Nifrətin göz yaşları
19
- Yaxşı, gedin, – deyən Dəniz Muradın arxa-
sınca baxdı və öz-özünə «Halaldı sənə Üfüq. Dərdini
mənim kimi içində çəkmisən. Nə etməli» - ürəyindən
keçirtdi.
* * *
İş günün necə başa çatdığını bilmədi. Ayağa
qalxdı, üst-başını səliqəyə salıb kabinetdən çıxdı və
qapını bağladı. Dəhlizi nəzərdən keçirtdi. Heç kimin
olmadığına əmin olandan sonra Üfüqün iş otağının
qapısını açıb içəriyə daxil oldu.
«Stolun arxasında Üfüqü gördü. Lakin Üfüq çö-
nüb ona tərəf baxmadı.
- Niyə mənə tərəf baxmırsan? Həmişə deyirdin
saçlarının çiyinlərinə tökülməyini və gözlərinin
dərinliyində heç kəsin görə bilmədiyi sonsuzluğu çox
sevirəm. Bax, saçlarımı çiyinlərimə tökmüşəm. Dur
ürəyin istədiyi kimi oxşa, öp.
- Sağ ol. Gecdi. Nifrətini də özümlə götürüb
getdim. Məni ölmüş bil.
- Yox, yox! Nə danışırsan? Elə demə. Nə nifrət!
Mən sənsiz yaşaya bilmirəm. Görmürsən neçə dəfə
otağına daxil olmuşam? Bu sevmək deyilmi?”
Öz-özünə danışdığını hiss edən Dəniz «Yox, de-
yəsən mən dəli oluram. Yoxsa ağlımı itirirəm? Bu nə-
dir? Belə ki, ondan ötəri ölürdün niyə qoyurdun get-
məyə?..» - qəlbindən keçən fikirləri özündən uzaqlaş-
dırmaq məqsədi ilə otaqdan çölə çıxdı və qapını bağ-
layıb pillələrlə aşağı düşməyə başladı.
Evə çatdı, paltarını dəyişib qaynanasına kömək
eləmək istədi. Lakin Zərifə arvad «Qadan canıma, hər
şeyi özüm eləmişəm. Sən otur çörəyini ye. Gözümə
bir təhər dəyirsən. Xəstələnmisən?» - dedi.
Fazil SƏNAN
20
- Yox, yox, xala. Sadəcə işdə yorulmuşam. Ona
görə elə görünürəm. Dəniz yemək stolunun arxasına
keçdi.
Yeməyini yeyib, qalxıb stolun üstünü təmizlədi,
qabları yuyub yerinə qoydu. Divanda əyləşib təzə qə-
zetləri nəzərdən keçirməyə başladı. Bir az keçmiş İs-
lam kişi içəri girdi.
- Axşamın xeyir, a qızım. Nətərisən? Kefin ne-
cədi?
Tez ayağa qalxan Dəniz qayınatasına «Sağ ol,
əmi! Yaxşıyam. Kefim də əladı» - deyərək gülümsün-
dü.
- Burda bir balaca yalan dedin. Gözlərinə ba-
xanda kefinin yaxşı olmadığını görürəm. – deyən İs-
lam kişi stolun arxasına keçdi.
- İşdə yorulmuşam. Yəqin ona görə elə görü-
nürəm. Qoy bir çay gətirim. Dəniz mətbəxə keçdi.
- Hə bu başqa məsələ. Sənin çayından olmaz,
gəlin.
Sinidəki stəkanı və qənd qabını stolun üstünə
qoyan Dəniz:
- Yox, əmi, mən dəmləməmişəm. Xalam dəm-
ləyibdi. Bu çay daha tamlı olar. – dedi və güldü.
Bir xeyli televizora baxandan sonra, Dəniz sto-
lun üstünü yenidən səliqəyə saldı, qabları təmizləyib
yerinə qoydu və qayınanasının yanına gəlib, «Xala,
mənlik bir iş yoxdursa, gedim yatım» - dedi.
- Yox, ay qızım. Get yat, qadan alım. Tezdən
axşama kimi hökumətin işində yorulursan. Get dincəl,
get, başına dönüm. Zərifə gəlininin yataq otağına get-
məsini təkid etdi.
Nifrətin göz yaşları
21
* * *
Gəlininin yataq otağına keçdiyindən əmin olan
Zərifə arvad üzünü ərinə tutub, özünəməxsus aramla
sözə başladı:
- Ay İslam, hər dəfə bu gəlinə baxanda ürəyim-
dən qara qanlar axır. Axı belə olmaz. Xalxın qızını gə-
tirib oturtmuşuq burda. Kənardan baxan adama nə
deyir?
- Allah, vecsiz oğulu adama verincə bir qara daş
versəydi daha yaxşı olardı. Neynim, ay arvad, yol-iz
bilirəm ki? İki-üç aydan bir zəng edir ki, gəlirəm. Hələ
də gəlir. Az qalıb beş il ola getdiyi. Hələ də bir xəbər
yoxdur. Yerini də doğru-düzgün demir. Nə kələyi var-
sa, baş aça bilmirəm.
- Yox kişi, belə olmaz. Yaxşı gəlindir. Heç kim
bu oyuna oynamaz. Bir-iki ay qalıbdı yazın gəlməyi-
nə. Havalar qızan kimi gəlin iş yerinin böyüklərindən
icazə alsın. Rüstəmin dalınca özü getsin. Uşağı da
yoxdu ki, heç olmasa başını onunla qata.
- Zərifə, gəlinə denən bir həkimə getsin.
- Demişəm, a kişi. Hər dəfə deyəndə yaxşı gedə-
rəm deyibdi. Vallah nəticəsini soruşmağa utanmışam.
Çox abırlı gəlindi. Oğlumun üzü qara olsun.
- Yox arvad, bu məsələni belə qoymaq olmaz.
Ağıllı söz deyirsən. Sən gəlinə özün de ki, Rüstəmin
yerini-yurdunu ətraflı öyrənsin, havalar isinən kimi
getsin görsün bu gədənin dərdi nədi?
- Hə, özüm deyərəm. Daha gəlinin üzünə baxa
bilmirəm. Xəcalət çəkirəm. Nə deyim vallah. Qalmı-
şam belə. Oğlumun başımıza gətirdiyi oyunu fikirlə-
şəndə başımdan tüstü çıxır. Dur a kişi, dur gir yerinə.
- Sən get yat, ay arvad. Bu kino qurtarsın, sonra
yatacağam – deyən İslam kişi mütəkkəyə dirsəklənib
televizora diqqət kəsildi.
Fazil SƏNAN
22
- Bəxtəvər başına. Kinoya da baxır. – deyən Zə-
rifə arvad incik-incik ayağa qalxıb yataq otağına keç-
di.
* * *
Yataq otağına girən Dəniz, paltarını soyunub iki
adamlıq mebel çarpayısına baxdı. Qoşa qoyulmuş ba-
lınca gözü sataşdı. Bu qoşa balıncda cəmi-cümlətanı
yeddi-səkkiz ay birlikdə yatmışdılar. Artıq beş ilə az
qalır ki, çarpayıda tənha yatan Dəniz hər gecə yatağına
girəndə Rüstəmlə birgə keçirtdikləri o yeddi-səkkiz
ayın xəyalları ilə ovunub yuxuya gedir. Dəniz heç vaxt
ağlına sığışdıra bilməzdi ki, Rüstəm bu tezliklə ondan
doysun. Heç indi də elə bir fikri özünə yaxın burax-
mır. Elə onun üçün də Üfüq fikrini özündən uzaqlaş-
dırırdı.
İşığı söndürüb yerinə girdi və yorğanı sinəsinə
kimi çəkdi. Özündən asılı olmayaraq fikri onu bu gün
iş yerində «qarşılaşdığı» məqamlara apardı.
Qaynanası ilə qayınatasının qaranlıq otağa sızıb
gələn söhbəti Dənizin fikrini qapıya doğru yönəltdi.
Şüşəbənddə gedən söhbətin otaqda aydın eşidilməsi
Dənizin yataq otağının qapısının aralı qalması səbə-
bindən olmuşdu. Qapının arasından düşən işıq zolağı
özü ilə birlikdə İslam kişi ilə Zərifə arvadın arasında
gedən söhbəti Dənizə “çatdırırdı”. Əvvəldən axıra ki-
mi qarı-qoca arasında gedən söhbəti eşidən Dəniz hər
iki qocanın çıxılmaz vəziyyətə düşdüyünü çoxdan ba-
şa düşsə də amma indi onlara yazığı gəldi. Övlad-
larının xəcalətini çəkən qarı-qoca Dənizin gözündə da-
ha da ucaldılar. Dəniz qayınanasının və qayınatasının
gəlin kimi onu belə çox sevmələrini, çox istəmələrini
eşitdikcə gözünün yaşını yorğanın küncü ilə silərək,
Dostları ilə paylaş: |