20
onları tanıyıb hesaba ala bilmirdi. Məşrutə hərəkatında tutuquşu
kimi ağızdan-ağıza söylənilib gələn təntənəli kəlmələrin
təkrarını xalq daha eşitmək istəmirdi. Mühitinin şəraitinə görə
xalqın yeni arzuları, yeni amal və yeni istəkləri var idi. Köhnə
siyasətçilər isə onları dərk edə bilmirdilər. Bunların
bədbəxtliklərinin biri də həsadət və xudpəsəndlikləri idi. Onlar
özlərindən savayı kimsəni pəsənd etməyib (bəyənməyib), xalqı
qoyun sürüsü hesab edərək, istədikləri yerə çəkib, satmağa
çalışırdırlar. Cəmaat içərisində gözə çarpan təzə ərsiyə çıxmış
ləyaqətli adamlar onlar üçün taun və vəbadan daha mohlek
(təhlükəli) idi. Ona görə birinci günlərdən Hizbi-Tudənin əyalət
komitəsindən mühkəm yapışıb, onun qapılarını bilikli, bacarıqlı
adamların üzlərinə açmaq istəmirdilər. Bunlara görə yazdığımız
dövrdə Azərbaycanda mühüm bir siyasi firqə meydana çıxa
bilməmişdi. Hizbi-Tudeyi ranın Azərbaycan təşkilatı niyə irəli
getmirdi Uzun müddətdən bəri bu firqənin Azərbaycan təşkilatı
böhranlı bir hal keçirirdi. Azərbaycan əyalət komitəsini
Sərtibzadə başda olmaq üzrə mürtəcelər, monopolçular bir
tərəfə, həbsxanalardan xilas olunmuş azadixahlarla işçilər,
kəndlilər və sair zəhmətkeşlər digər tərəfə çəkməklə onsuz da
sayı məhdud olan əfradın içərisində geniş keşməkeş, şiddətli
intriqa vücudə gəlmişdi. Tehranın müdaxiləsi isə onu
gündəngünə şiddətləndirməkdə idi. Hər kəs hər nə deyir desin,
Azərbaycanda milli təəssübün dərin rişəsi vardır. Bu təəssüb
istər Azərbaycanda, istər də ranın sair şəhərlərində yaşayan
azərbaycanlıların rəftar və əfkari ümumisinin qüvvətli bir amili
olub, xalq mədəniləşdikcə genişlənməkdə və ciddiləşməkdədir.
Azərbaycanlılar doğrudan-doğruya Tehrana, hətta onun
azadixahlarına daha ürəkdən inanmadıqlarını mükərrər (təkrar)
surətdə sübuta yetirmişlər. Onların arasında milli təəssüb ciddi
bir şəkil aldığından istər-istəməz qeyri Azərbaycanlıya onların
ürəkləri qıza bilmirdi. Onlar xaricdən gələn adamları
mənimsəyə bilmirdilər, hətta Hizbi-Tudənin Təbrizə göndərdiyi
azərbaycanlı təbliğatçılara belə yerli camaat biganə kimi
353
təşkilini dünyaya və Azərbaycan xalqına bildirmək, eyni
zamanda ölkənin daxili əmniyyətini təmin edərək, dövlət
işçilərinin vəzifələrini göstərmək və dövlət əmvalını (vəsaitini)
təərüzdən (dağılmaqdan) saxlamaq üçün intişar verdiyi
aşağıdakı
elamiyyədən
ibarətdir.
Azərbaycan
Milli
Hökumətinin Elamiyyəsi Azərbaycan Milli Məclisinin seçdiyi
Azərbaycan Milli Dövləti, ranın müstəqilliyi və ərazi
bütövlüyünü saxlamaqla yanaşı, işə başladığını bu vasitə ilə
bütün xalqa elan edir. Bu elamiyyə yayılan gündən (12 Dekabr
1945-ci il) etibarən, xüsusi mülkiyyət qorunmaq şərti ilə bütün
Azərbaycanda olan dövlət idarələri yeni hakimiyyətin ixtiyarına
keçdiyindən, bütün dövlət məmurlarına öz vəzifələrini
düzgünlük və sədaqətlə yerinə yetirməklərini tapşırılır.
Yeni dövlətin əmrlərinə tabe olub, onun göstərişi ilə hərəkət
edən işçilər üçün münasib iş şəraiti yaradılacaq, işləməkdən
imtina
edənlər
isə
tam
ehtiramla
istədikləri
yerə
göndəriləcəklər. Azərbaycan Milli Hökuməti xalqın səadət və
xoşbəxtliyindən ötrü qurulduğu üçün, bütün xalqı fəaliyyətə,
düzlüyə, asayiş və əmniyyəti qorumağa, bir-biri ilə
qardaşcasına yaşamağa çağırır. Əmniyyətə xələl gətirən və
xalqın malı, canı, namusu və şəxsiyyətinə toxunanlar, həmçinin
dövlət malına xəyanət əli uzadıb dövlət idarələrindən sui-
istifadə edənlər və ya dövlət idarələrində təxribatıq, boşluq və
öz vəzifəsində nöqsana yol vermək kimi xəyanətlər büruzə
verənlər isə xalq düşməni hesab olunub, xalq və dövlətin
nifrətini qazanmaqdan əlavə, qanuni məhkəmə vasitəsi ilə
cəzalandırılacaqlar. Azərbaycanın gələcəyi yolunda hamıdan
xalqa və ölkəyə xidmət və ciddiyyət gözlənilir. Dövlət isə onun
şə
raitini yaratmağa çalışacaqdır. Azərbaycan Milli Nazirlər
heyət eyni zamanda Azərbaycanda ezamiyyətdə olan xarici
dövlətlərin diplomatik nümayəndələrinə məlumat verir ki,
ə
vvəlcə olduğu kimi onların beynəlxalq qanunlar şəraitində
olan hüquq və ixtiyarlarına tam diqqət və ehtiramla riayət
olunacaqdır. Eyni halda demokratik dövlətlərin vətəndaşlarının
352
çıxmaq) etmədiyi halda, proqramda isə tam mənası ilə
demokratik bir hökumət quruluşu irəli sürülmüş, milli
muxtariyyətin davam və bəqasını (qalmasını) təmin etmək üçün
ciddi tədbir göstərilmişdir. Dövlət bərnaməsində biz elamiyyə
və firqə məramnaməsində verdiyimiz vədləri nəzərə alıb,
muxtariyyətimizin ran daxilində məhdud olmasını təmin
etməyə çalışıb, onun birinci maddəsində səri və aydın surətdə
bəyan etmişdik. Bununla belə biz göstərmişdik ki, ranı təcziyə
edib (bölüb) dağıtmaq fikrində deyilik. Əgər mürtəcelər imkan
versələr, ran çərçivəsində qalmaq şərtilə öz xalqımızın
səadətini təmin etməyə çalışıb, fəaliyyətimizi fəqət milli
muxtariyyət əsası üzərində əsaslandırmağa kifayət edə bilərik.
Bunu isbat etmək üçün hərbi və xarici vizarətxanaların
təşkilindən sərfi-nəzər etmişdik. Beləliklə firqəmizin təsisindən
başlayıb, intişar verdiyimiz mədrəklər, danışdığımız sözlər,
meydana atdığımız şüarların müəyyən bir hədəf, düşünülmüş
bir məqsəd üzərində olduğunu daha, qəti surətdə isbat etməyə
müvəffəq olmuşduq. Biz bu vasitə ilə xalqa göstərmişdik ki,
sözlərimiz təzahür və həvavü-həvəs üçün ağızdan çıxan boş
sözlərdən ibarət deyildir. Dediyimizin mənasını bildiyimiz
kimi, gördüyümüz işlərin əhəmiyyətini də görürük. Milli
Hökumət haqqında milli nehzətin yaratdığı təbii bir üsul
idarəsinin başlanğıcı idi. Biz milli şüarlarımızı yazarkən
bilirdik ki, muxtariyyət məsələsi əncüməni-əyaləti vasitəsilə
təyin olunmaz. Bundan daha əsaslı bir quruluşa mübarizə
(etməyə) ehtiyac vardır. Etiraf etməliyəm ki, o gün bu
quruluşun Milli Hökumət namı ilə meydana çıxacağın biz iddia
edə bilməzdik. Bu quruluşu təcrübə və Tehranın mürtəce
qüvvələri ilə apardığımız mübarizə meydana çıxarmışdı. Bizim
bilib, düşünüb, anladığımız isə xalqımızın hədəfi Tehranın
irticaı dövlətinə ümid bağlamadan öz müqəddəratına hakim
olması idi. Bu məqsədə yetişmək üçün təcrübə Milli Hökuməti
meydana çıxartdı. Hökumət xalqa və əfkarı ümumiyə (əhalinin
fikrinə dayandığı üçün) onun gördüyü birinci qədəm özünün
21
baxırdı. Bir ilin müddətində oraya Hizbi-Tudənin mərkəzi
komitəsi 3 mühüm heyəti göndərdiyi halda daxili mübarizəyə
xatəmə verib səlahiyyətdar əyalət komitəsi təşkil edə
bilmədiyinin də səbəbi budur. Xalq, xüsusən kəndlilər bir
pənahgah (sığınacaq), bir mərkəzi-seql (simetriya mərkəzi),
daha doğrusu rəhbərlikedici bir təşkilat tapmaq üçün hər bir
fədakarlığa hazır olduğu halda, Tehran elə onları qorxudurdu.
Bu da komitə üzvlərinin ruhiyəsində təsirsiz qala bilməzdi.
Ə
yalət komitəsinin başında duranların əksəriyyəti Tehrandan
gəldiklərinə və mərkəzdən müqayyəd (asılı) olduqlarına görə,
hətta yalançı azadixahlar Sərtibzadə, Ağazadə Astarayi və Əli
Birəng firqədən uzaqlaşdırıldıqdan sonra da uzun müddət Tudə
təşkilatı xalqın etimadını qazana bilməmiş və Azərbaycan
xalqına rəhbər olmaq məqamını kəsb etməyə qadir olmamışdı.
Ə
vəzində yalnız Azərbaycana dayanan zəhmətkeşlər Təşkilatı
və Azərbaycan Cəmiyyəti çox tez bir surətdə parlayıb, kütləvi
hal almaqla, xalqın təvəccühünü cəlb etmişdi.
Azərbaycan Zəhmətkeşlər Təşkilatı
Azərbaycan Zəhmətkeşlər Təşkilatının xalq içərisində nüfuz
tapmasının əsl səbəbi də onu təşkil edənlərin Azərbaycanda
yaşayan zəhmətkeşlərdən ibarət olması idi. Müxtəlif adamlar
məsələn, Suren– srafil Qadiri, Hüseyn Rizvan, Əhməd slami
və qeyrilərinin müstəqil surətdə topladıqları dəstələrin
birləşməsindən əmələ gələn bu təşkilatın təkcə Təbrizdə on
mindən ziyadə üzvü var idi. Şəhərin müxtəlif yerlərində
cürbəcür ünvanlar altında təşkil tapan zəhmətkeş klubları
gecəgündüz dolu olub, orada danışılan sözlər, aparılan təbliğat
xalqın illər boyu arzu etdiyi məqsəd ətrafında idi. “ stibdad
hökumətin yıxmaq, zülm və şəqavətə (əzab) xatəmə vermək,
ə
rbabların,qaniçənlərin əllərini ictimai işlərdən uzaqlaşdırıb,
xain məmurlar, qaniçən jandarmlar, rüşvətxor tiryəkinin şərrin
bir dəfəlik xalqın başından rəf etmək” sözləri həqiqətdə xalqın
Dostları ilə paylaş: |