150
Itburnu meyvəsinin belə qiymətli olduğunu nəzərə alıb, onun toplanmasına
və gündəlik qidada istifadə edilməsinə fikir verilməlidir.
Qarağat. Daşdələnkimilər fəsiləsinə mənsub olub qırmızı, qara və ağ
qarağat qrupuna ayrılır. Qarağatın 140 növündən ən əhəmiyyətlisi qara və qırmızı
qarağatdır.
Qara qarağat yabanı halda şimalda və cənubun dağlıq meşələrində geniş
sahələrdə bitir. Qara qarağat may-iyunda çiçəkləyir. Çiçəkləri ağ-çəhrayı və ya
boz-çəhrayıdır. Meyvələri iyul-avqustda yetişir. Meyvələri yumru, tünd qara,
bəzən boz-qara rəngli, qabığı bərk və içində balaca toxumları vardır. Yetişib ötmüş
meyvələr yerə tökülür. Dadı turş, ətirli olur.
Tərkibində 10-16% şəkər, 2,6-3,9% turşu (alma, limon, şərab), 1% pektinli
maddə, aşılayıcı və rəngləyici maddələr, karotin, P, B
1
və C vitaminləri vardır. C
vitamini 400 mq%-dir. C vitamininin miqdarına görə yalnız itburnudan geni qalır.
Minerallı maddəsinin tərkibində kalium, kalsium, natrium, maqnezium, dəmir,
fosfor, manqan və s. vardır.
Qırmızı qarağatın çiçəkləri xırdadır. Mayda çiçəkləyir. Əvvəlcə çiçək açır,
sonra isə yarpaq. Qara qarağatda isə əksinədir. Meyvələri iyun-avqustda yetişir.
Meyvəsi yumru olub, rəngi qırmızıdır. Qara qarağatdan fərqli olaraq kiçik
salxımlarla dərilir. Daxilindəki toxumları və qabıq damarları görünür. Turş,
xoşməzə dadı vardır.
Qırmızı qarağatın tərkibində 4-11% şəkər, 3,8% üzvi turşu, 0,43-2,38%
pektinli maddə, 0,11% aşılayıcı və rəngləyici maddə, 3,88% sellüloza, 0,91%-ə
qədər azotlu maddə, 0,41% pentozanlar vardır. C vitamininin miqdarı nisbətən az
olub, 60 mq%-ə, P vitamini isə 0,4 mq%-ə qədərdir.
Qara və qırmızı qarağatdan şirə, mors (meyvə şərbəti), kompot, mürəbbə,
povidlo, cem, jele, likör, şərab və bir çox aşpazlıq və qənnadı məmulatı hazırlanır.
Qışa saxlamaq üçün şəkərlə, şəkər şərbətində və şəkərsiz dondururlar. Uşaq və
pəhriz qidasında geniş tətbiq edilir. Qara qarağatın yarpaqlarından duza və şorbaya
151
qoyduqda istifadə edirlər. Yarpaqlarındakı fitonsidlər tərəvəzlərin yaxşı qalmasına
kömək edir.
Qarağatdan avitaminozda çay kimi dəmləyib istifadə edirlər. Ondan
vitaminli preparat da hazırlanır. Bunun üçün 1 hissə qara qarağat 2 hissə şəkərlə
qarışdırılır, ətçəkən maşından keçirilir. Həmin qarışıq ateroskleroz və hipertoniya
xəstəliyinə qarşı tətbiq olunur. Yarpaqlarından xalq təbabətində çay kimi dəmləyib
sarılıq xəstəliyinə qarşı istifadə edirlər.
Çaytikanı(Hippophae rhamnoides). Iydəçiçəklilər fəsiləsinin çaytikanı
cinsinə mənsubdur. Məlum olan 3 növündən biri Azərbaycanda bitir. Çaytikanı
Orta Asiyada, Sibirdə, Qafqazda və Rusiyanın avropa hissəsində çay vadilərində,
çəmənliklərdə, meşə yaxınlıqlarında, hündür dağlarda təsadüf edilir.
Azərbaycanın Samur çayı vadisində, Quba-Xaçmaz, Şəki-Zaqatala,
Naxçıvan, Lənkəran zonalarında dəniz səthindən 2000 m hündürlüyə qədər
yerlərdə kolluqlar və ağac şəklində bitir.
Çaytikanı aprel-may aylarında çiçəkləyir. Çiçəkləri xırda, ətirli və sarı olur.
Meyvələri avqust-sentyabr aylarında yetişir, fevral-mart aylarına kimi kolun
üstündə qalır. Meyvəsi şirəli sarımtıl-narıncı və qırmızı rəngdədir. Meyvələri,
əsasən girdə, oval və uzunsov formada olub, 0,5-1 sm uzunluğunda və 0,3-0,5 sm
enindədir. Dadı şirin, turş, acıtəhər-turş, turşməzə və ananas ətirli olur. Toxumu
tünd qəhvəyi və parlaqdır.
Çaytikanı meyvəsi olduqca qidalıdır. Meyvəsinin tərkibində 3,5% şəkər,
3,2% üzvi turşu, 6%-ə qədər zülali maddə, 9% yağ vardır. Toxumunda isə yağın
miqdarı 12,5%-ə çatır. Çaytikanı itburnu kimi vitamin mənbəyidir. Çaytikanının
tərkibində 16,9-272,5 mq% C, 75-100 mq% P, 0,016-0,055 mq% B
1
, 0,037-0,066
mq% B
2
, 0,79 mq% B
6
, 8 mq% E, 1,1-10,9 mq% karotin (provitamin A), 0,79
mq% fol turşusu (vitamin B
c
) və 1,2 mq% K vitamin vardır. Toxumunda 0,28
mq% B
1
, 0,38 mq% B
2
, 14,3 mq% E vitamin vardır. Toxumundan alınan yağın
tərkibində 250 mq% karotinoidlər, 165 mq% E vitamini və polidoymamış yağ
turşuları (F vitamini aktivliyində) vardır.
152
Çaytikanının meyvəsindən müalicə əhəmiyyəti olan müxtəlif şirə, dadlı və
ətirli kompot, kisel, mürəbbə, cem, jele, püre, povidlo, marmelad, vitaminli çay,
spirtli içki, nastoyka və likör hazırlanır. Dondurulmuş halda yaxşı saxlanıla bilər.
Çaytikanından müalicəvi məqsədlə qədimdən istifadə edirlər. Müasir dövrdə
onun meyvəsindən bir çox xəstəliklərə qarşı, o cümlədən avitaminoz, göz, diabet,
qaraciyər, hipertoniya və qanazlığında geniş istifadə olunur. Meyvəsinin yağı
yaraların sağalmasını sürətləndirir, dərini şüa zədələdikdə sağaldıcı təsir göstərir.
Çaytikanı çox qiymətli bitki olduğu üçün onun tədarükünə və istifadəsinə ciddi
fikir verilməlidir.
Sumaq. Sumaqçiçəklilər fəsiləsinin sumaq cinsinə daxildir. 250-ə qədər kol
və ağac növləri məlumdur.
Yabanı sumaq bitkisinə Şimali Qafaqazda, Dağlıq Krımda, Zaqafqaziyanın
dağlıq-meşəlik rayonlarında, Azərbaycanda isə Lənkəran, Göyçay, Quba, Şəki-
Zaqatala rayonlarının dağ meşələrində çox təsadüf edilir. Sumaq iyun-iyulda
çiçəkləyir. Xırda yaşıltəhər göy rəngli tutqun çiçəkləri uzunsov-konusvari
süpürgəciyin üzərində toplanır. Sumağın meyvəsi sentyabr-oktyabrda yetişir. Hər
meyvə süpürgəciyinin üzərində 200-300 və daha çox meyvə olur. Meyvələri nəzəri
cəlb edən tünd qırmızı və girdədir. Dadı turş və büzüşdürücüdür. Meyvələri
qurudulub poroşok halına salındıqdan sonra ət və balıq xörəklərində tamlı qatqı
kimi işlədilir. Sumaq ya isti emal zamanı xörəyə qatılır, ya da nəlbəkidə hazır
xörəyin yanına qoyulur. Tikəkabab, lüləkabab, qızardılmış ət, ət qutabı yanında
süfrəyə verilir. Sumağın turş dadı onun tərkibindəki şərab turşusundan irəli gəlir.
Sumaqda, həmçinin C vitamini, karotin, aşılayıcı və rəngləyici maddələr vardır.
Sumağın yarpaqlarında 30-39% aşılayıcı maddə (əsasən tanin) vardır.
Ondan texniki və tibbi məqsədlər üçün tanin alırlar. Sumaq bitkisinin bütün
hissələrindən rəngləyici maddə kimi istifadə edilir. Ipək və yun parçanı onun
yarpaqları qara, qabığı sarı, kökü qəhvəyi, meyvəsi isə qırmızı rəngə boyayır.
Böyürtkən. Qızılgülçiçəklilər fəsiləsinə mənsubdur. Böyürtkən və moruğun
250-dən çox növü vardır. Yabanı halda Asiya, Avropa və Amerika qitələrində
Dostları ilə paylaş: |