_________________Milli Kitabxana
________________
320
Üzdəki, üzərdəki gözəllik içdəki, içəridəki çirkinliyi duruya çıxarmır.
***
Bu gözəlliklərin hamısı varidata əsaslanır.
***
Yaxşıdır sizdə, hər şey yaxşı! Oğurluq yaxşı, lotuluq yaxşı, quldurluq yaxşı,
haram yaxşı, yalan yaxşı, yadlıq yaxşı!..
***
…Bəli, Asif Atanın Mütləqə İnam Ocağı Mütləq Həqiqət yuvası olmalıdır;
yörəyə gözəl etkilər etməli, Həqiqətçilik örnəyi sayılmalıdır…
***
Mənə isə Həqiqətin özü gərəkdir: Əldə qabarın sevilməsi, alında tərin
sevilməsi, gözəl evlər sırasına uyuşmayan o bir halal evin sevilməsi — özümün
qız bəyənərkən etdiyim kimi.
***
…Ağla, ürəyim, ağla! Sənin ağlamağından ülvi və güclü fərəh yoxdur, sənin
göz yaşından arı ağlıq yoxdur, sənin başından uca vüqar yoxdur.
***
Sən qız adıyla qoltuq ağacı axtarmadın, sən çolaq deyildin, sürünən deyildin,
qanadlıydın, yenə də qanadlısan.
***
Təkbaşına yaşadın. Həqiqətlə. Adam səhrasının dışında; bağ-bağça, çəmən-
çayır içində.
***
Atamız var olsun!
9 Yağış ayı, 22- il. Atakənd.
(9 noyabr, 2000. Bakı).
_________________Milli Kitabxana
________________
321
Sevənlərə “SEVGİ” Qalası
(İçsəs)
“İdraksız!” danlağına razıyam, “Haqsız!” damğasına yox.
***
İdraksız — qanacaqlı da ola bilər; haqsızsa — nə qədər idraklı olur-olsun —
qanacaqsızdır.
***
Anlamı sevirəm, anlamlı sevirəm — öz idrak səviyyəmdə.
***
Heç olmasa özümün “özgələri” etdiyim səviyyədə — Məni də sevə-sevə bir
döyən olaydı.
***
Sevən yanıla bilər, bu yanılqı ona baha otura bilər, ancaq sevən heç vaxt səhv
eləmir!
***
Düzünə qalsa, Yer üzündə mənim üçün özgə bir kəs yoxdur. Ancaq, “özgələri”
deyə bilmərəm, öz doğmalarım üçün də mən özgəyəm nədənsə (o iki Bacımdan
başqa).
***
Böyük Yaradandan qalma mirasdır:
Bir üzüm bayramdır, bir üzüm yasdır.
***
Doğmalıq əkib — Yadlıq biçirəm; sayıram — sayılmıram; sevirəm —
sevilmirəm…
***
Və Asif Atamın — Peyğəmbərimin bir sözü üzərində düşünürəm:
“…sevdiyimçün sevildim”. Onda sevənlər xoşbəxt olardılar ki! Ancaq biz
ilsıranın və Yerin harasına baxırıqsa, Böyük Sevənləri daş qalaqlarının altında
görürük.
***
Həmin daşlardan Sevənlərə “SEVGİ” Qalasını sonrakı, çox-çox sonrakı soylar
ucaldırlar. Əslində Böyük Sevənlər üçün bu da təsəlli deyil, çünki bu da
Sevənlərin Sevilməsi deyil — Füzulinin yubileyi kimi.
***
Sonrakıların Sevgisinə mən də bir az ümidliyəm — ancaq yenə təsəllisizlik
əsasında.
_________________Milli Kitabxana
________________
322
***
Şairə xəyanət edilən ev indi onun Ev-Muzeyidir. Sədaqətmi istərdi Şair,
Muzeymi?
***
Bugünkünü daşqalaq, dünənkinə qala ucaltmaq… Bu da bir növ oyundur. Mən
buna bel bağlamıram, susamıram, aldanmıram.
***
Mən o iki Bacımın Sevgisinə inanıram. Onlar məni sevdiklərinə görə sevdilər.
***
Mən də Atamı — Mütləqimi sevdiyim üçün sevdim. Onun mənə olan
Sevgisindən yox, öz Sevgimdən Qala ucaltdım Ona.
***
Bu Qala ən qaim Qaladır, bu Qala daim qalacaq.
***
Atamız var olsun!
20 Arzu günü, Yağış ayı,
22- il. Atakənd.
(20 noyabr, 2000. Bakı).
ASİF ATA və SAFRUH ATALI
(İçsəs)
Mənim insana bütün münasibətlərim “insan üçün cənnət olmaq” anlamı daşıyır,
Asif Atanın münasibətləri — “insanı öyrətmək, böyütmək” anlamı.
***
Bu baxımdan, öyrətmək olmaqdan yaxşıdır, çünki öyrədən olanın da
Öyrətmənidir.
***
Mən Ata İdrakının daldasında idraki tüfeylilik etmədim.
***
Mən ifadə yetkinsizliyindən çəkinib, insana sevgimi, idraka sevgimi, dünyaya
baxışımı gizlətmədim.
***
_________________Milli Kitabxana
________________
323
Ata oxuduqdan sonra yazdı, mən yazdıqdan sonraysa da, oxumağı özümə borc
bildim.
***
Ata oxudu, heyran oldu, heyranlığını ötdü, yazdı və heyran etdi.
***
Mən yazmaqdan öncə oxusaydım, bəlkə heyranlıqda itərdim.
***
Oxumadan yazdım, Safruh heyranları yaratdım — Ata heyranlarına heyran;
özüm də Ata heyranı olaraq qaldım.
***
Atanı tapdım, Ataya tapındım — Atalı oldum; ancaq özümü yaratdım, özümlü
yaratdım, özümü davam və inkişaf etdirdim.
***
Fərəhliyəm! Çünki mən Atalıqda bəndə örnəyi olmadım, Atalı Fərdiyyət örnəyi
oldum.
***
Atamız var olsun!
Atamızın əlini öpürəm!
26 Yağış ayı 22- il. Atakənd.
(26. XI. 2000. Bakı).
ÖYRƏNMƏK və ƏHVALLANMAQ
(İçsəs)
Mən oxuduqlarımı — öyrənmək üçün oxumadım — əhvallanmaq üçün
oxudum; yazdıqlarımı — öyrətmək üçün yazmadım — əhvallandırmaq üçün
yazdım. O yöndə əhvallanmaq, o yöndə əhvallandırmaq...
***
Oxuduqlarımı öyrənmək üçün oxumadım — ona görə də biliksizəm;
oxuduqlarımı əhvallanmaq üçün oxudum — ona görə də əhvallıyam.
***
Biliksiz əhval — səksəkəli əhvaldır — etibarsız əhvaldır; bilikli əhval —
möhkəm əhvaldır, dayanıqlı əhvaldır — çünki onun Bilik adında özülü var.
***
Dayanıqlı əhval — Atanınkı; səksəkəli əhval — Safruhunku.
***
Dostları ilə paylaş: |