O‘n to‘qquzunchi fasl IMOMLAR ZIKRIDA Imomat qilg‘uvchi o‘z qiroatining sheftasidur va o‘z namozining fireftasidur. Kishilikdin xayolida
tasavvurlar va yaxshilikdin zamirida takabburlar. O‘z namozin maqbul taxayyul qilg‘on jamoat namozi
qabuliyatini ham takafful qilg‘on. Biyik qiroati mahzi ra’noliq va anoniyat jamoatdin ilgari chiqmag‘ay
ayni rasvoliq va nafsoniyat xayoli xalqqa peshvoliq va tasavvuri elga muqtadoliq. Namozg‘a imomat
komil imom ishidur va o‘zni mundoq tasavvuf qilg‘on johil va notamom kishidur. Imomat munosibdur
pirdin murid xaylig‘a tafhim uchun yo muallimdin suruki tifli norasidag‘a ta’lim uchun yo olimdin
juhholg‘a shafqat uchun, yo komildnn tanobe’ va iyolg‘a tarbiyat uchun. Odobi ibodat. talqinig‘a
kamohi va ta’limi shariat oyinig‘a nokohi nokomdin munosibdur, zaruratdin tajviz qilsa bo‘lur. Ammo
vazifa va ulufa yemak va o‘zin muqtado va imom demak odamiy ishi emas. Va andoq kishini
odamiylar kishi demas.
Qit’a: Valoyat ahliga 41 jam’i malomatig‘a boq Ki, xalq ko‘zidin aylar namozini yashirun. Bu turfaroqkim, namozida mu’jibi nodon, Tutar imomat uchun xayl qiblasida o‘run. Yigirmanchi fasl MUQRIYLAR ZIKRIDA Muazzineki, haq ibodatig‘a nido qilg‘ay, jon anga fido, agar yaxshi savt bila ado qilg‘ay. Agar
poklik va niyoz bu ishga mulhaqdur, omu xos ko‘ngliga maqbuli mutlaqdur. Bu nido yomonlarni fisq
kunjidin masjid sori boshqarur andoqki, fusungar yilonni tarona bila teshukdin chiqarur. Agar muqriy
lavanddur, bad ovozu kulg‘undidur, lahni nosoz, badani vuzu’ qaydidin nopok va xush vaqt rioyatidin
bebok. Ruhi toat zavqidin bexabar va uni savt ul-hamirdin ankar. Man’ va nahy tufrog‘in og‘zig‘a
urmoq avlo, balki toq yo minordin uchurmoq avlo.
Ruboiy: Muqriyki, erur pokro‘ va zohidvash, Alxoni xush va husni adosi dilkash. Jon anga fidoki, ruh etar andin g‘ash, Agar bo‘lsa munung aksi nafas urmasa xash.
