_________________Milli Kitabxana
________________
331
Bir şeyi qəti bilirəm, onda mütləqçiyəm: gizlənmək, ikiləşmək istəyim yoxdur;
öz gözümdən düşərəmsə, bütün bəşərin sevimlisi kimi tanınmaq saman
çöpüncə də təsəlli olmaz mənə.
***
Orqanizmimsə məni qovurur, qovalayır. Bu qovalanmadan Batıya qaça
bilmərəm – orada ölüm var; ikinci üzə sığına bilmərəm – o ölümdür. Bu
qovalanmanı dana da bilmərəm; danma – təsəlli deyil, “düz yol hansıdır?”
sualının cavabı deyil.
***
Mənim qurtuluşum “Tərbiyəçilik” içsəsimdəki sayaq bir təsadüfdə ola bilər.
Yoxsa bu qovalanmada büdrəyə, yıxıla bilərəm.
***
Qurtuluşdan və ya yıxılmadan öncə ölməyi – nə sualın cavabı sayıram, nə də
müqəddəslik.
***
Bu halım başqalarını anlamaqda, həmin mövzuda yazılan sözləri; qınayanları,
qınananları anlamaqda mənə kömək edir.
***
“Ay ana, bir qoca baqqal kişi...” – deyə Mirzə Əli-Əkbər Sabir gözəlcə qınayır;
biz də burada baqqalın yalnız çirkinliyini görürük, dərdini görmürük, özünü
asmasını görmürük.
***
Qınananın yalnız çirkinliyini, qınayanın sanki göyçəkliyini görürük.
***
Bu isə həqiqətə və ucalığa aparan yol deyil; daha doğrusu, ucalmağa,
sağlamlığa, sağalmağa, eləcə də xoşbəxtliyə aparan yol deyil. Bunların yolu
həqiqətdən keçir.
***
Xəstənin harasının ağrıdığını və bu ağrının nədən’ini bilməlisən. Bu ağrı
üzrlüdürmü, bu xəstəni sağaltmaq gərəkdirmi, doğrudurmu?
***
Zooparkda heyvanlar, məs., ilan saxlayırlar; bu ilan acır (ağrıyır); onu
yemləmək üçün yuvasına siçanlar qoyurlar. Buradakı ədalət – Allahınkıdır.
***
Təbiətdə - Allah özü bilər. İnsanların bunu eləməsi isə doğru deyil, çünki
insanın Allahı – Mütləqdir; Mütləqin gözündə isə - siçan da candır.
***
“Sağaltma” – “ağrını yox etmə” deməkdir; ağrının ən ağırı isə can qorxusudur...
***
Qoca kişinin (məs., Safruhun) könlündən sütül qız keçir; o buna yetməlidirmi?
Qoca kişi – ilan deyil, qız – siçan deyil. Bəs bu ağrını neyləyək?
_________________Milli Kitabxana
________________
332
***
Batı bunun üçün qız mağazası, qadın bazarı açır ki, bu da zooparkın bir
növüdür.
***
Burada mənim məqsədim Batını qınamaq deyil; ancaq onun tapıntısını çıxış
yolu saya bilmirəm.
***
İnsanın qurtuluş yolu zooparkdan keçmir, qız-qadın bazarından keçmir. Qız-
qadın bazarındakı ədalət də - Allahınkıdır, İnsanınkı deyil.
***
İnsanın Allahı – Mütləqdir. Bəs Mütləqin özü nədir?
“Mütləq – bugündə nişanələriylə, əbədi Sabahda bütöv mövcudluğuyla
aşkara çıxan, nisbi hadisələrin daxilində yaşayan, ancaq onlara sığmayan, onları
özlərindən kənara çıxarıb özünə yaxınlaşdıran, Dünyaya, Həyata, İnsana Ali
daxili Qüvvə, İstiqamət və Meyar olan bir Qüdrətdir” (Asif Ata).
***
Bəs bu Qüdrət harada gerçəkləşir, özünü necə göstərir?
***
“Təbiətdə, Mənəviyyatda, Kainatın Ahəngində, Gözəllikdə, İdrakda,
Ehtizazda, Vəcddə, Analıqda, Məhəbbətdə, Ruhun Ülvi Xilqətində, Bəşərin
Özündən böyük Mənasında, Ürəyin Ürəyə Qovuşmaq Arzusunda, İdeala
qarşısıalınmaz Meyildə, Dostluqda, Həyada, İsmətdə, Dünənlə Bugünün
Təmasında, Özündənkeçmədə, Qeyrətdə, Müqəddəsliyin
Əfsunlu
Cazibədarlığında Əbədi Sonsuz Mütləq yaşayır.
Mənim Allahım Odur!
Sözə sığmayan, nisbi hadisələrin daxilində yaşayan, fəqət onlardan Yüksək
və Kamil olan Mütləq!
Zəkada Dahilik, Mənəviyyatda Qəhrəmanlıq, Sifətdə Ruhani Gözəlliyin
İfadəsi, Hissiyyatda Sevgi, ictimai həyatda – Azadlıq!
Mövcudiyyatda - Mütləqə qovuşmaq diləyi, Tarixdə – Xalqın Ölməzliyi,
Təbiətdə – Dağların Vüqarı, Səmanın Sehrli Ənginliyi, Cəmiyyətdə – Torpağın
Vətən səviyyəsinə qalxması!
Bunlar Mütləqin təzahürləridir!
Mənim Allahım Mütləqdir!
İnsan Özündənkeçmə, Fədakarlıq Yüksəkliyinə qalxır, Adiliyindən, Keçi-
ciliyindən, Qorxu Duyğusundan xilas olursa, Özündəki Mütləqə yaxınlaşır!
Xalq sonsuz Mətanət, Əzab-Əziyyət bahasına öz bənzərsizliyini, Bəşəri
Ləyaqətini saxlayırsa, Özündəki Mütləqə yaxınlaşır!
Ana Övladına Məhəbbətdə Dahilik göstərirsə, Özündəki Mütləqə
yaxınlaşır!
_________________Milli Kitabxana
________________
333
Məhəbbətdə iki şəxs bir olursa, cismani qovuşma Ruhani Qovuşmaya
çevrilirsə, İnsan Özündəki Mütləqə yaxınlaşır!
Günəş Yerə, Torpağa, Canlılara, Bitkilərə öz şəfqətini Səxavətlə paylayırsa
– özündəki Mütləqə yaxınlaşır!
Sifətdə İnsanın Dünyaya sığmayan Mahiyyəti öz İfadəsini tapırsa, Sifətdə
Mütləq İşığı parıldayır!
Musiqinin Vəcdli, Sehrli, Sirli səsi – Mütləqin səsidir...
Şəxsiyyətin özünü yenidən yaratmaq əzmi - Mütləqin təzahürüdür.
Peyğəmbərlərin Sözlərində, Qəhrəmanların Əməllərində Mütləq yaşayır!
Zülmə qarşı hiddətdə, eybəcərliyə qarşı Nifrətdə, Mərhəmətdə, Qüdsiyyətdə
Mütləq yaşayır!
Gecə Sükutunda, Səhər Oyanmasında, Şimşək Nərəsində, Yağışda, Qarda
Mütləq yaşayır!
Ruhun bədən üzərində, İnsaniliyin Heyvanilik üzərində, Müdrikliyin
Naşılıq üzərində qələbəsində Mütləq yaşayır!
Amalın Ömrə Hakim olmasında Mütləq yaşayır!
Mənim Allahım Mütləqdir!” (Asif Ata. Cövhər).
***
İnam Atamız var olsun!
7-8 İşıq (III ay), 30-il.
İnam Evi.
TƏKLIKDƏN SIXILMAQ
(İçsəs)
Dəstə-dəstə gəldilər, getdilər – xəstəliklərini mənə yoluxdura bilmədilər;
diriykən öldülər – məni diri ölülüyə sürükləyə bilmədilər.
***
Üzümə üz artıra bilmədilər. Məni yuxuya verdilər ancaq...
***
Bunlara qədər də yalqız idim, bunların yuxusundan ayılanda da,
yenidən özümü
yalqız gördüm.
***
Mən onları əyrilərində “bəlkə düzələlər” deyə sındırmadım.
***
Və onların düzəlməyini ilbiz bətninə mirvari rüşeymi əkmiş usta kimi
gözləyirəm.
***