_____________Milli Kitabxana________________
255
F a t m a. Salam qızım, salam!
G ü l a r a. Qorxmazov hələ gəlməyib?
F a t m a. Xeyr qızım, niyə belə bikefsən?
G ü l a r a. Heç xala... Atelya modamızın körpəsi necədir?
F a t m a. Uşaqdan nigaran qalma. Ona öz doğma balamız kimi baxrıq.
Ancaq biraz...
G ü l a r a. Başa düşürəm... (Ona pul verir.) Al. Ancaq ondan muğayat
ol, körpədə günah yoxdur. Günah bizdədir ki, bu cinayəti işləyib, sonra
ört-basdır etməkçin məsum körpələri əldən-ələ salırıq.
F a t m a. Cavanlıqdır qızım, bir işdir olub da... Qızım, bəs o körpnin
əsil atası kimdir? Məndən gizlətmə... də.
G u 1 a r a. Deməyə çox çətinlik çəkirəm, Fatma xala. Kimin üstünə
atasan ki...
F a t m a. Bıy, başıma xeyir... allah günahınızdan keçsin qızım, o
dünyada nə cavab verəcəksiniz?
G ü 1 a r a. Mən niyə? Qoy təcrübəsiz qızları yoldan eləyən
vicdansızlar cavab versin.
F a t m a. Haqlısan, görəsən o dələduz daha kimli bədbəxt eləyəcək?
Qoy bu sizə ömürlük dərs olsun.
G ü l a r a. Bu ağıllı sözdür. Sağ ol, Fatma xala. (Gedir.)
F a t m a. Yazıq qız, tutduğu əməldən yaman peşman olub. (Fatma
stolu təmizləyir. Papiros kötüklərini toplayır. Sonra divara söykədilmiş
şəkli çevirir. Təmizləyir.) Qorxmazov bu idarəyə gələni aləmi zibilləyib.
Bunu da yaman toz basıb. (Şəkilə tüpürür və silir. Qorxmazov gəlir,
heyrətlə Fatmaya baxır.) Tfu, tfu...
Q o r x m a z o v. Adə, düşməni ayrı yerdə niyə axtarıram. Budur,
hazır durub qabağımda. Fatma, mənim üzümə tüpürürsən?
F a t m a. Bıy, salaməleyküm! Üzündəki çirki təmizləmək istəyirdim.
Q o r x m a z o v. Xeyr, kələyin baş tutmaz. De görüm səni kim
öyrədib?
F a t m a. Eh, boş-boş danışma.
Q o r x m a z o v. Neceə
F a t m a. Daha bəsdir. Ərim bir yandan, sən bir yandan canımı
boğazıma yığdınız... Səhərdən axşamacan işləmək bir yana dursun,
üstümüzə bir uşaq da atdınız.
Q o r x m a z o v. Yaxşı, yaxşı... uşağın halı necədir?
F a t m a. Yaman şıltaqdır.
_____________Milli Kitabxana________________
256
Q o r x m a z o v. Yəqin atası qırışmala çəkib.
F a t m a. Necə, atası tapılıb?
Q o r x m a z o v (diksinir), Hələ yox.
F a t m a. Atası əclafda insaf, vicdan olsaydı, öz gül kimi uşağına
sahib çıxıb onu yad əllərə tapşırmazdı.
Q o r x m a z o v. Bəli, bəli...
F a t m a. Vallah, Qorxmazov qardaş, atası rastıma gəlsəydi, tutardım
onun yaxasından, bax belə ... (Qorxmazovun yaxasından yapışır.) Üzünə
bir parça tüpürüb deyərdim ki: ey dələduz! (Tüpürür, Qorxmazov dadlı-
dadlı getdikcə Fatma onu təqib edir.) Ay binamus! Ay əclaf!
Q o r x m a z o v. Buraxsana yaxamı, onun atasından mənə nə.
F a t m a. Bu sözləri sənə yox ki, uşağın əsil atasına deyirəm də.
Q o r x m a z o v. Heç ona da demə... Ədəblə danişmaq kulturadır,
ədəbsiz danışmaq xaltura, Fatma xala!
F a t m a. Əlbəttə quldur-muldur belə iş görə bilər, kül o biqeyrət
atanın başına ki...
Q o r x m a z o v. Sus, atasının yox, anası Gülaranı söymək lazımdır,
Gülaranı. Ana da öz uşağından boyun qaçırar? Zalımın qızı, bəlkə bu uşaq
böyüyüb zorba bir incinar olacaq, doktor olacaq...
F a t m a. Dərzi olacaq...
Q o r x m a z o v. Yox, yox atası buna razı olmaz.
F a t m a. Qoy olmasın, olmasın... Hə, onu deyirəm ki, az qalmışdı
yadımdan çıxsın.... Dünən Dünya xanım bizə gəlmişdi.
Q o r x m a z o v. Sizə gəlmişdi? (Kənara) Evim yıxıldı.
F a t m a. Bəli, körpənin göz-qaşına, burun-qulağına çox diqqətlə
baxdı.
Q o r x m a z o v. Yoxsa burun-qulaq doktoru olub? Fatma xala,
səndən çox xoşum gəldi. (Pul verir.) Al bu pulu... Uşağa yaxşı qulluq
eləyin.
F a t m a. Görüm əlin kimi ürəyin də açıq olsun. Bayaq Gülarada
uşaqçın bir az xərclik verdi.
Q o r x m a z o v. Aha, uşağı aldı boynuna?
F a t m a. Alan kimi oldu... ancaq atasını demədi ki, demədi. Yaxşı,
Qorxmazov qardaş, baş-gözünüz niyə belə gömgöydür? Olmaya yıxılıb
eləmisiniz?
Q o r x m a z o v. Xeyr, Fatma xala, bunlar karnaval frontunun
meyvəsidir.
F a t m a. Yaxşı, mən getdim işimə. (Gedir.)
_____________Milli Kitabxana________________
257
Q o r x m a z o v (gəzişir). Yaxşı Gülara... nə qədər ki, bu uşaq
məsələsi var, sən mənim əlimdəsən, əlimdə! Öl desəm öləcəksən, qal
desəm qalacaqsan... Məni sev desəm sevəcəksən... (Rəhilə içəri girir.)
Aha... Axır ki, gəldin, görürsən hörmətini? Demişəm səni mənim yanıma
bez daklad buraxsınlar.
R ə h i l ə. Mən balamı istəyirəm, balamı!
Q o r xm a z o v. Şərtini dünən demişəm. Cəmisi bir dəqiqəlik əziyyəti
var.
R ə h i 1 ə. Vicdanım iftira atmağı qəbul etmir. Balamı qaytarın
mənə...
Q o r x m a z o v. Aha...balamı...Dediyim şərtdən başqa bir yolu
yoxdur. Onu da sənə xəbər verim ki, Dünya ilə bu gün-sabah
üzülüşəcəyəm.
R ə h i 1 ə. Onun daha mənə dəxli yoxdur.
Q o r x m a z o v. Çox dəxli var. Telefonda sənə dediyim şərtə razısan,
ya yox?
R ə h i l ə. Yox, yox, qaytarın mənim balamı özümə.
Q o r x m a z o v. Aha, qoy sənə düzünü deyim. Balan Nadirdədir,
Nadirdə. Verdim ona oğulluğa... bu dəqiqə... (Zəngi basır.)
R ə h i l ə. Bu nə işdir mən düşdüm.
Dəmirov gəlir
Q o r xm a z o v. Tez Nadiri çağır gəlsin... Sonra o biri işçilərimə də
xəbər elə yanıma gəlsinlər... (Dəmirov gedir.)
R ə h i l ə. Görəcək günlərim varmış.
Q o r x m a z o v (qışqırır). Necə, necə? Sən mənim kadrolarımı
ləkələyirsən?
N a d i r (gəlir). Mənə aid qulluq!
R ə h i l ə (onun üstünə atılır). Nadir, Nadir...
N a d i r. Məndən nə istəyirsiniz?
N a d i r. Nə bala?
R ə h i l ə. Günahların hamısı məndədir.
Bu dəmdə Gülara, Dilavər, Bayramalı, Dəmirov gəlir.
N a d i r. Bu nə komediyadır?
R ə h i 1 ə. Ayaqlarına düşürəm, ver mənim balamı.
Q o r x m a z o v. Ay qız... mənim kabinetimi zaqsa döndərmə
deyirəm sənə!
Dostları ilə paylaş: |