Microsoft Word O. Xayyam Rubailzr doc
Yüklə 334,63 Kb. Pdf görüntüsü
|
15 Şərab iç, ay üzlü gözəl sev, yaşa. Qələndərxislət ol, meyxana axtar, Sevdiyin yar olsun, mey, kamança, tar. Əlinnə qədəh al, çiyninə kuzə, Vaxtı boş keçirmə, mey iç, ey nigar!
Kuzə düzəltməmiş kuzəçi, canan! Doldur, o zərərsiz kuzədən mey iç, Ver bir də mən içim, zövq alaq bir an.
Gördüm bir rind minib yer səməndinə, İnanmır heç küfrə, islama, dinə. Kimdə cürət vardır bu arif kimi Şəkk gətipsin haqqa, şərrə, yəqinə.
Bir bulaq başına çəmənzarə gəl! Çox ayüzlüləri bu fələk yüz yol Kuzəyə döndərib, məhv edib əcəl.
Bahardır mey içir çəməndə lalə, Bir incə dilbərlə qaldır piyalə Bu mavi göy yıxıb səni torpağa Bir gün həyatını verər zəvalə.
Madam çox yaşamır dünyadə insan, Meysiz, sevgilisiz yaşama bir an. Axtarma qədimdir, tazədir aləm, İstər bizdən sonra uçulsun cahan.
Əl çəkmir, ey könül, qəm – kədər səndən, Ruhun ayrılacaq bir gün bədəndən.
16 Hələ torpağından səbzə 1 bitməmiş Xoş yaşa, ayrılma yaşıl çəməndən. Gəlmədim arzumla bura gəlirkən, Getmək də yəqindir dünya evindən. Ey yüngül ayaqlı saqi, şərab ver! Cahanın qəmini meylə yuyum mən.
Gördüm ki, tikilir uca bir bina, Döyüb ayaqlayır palçığı bənna. Palçıq deyir: - Sən də torpaq olarsan, Gəl əzab çəkdirmə insan oğluna.
Çəməndə mey versə bir nazlı dilbər Başqalara bu söz çirkin olsa da, İtəm cənnət adı çəksəm mən əgər.
Nifaq bayrağını ataraq həmən, Qoca yaşda şərab içəcəyəm mən. İndi kef çəkməyim, bəs nə vaxt çəkim; Yaşım ki, keçmişdir mənim yetmişdən.
Peymanə doldumu, nə Bəğdad, nə Bəlx. Bizdən sonra bu ay çox batıb – çıxar; Şərab iç, bu qəflət yuxusundan qalx.
Əsir olma bunca qoxuya, rəngə. Düşünmə çirkini, uyma qəşəngə. Olsan dirlik suyu – Zəmzəm çeşməsi Yer udub döndərər səni səhəngə.
1
Сябзя – эюй от. 17 Bir zaman məktəbə getdim uşaqkən, Bir zaman sevindim dəbirliyimdən. İşə bax, dünyaya su kimi gəldim, Sonra külək kimi əsib, getdim mən.
Zöhrəni yaradan gündən təbiət Yaratmayıb meydən gözəl bir nemət! Al şərabdan yaxşı nə ola bilər! Mey satan, bax, buna edirəm heyrət.
Badə verən saqi olsa bir dilbər, Dirlik suyu olsa şərabım əgər, Zöhrə mütrüb olsa, İsa da həmdəm Əyləyə bilmərəm olsa qəm – kədər.
Əlimdə gül rəngli badə var, ey gül! Qoymaram ürəkdə bir arzum qalsın Dönüb ta cüzilər olmayınca küll.
Eşqin kitabilə fala baxırkən Bir hal əhli gördüm çəmənlikdə mən. Dedi: - xoşbəxt odur ay tək yarı var, Sevgi gecəsi də uzundur ildən.
Sındırıb, buraxdım dünən çox nöqsan. Kuzə dedi: - Mən də sənin kimiydim, Mənim tək olarsan sən də bir zaman.
Sevgilim, gəl sənə mən verim xəbər. Yalnız iki sözlə deyim müxtəsər: Torpağa girərəm məhəbbətinlə, Eşqinlə qalxaram yerdən, ey dilbər.
18
Ömrün məhv olmamış qanlı əcəldən Buraxma qədəhi, çiçəyi əldən. Doldur ətəyini qızıl güllərlə, Zövq al sərv boylu zərif gözəldən. 19 Mey içim gərək mən gənclik zamanı, Şərabla unudum bütün dünyanı. Acı olsa belə mey həyatımdır, Xoşdur acı ömrün ən çətin anı.
Saqisiz, şərabsız bir dövran heçdir, Meysiz və nəğməsiz keçən an heçdir. Dünyaya baxdıqca görürəm yalnız Bir işrət qalacaq, bu cahan heçdir!
Keçmiş kədərləri, gəl, yad eyləmə, Könül ver nazənin bir pərizada, Badə iç, ömrünü bərbad eyləmə.
Yardı işığıylə gecəni məhtab, Bu an bir də gəlməz, durma, iç şərab! Düşər qəbrimizə çox ay işığı, Xoş ömür sürməyə fürsət axtar, tap.
Divanə tək rüsvay olsun dünyadə. Ayıqkən çəkirik hər şeyçün kədər, Məst ikən veririk hər şeyi badə.
Olmayaq gündəlik ağla biz düşkün… İstər yüz il yaşa, istərsə beş gün Birdir, bu dünyadə zövq al, şərab iç, Kuzəyə dönmədən hələ sümüyün.
Bir səhər səs gəldi meyxanəmizdən, Gəl ayrılma, ey rind divanə, bizdən. Həyat peymanəmiz dolmayınca, qalx, Zövq alaq bu dolu peymanəmizdən.
20 Ey Xəyyam, bircə bax, dad çəkir cahan Dünyanın dərdini çəkən insandan. Mey iç sürahidən saz nəğməsilə, Dəyməmiş qədəhin daşa bir zaman.
Düşərək əcəlin çənginə həmən Ömrümün ağacı qopsa kökündən Onda torpağımdan qədəh düzəldin, Bəlkə mey dolanda dirilərəm mən.
Sitəmlə öldürmüş min Mahmud – Ayaz. Ömür bir dəfədir, gül rəngli mey iç, Dünyadan gedənlər bir də qayıtmaz.
Sənin kimi gözəl görməyib cahan, Əzizsən gözümdən, şirin canımdan. Bu dünyada candan şirin şey olmaz, Yüz cana dəyərsən, ey dilbər canan.
Xəyaldır sabahçün bəslənən əməl. Könlün oyaq ikən vaxtı itirmə, Daim yaşamağa vaxt verməz əcəl.
Ağıl bu qədəhə söyləyir əhsən. Öpür məhəbbətlə min yol üzündən. Onu gör nə zərif yaratmış fələk, Sındırıb məhv edir sonra qəfildən.
Bir kuzəçi gördüm ayaqda durmuş, İnsan torpağından tayalar vurmuş, Dilənçi əlindən, şah kəlləsindən Yüklə 334,63 Kb. Dostları ilə paylaş:
|