kütlənin etibarını qazanan demaqoq siyasətcidir.
18
Siyasə
t anlayış
ı və
onun mahiyyə
ti
Cəmiyyətin bütün sahələrini əhatə edən dəyişikliklər siyasi sahədə
daha aydın şəkildə özünü göstərir. Siyasi sfera siyasi proseslərin
rəngarəngliyi ilə seçilərək yeni məna kəsb edir. Siyasi həyat yeni keyfiyyət
daşıdığından onun dərin və hərtərəfli tədqiqatına ehtiyac duyulur. lk
növbədə, «cəmiyyətin siyasi həyatı» kateqoriyası ilə müqayisədə daha
ümumi xarakter daşıyan «ictimai həyat» kateqoriyasını açıqlayaq. ctimai
həyatın mahiyyəti nədən ibarətdir? ctimai həyat özündə ictimai
təzahürlərin, daha doğrusu, insanlar arasındakı ictimai münasibətlərin
böyük bir spektrini birləşdirir. Bu münasibətlər öz şəxsi maraqlarını
müdafiə edən və buna görə də bir-biri ilə lazımi əlaqələrə girən insanların
fəaliyyətinin nətiçəsidir. nsanların maraqları ilə şərtlənən bu fəaliyyət
burada elə bir vasitə rolunda çıxış edir ki, onun köməyi ilə insanlar
arasında ictimai əlaqələr yaranır və beləliklə, o, insanların ictimai həyatının
mənbəyinə çevrilir. Bunun nəticəsi olaraq ictimai əlaqələr daim
hərəkətdədir (yaranır, inkişaf edir, yeni keyfiyyət halına keçir), başqa
sözlə, özünün istehsal və təkrar istehsalı prosesində olur. ctimai həyat isə
müxtəlif ictimai əlaqələrin, ilk növbədə, iqtisadi, sosial - siyasi və mənəvi
həyatda baş verən əlaqələrə xas xüsusiyyətlərin formalaşmasından asılıdır.
Bir sözlə, mahiyyət etibarilə, ictimai həyatı insanlar arasındakı ictimai
ə
laqələrin istehsalı və təkrar istehsalı kimi müəyyənləşdirmək olar.
Müasir dövrdə cəmiyyətin siyasiləşməsi, maddi və mənəvi həyatın
bütün sahələrinə siyasətin təsirinin artması tədqiqat obyekti kimi diqqəti
cəlb edən və maraq doğuran bir hadisədir. Buna görə ilk növbədə, siyasətin,
onunla bilavasitə bağlı olan siyasi sistemin, iqtisadi və sosial amillərin
mahiyyətini araşdırmaq vacibdir. nsan həyatının qaçılmaz elementi olan
siyasət nədir? Siyasət termini çoxmənalıdır və onun məzmunu dövlətin,
digər siyasi institutların, hakimiyyətin başqa qollarının öyrənilməsi ilə
bərabər araşdırılır. Yunan dilindən tərcümədə siyasət dövləti idarə etmək
sənəti, dövlətin öz ərazi daxilində və onun hüdudlarından kənarda öz
məqsədlərini həyata keçirməyin müəyyən vasitəsidir. Aristoteldən
başlayaraq bütün filosoflar ictimai hadisə kimi siyasətin xarakterik cəhətini,
onun hakimiyyətlə bilavasitə əlaqədə olmasını vurğulamışdır. Ş. Furye,
M.Veber, K. Marks siyasətin mahiyyətini məhz belə açıqlamışlar. Beləliklə,
siyasət hakimiyyətə dair sinif və sosial qrupların münasibətləri ilə bağlı
olan cəmiyyət həyatının xüsusi sferasıdır.
Siyasət» anlayışı qədim yunan filosofu Aristotelin eyni adlı əsərindən sonra
geniş yayılmışdır. Aristotel siyasəti insan birliklərinin formaları arasında
münasibətlərin ən vacibi hesab edirdi. Onun fikrincə, siyasət hakimiyyət və
idarəetmənin müəyyən növlərini təsdiq edərək insanları birləşdirir,
cəmiyyətin bütövlüyünü təmin edir. Elmi ədəbiyyatda siyasət termininin
çoxlu sayda anlayışları verilir. Onlardan bəzilərini göstərək:
Siyasət birgə yaşamaq sənətidir - Platon, qədim yunan filosofu.
Siyasət siniflər arasında gedən mübarizədir - V. .Lenin və s.
Siyasət anlayışının tərifində fikir ayrılığının çoxluğu onun nə qədər
mürəkkəb, çoxcəhətli hadisə olduğunu göstərir. Siyasət ilk növbədə ,
cəmiyyətin iqtisadi və sosial – məişət həyatı ilə yanaşı insanların həyat
fəaliyyətlərinin xüsusi sferasıdır.
19
Siyasətlərin komponentləri, səviyyələri və funksiyaları
Siyasətin komponentlərini nəzərdən keçirək:
• konkret ictimai quruluşun arzuedilən obrazı (ideal)
• siyasi reallıq
• siyasi məqsədə və ideala nail olmaq yolları və vasitələri.
Siyasətin elementləri bunlardır: normativ ideyalar, hakimiyyət və siyasi
münasibətlər, subyektiv göstərişlər (təfəkkür, nitq, davranış), siyasi
institutlar və təşkilatlar.
Siyasətin səviyyələri: mikrosəviyyə (gündəlik), mezasəviyyə (ictimai),
meqasəviyyədən ( qlobal ) ibarətdir.
Siyasətin funksiyalarına nəzər salaq:
• mürəkkəb sosial sistem olan cəmiyyətin bütövlüyünün qorunması və
möhkəmləndirilməsi, ictimai asayişin təmin olunması;
• bütün cəmiyyətin qarşıda qoyduğu məqsədlərin işlənib
hazırlanması, onların həyata keçməsi üçün kütlələrin təşkili və
ehtiyatların səfərbər edilməsi;
• maraqların koordinasiyası və konfliktlərin nizama salınması,
gərginliyin qarşısının əvvəlcədən alınması;
• mürəkkəb sosial obyektlərin təşkil edilməsi;
• siyasətin subyektlərinin ümumi maraqlarının aşkarlanması;
• subyektlərin
davranışlarının
nümunəvi
qaydalarının
işlənib
hazırlanması;
• subyektlər arasında funksiyaların bölüşdürülməsi.
20
Siyasi münasibətlər və mənafelər
Siyasi münasibətlər cəmiyyətin idarə olunması və təşkilinə dair sosial
qruplar, fərdlər, sosial institutların qarşılıqlı əlaqələri kimi müəyyənləşir. Bu
münasibətlər siyasətin əsas atribut keyfiyyətlərini özündə birləşdirir:
• onların mahiyyəti sosial subyektlərin (sosial qrup, fərd) bütöv sosial
varlığa uyğun olan problem və maraqlarla əlaqəsinin müəyyən
edilməsindən ibarətdir. Dövlət bu əlaqənin saxlanması və
istiqamətləndirilməsində bir alət kimi çıxış edir.
• idrakın fəal iştirakı ilə yaranan siyasi münasibətlər insanların
beyinlərində deyil, gördükləri işlərdə, hərəkətlərdə, proseslərdə sosial
qruplar, dövlətlər, partiyaların əlaqələrində özünü göstərir.
• siyasi münasibətlər fəal xarakteri ilə seçilir ki, bu da insanlara öz
həyatlarının bir çox daxili və xarici parametrlərinə təsir etmək
imkanı yaradır. Məs; bu cür təsir cəmiyyətin iqtisadi həyatına