Nifrətin göz yaşları
15
qəlbinəm, ürəyinəm və hamıdan gizlətdiyin duyğula-
rınam. Üfüqü sevmirsənsə nə üçün səhərin açılmasına
az qalıbdı, hələ də yata bilməmisən, onun haqqında
fikirləşirsən? Ailəli olduğuna baxma. İçin boş idi. Hə-
min boşluğu Üfüqün məhəbbəti doldurur. Bu gündən
gözlərin Üfüqü axtaracaq, onun səsinin, özünün həsrə-
tindən saralmağa başlayacaqsan.
Çox təəssüf ki, artıq gecdi. Heç olmasa iş yerin-
də Üfüqü görməklə təskinlik tapırdın. Bu xoşbəxtliyi
özün əlindən verdin. Həsrət təmiz məhəbbəti alovlan-
dırır, yarımçıqları isə məhv edir. Bu dediklərimi sonra
biləcəksən. Nə isə… Hər şeyi zaman özü həll edə-
cək…”
Pəncərədən səhərin açıldığını görən Dəniz qal-
xıb əynini geyindi. Evin, qapı-bacanın işi ilə məşğul
oldu. Səhər yeməyi üçün hazırlıq gördü.
* * *
İş yerinə çatan Dənizin içində özündən asılı ol-
mayaraq Üfüqü görmək arzusu baş qaldırdı. Qeyri ix-
tiyari bir-bir işçilərin otağına girdi. Hamıya «sabahınız
xeyir» dedi və «uğurlu iş günü» arzuladı. Sonda Üfü-
qün iş otağının qapısına yaxınlaşdı. Ayaqları titrədi,
sanki bədəni ayaqlarına ağırlıq edirdi. Qapını açıb
otağa daxil oldu. Bir anlığa elə gəldi ki, Üfüq stulda
əyləşib və qapının səsinə çönüb ona baxdı. Hardasa
içində Üfüqün səsini eşitdi:
- «Sizdən çıxmayan iş. Nə yaxşı səhər-səhər bizi
yoxlamağı məsləhət bilmisiniz?
- Dedim görüm nə işlə məşğul olursunuz? –
deyən Dənizin sifətində ani bir təbəssüm oynadı.
- Hələ ki heç bir işlə məşğul ola bilmirəm, -
Üfüq cavab verdi.
Fazil SƏNAN
16
- Bilmək olarmı, nə üçün işləyə bilmirsiniz? –
marağına üstün gələ bilməyən Dəniz Üfüqün ona
zillənmiş gözlərinin içinə baxdı.
- Sirr deyil. Şöbə müdiri kimi bilmək istəyirsi-
nizsə deyə bilərəm. Gecə gördüyüm yuxu barədə dü-
şünürəm, – dedi Üfüq.
- O necə yuxudu ki, axşamdan bəri onun tə-
sirindən ayrıla bilmirsiniz? Dənizin içərisində səbəbi
öyrənmək marağı daha da gücləndi.
- Heç bir şey. Yuxuda sizi gördüm. Gördüm ki,
iş yerində olduğu kimi yuxuda da mənə nifrət edirsi-
niz. Bir məsələ mənə qaranlıq qaldı ki, nə üçün insan-
lar istəklərini, arzularını, sevgilərini əxlaqi qanunlara
qurban verirlər?
- Bilmirsən, mən deyim. Dəniz Üfüqün alov sa-
çan gözlərinin içinə baxdı və orada öz əksini gördü,
özünü saxlaya bilməyərək doluxsunmuş halda «Əxlaqi
normalar cəmiyyəti tənzimləyir. Həmin normaların
müəyyən etdiyi səddi keçmək mümkün olmayanda
özün-özünü aldadaraq yaşamağı bacarmalısan. - dedi.
- Sizin kimi, eləmi? – Üfüq incimiş halda üzünü
yana çöndərdi.»
Özünə qayıdan Dəniz Üfüqün iş stoluna yaxın-
laşdı və stolun üstündə olan vərəq diqqətini çəkdi. Tez
vərəqi götürüb «Mən ürəyimi burda qoyub gedirəm.
Nə qədər çalışdım ki, mənə olan nifrəti məhəbbətə çe-
virim, təəssüf ki, bacara bilmədim. İmza: Üfüq.» -
sözlərini oxuyanda qeyri-iradi yanaqları aşağı axan
göz yaşlarını dəsmalı ilə qurulayıb tələsik otaqdan çıx-
dı. Kabinetinə yaxınlaşaraq cəld qapını açıb otağa da-
xil oldu ki, işçilərdən görüb eləyən olar. Tez güzgünün
qarşısına keçdi, gözləri qızarmışdı. Üz-gözünü səli-
qəyə salıb iş stolunun arxasına keçdi və kağızı çı-
xardıb bir də oxudu. «Yox, deyəsən dözə bilmirəm», -
Nifrətin göz yaşları
17
fikri beynindən keçdi. Əlindəki kağızı səliqə ilə qat-
layıb əl çantasına qoydu, «lap uşaqlaşıram». Yaxşı ol-
du getdi. Bəlkə də özümü saxlaya bilməyib biabır
olardım. Sağ olsun, getməyi ilə məni də biabırçılıqdan
qurtardı».
Qapının döyülməsi ilə özünü ələ alıb «Buyu-
run» dedi.
İçəri daxil olan Gülarə:
- Dəniz xanım, bağışlayın, bir iş üçün gəlmişəm.
- Buyurun.
- Dəniz xanım, Üfüqün yerində kim işləyəcək?
Siz bilirsiniz ki, Üfüqün işini aparan olmasa, idarə
iflic vəziyyətinə düşər.
- Bilirəm Gülarə. Elə mən də onu fikirləşirəm.
Kimi qoyaq, kim bacara bilər?
- Nə deyim Dəniz xanım. Hər halda işçiləri siz
məndən daha yaxşı tanıyırsınız. Məsləhət özünüzündü.
Hər kimi məsləhət bilirsinizsə bir nəfərə tapşırın,
işimiz axsamasın.
- Məncə Murad bacarar. Siz nə deyirsiniz,
Gülarə? Dəniz soruşdu.
- Yaxşı fikirləşmisiniz. Üfüqün işini ancaq o ba-
carar.
- Yaxşı, onda Murada deyin bura gəlsin.
- Baş üstə, - deyən Gülarə otaqdan çıxdı.
Bir az keçmiş Murad kabinetə daxil oldu.
- Məni çağırtdırmısınız, Dəniz xanım? Xeyir
ola?
- Xeyirdi Murad. Üfüqün işini sizə tapşırmaq
fikrindəyəm. Nə deyirsiniz?
- Dəniz xanım, çox ağır işdi. Üfüq idi ki, orda
dözüb dayanırdı. Gərək buraxmayaydınız.
- Nə etməli, qalmadı. Həm də gedəni saxlamaq
mümkün deyil.
Fazil SƏNAN
18
- Yox, Dəniz xanım, Üfüq yaxşı oğlan idi. Özü
də sizin xətrinizi çox istəyirdi. Mən elə başa düşürəm
ki, ürəkdən xahiş etsəydiniz, bəlkə də qalardı.
- Dedim, sözümə baxmadı. Nə isə fikri qəti idi.
(“Yazıq Murad hardan biləsən ki, Üfüq elə mənə görə
getdi”. Dəniz içində düşündü).
- Dəniz xanım, müvəqqəti apararam. Bir şərtlə,
– Murad dedi.
- O nə şərtdi, Murad? Dəniz soruşdu.
- Üfüq yaxşı oğlan idi. Hamı onun xətrini istə-
yirdi. Mən də. Mən heç vaxt onun otağında, onun stu-
lunda otura bilmərəm. Bizim idarədə heç kim onun
otağında oturub işləməz. Həmin işi öz otağımda görə-
rəm.
- Yaxşı, necə bilirsiniz, elə də edin. Təki işimiz
axsamasın. Üfüqün belə hörmətli olduğunu bilmirdim.
- Nə danışırsınız Dəniz xanım. Üfüq canlara də-
yən oğlan idi. Birdən-birə işdən çıxıb getməyi hamını
təəssübləndirdi. Son vaxtlar çox fikirli görünürdü. So-
ruşanda da elə bir söz demirdi. Uşaqların bəzilərinin
deməyinə görə istədiyi var imiş. Deyilənə görə qız
«hə» demədiyinə görə gedib.
Hardansa Dənizin ağlına bir fikir gəldi ki, öy-
rənsin görsün idarədə məsələnin məğzini bilən var,
yoxsa yox. Bəlkə Üfüq yaxın iş yoldaşlarına bir söz
deyib. Bu məqsədlə soruşdu:
- Görəsən o qız kim imiş ki, Üfüq kimi oğlana
«hə» deməyib. Bizim idarədən olsa, qıza minnətçi
düşərdik ki, razı ol, Üfüq geri qayıtsın. Bizim də işi-
miz axarına düşsün. – deyən Dəniz maraqla Muradın
verəcəyi cavabı gözlədi.
- Düzü bilmirəm. Bizim idarədə olsa, bilinərdi.
Görünür kənarda olan qızdı. Murad güldü və “İcazə
verin, gedim.” – dedi.
Dostları ilə paylaş: |