Azərbaycan Tarixi
277
olduğu kimi Azərbaycanda da Fəhlə və Əsgər Deputatları So-
vetlərində rəhbərliyi eser və menşevik partiyalarının
nümayən-
dələri ələ keçirmişdilər. Petroqraddan fərqli olaraq Azərbaycan-
da fəhlə və əsgər deputatları Sovetləri siyasi və təşkilatı cəhət-
dən zəif idilər və hakimiyyəti ələ almağa hələ cürət etmirdilər.
Azərbaycanda hakimiyyəti ələ almağa siyasi partiyaların-
dan ilk olaraq kadet, eser, menşevik, müsavat və daşnaklar
təşəbbüs etdilər. Martın 5-də Bakıda İctimai Təşkilatlar Şurası
və onun İcraiyyə Komitəsi yaradıldı. Onun sədri öncə kadet
L.Biç, sonra isə eser İ.Frolov seçildi. İTŞ İcraiyyə Komitəsinə
L.Biç, İ.Frolov, İ.Heydərov, M.H.Hacınski və A.Bekzadyun
daxil oldular. İTŞ İcraiyyə Komitəsi özünü Rusiya Müvəqqəti
Hökumətinin Bakı quberniyasında yerli hakimiyyət orqanı elan
etdi. Martın 10-da Gəncədə, sonra isə Azərbaycanın digər şə-
hərlərində də İctimai Təşkilatlar Şurasının İcraiyyə Komitələri
yaradıldı.
Qeyd etmək lazımdır ki, mövcud tarixi ədəbiyyatda İTŞ
İcraiyyə Komitəsi ilə Bakı Soveti arasındakı münasibətlər
Rusiyanın mərkəzi şəhərləri Petroqrad
və Moskvada olduğu tək
ikihakimiyyətlilik kimi səciyyələndirilir. Həqiqətdə isə belə
olmamışdır. Bakı Soveti İTŞ İcraiyyə Komitəsini bütün Bakı
quberniyasında Rusiya Müvəqqəti Hökumətinin yerli
hakimiyyət orqanı kimi tanımış və öz nümayəndəsini onun
tərkibinə göndərmişdi. Bakı Soveti İTŞ-nı təşkil edən ictimai
təşkilatlardan biri idi. Bakı Sovetinin qərarları məşvərətçi
təşkilatın qərarları hüququna malik idi və onların yerinə
yetirilməsi İTŞ İcraiyyə Komitəsinin qərarından asılı idi.
Bakı şəhər Duması da Bakı Sovetinin qarşısında deyil,
İTŞ İcraiyyə Komitəsi qarşısında hesabat verirdi. Bakı şəhər
Dumasının sədri 1917-ci ilin aprelində Azərbaycanın görkəmli
siyasi xadimi Fətəli xan Xoyski seçilmişdi. Bakı şəhərinin
inzibati idarə orqanları Bakı şəhər Duması qarşısında hesabat
versələr də, ilk növbədə İTŞ İcraiyyə Komitəsinin
qərar və
sərəncamlarını yerinə yetirirdilər.
Qəzənfər Rəcəbli
278
Bakıda yaradılmış, müxtəlif sosial təbəqələri birləşdirən
milli şuralar da öz nümayəndələrini İTŞ İcraiyyə Komitəsinə
göndərməklə onun hakimiyyətini tanımışdılar. Bakıda rus
(xristian) milli şurası və erməni milli şurası ilə bərabər
azərbaycanlıların müsəlman milli şurası da güclü nüfuza malik
idi, Azərbaycanın qəzalarında da milli şuralar yaradılmışdı.
Bakı Sovetinin qızıl qvardiyası kimi silahlı dəstəsi ilə yanaşı,
milli şuraların müsəlman milli qvardiyası, rus milli qvardiyası
və erməni milli qvardiyası kimi silahlı dəstələri vardı.
Azərbaycanın siyasi həyatında fəal iştirak edən nüfuzlu
təşkilatlardan biri də 1917-ci il martın 29-da yaradılmış
Müsəlman İctimai Təşkilatlarının Bakı Şurası idi. Şuranın
Müvəq-qəti İcraiyyə Komitəsinə M.H.Hacınski (sədr),
M.Ə.Rəsulzadə, Ə.Topçubaşov, F.Xoyski, M.Əsədullayev,
N.Nərimanov, M.Əzizbəyov və b. daxil idilər. Müvəqqəti İc-
raiyyə Komitəsinin fəaliyyəti nəticəsində Bakıda 1917-ci il
aprelin 15-dən 20-dək Qafqaz müsəlmanlarının birinci qurul-
tayı keçirildi. Qurultay ərazi muxtariyyəti ideyasını rədd
edərək, belə qərara gəldi ki, Qafqaz müsəlmanlarının məna-
feyini ərazi federasiyası əsasında yaradılmış demokratik
respublika quruluşu müdafiə edə bilər.
Azərbaycan siyasi partiyaları arasında "Müsavat"
partiyasının nüfuzu gündən-günə artırdı. Bakı Sovetinə payızda
keçirilən seçkilərdə "Müsavat" bütün siyasi partiyaları geridə
qoyaraq səslərin 40 faizini toplaya bilmişdi. Lakin Sovetin
rəhbər orqanlarının seçilməsi zamanı xristian
deputatlar vahid
blokda birləşib, sonralar məlum olduğu kimi İngiltərə
kəşfiyyatına xidmət edən, bolşevik S.Şaumyanı yenidən Bakı
Sovetin sədr seçdilər. Buna etiraz əmaləti olaraq "Müsavat"ın
liderləri, siyasi taktika baxımında böyük səhvə yol verərək,
Bakı Sovetinin İcraiyyə Komitəsinə daxil olmaqdan imtina
etdilər. Bakı Sovetinin İcraiyyə Komitəsinə azərbaycanlılardan
yalnız bolşevik S.M.Əfəndiyev və sol eser M.H.Vəzirov
seçildilər.
Azərbaycan Tarixi
279
1917-ci il oktyabrın 25-də Böyük Oktyabr sosialist
inqilabı nəticəsində Petroqradda Sovetlər bolşeviklərin
rəhbərliyi altında hakimiyyəti ələ aldılar. Petroqradın ardınca
Moskva və Bakıda da Sovetlər hakimiyyəti ələ almaq haqqında
qərar qəbul etdilər. Noyabrın 2-də bolşeviklərin rəhbərliyi
altında Bakı Soveti bütün Bakı quberniyasında
hakimiyyəti ələ
almaq üçün tədbirlər planı hazırladı.
Noyabrın 7-də "Müsavat" partiyası qəbul etdiyi qətnamə-
sində Müvəqqəti Hökumətin, müharibəni davam etdirmək kimi
xarici siyasət yeritdiyinə görə və millətlərin öz müqəddəratını
təyin etmək hüququnu qəbul etmək istəmədiyinə görə, dev-
rilməsini təbii və qanuni hal hesab edirdi. Lakin hakimiyyətin
yalnız bir partiyanın əlində cəmləşməsinin Rusiyada demokra-
tiya və inqilab üçün təhlükə törədə biləcəyi qeyd edilirdi. Bu-
nunla belə "Müsavat" Bakı Sovetində bir çox məsələlərdə
bolşeviklərlə eyni mövqe tutur və onu dəstəkləyirdi. Bunu
onunla
izah etmək olar ki, bolşeviklər partiyası, hakim rus
millətçiliyi siyasəti yeridən kadet, eser və menşeviklərdən və
açıq antiazərbaycan mövqeyindən çıxış edən daşnaklardan
fərqli olaraq, millətlərin öz müqəddəratını təyin etmək
hüququnu öz proqram tələbi kimi irəli sürmüşdü. Bundan əlavə
Sovet Rusiyasının hökuməti 1917-ci il noyabrın 2-də qəbul
etdiyi "Rusiya xalqlarının hüquq bəyannaməsi"ndə xalqların öz
müqəddəratını təyin etmək, hətta ayrılıb müstəqil dövlətlərini
yaratmaq hüququnu elan etdi, noyabrın 22-də isə "Rusiya və
Şərqin bütün müsəlman zəhmətkeşlərinə"
müraciətində bildirdi
ki, "sizin etiqad və adətləriniz, sizin milli və mədəni təsisatla-
rınız azad və toxunulmaz elan olunur. Öz milli həyatınızı sər-
bəst və maniyəsiz qurum, sizin buna hüququnuz vardır". Bu
dekret və bəyanatlar "Müsavat"ın ümidini bir qədər də artırdı
ki, bolşeviklər öz vədlərinə əməl edib Azərbaycan xalqına öz
müqəddəratını təyin etmək imkanı verəcəklər.
Məhz "Müsavat"ın dəstəyilə bolşeviklər Bakı Sovetində,
hələ oktyabrın 26-da yaradılmış və özünü Bakıda ali hakimiy-
Qəzənfər Rəcəbli
280
yət orqanı elan etmiş, İctimai Təşkilatların Təhlükəsizlik Komi-
təsinin qanundan kənar elan edilməsi haqqında qərar çıxarmağa
nail oldular.
1917-ci ilin noyabr və dekabr aylarında Bakı Sovetinin
hakimiyyəti faktiki olaraq Bakı bölgəsini əhatə edirdi. Cənubi
Qafqazın qalan hissələri isə 1917-ci il noyabrın 11-də Tiflisdə
yaradılmış Zaqafqaziya Komissarlığı tərəfindən idarə olunurdu.
Y.Gegeçkorinin sədr olduğu Zaqafqaziya Komissarlığı höku-
mətinin 11 üzvündən 4-ü azərbaycanlı, 4-cü gürcü, 3-ü
erməni
idi. Hökumətə Azərbaycandan M.Y.Cəfərov, X.Məlikaslanov,
X.Xasməmmədov v F.Xoyski daxil idilər.
1918-ci il dekabrın 26-28-də Cənubi Qafqazda Ümum-
rusiya Müəssisələr Məclisinə seçkilər keçirildi. Müəssisələr
Məclisinə gürcü menşeviklərindən 11, müsavatçılardan 10, daş-
naklardan 9, müsəlman sosialist blokundan 2, bolşeviklərdən 1,
eserlərdən 1, hümmətçilərdən 1 və ittihadçılardan 1 deputat
seçildilər. 1918-ci ilin yanvarında Rusiya Müəssisələr Məclisi
buraxıldığından Cənubi Qafqazdan Müəssisələr Məclisinə
seçilmiş deputatlar 1918-ci il fevralın 23-də Tiflisə toplaşıb
özlərini Zaqafqaziya seymi elan etdilər. Seym Cənubi Qafqazı
Federativ Respublika elan etdi. Seym özünü Cənubi Qafqazda
qanunverici orqan elan edərək, Y.Gegeçkorinin başçılığı ilə
Müvəqqəti Zaqafqaziya hökumətini təşkil etdi.
Zaqafqaziya
seymi 1918-ci il aprelin 22-də Cənubi Qafqazın Federasiya-
sının müstəqilliyini elan etdi və aprelin 26-da onun yeni höku-
mətini təşkil etdi. Cənubi Qafqaz Federasiyasının yeni höku-
məti 14 nəfərdən ibarət idi: 5 azərbaycanlı, 5 gürcü və 4 ermə-
ni. Baş nazir və əsas nazir portfellərini gürcülər və ermənilər
tutdular. Çxenkeli - baş nazir, Çxeidze - xarici işlər naziri, Ra-
miaşvili - daxili işlər naziri, Georqadze - silahlı qüvvələr naziri,
Xomerani - kənd təsərrüfatı naziri, Xatisiyan
- maliyyə naziri
və s. Azərbaycanlılara aşağıdakı nazir portfelləri qismət ol-
muşdu: F.Xoyski - ədliyyə naziri, M.H.Hacınski - ticarət və