57
Dövlətlər öz ərazilərində yaşayan insanların (vətəndaş-
larının və qeyri-vətəndaşlarının, yəni, digər dövlətlərə mənsub
olan vətəndaşlarının) istək və arzularını yerinə yertirən
mərkəzi-siyasi mənbə vasitələridirlər, strukturlardırlar.
Bütün dünyada dövlətlərin (dövlət hakimiyyətlərinin)
idarəetmə funksiyaları, idarəetmə obyektləri ümumi məzmun
baxımından oxşardır. Ancaq ayrı-ayrı regionlarda təşəkkül
tapmış dövlət quruluşları forma baxımından fərqlidir, lakin
dərin məzmun etibarilə eynilikləri və oxşarlıqları (dövlətin
insanlara xidmət üçün təşkil olunması zərurəti) özlərində əks
etdirirlər.
Son dövrlərdə vətəndaşları öz siyasi sistemlərinə bağlayan
və öz sosial -siyasi talelərini həll etməyə vadar edən ən əlverişli
proses
üsullarından
biri seçkidir
(yerli
və
mərkəzi
idarəetmələrə: siyasi və inzibati idarəetmə qollarına olan
seçkilər. Qeyd: inzibati ifadə daha çox bürokratik aparatın
daxilində olan iyerarxik fəaliyyəti nəzərdə tutur). Dünyada
mövcud olan dövlət quruluşlarının əsası (burada respublikalar
və monarxiyaların əsasları nəzərdə tutulur) baza etibarilə
seçkilər yolu ilə (məsələn, konstitusiyaların qəbulu, referen-
dumların keçirilməsi) müəyyən olunur. Seçki demokratiyanın
(xalq hakimiyyətinin) formalaşmasının əsaslarını müəyyən
edən üsul və vasitə kimi əhəmiyyət kəsb edir. Seçki prosesləri
insanlara (vətəndaşlara) hüquqlarına görə səlahiyyətlər və
vəzifələr verir. Seçki proseslərində iştirak etmək üçün
vətəndaşların hüquqları meydana gəlir və dövlət bu hüquqları
normalar şəkilinə salır. Elmi izahlara əsasən, seçki hüququ
dövlət orqanlarının seçilməsi qaydasını tənzim edən hüquq
normalarının
məcmusudur.
Seçki
hüququ
konstitusiya
hüququnun mühüm institutlarından biridir. Seçki hüququnun
ə
sas prinsipləri konstitusiyada və seçki qanunvericiliyində
58
müəyyən olunur.
1
Seçki insanları dövlət idarəçiliyinin həm
formasına, həm də məzmununa bağlayır. Seçki elə bir prosesdir
ki, bu prosesin həyata keçirilməsi zamanı insanlarda ictimai və
siyasi məzmunlu və müxtəlif komponentlərin məcmusunu
təşkil edən “özünüdərk” fəlsəfi düşüncəsi formalaşır. Siyasi
hakimiyyətə olan seçkilər bu baxımdan fəlsəfi (dərin
məzmunlu) əhəmiyyət kəsb edir. Seçki yolu ilə insanların
“özünüdərk” fəlsəfəsi kompleksləşir və dövlətçilik fəlsəfəsi ilə
ruhi kompozisiyanı yaradır. Dövlətçilik fəlsəfəsi isə “insanlıq
fəlsəfəsi”nin (burada bəşəri fəlsəfə, humanizm fəlsəfəsi)
mövcudluğuna xidmət edir. Seçki siyasi dərketmə ilə ictimai
təfəkkür arasında bağlılığı yaradan əsas vasitə kimi də böyük
önəm kəsb edir. Bu baxımdan da hər iki düşüncə arasında üzvi
vəhdətin yaranmasının əsaslarını formalaşdırmış olur. Seçki
yolu ilə insanların ali hüquqlarını təmin edən ali hakimiyyət
sistemləri və onların qarşılıqlı asılılıq forması meydana gəlmiş
olur. Bu baxımdan da seçki özündə həm fəlsəfi, həm də elmi
məzmunu cəmləşdirir. Ona görə elmi məzmunu meydana
gətirir ki, seçkilər maraqların təsnif olunmasında mühüm
kriteriya və vasitə rolunu oynayır.
Hamımıza məlumdur ki, insan həyatı müəyyən (universal
və ya da fərdi əsaslarla bəlli olan, dərk olunan) və qeyri-
müəyyən (məzmunu bir çox şəraitlərdə aşkar olunmayan, bir
çox hallarda bəlli olmayan) proseslərlə müşaiyət olunur.
Proseslərin müəyyənliyi və qeyri-müəyyən xassələri isə bu
proseslərin məkan xassələri və tərkib məzmunu ilə əlaqəli olur.
Proseslər müəyyənlikdən qeyri-müəyyənliyə və ya da əksinə
keçid üzərində formalaşır. Keçidlər zamanı müəyyən proseslər
qeyri-müəyyən məzmun və forma alır, yaxud da əksinə olaraq,
müəyyənliyi meydana gətirir. Məsələn, bir məkanda bir
1
A.İ. Quliyev. Hüquq ensiklopediyası. Bakı-Qanun -2007. 1108 səh.,
səh. 911.
59
çoxlarına məlum olan proseslər digər məkana keçdikcə həmin
məkanı da məlum edir. Burada məkanda mövcudluq prinsipi
xüsusi önəmə malik olur. (Qeyd: hər bir məkan elementlərin
tərkibi, say tərkibi, məzmunu ilə xassələnir. Elementlərin
həcmi, qarşılıqlı təmasları, bundan meydana gələn sadə və
mürəkkəbliyi həmin məkanın xassəsini yaradır. Məkanlar
arasında keçicilik var və bir məkan digər məkandan tədrici
keçicilik əsasında fərqlənir. Bu keçicilikdə çoxlu sayda
elementlər-bir xassədən başqa xassəyə keçən elementlər-yer
alırlar. Məkanın xassələri və yeri elə elementlərin özündə
mövcuddur. Ümumiyyətlə isə boş məkan ola bilməz, olsa da
biz insanların dərketməsindən kənarda yer alıbdır. Bu
baxımdan mövcudluq, xüsusilə materiya aləmində mövcudluq,
həmin mövcudluğun məkanını xassələndirir. Məkan elə
elementlərin mövcudluğunda meydana gələn təzahürdür,
açkarlıqdır. Deməli, məkan elə elementlərin müəyyən
koordinatlarda yer almasıdır. Elementlərin beyində inikası
məkanın yerini müəyyən etməyə imkan verir. Məkanın yeri
onu müəyyən edənin və məkandakı elementlərin vəziyyəti ilə
ortaya çıxır. Məsələn, insanlar hərəkət edərək məkanın yerini
müəyyən edirlər. Eləcə də bir koordinatda nisbi olaraq
hərəkətsiz vəziyyətdə dayanan insan onun gözləri önünüdə
hərəkət edən məkanı görə bilir. Deməli, məkan və mövcudluq
həm mütləqdir, dəyişməzdir, həm də müxtəlif koordinatlarda
dəyişkən və keçicidir, nisbidir. Böyük məkanı müəyyən etmək
istəyində olan kiçik bir şey onu gəzərək özündən “xaricdə-
ə
trafda” axtarmalıdır, böyük məkan isə kiçik obyekti daxildə
axtarıb tapmalıdır. Buradan da məkanları müəyyən etmək
müqayisəsi və məkanlar nisbəti məsələsi ortaya çıxır. Hər bir
məkan elementdir, elementlər cəmidir. Elementlər isə
sübutlardır. Deməli, məkanlar sübutlardır, çünki faktlardır.
Sübutlar istinadlardır. İstinadlar da faktlardır. Faktlar da
mövcudluqdur. Hər bir mövcudluğu müəyyən etmək, tapmaq
Dostları ilə paylaş: |