göre Müslüman kadınlar söz konusu olduğunda sorun, ne İslam’da ne de onun geleneğindedir, yabancı ideolojilerin Müslüman toplumlar üzerindeki dayatması, cahillik ve gerçek İslam’ın çarpıtılmasıdır. Bu sebeple İslami çevrede başarılı olmayı hedefleyen bir feminist girişim, sadece kadın çıkarları için değil toplumun bütünü için çalışmalıdır 58.
Tohidi ise uzun vadede -Hıristiyan feminizmin yaptığı gibi- İslamcı feminizmin, İslam toplumlarının modernleşmesi ve sekülerleşmesini kolaylaştıracağını
54 Mojab, “Theorizing the Politcs of Islamic Feminism”, s. 131. 55 Mojab, “Theorizing the Politcs of Islamic Feminism”, s. 137. 56 Moghadam, “Islamic Feminism and Its Discontents”, s. 1152. 57 Osman, “Back to Basics”. 58 Al-Faruqi, Lois Lamya’, “Islamic Traditions and The Feminist Movement: Confrontation or Cooperation?”, Jannah/Sistesr/Feminism; (12.02.2006). Yüklə 265,96 Kb. Dostları ilə paylaş:
|