32
oğurlanmış informasiyanın faktiki olaraq müəllifdə qalmasından və onun bu
informasiyadan istifadə imkanının itməməsindən irəli gəlir.
5. ictimai dəyərlərə qəsd edən cinayətlər;
6. ictimai təhlükəsizliyə qəsd edən cinayətlər;
7. “computer-facilitated” adlandırılan digər kibercinayətlər – kompüter
şə
bəkəsi vasitəsilə törədilən və qanunla qorunan müxtəlif obyektlərə qəsd edən
cinayətlər.
Beləliklə, aydın olur ki, kibercinayətlərin əhatə dairəsi çox genişdir. Bu isə
kompüterlərin artıq həyatın bütün sferalarına daxil olmasından irəli gəlir.
Kibercinayətkarlığın miqyası və onun hansı ictimai təhlükələr yaratması növbəti
paraqrafda daha geniş şərh olunacaq.
1.3 ctimai təhlükəliliyi nöqteyi nəzərindən kibercinayətkarlığa
qarşı mübarizənin zəruriliyi
Kibercinayətkarlığın vəziyyəti, dinamikası, miqyasından öncə kibercinayət-
karlığın tədqiqi problemini təhlil etmək lazımdır. Belə ki, bu məsələnin öyrənilməsi
müəyyən çətinliklər törədir. Bu çətinliklər kibercinayətkarlığın daha sonrakı tədqiqi
üçün məlumatların alınmasından irəli gəlir. Cinayətkarlığın digər növlərinin tədqiqi
üçün keçərli olan metodları kibercinayətkarlığın təhlili zamanı tətbiq etmək mümkün
olmur.
Kibercinayətkarlıq təbiətinə görə transmilli bir haldır. Bu səbəbdən də
kibercinayətkarlıq və onun növlərindən olan kompüter cinayətlərin bir ölkə və ya
ölkələr qrupu çərçivəsində təhlil etmək əhəmiyyətli olsa da bu halın həqiqi miqyası
haqqında təsəvvür yaratmağa imkan vermir. Kompüter və telekommunikasiya
şə
bəkələrinin transmilliliyi və qloballığı cinayətkarın bir qitədə, cinayət halının isə
başqa bir qitədə törədilməsinə səbəb olur. Təəssüflər olsun ki, hazırki dövrdə heç bir
kompleks xarakterli kriminoloji təhlil kibercinayətkarlığın qlobal miqyası haqqında
tam təsəvvür yaratmaq iqtidarında deyildir. Bu heç də yalnız kibercinayətkarlıqla
33
mübarizə üzrə milli qanunvericiliklər və onun tətbiqi təcrübəsindəki fərqliliklərdən
deyil, həmçinin burada cinayət statistikasının formalaşdırılması və müdafiə
sisteminin xüsusiyyətlərində fərqlərin mövcud olmasından asılıdır.
Cinayətkarlığın kriminoloji təhlili ilk növbədə illər ərzində formalaşmış
statistik göstəricilərin təhlilindən başlayır. A. .Dolqovanın fikrinə görə hal-hazırda
kibercinayətkarlığın vəziyyəti və strukturu haqqında tam və dolğun məlumat verə
bilən rəsmi statistika mövcud deyildir. Ən yaxşı halda bu halın baş vermə dinamikası
və bu dinamikaya təsir edən səbəblərin təhlili aparıla bilər.
1
Kibercinayətkarlıq
hallarının əksər hissəsi statistika çərçivəsindən kənarda qalır. Tam əminliklə demək
olar ki, rəsmi statistikada ən yaxşı halda bu halların 20%-i öz əksini tapır.
ABŞ-ın FTB-nin Milli Şöbəsinin kompüter cinayətləri üzrə məlumatına görə
elektron qəsdlərdən 85%-dən 97%-ə qədəri aşkara çıxarılmamış qalır. Digər
mütəxəssislər isə hesab edirlər ki, kibercinayətkarlıq hallarının gizliliyi RF-də - 90%,
ABŞ-da - 80%, Böyük Britaniyada – 85%, Almaniyada – 75%-ə qədər təşkil edir.
Bununla yanaşı mütəxəssislərin iddialarına görə yoxlanışlar elektron oğurluqların
yalnız 10%-ni aşkara çıxarmaq iqtidarındadır.
Mütəxəssislər gizlilik dərəcəsindən asılı olaraq kibercinayətlərin 4 növünü
fərqləndirirlər:
1. Birinci qrupa baş vermə faktı haqqında nə hüquq mühafizə orqanlarının, nə
də zərər çəkmişlərin heç bir məlumatının olmadığı cinayətlərin məcmusu daxildir.
Cinayət halının baş verməsindən yalnız bu informasiyanın yayılmasında heç bir
marağı olmayan günahkar şəxslər və onların əlbir olduqları şəxslər məlumatlı olurlar.
Bu təbii gizlilikdir. Kibercinayətkarlığın tədqiqi ilə məşğul olan xarici mütəxəssislər
kibercinayətkarlığın təbii gizliliyi problemini “aşkara çıxarma problemi”
adlandırırlar. Məlumatlara görə törədilmiş kibercinayətlərin yalnız 1/10 hissəsi aşkara
çıxarılır.
2. Gizli kibercinayətlərin ikinci növü xarici mütəxəssislər tərəfindən “məlumat
verilməməsi problemi” kimi adlandırılan süni gizlilikdir. Bunun mahiyyəti cinayət
1
Долгова
, А.И. Преступность, ее организованность и криминальное общество. / А.И.
Долгова
. - М.: Рос.криминол. ассоц, 2003. – 575 с.
34
halının baş verməsi barədə hüquq mühafizə orqanlarına məlumat verilməməsindən
ibarətdir. Bu hal zərər çəkmişlərin cinayət halının baş verməsi haqqında məlumatın
hansı orqanlara verilməsi haqqında məlumatsız olmasından, bəzən isə bir çox
müəssisə və təşkilatların yaranmış problemi öz gücləri hesabına həll eləməsindən irəli
gəlir. Müəssisələrin belə həll yolu seçməsinin səbəbi tədqiqatın aparılması
nəticəsində baş verən itkilərin cinayət nəticəsində dəymiş zərərdən çox olması halıdır.
3. Gizli kibercinayətlərin üçüncü növünü mütəxəssislər bəzən “sərhəd
situasiyaları” adlandırırlar. Belə ki, bu qrupa törədilmiş cinayət faktı haqqında hüquq
mühafizə orqanlarına məlumat verilsə də, işi tədqiq edən işçinin tam peşəkar
hazırlığının olmaması nəticəsində ona düzgün hüquqi qiymət verməməsi və
törədilmiş əməldə cinayət tərkibi əlamətlərini aşkar edə bilməməsi nəticəsində
statistik uçotdan kənarda qalan cinayətlər daxildir. Bu hal əsasən kibercinayətkarlıqla
mübarizə üzrə hüquq mühafizə orqanlarının maddi və maliyyə vəsaiti ilə zəif təmin
olunduğu ölkələrdə rast gəlinir.
4. Dördüncü növ gizli kibercinayətlər baş vermə halı barəsində hüquq
mühafizə orqanlarının məlumatının olduğu, lakin müxtəlif təsəvvürlərdən irəli
gələrək qeydiyyatı aparılmayan cinayətlər (gizlədilən və ya üstü örtülən cinayətlər)
hesab olunur. Bu hal ölkədə və ya şəhərdə əmin-amanlıq görüntüsü yaratmaq
məqsədilə statistikanın manipulyasiya edilməsi səbəbindən irəli gəlir. Bununla yanaşı
hüquq mühafizə orqanları tərəfindən kibercinayətin törədilməsi faktının gizlədilməsi
səbəbi kimi şəxsi maraqlar və qərəzli meyllər çıxış edə bilər.
Kibercinayətkarlığın gizliliyinin yuxarıda sadalanan amilləri ilə yanaşı
mütəxəssislər həmçinin informasiya amilini və bununla əlaqədar olan və
informasiyanın texniki mühafizəsi, eləcə də hüquq mühafizə orqanları işçilərinin
lazımı biliklərə sahib olmamasından irəli gələn qeyri-müəyyənlik halının
mövcudluğu fikrini də irəli sürürlər. Beləliklə, digər cinayət növlərindən fərqli olaraq
kibercinayətkarlığa yüksək gizlilik əlaməti xarakterikdir. Bu səbəbdən də kriminoloji
təhlilin ilkin mərhələsi yəni rəsmi statistik məlumatların qiymətləndirilməsi
kibercinayətkarlığın miqyası barəsində real təsəvvür yaratmağa imkan vermir.
A. .Dolqovanın fikrinə görə cinayət və məhkəmə statistikası bu cinayətkarlıq halında
Dostları ilə paylaş: |