58
yaxşı mənbədir. O 6 ildə neft olmadan böyük iqtisadi böhran
keçirmiş dövləti və müəsisələri bankrot olmuş ölkədə köhnə
avadanlıqla böyük inkişafa nail oldu və 6 il də müharibə apardı.
Digər misallar da çoxdur, məsələn, Yaponiyanın İİ Dünya
müharibəsindən sonra sürətli inkişafı. Lakin Azərbaycan 1991-ci
ildən müstəqildir və böyük neft gəlirlərinə malikdir. Lakin həmin
dövrdən ölkədə böyük miqdarda kadrlar, mütəxəssilər və istehsal
vasitələri, elm texnika institutları olsa da arzu olunan səviyyədə
inkişafa nail olmamışdır. Bu məsələnin də səbəblərini hökumət və
menecerlərə öyrənmək və nəticə çıxarmaq lazımdır. Burada 80%
səbəb, şübhəsiz, mənim müşahidəmə görə, ermənilərdən asılı
olmayan daxili səbəblərdir.
Mən ölkə həyatını analiz edərkən üç aforizm formulə etdim. Bu
aforizmlər yalnız məmurlara aiddir. 1. “O qanun və ya qərar qəbul
edilir, elan edilir ki, o hakim sinfə, məmura lazımdır.
2. Qanun o zaman işləyir ki, o hakim sinfə, məmura
lazımdır.
3. O qanun, sənəd pozulur ki, o hakim sinfə, məmura
lazımdır.”
Bəzən, mən gördüklərimlə orta əsrlər absolyut monarxiyalı
Fransanın müəyyən dərəcədə oxşar olduğunu aşkar edirəm. Həmin
dövrdə orada XİV Lüdovikin əmri ilə bütün dövlət vəzifələri
satılırdı, məmurlar təşəbbüs göstərməyə, kamilləşməyə maraqlı
deyildilər, məhz satın aldıqları vəzifələri istismar etməklə məşğul
idilər. O deyirdi: “Dövlət mənəm”. O, təntənələri çox sevirdi.
Mən oxucuların diqqətini bir məsələyə cəlb etmək istərdim. Bu
belə bir psixoloji qanundur ki, insanlar həmişə özlərini ağıllı sayarlar,
düz hərəkət etdiklərini düşünərlər. Şübhəsiz, bu hadisənin dərin elmi
izahı vardır. Adi insan üçün bu hadisənin cəmiyyətə təsiri azdır, uzaq
başı bu insan etdiyi səhvlərə görə pis həyat yaşamağa məcbur
olacaqdır. Lakin ictimai vəzifə tutan şəxslərdə bu psixi prinsip çox
zərərli nəticələr verə bilər. Bu prinsip özünü belə biruzə verir ki,
vəzifəlilər də şübhəsiz, özünü ağıllı sayır, yəni heç kəslə
məsləhətləşməyə ehtiyac görmür və yaxşı yolu tapmağa özünü
borclu saymır; öyrənmək və kamilləşmək istəmir. Dövlət vəzifəsində
işləyən adam bu mənfi amili tarazlaşdırmaq üçün özünü - tənqiddən
istifadə etməlidir. Lakin ən yaxşısı, bilikli, müdrik tənqidçilərə
malik olmalıdır. Hətta özü ən kəskin tənqidçiləri axtarmalı və
onlardan səhvlərini və düz yolu soruşmalıdır. Bütün icra, məhkəmə
vəzifəliləri, parlament deputatları hökmən kəskin tənqidçilər
59
tapmalı, ən kənar tənqidləri eşitməli və qərarlarını eyib olmadan
hazırlamalıdırlar. Çünki bunu onlardan ictimai vəzifə tələb edir. Belə
vəzifə tutursa, insan hökmən ən ağıllı, effektiv, səmərəli, son elmi
biliklərə uyğun, az zərər verən, rasionallıq prinsipinə uyğun qərar
qəbul etməlidir.
Dövlət idarələrində, rəhbərlərdə azad söz və fikirlərə, tənqidə
belə tipik bir yanaşma vardır ki, onlar çox zaman başqa insanların,
ictimai təşkilatların sözünə düşmən gözü ilə baxmağa çalışır və
onları təxribatçı, bədxah, hesab edirlər. Xüsusilə bu baxış, 2003-cü
ilə qədər siyasi hakimiyyətin sevimli terminologiyası olmuşdur. Bu
dövrdə hər bir etiraz edənə, siyasətdən nayrazı adama təxribatçı
damğası vurulurdu. Sonrakı dövrdə isə heç bir yazılı cavab
verməmək üsulu dəbdədir. Yəni “çax-çax baş ağrıdır, dəyirman öz
işindədir”. Siz hər hansı bir problemin ən düzgün və zəruri həllərini,
metodları, layihələri təklif edə bilərsiniz, lakin onlar qəbul edilib,
icra edilməyəcək. Dövlət rəhbərliyində cəmiyyətdən və fərdi
adamlardan gələn hər hansı bir təklifə pis allergiya var və məhz bu
səbəbə görə onu oxumayacaq, qəbul etməyəcəklər. Mən bu vəziyyəti
öz təcrübəmdə müəyyən etmişəm. Məsələn, tarixə baxdıqda məhz 7
rayonun erməni separatçıları tərəfindən tutulması; zavod və
fabrikləri, elmi, konstruktor idarələrini məhv edərkən, xalq didərgin
və işsiz qalarkən edilən təklifləri dövlət ali və orta məmurları qəbul
etməmişdilər. Məsələn, 1994-1998 illər arasında Kondisioner zavodu
rəhbərliyi dövlət rəhbərliyindən cəmi 5 milyon dollar kredit
verilməsini xahiş etmişdi, pulun olduğuna baxmayaraq, o pulu
vermədilər ki, zavod yeni kondisioner modelini işə buraxsın. Əksinə,
dövlət zavodun məhv edilməsinə gətirən addımlar atdı və ya
etinasızlıq nümayiş etdirdi. Göründüyü kimi belə davranış çox
zərərli və erməni aqressiyasından da ağır bir bəladır, hansı ki ağır
nəticələrini məhz xalqın özü çəkməli olur.
Amerika Birləşmiş Ştatlarının ən böyük gücü orada tətbiq və
hörmət edilən, müdafiə edilən azad söz və fikirlərdir, ideyalardır.
Amerikan siyasəti məhz azad fikirlərdən, azad düşüncə və
davranışlardan qaynaqlanır, siyasət məhz azad fikirlərin nəzərə
alınması nəticəsidir və bu onu dünyada ən güclü dövlətə, ictimai
rifah dövlətinə çevirmişdir. Bu başlanğıcı hələ Corc Vaşinqton,
Tomas Cefferson və Amerikan dövlətini digər yaradanlar
qoymuşdur. Belə bir təcrübədən imtina Azərbaycan rəhbərliyi üçün
ən böyük ağılsızlıq olardı.
60
Qeyd etməliyəm ki, effektiv inkişaf ali rəhbərlər üçün düzgün
strategiya və prioritetlərin seçilməsi; Gələcəyi nəzərə almaq, seçilən
strategiyanın və qərarın gələcək nəticələrini əvvəldən görmək,
icraçılar üçünsə hansı effektiv metod və vasitələrdən, idarənin dəqiq
məqsədlərindən və texniki alətlərin istifadə edilməsi amillərindən
asılıdır.Bu gün qabaqcıl dünya Gələcək Araşdırmaları –Futurologiya
elmindən qərar qəbulunda, problem həllində, analizdə çox uğurla
istifadə edir. Bu təcrübə Azərbaycan üçün də çox faydalı olardı. Mən
bu elmin tədris edilməsinə, təlim mərkəzi yaradılmasına çox cəhd
etmişəm. Lakin məmur etinasızlığı ilə qarşılaşmışam.
Bütün həyatı və idarəni qanunlardan asılı etmək də zərərlidir.
Çünki qanunlar gec dəyişdirilən və daha az mütəhərrikdir və daim az
və çox dərəcədə nasazlığa malikdir.
Azərbaycanda dövlət ilə biznesin birləşməsi və cəmiyyətin və
insanın təklənməsi müşahidə olunur. Yəni dövlət məmurlarının sui -
istifadə edərək bütün böyük biznesləri öz və ya tayfalarının əllərinə
(mətbuat 12 tayfanın əlində olmasını xəbər verir) keçirməsi dövlət
siyasətinin məhz həmin bizneslərin mənafeyinə tabe edilməsi
deməkdir. Siyasətin əsas mahiyyəti də məhz həmin bizneslərin
inkişafı üçün uyğun qanunlar, sərəncamlar yazmaq, şərait yaratmaq,
torpaq ayırmaq, kredit vermək və s. fəaliyyətdir. Özgələrin biznesi
yenə də özgədir, onların qayğısı əsasən çəkilmir, qanunların onlara
da azad tətbiqi üçün xüsusi şərtlər tələb olunur.
Insanlarda və vəzifəlilərdə müəyyən səhv və qeyri - etik: dünya
baxışları, şəxsi dəyərləri və mədəniyyətin hər vətəndaş üçün xoşbəxt
həyatın əldə edilməsi üçün böyük mənfi təsiri vardır. Bu mədəniyyət
və baxışlar onu optimal və ağıllı- rasional idarə etməyə, düzgün ağıllı
qərar və qanun hazırlamağa imkan vermir. Məsələn, rüşvətlə gəlmiş
və yüksək mədəniyyəti olmayan, düzgün idarə görməmiş məmur
necə yaxşı, ağıllı idarə edə bilər? Onun bütün fəaliyyəti yarımçıq,
gülünc, başdansovdu olar. Gerçəklikdə də bunu görürük. Yaradılan
bütün dövlət idarələri, xidmətlər bu səbəblərə görə əvvəldən
müəyyən qədər şikəst yaradılır – bunu tez- tez qəbul edilən və
dəyişdirilən qanunlar və sərəncamlar təsdiq edir. İşçi rüşvət almaq
məcburiyyəti qarşısında qalır. O yuxarı məmura şəxsən xidmət
etməyə məcbur olur, çünki onu obyektiv qiymətləndirən və vəzifədə
qalmasını qoruyan mexanizm yoxdur. Dövlət bazar prinsiplərini
anlamadan, onları bütün dövlətin funksiyalarına tətbiq edir, hansı ki
ağıl və məntiq qəti olaraq buna yol vermir. Məsələn, bazar
prinsiplərinə zorakılıqla keçmiş dövlət (xalq buna etiraz edir) sosial
Dostları ilə paylaş: |