dükanlar. Bu ölkənin adamları dindardırlar, düzlük tərəfdarıdırlar, əyrilik
qapısını bağlamışlar. Yalan danışmazlar, acizlərə kömək edərlər, dara
düşənlərin xilasına çatırlar. Burada hər kəsin malı başqasından artıq deyil,
bütün var - dövlət bərabər bölünür. Onların uşaqlarını Allahın özü böyüdür.
Nizami bütün əsərlərində tərənnüm etdiyi ədalət və humanizm ideyalarını
sanki burada yekunlaşdırır. Müdrik şah həqiqət yolunun hələ harada
olduğunu yaxşı bilmir. Xoşbəxtlər ölkəsinin adamları ona həyat və insanlıq
qaydalarını öyrədirlər. Bundan sonra sgəndərin dünyanı dolaşmasına
ehtiyac qalmır. Bu onun axırıncı səfəri olur.
Nizaminin utopik fikirləri Azərbaycanda və bütün Şərqdə mütərəqqi
ictimai fikrin inkişafında mühüm rol oynamışdır.
13
N.Tusinin siyasi baxışları. Tusi insanlararası münaqişələr
mexanizminin kateqoriyaları haqqında
N.Tusi geniş elmi-bədii, fəlsəfi görüşlərlə yanaşı ictimai-siyasi
məsələlərə aid qiymətli fikirlər də söyləmişdir. Onun siyasət, hüquq və
dövlət haqqında yazdıqları əsasən «Əxlaqi-Nasiri» əsərində toplanmışdır.
N.Tusinin dediyinə görə insanların iradi işləri iki yerə – xeyirlər və şərlərə
bölündüyündən icmalar da buna uyğun olaraq iki yerə bölünür: səbəbi xeyir
olanlar və səbəbi şər olanlar.
Mütəfəkkir siyasətin aşağıdakı növlərini göstərir:
1.
Fəzilətli siyasət, buna imamət də deyilir. Belə siyasətin
məqsədi
xalqı
kamilləşdirmək,
nəticəsi
isə
səadətə
çatdırmaqdır;
2.
Naqis (nöqsanlı) siyasət, buna zorakılıq da deyilir. Belə
siyasətin məqsədi xalqı qul halına salmaq, nəticəsi isə
bədbəxtlik olar.
Birinci siyasət Tusinin fikrincə camaatı ədalətə çağırır və rəiyyətə ən
sədaqətli dost gözü ilə baxır, şəhəri xalqa xeyir verən işlərlə doldurur, əxlaq
pozğunluğun qarşısını alır. kinci siyasət camaatı qarətə təhrik edir, rəiyyəti
qul və nökər hesab edir, şəhəri xalqa zərər verən şər işlərlə doldurur, özü
şə
hvani hisslərin əsiri olur.
Tusinin siyasi görüşlərində «dövlət» anlayışı mühüm yer tutur.
Təsadüfi deyildir ki, o görkəmli dövlətşünas, dövlət nəzəriyyəçisi hesab
olunur. Tusinin fikrincə, dövlət insanların birliyi, cəmiyyətin təbii
vəziyyətidir. O, belə hesab edirdi ki, insanlar öz mənafeləri əsasında
könüllü surətdə birləşmək arzusunda olduqları zaman dövlət əmələ gəlir.
Həm də dövlət insanların tələbatını ödəmək məqsədilə yaranır və onlara
xidmət edir.
Tusi «dövlət» və «cəmiyyət» anlayışlarını təqribən eyni mənada
işlədir, dövlət - cəmiyyətin strukturunu təsvir edir. Onun mühüm ünsürləri
ailə, məhəllə (rayon yaxud qrup) şəhər icması, böyük xalqlar icması və
ümumdünya icmasıdır.
Tusi belə hesab edirdi ki, insanların həyatı dövlətdən kənarda mümkün
deyildir. nsan dövlətin yardımına, dövlət isə insanın aktiv fəaliyyətinə
ehtiyac hiss edir. Bu mənada Tusinin təlimində dövlət və insan bir-birinin
qarşısında məsuliyyət daşıyır. Böyük mütəfəkkir yazırdı: «Dünya əhlinin
ictimai quruluşu bir sistem təşkil etdiyindən, kim sistemdən çıxıb tək
yaşamaq, inzivayə çəkilmək xəyalına düşsə, bu baxımdan fəzilətlərdən əli
çıxar, öz növünün köməklərindən imtina etdiyi üçün tənhalıq dəhşəti
içərisində, əzab və məhrumiyyətlər cəngində məhv olar «.
Tusinin fikrincə, dövlət ancaq ədalət əsasında yaşaya bilər. Ədalətin
şə
rtləri isə dövləti təşkil edən dörd «sinif» «qələm əhli» (ziyalılar), «qılınc
ə
hli» (hərbiçilər), «müamilə əhli» (tacirlər, sövdagərlər, sənətkarlar,
vergiyığanlar) və «ziraət əhli» (əkinçilər, biçinçilər, bağbanlar, maldarlıqla
məşğul olanlar) arasında uyğunluğun yaradılması (« nsanın sağlamlığı dörd
ünsür arasındakı tənasüblükdə olduğu kimi, cəmiyyət arasındakı uyğunluq
da dörd sinifin qarşılıqlı müvafiqliyində olar»), insanların ləyaqətinə və
istedadına görə vəzifəyə təyin edilməsi, hərənin öz payına düşənin ona
verilməsindən ibarətdir. Öz fikrini davam etdirərək, o yazırdı ki, bu dörd
dəstə birgə, əlbir, ahəngdar fəaliyyət göstərdikdə mədəniyyət, fəzilət və
səadət sistemi əmələ gəlir.
Azərbaycanın görkəmli mütəfəkkiri Nəsrəddin Tusi (1201-1274)
özünün «Əxlaqi nasiri» əsərində qruplar arası, dövlətlər arası və s.
münaqişələri bir-birindən fərqləndirmişdir və şəxsiyyətlər arası
münaqişələrin yaranma səbəblərini on kateqoriyaya ayırmışdır: iftixar,
iddialıq, dava-dalaş, höcət, zarafat, təkəbbür, təlxəklik, xəyanət, qisas,
hərislik.
14
Heydə
r Ə
liyevin siyasi görüş
lə
ri
Görkəmli dövlət xadimi və siyasətşunas Heydər Əliyevin
demokratiya, dövlətçilik, müstəqillik və s. haqqında fikirləri böyük elmi
ə
həmiyyət kəsb edir. Ən əsası isə onun siyasi fikir və ideyaları dövlətçilik
fəaliyyəti nəticəsində son on ildə Respublikamıza Prezidentlik etdiyi
dövrdə həyata keçirilmişdir. Müstəqil Azərbaycan milli dövlətçiliyinin
demokratik inkişafı Heydər Əliyev siyasi ideyasının əsasını təşkil etmişdir.
Müstəqil Azərbaycanın inkişafına xüsusi diqqət yetirən Heydər Əliyev
demişdir:
«Müstəqil
Azərbaycan
Respublikası
bizim
tarixi
nailiyyətimizdir».
O, bu nailiyyəti özünün siyasi təcrübəsi və fəaliyyəti ilə daha
yüksəklərə qaldırmış, inkişaf etdirmişdir. Məhz onun siyasi təcrübəsi
sayəsində Azərbaycan Respublikası demokratik, hüquqi, dünyəvi dövlət
quruculuğu yolunda bu gün də əzmlə irəliləyir. Heydər Əliyev bu haqda
demişdir: «Dövlət quruculuğunda nəinki tarixi və milli ənənələrimiz
nəzərə alınır, həm də dünya təcrübəsindən, demokratik prinsiplərdən
istifadə edilir».
Heydər Əliyevin siyasi fikir və ideyalarında insan azadlığı, söz,
vicdan azadlığı, insan hüquqlarının qorunması, bütün vətəndaşların eyni
hüquqa malik olması, siyasi plyuralizm əsas yer tutur. Məhz Heydər
Ə
liyevin siyasi fəaliyyətinin nəticəsində müstəqil Azərbaycan demokratik
prinsiplər əsasında ilk milli konstitusiyasını qəbul etmiş, parlamentini