121
munikatın
tərcümə olduğunu qəbul edə, yaxud qəbul etməyə bilər.
Tərcümə olunma mətndə oxucu gözləməsi kimi realizə olunur və
oppozisiyaların (mövqelərin) çarpazlaşması ilə həyata keçirilir: pro-
tomətn – metamətn, aktuallaşma – ekzotizasiya, tarixiləşmə – mo-
derniləşmə. Həmin oppozisiyaların arasındakı dialektik qarşıdurma
tərcümə mətnində tərcümə olunma kateqoriyası kimi realizə olunur.
Tərcümə olunma mətnin üslubunda özünü göstərir.
Tərcümə ekvivalenti –
tərcümə nəzəriyyəsində orijinal mət-
nin müəyyən vahidinə ekvivalent olan tərcümə mətninin vahidi başa
düşülür.
Tərcümə ekvivalentliyi –
kommunikativ ekvivalentlik kimi
başa düşülməlidir.
Tərcümə etmək –
1. Başqa dilin vasitələri ilə artıq ifadə
olunmuş məzmun və formanı vəhdət kimi əks etdirən mətnin digər
dilin vasitələri ilə düzgün və tam ifadə olunması. 2. Mətnin
məzmunun üslubi və ekspressiv xüsusiyyətlərini saxlamaqla, onun
başqa dilin vasitələri ilə tam və düzgün verilməsi. 3. Başqa
işarələrlə, digər hədlərdə ifadə etmək.
Tərcümə fəaliyyəti –
hər hansı kollektiv, yaxud təşkilat
tərəfindən həyata keçirilən mətnlərin bir dildən digərinə tərcüməsini
nəzərdə tutan sistemli iş.
Tərcümə fəaliyyətinin sosial tənzimlənmə mexanizmi –
tər-
cümənin sosial aspektinə kommunikativ yanaşmanın tədqiq olun-
masına aiddir. Tərcümə nəzəriyyəsində ilk dəfə olaraq tərcümənin
sosioloji problemləri rus alimi V.V.Andrianov tərəfindən nəzərdən
keçirilmişdir. O, tədqiqatının predmeti kimi marksist interpretasiya-
sında sosial rolların bir sıra nəzəri anlayışlar əsasında formalaşmış
tərcümə
fəaliyyətinin sosial tənzimlənməsi
məsələlərinə
toxunmuşdur. Sosioloji aspektdə götürülən tərcümə V.V.Andria-
novun araşdırmasında dillərarası gedən məqsədyönlü kontaktın qu-
rulması və saxlanılması prosesi kimi nəzərdən keçirilir. Tərcümənin
adekvatlığını isə onun mütərcim tərəfindən seçilmiş verbal və qeyri-
verbal vasitələrin ünsiyyətin sosial şəraitdə seçilməsidir ki, nəticədə
başqa dildə ünsiyyətə girən insanda ilkin dildə olan kommunikativ
122
konstruksiyalara reaksiyalar əmələ gəlir. Tərcüməçinin verbal və
qeyri-verbal davranışında bir sıra sosial qaydaları
müəyyənləşdirmək mümkündür ki, onlardan ali hərbi məktəblərdə
tərcüməçi - referentlərin hazırlığında olunur.
Tərcümə haqqında elm –
Nitq fəaliyyətinin xüsusi növünü -
tərcümə məsələlərini tədqiq edir; bax: tərcüməşünaslıq.
Tərcümə haqqında elm
– tərcüməçilik işinin xarakterini
tədqiq edən nəzəriyyə və metod. Ümumi şəkildə tərcümə haqqında
elmi-nəzəri fənlərə və tərcümə praktikasına ayırmaq olar:
I. Ümumi tərcümə nəzəriyyəsi:
a) tərcümə nəzəriyyəsinin şifahi forması;
b) tərcümə nəzəriyyəsinin yazılı forması;
c) maşın tərcüməsi nəzəriyyəsi;
II. Xüsusi tərcümə nəzəriyyəsi.
III. Tərcümənin praktikologiyası.
IV. Tərcümənin didaktikası.
Xüsusi tərcümə nəzəriyyəsi öz ümumi aspektinə malik ola
bilər (burada ümumiləşdirmə yalnız bir dildən başqa dilə tərcümədə
ola bilər).
Tərcümə hesablayıcı leksikoqrafiya –
bu, maşınların kömə-
yilə tərcümənin ehtiyacını ödəmək üçün tezlik lüğətlərinin tərtibi və
istifadə olunması ilə (daha doğrusu, avtomatlaşdırılmış tərcümə
lüğətlərinin və tərcüməçinin avtomatlaşdırılmış iş yeri) məşğul olur.
Bax: Statistika və hesablayıcı leksikoqrafiya.
Tərcümə variantlarının tapılması və qərarların qəbul edil-
məsi prosesi –
sinxron tərcümədə hər biri 2-5 saniyə olan qısa
müddətli «kvantlarla» həyata keçirilən və parallel aparılan proses.
Bu proses tərcüməçinin şüurunda növbəti fraqmentlərin deyim
məzmunun qurulması, tərcümə dilində deyimin sintaktik strukturu-
nun müəyyənləşdirilməsi və onun digər mümkün variantları və tər-
cümə üçün yararlı leksik vahidlərin seçilməsində özünü göstərir.
Tərcümə prosesində, yaxud tərcümə həllinin seçimində həll fazala-
rındakı qatlardan hər biri aparıcı rol oynaya bilər. Sinxron tərcümə-
123
də bu proses müəyyən dərəcədə qərarların hazır stereotip blokla-
rından istifadəyə əsaslanır.
Tərcümə həlli yaddaşı –
tərcüməçinin bütün yaradıcılıq
fəaliyyəti dövründə yaratdığı üslubi priyom və prinsiplər xəzinəsi.
Tərcüməçi üslubi vərdişlərlə gerçəkləşən tərcümə həlli yaddaşı
oxucuya üçün nəzərdə tutulmuş üslubi priomun gözlənilməsi kimi
təsir edir.
Tərcüməçi qərarının həyata keçirilməsi prosesi –
sinxron
tərcümədə parallel olaraq tərcüməçinin ilkin mətndə oriyentirləşmə-
si (istiqamətlənməsi) prosesi və tərcümə həllinin axtarılıb tapılması
prosesi ilə eyni gedir. Bu tərcümə dilində işlənib hazırlanmış tərcü-
mə həllindəki deyimlərin komponentlərinin ortaya çıxmasında özü-
nü göstərir.
Tərcümə həllinin realizə mexanizmi –
proqramlı motor
(mütəhərrik) tərcümə həlli, səslər seçimi və tərcümə dilində nitqin
tələffüzü zamanı həyata keçirilir.
Tərcümə-imla (1) –
diktə yolu ilə aparılan tərcümə deməkdir.
Tərcümə-imla (2) –
1. Bu elə tədris-təlim tərcümə növüdür
ki, burada müəllim mətni bir dildə oxuyur, təlim alanlar onu digər
dildə yazırlar. 2. Bax: həm də-tərcümə imla.
Tərcümə kompensasiyaları –
özündə əlavə fikirləri əks
etdirən (birləşdirərək) tərcümə prosesində gedən qrammatik
transformasiyalar (sintaktik və bəzi sözlərin tərcümədə buraxılması
(tərcüməçi baxımından tərcümə üçün artıq olan informasiyanın
verilməməsi) və eyni zamanda əlavə fikir və tərcümədə buraxılmış
sözlərin bir-biri ilə uyğunlaşdırılması üsulu.
Tərcümə leksikoqrafiyası –
ikidilli və çoxdilli lüğətlərin
tərtibi ilə məşğul olur. Bax: ikidilli leksikoqrafiya.
Tərcümə lüğəti –
iki və daha artıq dillərin (onların bu və ya
digər hissəsinin, yaxud hamısını) lüğət tərkibinin planlı şəkildə mü-
qayisəsini əks etdirən lüğət.
Tərcümə metodikası –
1.Tərcüməçilik fəaliyyətinə öyrətmə
nəticəsində praktik fəaliyyət zamanı əldə edilən metod və pri-
yomların məcmusu; 2.İkidillilik (qoşadillilik) şəraitində informa-
124
siyanın işlənib hazırlanmasında istifadə olunan metodların məc-
musu; 3.Mətnlərin tərcüməsinin yerinə yetirilməsi prosesində prak-
tikada yoxlanılıb sınaqdan keçirilmiş və elmi cəhətdən əsaslandırıl-
mış qaydalar. Bax: tərcümə texnikası, tərcümə təcrübəsi.
Tərcümə metodu (1) –
tərcümə üsulundan fərqli olaraq tər-
cümə metodu obyektiv, mövcud qanunauyğunluq yox, tərcümənin
növ və üsullarını nəzərə alan qarşılıqlı priyomların məqsədyönlü
sistemidir.
Tərcümə metodu (2) –
tərcümənin realizə üsulu. Tərcümə
metodu tərcüməçinin ondan əvvəlki tərcümə ənənəsinə fərdi
münasibətindən, ədəbi savad dairəsindən və mövcud ədəbi
kanonlara, dövrün estetik prinsiplərinə münasibətdən asılı olaraq
formalaşır. Tərcümə metodu – tərcümə prosesinin onun bütün
aspektlərində tərcüməçi tərəfindən realizasiyası deməkdir.
Tərcümə məktəbi –
tərcüməçilərin ictimai mövqelərinin
ideya – estetik oriyentasiyası əsasında, tərcüməçilik metodu və
ədəbi savad xarakteri səviyyəsində birləşməsi.
Tərcümə mətni –
1. Tərcümə nəticəsində alınan mətn. 2. Tər-
cümə dilindəki mətn. 3. Tərcümədə ilkin mətn (bəzən onu orijinal,
yaxud əsl də adlandırırlar) və tərcümə mətni fərqləndiririlir.
Tərcümə mətni yaranma prosesində oxucu –
tərcümənin
obrazlı strukturunda oxucuya yönəlik ustanovkaları proyeksiyası.
Oxucunun zövq və maraqlarına uyğun olan vasitələrin seçilməsi.
Tərcümə mətnində adaptasiya –
mətnin mövzusuna və onun
elementlərinə (personajlarına, realilərinə) aid olan tərcümənin
işlənib hazırlanması. Buna qəbuledicilərin və qəbul edən mühitin
ədəbi-mədəni kommunikativ maraqlarını qoruyan adaptasiya da
deyilir.
Tərcümə mətnində aktuallaşma –
əsərdə realizə olunan za-
man və hərəkətə aid olan tərcümə mətninin işlənib hazırlanması.
Mətnin işlənib hazırlanması onu qəbuledənlərin, yaxud qəbuledən
mühitin ədəbi normaları ilə.
Tərcümə mətnində aralıq dil
– qrammatik, leksik, üslubi
sistemlərdir ki, mətnin təşkilində tərcüməçiyə xidmət edir. Tərcümə