ilk olaraq dövlət, hakimiyyət məsələlərinə tarixi-sosioloji aspektdən
yanaşmış, eyni zamanda dövlətin yaranması, inkişafı və süqutunun «təbii
qanunları»nı üzə çıxarmaq vəzifəsini qarşıya qoymuşdur. bn-Xaldun
dövlətin «sivilizasiyanın bir sıra mühüm əlamətləri ilə bağlı olaraq»
yarandığı qənaətinə gələn ilk mütəfəkkirdir.
bn–Xaldun dövlət hakimiyyətinin idarə olunmasında hökmdarla, onun
təbəələrinin vəhdəti məsələsinə geniş yer vermişdir. bn-Xalduna görə,
ictimai-siyasi vəziyyətdəki mühüm dəyişikliklər dövlət başçısının rolu ilə
məhdudlaşmır, daha çox cəmiyyətin ictimai münasibətlərinin dəyişilməsi ilə
bağlıdır.
O, dövlət idarə formalarının təsnifatını verərkən, ona hakimiyyətin
funksional cəhətindən yanaşır və burada hər bir idarə formasının özünə xas
hüquqi tipi olduğunu bildirirdi. Bu prosesdə başlıca müəyyənedici tərəfin
siyasi rejimlə əlaqəli olmasına üstünlük vermişdir. Bu qəbildən, bn-Xaldun
hesab edirdi ki, monarxiya, aristokratiya, demokratiya, avtoritarlıq kimi
siyasi rejimlər hər biri müvafiq idarə formalarına malikdirlər və fərqli
hüquqi münasibətləri təzahür etdirirlər.
bn-Xaldun siyasi təlimində idarəetmənin üç forması: «təbii
monarxiya», «siyasi monarxiya», və «xilafət» fərqləndirilir və üstünlük
daha çox axırıncıya verilirdi. Burada o, xilafətin dini sərvətlərə
arxalanmasına üstünlük verirdi.
Şə
rqdə olduğu kimi, Qərbdə də feodalizm dövründə əksər siyasi
təlimlər dini xarakter kəsb edərək, hakim ideoloqiyanın maraqlarını ifadə
etmişdir.
9
ntibah dövrünün siyasi tə
limlə
ri (N.Makiavelli, T.Mor, F.Bekon)
XV-XVI əsrlərdən başlayaraq Qərbdə feodalizm qaydalarının
dağılması və kapitalist münasibətlərinin yaranması bir sıra sosioloji
xarakter daşıyan yeni ictimai-siyasi fikirlərin təşəkkül tapmasına şərait
yaradır. Burada ən vacib məsələlərdən biri dövlətə münasibət olmuşdur.
Yeni yaranmaqda olan burjua ideoloqları özlərinin siyasi fikirləri ilə keçmiş
feodal-teokratik baxışlara qarşı çıxaraq milli və mərkəzləşmiş dövlət
ideyalarını müdafiə edirlər.
Nikolo Makiavelli (1469-1527) öz siyasi görüşlərinə görə taliya
burjuaziyasının ideoloqu olmuşdur. Onun «dəmir əl» nəzəriyyəsi tərəfdarı
olması və bunun hər nə vasitə ilə olursa-olsun istismar olunan xalq
kütlələrininə
qarşı
yönədilməsi
fikri
taliyada
vahid
dövlətin
yaradılmasından irəli gəlmişdir.
Makiavelli üçün zadəganlar – bu «… hər cür vətəndaşlığın lənətlənmiş
düşmənidir». Eyni zamanda, onun fikrincə, «qəzəblənmiş kütlələrdən
qorxulu heç bir şey yoxdur … «.
Makiavelli hesab edir ki, tarixin hərəkətverici qüvvəsini «maddi
maraq» təşkil edir və burada ən möhtəşəm olan xüsusi mülkiyyətdir. O
deyirdi ki, insanlar öz atalarının ölümünü daha tez unudurlar, nəinki
mülkiyyətdən məhrum olmalarını. Makiavelli yazırdı ki, mahiyyətcə
cəmiyyətdə siniflərin mübarizəsi gedir, amma onun səbəblərinin və həqiqi
xarakterinin nədən ibarət olmasını dərk etmək hələ mümkün deyildir.
Makiavelliyə görə, dövlətin əsasını tamamilə hər cür əxlaqi
prinsiplərdən azad olan güc təşkil edir. O, siyasətə empirik fəaliyyət sahəsi
kimi yanaşaraq, onun yalnız gücün vasitəsilə həyata keçirilə bilməsini irəli
sürürdü. Makiavellinin fikrincə, «Knyaz» yaxud «Hökmdar» - bu gücün
dəyişilməz apologiyasıdır.
Faktiki olaraq Makiavelli istismarçı siniflərin qəddar diktaturasının
carçısı idi.
Tomas Mor (1478-1535) görkəmli siyasi xadim və mütəfəkkir olaraq
nəinki bir sıra siyasi fikirlər irəli sürmüş, həmçinin o ngiltərə dövlətində
mühüm vəzifələrdə çalışmışdır. Belə ki, 1504-cü ildə parlament üzvü
seçilən Tomas Mor, 1523-cu ildə parlamentdə icmalar palatasının sədri
seçilmiş, 1529-cu ildə isə lord-kansler təyin edilmişdir.
Lakin, o mühüm demokratik prinsiplərə cavab verən parlament
sistemində çalışmasına baxmayaraq heç bir zaman burjuaziyanın ideoloqu
deyil, yalnız əzilməkdə olan xalqın mənafelərinin təmsilçisi kimi çıxış
edirdi.
Tomas Mor tarixə özünün məhşur əsəri olan «Utopiya» ilə düşmüşdür.
Bu əsərində o, ən yaxşı dövlət quruluşu haqqında fikirləri ilə çıxış edirdi ki,
belə bir dövlətin və cəmiyyətin istismarçı cəmiyyətlərdə ola bilməməsi
qənaətinə gəlir. Şərin kökünü Tomas Mor xüsusi mülkiyyətin olmasında
görürdü. O, həmçinin deyirdi ki, dövlət varlıların sadə xalqı istismar etmək
üçün hökm aparatı vasitəsidir.
«Utopiya» ideal ictimai quruluşun belə bir təsvirini yaradırdı ki, orada
xüsusi mülkiyyət yoxdur, hamı çalışır və heç bir varlı, heç bir yoxsul
yoxdur. Xarakterikdir ki, Tomas Mor özünün ictimai həyat idealını irəli
sürərkən orada istehlaka deyil, istehsala yer verirdi. Burada istehsal orta əsr
ə
l əməyiniə əsaslanırdı.
Bununla yanaşı Morun «Utopiya»sı gələcək yeniliklərlə bağlı bir sıra
elementlərə də malikdir: istehsalın və bölgünün mərkəzləşdirilmiş təşkilinin
üstünlükləri haqqında, bütün vəzifəli şəxslərin seçkili olması ideyası və s.
Cəmiyyətdə möhtəkirliyi, yararsızlığı aradan qaldırmaq üçün Tomas
Mor bütün vətəndaşlardan fiziki əməklə çalışması fikrini irəli sürürdü.
Onun fikrincə, fiziki işdən yalnız iki vətəndaş kateqoriyası – müvəqqəti
ictimai funksiyanı yerinə yetirənlər və bir də elmi fəaliyyətlə məşğul
olanlar azad ola bilər.
Frensis Bekon (1561-1626) özünün siyasi baxışlarına görə güclü
mərkəzləşmiş dövlətin tərəfdarı olmuşdur ki, bu cür dövlət kapitalist
münasibətlərinin inkişaf maraqlarına uyğun gəlirdi. Bekon cəmiyyət
həyatında birinci dərəcəli əhəmiyyəti ticarət və sənayenin inkişafına verirdi.
O yazırdı ki, ticarət «siyasi bədənin» başlıca arteriyasını müəyyən edir.
Frensis Bekonun «Yeni Atlantida» əsərində onun utopik görüşlərinə
rast gəlinir. O, «qızıl əsr»i arzulayırdı və onun fikrincə, buna
maariflənmənin və müxtəlif texniki ixtiraların yolu ilə çatmaq mümkündür.