236
əmələ gələn tullantılar və çıxdaş müvafiq qaydalara əsasən aktlaşdırılır və
hesabdan silinir.
Meyvə-tərəvəzin saxlanılması zamanı texniki və mütləq tullantı əmələ gəlir.
Texniki tullantıya donmuş, bürüşmüş, tam zədələnmiş, qismən çürümüş meyvə və
tərəvəz aid edilir. Texniki tullantı sənaye emalına və yem üçün göndərilir. Mütləq
tullantıya tam çürümüş məhsul, sınmış bitki hissələri və kənar qarışıqlar aiddir.
Meyvə və tərəvəzlərin təbii itkisi faktik miqdar üzrə hər ay orta mal qalığına
görə faizlə hesablanır və maddi-məsul şəxsin ayağından silinir. Meyvə-tərəvəzin
saxlanılması düzgün təşkil olunduqda, saxlanılma rejiminə riayət edildikdə və
müntəzəm nəzarət aparıldıqda itkinin miqdarı yol verilən normadan az olur.
237
VII FƏSIL. MEYVƏ-TƏRƏVƏZDƏN HAZIRLANAN MƏHSULLAR
7.1. Meyvə-tərəvəzin konservləşdirilməsi üsulları
Bitki və heyvanat mənşəli ərzaq məhsullarının əksəriyyəti təzə halda uzun
müddət saxlanıla bilmir. Yalnız taxıl məhsulları, qərzəkli meyvələr, şəkər, nişasta
və digər nisbətən quru məhsullar, tərkiblərində müəyyən dəyişikliklər getməsinə
baxmayaraq otaq temperaturunda uzun müddət saxlanılır. Ərzaq məhsulları
fermentlərin və mikroorqanizmlərin təsirindən xarab olur. Bitki və heyvan
orqanizmində az miqdarda olan fermentlər biokimyəvi proseslərin gedişini
sürətləndirir. Həyati proseslərdə onlar mühüm rol oynayır. Mədə şirəsinin
tərkibindəki fermentlər qidanın tərkibində olan zülalları, yağları, karbohidratları və
digər maddələri parçalayır, bununla da qidanın həzmini və mənimsənilməsini
asanlaşdırır.
Meyvə və tərəvəzin yetişməsi, meyvənin əmələ gəlməsi, onda qidalı
maddələrin toplanması və nəhayət saxlanılma və emal zamanı onun tərkibində
gedən proseslər fermentlərin iştirakı ilə baş verir. Ağacdan dərilmiş meyvədə
həyati proseslərin pozulmasına baxmayaraq, saxlanılma dövründə fermentlərin
təsirindən müxtəlif dəyişikliklər gedir. Bu dəyişikliklərə səbəb olan müxtəlif
mikroblardır. Mikrobların fəaliyyəti fermentlərlə də əlaqədardır. Mikroblar 3 qrupa
bölünürlər: bakteriyalar, kif və maya göbələkləri.
Mikrobların fəaliyyəti üçün mühitin nəmliyi, temperatur əsas amildir. Bu isə
bütün meyvə və tərəvəzdə gedən biokimyəvi proseslərə təsir edən ən mühüm
göstəricidir. Mikroblar susuz inkişaf edə bilmir, çünki onlar öz fəaliyyətləri zamanı
suda həll olan maddələrlə qidalanırlar. Mikrobların, demək olar ki, əksəriyyəti 20-
40
0
C temperaturda yaxşı inkişaf edir, lakin nisbətən yüksək temperatura da
uyğunlaşan mikroblar mövcuddur. Bunlara termofil mikroblar deyilir. Temperaturu
0
0
C-yə və ondan aşağı (mənfi) saldıqda, başqa sözlə mikrobları dondurduqda,
onlar fəaliyyətdən qalır, lakin məhv olmurlar. Mikroblar yüksək temperatura tab
238
gətirmir. 70
0
C-dən yüksək, ələlxüsus 100
0
C temperaturda əksər mikroblar məhv
olur. Həmin mikroblar yüksək temperaturda məhv olsalar da, onların sporları qalır
və həmin sporlardan əlverişli şərait yaranan kimi yeni mikroblar əmələ gəlir,
inkişaf edib məhsulu xarab edir. Məhz bəzi konserv bankalarının qapağının atması
sporları qalmış mikrobların sonradan inkişaf etməsi ilə əlaqədardır. Çünki
qaynadılma (pasterizasiya) prosesində bakteriyalar məhv olsa da, sporlar qalır və
normal şərait yaranan kimi həmin sporlardan yeni bakteriyalar əmələ gəlir. Duz və
turşu məhlulları mikroorqanizmlərin inkişafına mane olurlar.
Hər bir mikrob müəyyən maddələrlə qidalanır. Çürüdücü bakteriyalar,
əsasən zülallarla, mayalar şəkər və zülalla qidalanırlar. Əlverişli şəraitdə bir
hüceyrədən 20-30 dəq ərzində iki yeni hüceyrə əmələ gəlir, onlardan da həmin
müddətdə yeniləri yaranır. Beləliklə bir gün ərzində bir neçə mikrobdan 100
milyarda qədər canlı hüceyrə əmələ gəlir.
Mikrobların əksəriyyəti öz fəaliyyətlərində hava oksigeninə ehtiyac duyur,
lakin bir çox mikroblar havasız da inkişaf edir. Bəzi mikroblara isə hava zərərlidir.
Ona görə də konservləşdirilmiş məhsul bankasının içərisində hava (boşluq)
qaldıqda, mikrobların sporları oksigenin, suyun və qidalı maddələrin hesabına
inkişaf edir, qidalı maddələri parçalayır. Əmələ gələn qazlar banka daxilində təzyiq
yaradır və beləliklə də bankanın ağzı açılır. Konservləşdirilən məhsul belə şəraitdə
qida üçün yararsızlaşır.
Mikrobların hamısı zərərli deyildir. Onların bir çoxundan sənayenin müxtəlif
sahələrində istifadə olunur. Spirt istehsalında tətbiq olunan mayalar şəkərləri etil
spirtinə, turşudulmuş və duza qoyulmuş tərəvəzlərin və süd məhsullarının
(ağartının) istehsalında süd turşusuna qıcqırdan bakteriyalar məhsulda süd turşusu
əmələ gəlməsinə səbəb olurlar. Mayalardan çörək, turşudulmuş süd məhsulları,
pivə, şərab və digər yeyinti məhsullarının istehsalında istifadə olunur.
Ərzaq məhsullarını, xüsusən də konservləşdirilmiş meyvə-tərəvəz
məhsullarını xarab edən, eləcə də insan orqanizmi üçün zərərli olmaqla müxtəlif
xəstəlik törədən mikroblar da vardır. Çürüdücü mikroblar ərzaq məhsullarına
239
düşdükdə, onları tez bir zamanda müəyyən etmək mümkündür. Xəstəlik törədən
mikrobları isə müəyyən etmək çox çətindir. Bunlardan ən təhlükəlisi botulizm
bakteriyasıdır. Ilk baxımdan bu bakteriyalar vasitəsilə yeyinti məhsullarının xarab
olmasını müəyyən etmək olmur, lakin onların fəaliyyəti nəticəsində qüvvətli təsir
qabiliyyətinə malik olan zəhərli maddələr əmələ gəlir. Bunlar da insanların
zəhərlənməsinə (bəzən ölümlə nəticələnir) səbəb olur. Botulizm bakteriyaları və
onların sporları temperatura qarşı davamlıdır. Botulizm bakteriyaları bir qayda
olaraq torpaqda olur və oradan da yeyinti məhsullarına düşür. Turşuluğu çox olan
məhsullarda (konservlərdə) botulizm inkişaf edə bilmir. Ona görə də bir çox
konservlərin istehsalında sirkə və limon turşularından istifadə olunur. Botulizm
bakteriyalarının zərərli təsirindən yan keçmək üçün meyvə-tərəvəzi tədarük və
emal etdikdə onları ciddi surətdə tənzimləmək və yumaq lazımdır. Eyni zamanda
mikrobların inkişafı üçün əlverişsiz şərait yaradılmalıdır ki, saxlanılma və emal
zamanı meyvə-tərəvəzin xarab olmasının qarşısı alınsın. Məhz bu məqsədlə
meyvə-tərəvəz müxtəlif üsullarla emal edilir. Emal, başqa sözlə konservləşdirmə,
əsasən mikroorqanizmlərin fəaliyyətini dayandırmaq məqsədini güdür.
Meyvə-tərəvəzin konservləşdirilməsində aşağıdakı üsullardan istifadə
olunur.
1. Fiziki konservləşdirmə üsulları. Buraya aşağı və yüksək temperaturda
konservləşdirmə üsulları aiddir.
2. Fiziki-kimyəvi konservləşdirmə üsulları. Buraya duz və şəkərlə
konservləşdirmə, qurutma, qatılaşdırma, qaxaclama üsulları aiddir.
3. Biokimyəvi konservləşdirmə üsulları. Buraya turşudulma üsulu aiddir.
4. Kimyəvi konservləşdirmə üsulları. Buraya etil spirti, sirkə turşusu,
benzoy, sorbin və bor turşuları, urotropin, karbon qazı və antiseptik maddələrlə
konservləşdirmə üsulları aiddir. Bu məqsədlə, əsasən etil spirti və sirkə
turşusundan istifadə olunur.
Dostları ilə paylaş: |