Müasir Azərbaycan dili
49
6. -caq,-cək şəkilçisi ilə xasiyyət və hal-vəziyyət bildirən
sifətlər düzəlir: sevincək, utancaq, ərincək və s .
7. -ıq, -ik, uq, -ük, -k şəkilçisi ilə: sınıq, kəsik, buruq,
çürük, sökük, açıq və s.
8. -ınc, inc, -unc, -ünc şəkilçisi ilə: qorxunc, gülünc
və s.
9. -c şəkilçisi ilə: qısqanc, iyrənc və s.
10.
-ma, -mə şəkilçisi ilə: hörmə, burma, döymə,
gəlmə, alınma və s .
11.
-ar, -ər şəkilçisi ilə: qaynar (su),oxşar
(xasiyyət), gülər (üz) və s .
12.
-maz,-məz şəkilçisi ilə: qorxmaz (adam), sönməz
(alov) və s.
13.
-ri şəkilçisi ilə: əyri, yumru və s.
Qeyd. Feldən düzələn sifətlərlə feli sifətləri bir-biri ilə
qarışdırmaq və eyniləşdirmək olmaz. Onların aşağıdakı
oxşar və fərqli cəhətləri var: Feli sifət də sifət kimi əşyaya aid
olub, onu izah edir, aydınlaşdırır, aid olduğu sözdən əvvəl
gələrək onunla yanaşma əlaqəsinə girir və cümlədə təyin olur.
Feli sifətlər də sifətlər kimi isimləşərək hal, kəmiyyət,
mənsubiyyət və xəbərlik şəkilçilərini qəbul edə bilir. Lakin
feli sifət sifətə məxsus bu əlamətləri qəbul edərkən fellik
xüsusiyyətlərindən (təsdiq və inkar, təsirli və təsirsiz olma,
növlər üzrə dəyişmə) heç də uzaqlaşmır. Bu sözləri asanlıqla
inkarda işlətmək, növlər üzrə dəyişmək və s. olur. Məsələn,
açan çiçək-açmayan çiçək, açılmayan qapı, açdıran adam və s.
Digər tərəfdən, feli sifət əşyanın mövcud zamandakı hərəkəti
ilə bağlı əlamətini bildirir. Feldən düzələn sifətlərdə isə kök
fel olsa da, heç bir fellik xüsusiyyəti müşahidə edilmir və bu
cür sözlər əşyanın daimi əlamətini bildirir. Məsələn, ağlayan
uşaq və ağlağan uşaq birləşmələrində ağlayan sözü uşağın
həmin vaxt icra etdiyi hərəkətlə bağlı əlamətini bildirir. Uşaq
indi ağlayır, bir az sonra ağlamaya da bilər. Lakin ağlağan
sözü uşağın daimi əlamətini bildirir və onun çox ağladığını
nəzərə çatdırır.
Gülarə Abdullayeva
50
Dilimizə ərəb və fars dillərindən keçən aşağıdakı son
şəkilçilər vasitəsilə də sifətlər əmələ gəlir:
1.-i şəkilçisi ilə nisbət, aidiyyət bildirən düzəltmə
sifətlər yaranır: mülki, elmi, ədəbi, inqilabi, tarixi, xarici,
iqtisadi, daxili, zahiri və s.
2.Bəzən sonu ə saiti ilə bitən isimlərə -vi şəkilçisi
artırılaraq düzəltmə sifət əmələ gətirilir: ənənəvi, dairəvi,
kütləvi, nümunəvi, tərbiyəvi və s .
3.-kar şəkilçisi ilə: təmizkar, xilaskar, təvazökar,
fitnəkar, davakar, xəyanətkar, tələbkar, günahkar və s.
4.İsimlərin sonuna -baz şəkilçisinin əlavəsi ilə:
kələkbaz, sözbaz, siyasətbaz, hoqqabaz və s.
5. -pərəst şəkilçisi ilə: xəyalpərəst, şöhrətpərəst,
millətpərəst, vəzifəpərəst və s.
6. -pərvər şəkilçisi ilə: vətənpərvər, sülhpərvər,
insanpərvər və s.
7.-xah şəkilçisi ilə: xeyirxah, bədxah və s.
8.-dar şəkilçisi ilə: əməkdar, evdar, dindar, əlaqədar
və s.
9.-xor şəkilçisi ilə: müftəxor, rüşvətxor və s .
10 .-keş şəkilçisi ilə: cəfakeş, qayğıkeş, əzabkeş,
zəhmətkeş və s .
Ərəb və fars sözlərindən aşağıdakı ön şəkilçilərlə
düzəltmə sifətlər əmələ gəlir:
1.bi- şəkilçisi ilə: bikef, biməna, bisavad, biədəb, bihal,
biqərəz və s.
2.na- şəkilçisi ilə: naxoş, namərd, namünasib, nainsaf,
naxələf və s.
3.ba- şəkilçisi ilə: baməzə, basəfa və s.
Rus dilindən və başqa dillərdən keçən isimlərdən
aşağıdakı ön şəkilçilər vasitəsilə sifət yaranır:
1.anti- şəkilçisi ilə: antihumanist, antiimperialist və s.
2.a- şəkilçisi ilə: anormal, asemantik, asimmetrik,
asintetik və s.
Müasir Azərbaycan dili
51
Mürəkkəb sifətlər iki sözün birləşməsindən əmələ
gəlir. Əksər hallarda sifət və isim birləşərək bir vurğu altında
tələffüz olunur, bir məna ifadə edir. Müasir Azərbaycan dilində
işlənən mürəkkəb sifətlər aşağıdakı yollarla yaranır:
1.
İki sifətin təkrar edilməsi ilə: uzun-uzun, gözəl-
gözəl, şirin-şirin, yaşıl-yaşıl, yastı-yastı, dadlı-dadlı
və s.
2.
Yaxınmənalı iki sifətin yanaşı işlənməsi ilə: bağlı-
bağçalı, güllü-çiçəkli və s.
3.
Əksmənalı sifətlərin birləşməsi ilə: böyüklü-kiçikli,
irili-xırdalı, ağlı-qaralı və s.
4.
Müxtəlif mənalar ifadə edən sadə və düzəltmə
sifətin birləşməsi ilə: ucaboylu, uzunsaçlı, istiqanlı,
qaragözlü və s.
5.
Bir əsli sifət və bir ismin birləşməsi ilə: dikbaş,
qaraqaş, göygöz, şirindil və s .
6.
Bir sadə isim və feldən düzələn sifətin birləşməsi
ilə:
ziyanverici, sözdüzəldici, həyatverici,
başgicəlləndirici və s.
7.
Feldən düzələn sifət və ismin birləşməsi ilə:
açıqgöz, kəsiksaç və s.
8.
Mənsubiyyət şəkilçili isim və sadə (və ya düzəltmə)
sifətin birləşməsi ilə: ürəyiaçıq, üstüörtülü,
qanıqara, sözübütöv, dilişirin və s.
9.
Müxtəlif hallarda işlənmiş isim və ya zərflə feli
sifətin birləşməsindən: uzaqgörən, ağlabatmaz,
əlçatmaz, aztapılan və s.
10.
-dan
2
şəkilçili isimlə sifətin birləşməsindən:
sinifdənxaric, adətdənkənar, ağıldankəm,
göydəndüşmə və s.
11.
Bir say və bir sadə ismin birləşməsi ilə: beşguşə
(ulduz), ikimərtəbə (ev) və s.
12.
Bir say və bir düzəltmə ismin birləşməsi ilə:
beşillik, üçtelli, dördayaqlı və s.
Gülarə Abdullayeva
52
13.
II növ təyini söz birləşməsindən əmələ gələnlər:
məktəbyanı, seçkiqabağı, bayramqabağı və s.
14.
Biri və ya hər ikisi təklikdə işlənə bilməyən sözlərin
birləşməsi ilə: kələ-kötür, qara-qura, balaca-malaca
və s .
15.
Qeyri sözü ilə sifətin birləşməsindən: qeyri-qəti,
qeyri-qanuni, qeyri-sabit, qeyri-müəyyən və s.
16.
ba, bə ünsürü vasitəsilə eyni sözün təkrarı ilə:
növbənöv, cürbəcür və s .
17.
Dilimizdə işlənən mürəkkəb sifətlərin bir qismi ərəb
və fars dillərindən keçmiş mürəkkəb sifətlərdir:
xoşqədəm, bədbəxt, hazırcavab, alicənab, xoşrəftar,
bədniyyət və s.
Sifətin dərəcələri. Sifəti başqa nitq hissələrindən
fərqləndirən əsas əlamətlərdən biri onun dərəcələridir. Sifətin 3
müqayisə dərəcəsi var: 1. Adi dərəcə; 2. Çoxaltma dərəcəsi;
3. Azaltma dərəcəsi.
Əlamətin normada olduğunu bildirən dərəcə adi
dərəcə adlanır. Adi dərəcə həm məzmun, həm də şəkilcə başqa
dərəcələrdən onunla fərqlənir ki, o, bütün dərəcələr üçün meyar
hesab olunur. Sifətlər öz adi vəziyyətində normal keyfiyyət,
rəng, əlamət və s. ifadə edir. Adi dərəcənin şəkli əlaməti
yoxdur, yəni sıfır şəkilçilidir. Dərəcə əlaməti qəbul etməmiş
bütün sifətlər adi dərəcədədir: böyük, kiçik, ağ, enli, uzunsaçlı,
çalışqan, ağıllı və s.
Əlamət və keyfiyyətin normadan - adi dərəcədən çox
olduğunu bildirən dərəcəyə çoxaltma dərəcəsi deyilir. Bu
dərəcə fonosintetik və sintaktik üsulla formalaşır. (3, səh. 121)
Çoxaltma dərəcəsini fonosintetik üsulla yaratmaq üçün,
ilk növbədə, sifətin özündən istifadə olunur. Sifətin ilk hecasına
və ya birinci saitindən sonra m, p, r, s samitlərindən biri artırılır
və həmin sifətin əvvəlinə qoşularaq onunla birlikdə işlənir:
yamyaşıl, qupquru, tərtəmiz, dosdoğma, qıpqırmızı, bomboş
gömgöy və s.
Dostları ilə paylaş: |