_________________Milli Kitabxana
________________
324
Nə onu dəyişmək (başqalaşdırmaq) olar, nə bunu; çünki bu da bir növ “alın
yazısıdır”.
***
Atamız var olsun!
28 Arzu günü, İşıq ayı,
23- il. Atakənd.
(28.V.2001. Bakı).
ÖYÜNC (FƏXRİYYƏ)
(İçsəs)
Dost evinə doğru öncə ürəyini köklə, sonra ayağını.
***
Yazı (bədii, elmi, fəlsəfi əsər) — içəridən yazılır; içəriyə enmək, içəriləşmək
üçün şəxsə sanbal, vaxt və “Oğuz yönü”nün “İstedad və Xoşbəxtlik”
içsəsindəki Ata-Ana anlamında arxa gərəkdir.
***
Şəxs özü-özünə arxa olmaqla sanballaşa və vaxt qazana bilər; bunları heç kəs
heç kəsə verməyə borclu deyil; heç kəs heç kəsdən istəməyə, gözləməyə haqlı
deyil. Ummaq ayrı, ərk ayrı! Ummağı, Ərki ən ulu qanun saymaq ayrı!..
***
Nə Elman — Ağa atasının irsinə yiyə dura bildi — evin böyük oğlu kimi; nə
Safruh — Asif Atasının irsinə — Ocağın ilk Evladı kimi.
***
“Əsl mömin üçün...” sözüylə başlanan sufi deyiminə səcdəli bir bənzətmə:
Safruh üçün hər yan Ocaqdır, hər an Ocaqdır.
***
Həqiqətdən başqa hər şeyə qarşı qılıncım var, ən azı — qalxanım var; Həqiqətə
qarşı isə — qolum yanımdadır, əlim yalındır.
***
Atamız var olsun!
Od ayı, 23- il. Atakənd.
(İyul — 2001. Bakı).
MƏN və SİZ
(Haray)
_________________Milli Kitabxana
________________
325
Bugündən — yəni canlı insandan asılı olmayan Allah mövcud olmayıb və ola
bilməz.
***
Hər hansı bir insani tərpənişi mən səndən öz Ruhani maqqaşımla çəkib almalı
oluramsa, sənin haran insaniləşib?!
***
Mən də Dünyanı oxudum, ancaq ondan sizin öyrəndiklərinizi öyrənə bilmədim
— bunu boynuma alıram.
***
Ancaq mən Dünyanı oxudum — ondan özümü və sizi öyrəndim — sizin öyrənə
bilmədiyinizi.
***
Siz necəliyi öyrəndiniz, mən niyəliyi öyrəndim. Siz öyrəndiyinizi götürdünüz,
mən öyrəndiyimi rədd etdim.
***
Siz öyrəndiyinizi götürdüyünüzə — qəbul etdiyinizə görə həyata təklifiniz
olmadı; mən öyrəndiyimi özümsüz görüb rədd etdim və həyata özümlük təklif
etdim — davalaşmağımız bundandır.
***
Atamız var olsun!
20 Qürub 23- il. Atakənd.
(20. VIII. 2001. Bakı)
AYI’NIN OYUNU
(İçsəs)
Bir də dünyaya gəlsəydim, daha çox Həqiqətçi olardım.
***
Daha çox asudə vaxtmı istərdin, daha çox Həqiqətmi? — Daha çox Həqiqət.
***
Daha çox pulmu istərdin, daha çox Həqiqətmi? — Daha çox Həqiqət!
***
Daha çox qadınmı istərdin, daha çox Həqiqətmi? — Daha çox Həqiqət!
***
İnam Ata Ocağa qələnlərə ad verərkən deyərdi: “Adına layiq ol!”.
***
_________________Milli Kitabxana
________________
326
Bir də dünyaya gələndə mənə düşən vaxtın, pulun, qadının adı Həqiqət olarsa
və onlar bu ada yarar olarsa — vaxt da istərdim, pul da, qadın da.
***
Həqiqətsiz Asudəliyi, Pulu və Qadını elə bu birinci gəlişimdə də əldə eləyə
bilərdim.
***
Ayı’nın minbir oyunu bir Armudun başında olduğu kimi, İnsanın da minbir
oyunu bir Həqiqət üstədir.
***
Atamız var olsun!
02 Ümid Günü, Xəzan ayı,
23- il. Atakənd.
(2.X.2001. Bakı).
OCAQ və MƏN
(İcsəs)
Məsləhət verməkdə bir az xəsislik eləməli – özəllikcə Ocaq içində və aydınlar
arasında.
***
Adamların pisliyini görməkdə bir az qarov olmalı.
***
Ayrı-ayrı halqalar zəncir deyil, bir-birinə araclarla bağlanan halqalar əsl zəncir
deyil. Yalnız iç-içə halqalar zəncir oluşdurur.
***
"İnama Doğru" haraylarımla (kitabımla) sevinirəm hələ də; buna sevinməmək
yetkinliyinə çatmamışam.
***
Asif Atanın Mütləqə İnam Ocağı iki cəhətdən fəlsəfədən fərqlidir: 1) Fəlsəfə –
dərindədir, Ocaq-üzdə; 2) Fəlsəfə-Yereldir, Ocaq-Göyel.
***
İş mənafeyi mənəviyyatçı üçün tələ ola bilər; ona düşməmək üçün Ocaqda işə
meyarlanmamalı.
***
Mən Ocağa yiyəlik eləyə bilmirəm, çünki Ocaq özünü yiyəsiz istəyir. Mənim
özümə yiyə gərəkdir; mən yiyəli olmaq istəyirəm, yiyə tapanda oluram da.
_________________Milli Kitabxana
________________
327
***
Ocaq – vamda yaşaya bilər: Ocaq – orta həddir: göz qaraldan dərinlik, başdan
papaq salan yüksəklik – Ocaq işi deyil. (Bu hallar Ocaq işinin gedişi deyil,
sonucudur).
***
Ocaq – gündəlik işdir; hər gün dərinliyə varılmaz, hər gün zirvə aşılmaz.
***
Yalan və ört-basdır hesabına ayaqda qalan Ocaq kimə nə verər?! Nə verər-
versin – mən Həqiqəti istəyirəm...
***
Dinimizin xeyri Həqiqətsiz istəyir məni; bunda Dinimizin suçu yoxdur –
adamlar istəmirlər Həqiqəti; Dinimizin xeyri isə adamların istəyindən asılıdır...
***
Sən oturdun bir şey yazdın –bu, Həqiqətdir? Yazmasaydın; başqaları kimi
sussaydın; həmin olaydan soraq tutmamış olsaydın; o konu’da deyinməklə
ötüşsəydin, Həqiqət necə olacaqdı?
***
O iş elədiyini eləyib, çiban bağlayıb; mən onu yalnız deşirəm.
***
Onun deşilməsi nə verəcək? Bu canın sağalıb yaşayacağına ümid varmı?
***
Çibanın deşilməsi Həqiqətə sevgi içsəsi, Həqiqiəti sevmə hünəri, canı yaşatma
qeyrətidir və yaşadılanın üz ağlığına sübutdur, xidmətdir.
***
Can isə ölümcül ağulanmamışdı.
***
Ocaq – Odlar Yurdudur; Odlar Yurdu–Ocaqdır!
***
Atamız var olsun!
19-20 Qar ayı, 24 -il.
Dostları ilə paylaş: |