Microsoft Word Sadi Gulustan doc
Yüklə 4,55 Kb. Pdf görüntüsü
|
200 Dedim: – Bu bəlanı o özü dua edib, allahdan istəmişdir. Şer Ey əqli başında olan kişi bil, Hamilə qadınlar doğsalar ilan, Cəmiyyət gözündə daha da xoşdur, Yaramaz, naxələf övlad doğmaqdan. 11. Hekayət Uşaq idim, bir böyükdən hədd-büluğ haqtıada soruşdum. Dedi: – Kitablarda oxumuşam ki, üç əlaməti var: biri on beş ya- şına çatmaq, ikincisi – şeytani olmaq, üçüncüsü – buğyeri tərləmək. Amma haqiqətdə bir nişanı vardır, o da öz nəfsinin xeyrindən çox, allah rizasına çalışmağıdır. Kimdə bu xüsusiyyət yoxdursa ağıllı adamlar onu hədd-büluğa çatmış, kəmalə yetişmiş hesab edə bilməzlər. Şer Bir qətrə su ana bətnində qırx gün, Qaldıqda surətdə adama bənzər. Qırx yaşlının əqli, ədəbi yoxsa, Yaraşmaz ki, ona adam deyələr. Şer Zənn etmə ki, surətdədir, qamətdədir adamlıq, Cavanmərdlik, səxavətdir adamlığa əlamət. Şübhəsiz ki, mahir rəssam al və yaşıl rəngilə Divarlarda çəkə bilər adama bənzar surət. Nə fərqi var divardakı bu nəqş ilə insanın, Əgər onda yoxdursa bir ehsan, hünər, fəzilət. Hünər deyil bu dünyanı ələ almaq əzizim, Hünərin var bir ürəyi ələ alıb, qıl rahət. 12. Hekayət 201 Bir dəfə həcc zəvvarları arasında dalaşma düşdü, mən də piyadələr içərsində idim, əməlli başlı vuruşurduq, bir-birimizi kötəkləyib baş-gözünə vururduq, söyüş söyürdük, ağzımıza gələni deyir, əlimizə keçəni döyürdük. Eşitdim dəvə üstə kəcavənin bir gözündə oturan adam o biri gözündə oturana belə deyirdi: –Qəribə şeydnr, piyada şahmat xanasında gedib başa çatanda vəzir, yəni əvvəlkindən yaxşı olur, bu həcc piyadələri Məkkəyə çatanda niyə belə dəli olublar?!. Şer Bu sozümü söyləyiniz o zülmkar hacıya, Ki, zülmlə soyur xalqın dərisini yanmadan, Özü deyil, hacı onun dəvəsidir belə ki, O zavallı tikan yeyib, yük daşımış hər zaman. 13. Hekayət Bir hindli məşəl atıb-tutmaq öyrənirdi. Bir arif görüb dedi: – Sənin ki, evin qəmişdir, bu nə məşğələdir, nə işdir? Beyt Yerli hesab etmədiyin sözü demə heç zaman, Elə cavab vermə ki, o, gətirə bilsin ziyan. 14. Hekayət Bir kişinin gözü ağrayırdı, baytarın yanına gedib dedi: «Gözümə bir dərman ver!» Baytar heyvanların gözünə çəkdiyi dərmandan onun gözünə çəkdi. Kişi kor oldu. Onlar dalaşıb hakimnn yanına getdilər. Hakim dedi: –Baytarın taqsırı yoxdur. O kişi heyvan olmasaydı baytarın yanına getməzdi. Həmin hekayəni deməkdən məqsədim bunu başa salmaqdır ki, naşı adama böyük iş tapşıran axırda peşman olar və ağıllılar yanında axmaq sayılar. 202 Heç zaman iş bilən, ağıllı usta Bədəslə ən mühüm vəzifə verməz. Toxucu olsa da həsir toxuyan, Lakin ipək işi ona verilməz. 15. Hekayət Böyük ruhani başçılarından birinin oğlu öldü. Soruşdular: –Qə- bir daşının üstünə nə yazaq? Dedi: – Quran ayələrinin izzət və hörməti daha yüksək olduğun- dan rəva deyil ki, belə yerlərə yazılsın, çünki zaman keçdikcə pozulub gedər, camaat onu tapdalayıb keçər, ya da üzərində bir it xarablıq edər. Əgər bir şey yazmaq zəruridirsə, bu Beyt bəsdir: Şer Bostanda bitəndə yamyaşıl otlar, Şadlıqdan ürəyim əsərdi tir-tir. Gəl ey dost, indi gör bahar çağında, Necə qəbrim ustə yaşıl ot bitir. 16. Hekayət Bir zahid bir dövlətlinin yanından gecərkən, gördu ki, bir qulun əl-ayağın bərk baqlayıb doyür. Dedi: – Oğlum, allah sənin kimi bir məxluqu sənin əlində əsir edib, sənə üstünlük vermişdir. Xudavəndi- aləmə şükür et və onu bu qədər incitmə. Yaxşı deyil ki, sabah qiyamət günü o, üzü ağ olsun, sən üzü qara. Şer Sən çox da qulunu qəzəblə söymə, Qəlbini incitmə, özünü döymə. Sən onu almısan on dirəm pula, Can verməmisən ki, o yazıq qula. Nə qədər duracaq bu zor, bu rəftar, Unutma ki, səndən böyük allah var. Ey Aquş və Arslan 106 atası olan, 203 Sən də öz ağanı çıxarma yaddan. Hədis: Peyğəmbər səlləllahü əleyhdən eşidiblər, deyib ki, qiya- mət günü ən böyük dərd odur ki, əməli saleh qul behiştə, onun bəd əməl aqası isə cəhənnəmə gedə. Şer Gücsüzü, tabei çox incitmə sən, Qəzəbdə, hiddətdə eyləmə ifrat. Hesab çəkiləndə rüsvayçılıqdır, Ki, xacə zəncirdə, qul isə azad. 17. Hekayət Bir dəfə Bəlxdən səfərə çıxarkan şamlılarla yoldaş oldum. Yollar qorxulu idi. Bu zaman döyüşkən, ox atan, silah oynadan bir gənc pəhləvan da bizə qoşuldu. O elə güclü idi ki, on adam onun kamanının yayını çəkə bilməz, məşhur pəhləvanlar arxasını yerə vura bilməzdi. Lakin buna baxmayaraq, o, naz–nemət içərisində böyümüş, ömründə nə səfərə çıxmış, nə çətinlik görmüş, nə igidlərin gur səsi qulağında cingildəmiş, nə də süvarilərin qılınc parıltısı gözünü qamaşdırmışdı. Beyt O heç vaxt düşmənə əsir olmamış. Üstünə yağmamış oxlardan yağış. Xülasə, biz onunla birlikdə sürətlə gedirdik. O, gücünü göstərərək qabaqına çıxan köhnə divarı bir yumruqla yıxır, qocaman ağacı kökündən çıxarıb qürurla deyirdi: Beyt Fil hanı ta görsün pəhləvan nədir, Şir hanı ta görsün qəhrəman nədir?! Qəflətən bir daşın arxasından iki hindli çıxıb bizi öldürmək Yüklə 4,55 Kb. Dostları ilə paylaş:
|