Nifrətin göz yaşları
35
mənlə əlaqə yarat. Səbirsizliklə cavabını gözləyirəm.
İmza «Qızılsaç».
Hər gün kompyuteri açır və xeyli axtarış aparan
Dəniz Üfüqdən bir səs-səda çıxmadığını görsə də için-
də inadından dönmür. Vaxtının çox hissəsini internet-
də keçirən Dənizə bir məsələ tam aydın idi ki, o, Üfü-
qə qarşı olan istəyini cilovlaya bilmir.
* * *
Lena gedəndən sonra Üfüq qayıdıb yatağına
girdi. Bütün gecəni Dənizlə «danışdı». Dənizin xəyalı
ilə də yuxuya getdi. Səhər qalxıb işə tələsdi. İşini yo-
luna qoyub iş yerindən çıxıb fikrini dağıtmaq məqsədi
ilə gəzinə-gəzinə evə yola düşdü. Birdən böyürdəki
mağazaya gözü sataşdı. Mağazaya daxil oldu və kom-
pyuterləri görən kimi sifətini bir təbəssüm işıqlandırdı.
«Heç gör ağlıma gəlirmi ki, internet vasitəsi ilə həs-
rətimə son qoyam. Allah səni ixtira edənin atasına rəh-
mət eləsin» fikrini beynindən keçirərək bir kompyuter
seçib yoxladı və pulunu verdi. Sonra çantanı götürüb
evə doğru addımladı. Kompyuteri evə qoyub, internet
açdırmaq məqsədi ilə ofisə getdi. Saata baxdı ki, axşa-
ma az qalıb, hələ də günorta çörəyini yeməyibdi. Ka-
feyə dönüb əlüstü çörək yeyib iş yerinə yollandı. Ürə-
yində axşamın tez düşməyini elə arzulayırdı ki, inter-
netdə Dənizlə «həmsöhbət» olsun.
Artıq gecədi. İşdən çıxan Üfüq evə tələsir. Ota-
ğa daxil olan kimi kompyuteri stolun üstünə qoyub aç-
dı. Bir azdan Dənizin şəklini ekranda görən Üfüq ek-
randan öpüb «A mənim həyatım, gözlərindən heç nif-
rət oxunmur. Yox, sənsiz mənə həyat yoxdur» deyib
başladı səhifəni «vərəqləməyə». Dənizin «məktub»u-
Fazil SƏNAN
36
nu oxuyan Üfüqün gözləri doldu. «Demək, mənsiz ona
da çətindi» - fikrini beynindən keçirtdi. Cavab yazdı.
«Həyatım Qızılsaş! Məktubunu oxudum.
Elə bil dünyaya yenidən gəldim. Dünyanın
ən xoşbəxti mənəm. Heç bilirsən sənsiz keçən
günlərimin əzabını ancaq sevənlər bilər. Hər
şey yaxşıdır. Bir çatışmayan sən idin. İndiyə
kimi heç kompyuter ağlıma gəlməyibdi. Bu
gün təsadüfi olaraq kompyuter aldım ki, in-
ternetdə şəklin olsa ona baxam. Məktubunu
oxuyanda nə qədər sevindiyimi təsəvvür edə
bilməzsən. Mən səni sevirəm. Səni isə bil-
mirəm…»
İmza: Üfüq
* * *
Dəniz Üfüqlə əlaqə yaradandan rəngi-rufu açıl-
mışdı. Amma içində bir ağrı gəzdirirdi. Ailəli olmaq
məsələsi. Odla-su arasında qalan Dəniz bütün günü
ancaq, «nə etmək» sualı ətrafında düşünürdü.
- Yox, hisslərimin əsirinə çevrilə bilmərəm. Mə-
nim on üç-on dörd yaşım yoxdur ki, eşqə düşəm. Ailə-
nin müqəddəsliyini, toxunulmazlığını qorumaq lazım-
dır. El-oba, qohum-əqrəba nə deyər? Rüstəmin getdi-
yindən gör neçə il keçir. Yox, icazə alıb, Rüstəmin ar-
xasınca getməliyəm. Görüm bu neçə ildə nə işlə məş-
ğuldu. İnanmıram... İşdi əgər məni başqasına dəyişmiş
olsa… yox, yox, nə axmaq şeylər barədə düşünürəm.
Ola bilməz. Getmək lazımdır. Rüstəmin ünvanını necə
əldə edim?.. Birdən yadına düşdü ki, Osman bilər. Ax-
şam qaynanamı göndərim görək bir şey öyrənə bilər-
mi? – fikri ilə axşam işdən evə qayıdan kimi Zərifə ar-
vadı Osmangilə göndərdi.
Nifrətin göz yaşları
37
Zərifə arvad gecədən keçmiş gəldi. Əlindəki ka-
ğızı Dənizə uzatdı.
- Ala, ay qızım. Hər şey burda yazılıb.
Dəniz kağızı alıb oxudu. Sankt-Peterburq şəhəri,
Avropa prospekti, bina 47, mənzil 275.
- Sağ ol, xala. Dəniz ünvan yazılmış kağızı əl
çantasına qoydu.
- Get, a qızım, get gör o şərəfsiz nə işlə məşğul-
du. Vallah, qızım, sənin üzünə baxanda ürəyimdən qa-
ra qanlar axır, – deyən Zərifə arvad yaylığının ucu ilə
gözlərinin yaşını sildi.
- Ağlama, xala. Səhər işdən icazə alım, həm də
bilet alım. Birisi gün yola düşəcəm.
- Nə deyim, a qızım. Dilimiz yanında gödəkdi.
Daha bizim sənə deməyə bir sözümüz yoxdu. Allah
üzünü ağ eləsin. Sənin kimi gəlinə yeyə çıxa bilmədik.
Heç oğlumun üzü ağ olmasın.
- Fikir eləmə, xala, hər şey öz yoluna düşəcək.
Bir də ki, nə olsa, yenə də sənin gəlininəm.
- Yox, ay qızım, qadan ürəyimə, Rüstəm gəlin
kimi sənin yanında başımızı yuxarı eləmədi. Nə isə,
bala, yaralarımı qopartma, - deyən Zərifə arvad gəli-
nindən aralanıb o biri otağa keçdi.
Birisi gün Dəniz yol çantasını götürüb qapıdan
çıxmaq istəyəndə Zərifə arvad gəlininə yaxınlaşıb
əlindəki pulu ona uzatdı:
- Al, qadan ürəyimə. Qoy cibinə.
- Yox, sağ ol xala, pulum var, desə də Zərifə ar-
vad əl çəkməyib zorla pulu Dənizin ovcuna qoydu.
Dəniz qapıda dayanmış taksinin qapısını açıb oturdu.
İslam kişi yaxınlaşdı və əlini cibinə salıb bir qom pul
çıxardıb uzatdı.
- Qızım, al görüm.
Fazil SƏNAN
38
- Yox, əmi, heç bir şey lazım deyil, pulum var.
Dəniz etiraz etsə də İslam kişi ötkəmliklə: - Söz gü-
ləşdirmə. Al qoy cibinə.
Dəniz pulu alıb çantasına qoydu.
- A, gəlin! O qurumsağı tap, denən ki, dədən de-
di ki, bizim nəsildən şərəfsiz çıxmayıbdı. Sən kimə
oxşadın? – deyən İslam kişi «Yaxşı yol», deyib üzünü
yana çevirdi. Zərifə arvad isə tərpənən maşının
arxasınca bir parç su atdı və dedi:
- Qurban olum sənə ay Allah, bu gəlini bizə çox
görmə. Allah oğluma da ağıl versin.
Ər-arvad darvazadan həyətə keçdilər.
* * *
Taksi hava limanının qarşısında dayandı. Sürü-
cü tez maşından düşüb yük yerindən yol çantasını gö-
türüb yerə qoydu. Dəniz sürücünün pulunu verib tak-
sini yola saldı, sonra çantasını götürüb içəriyə daxil
oldu. Bileti çıxardıb qeydiyyatdan keçirtdi və gözləmə
salonuna keçdi. Uçuşa yarım saata yaxın vaxt var idi.
İlk dəfə idi Dəniz tək uzaq səfərə çıxırdı. Hər ehtimala
qarşı Üfüqün ünvanını və telefon nömrəsini də götür-
müşdü. Birdən lazım olar. Bu barədə Üfüqə heç bir
şey deməmişdi. Hətta, Dənizin Sankt-Peterburqa gəl-
məyindən belə Üfüqün xəbəri yox idi. Bir istədi ki,
Üfüqə zəng etsin ki, onu qarşılasın, sonra fikrindən
daşındı. Öz-özünü danladı. Deyəsən olan ağlımı da
itirmişəm? Mən ərimin arxasınca gedirəm, yoxsa baş-
qasının dalınca? Belə olanda arvadın dərisini boğazın-
dan çıxardırlar, düşünən Dəniz köksünü ötürdü və te-
lefonu çıxardıb qurdalanmağa başladı. Üfüqün şəklinə
baxdı və «Sən nə bəla olub keçmisən mənim xirtdə-
yimə? Ürəyimə elə od salmısan ki, için-için yanıram.
Dostları ilə paylaş: |