28
inkişafdan (fiziki, psixi) geri qalma
Uşağa qarşı emosional zorakılığın tətbiq edilməsini ehtimal
etməyə əsas verən ailə ilə bağlı faktorlar: əgər valideyn daim:
uşağı çox sərt cəzalandırır
olduqca tənqidi yanaşır, günahlandırır
özünü qəzəbli və qorxuducu aparır: bir uşağın yanında digər
uşaqlara və ya həyat yoldaşına qarşı zorakılıq tətbiq edir
uşağın yanında onu qorxutmaq məqsədilə ev heyvanlarını
incidir
uşağın ehtiyacı olduqda ona təsəlli vermir, sakit etmir
uşağı ətrafındakı insanlar qarşısında alçaldır, günahlandırır
uşağı nifrət etdiyi və ya sevmədiyi qohuma oxşadır
öz uğursuzluğunda uşağı günahlandırır
uşağı sevmədiyini və nifrət etdiyini açıq etiraf edir
İlkin səhiyyə müəssisələrinin əməkdaşlarının uşaqlarla qarşı
kobud rəftarın əlamətlərini aşkarlamaq, uşaqların vəziyyətini və
fiziki inkişafını qiymətləndirmək üçün xüsusi bilik və bacarıqlara
malik olmaları vacibdir.
VII. Zorakılığın qurbanı olan uşaqların vəziyyətlərinin
qiymətləndirilməsi
Zorakılıq uşağa birbaşa və dolayı təsir göstərə bilər. Birbaşa təsir
haqqında uşağın özünə qarşı zorakılığın tətbiq olunması hallarında
danışılır, dolayı təsir haqqında uşağın yaxınlarına qarşı zorakılığın
tətbiq olunması hallarında danışılır, yəni uşaq bu haqda eşidə bilər,
zorakılığın şahidi ola bilər və ya zorakılıqla üzləşən ailənin üzvü ola
bilər. Müayinə zamanı uşağın yanında onun güvəndiyi insanın olması
çox vacibdir. Əgər uşaq cinsi zorakılığa məruz qalıbsa, müayinənin
videoyazısını aparmaq tövsiyə olunur. Bu digər mütəxəsislər
tərəfindən əlavə baxışların sayını azalda bilər. Müayinənin özü uşağa
zorakılığı xatırlada bilər və baxışa qarşı psixoloji böhran şəklində
spontan protest yarana bilər. Bu zaman baxış daha çox vaxt tələb
edəcək və professional psixoloqun köməyi lazım olacaq.
Uşağın vəziyyətini qiymətləndirən tibb işçisinin əsas vəzifələri:
1. Tibbi baxışın məqsədləri, aparılan müayinənin həcmi, zəruri
hazırlıq tədbirləri haqqında pasiyenti məlumatlandırmaq.
29
2. Pasiyentin şüurlu razılığı olduqda ona təxirəsalınmaz tibbi baxış
aparmaq.
3. Pasiyentin vəziyyətini qiymətləndirmək (diaqnozunu təyin
etmək).
4. Lazım olduqda ilkin tibbi yardım göstərmək və müvafiq müalicə
təyin etmək.
5. Tibbi göstəriş olduqda əlavə diaqnostik müayinələr və ya
mütəxəssis, o cümlədən yüksək texnoloji tibbi yardım almaq
üçün göndəriş vermək.
6. Tibbi baxış formasını və digər tibbi hesabat sənədlərini vaxtında,
düz və tam doldurmaq.
7. Zorakılıq haqqında qeyd olunmuş fakt barədə ərazi prokurorluq
orqanlarını təxirəsalınmaz məlumatlandırmaq; ərazi daxili işlər
orqanlarını təxirəsalınmaz telefonoqram ilə məlumatlandırmaq və
sonrakı (24 saat ərzində) tibb müəssisəsi rəhbərliyinin imzası və
möhürü ilə təsdiq olunmuş zorakılıq haqqında məlumatı yazılı
bildiriş şəklində göndərmək.
8. Pasiyentin və ya onun qanuni nümayəndəsini tibbi baxışın
nəticələri barədə məlumatlandırmaq.
9. Hüquq-mühafizə orqanlarına zorakılıq faktı ilə bağlı ərizə ilə
müraciət etmək hüququ olması və bu orqanların hüquqi ünvanları
və əlaqə nömrələri barədə pasiyenti məlumatlandırmaq.
10. Məhkəmə-tibbi, psixiatrik, psixoloji ekspertizanın keçirilməsinə
hüququ olması barədə pasiyenti məlumatlandırmaq.
Həmçinin keyfiyyətsiz tibbi baxış və qeyd olunmuş nəticələrin
əsassızlığı, pasiyentə lazımi yardımın göstərilməməsi, lazımi
müşahidənin aparılmaması, ümumi xəstəliklər aşkar olduqda və ya
sağlamlığında pozulmalar olduqda əlavə diaqnostik, müalicəvi və
reabilitasiya tədbirlərinin aparılması üçün müvafiq xüsusiləşdirilmiş
tibb müəssisəsinə göndərilməməsi aşkar olunduqda tibb işçisi qanun
ilə müəyyən edilmiş məsuliyyət daşıyır.
Uşağa klinik baxışın keçirilməsi zamanı aşağıdakılar
qiymətləndirilməlidir:
uşaqda fiziki zədə və ya cinsi orqanlarında zədə əlamətlərinin
olub-olmaması
uşaqda az qidalanma əlamətlərinin olub-olmaması (çəki, boy)
30
uşaqda qüsur və ya inkişafda geriləmə əlamətlərinin olub-
olmaması
uşağın yaşına uyğun peyvəndləri alıb-almaması
valideynlərin vaxtında tibbi yardıma müraciət edib-etməmələr
i
Sonra uşaq üzərində kobud və laqeyd münasibət əlamətlərinin
mövcudluğunu yoxlamaq lazımdır:
1. Uşağın klinik baxışı zamanı kobud davranmanın əlamətləri kimi
mövcud ola biləcək şübhəli fiziki zədə və ya travmalara, cinsi
orqanlarının zədələnmələrinə diqqət yetirilməlidir.
2. Valideynlərlə ünsiyyət zamanı belə bir fikir yaranır ki,
valideynlər uşaqda fiziki zədə və ya diskomfort halları müşahidə
etdikdə tibbi yardıma müraciət etməyə tələsmirlər.
3. Uşaqlardakı zədələr haqqında ətraflı sorğu zamanı valideynlər
bunların yaranma səbəbini aydın şəkildə izah edə bilmirlər və ya
izahlar travmanın növü ilə, cinsi orqanlardan çıxan ifrazatlarla
uyğun gəlmir.
4. Məsləhətləşmə zamanı uşaqlara az qayğı göstərilməsi
əlamətlərinə diqqət yetirilməlidir:
uşaqdakı xəstəliklərdən valideynlərin biganə olmalar
ı
uşağa bütün lazımi peyvəndlərin edilməməsi
dəri, dişlər, saç və dırnaqların səliqəsiz, çirkli vəziyyətdə
olması
uşağın uzun müddət valideyn nəzarətindən kənar qalması
5. Baxış zamanı uşağın davranış xüsusiyyətlərinə diqqət
yetirilməlidir:
seksual mənalı davranış
aqressiv hiperaktivlik, hiperhərəkətlilik
“donub qalması”, sıxıntılı olması
uşağın valideyndən göz qaçırması
təmizliyə mübtəlalıq, beyindən çıxmayan yuyunma
ilin fəsilinə uyğun olmayan geyim
uşağın oyunlar zamanı özünü aparması
6. Məsləhətləşmə aparıldığı zaman valideynlərin/qəyyumların
davranış xüsusiyyətləri qiymətləndirilməlidir. “Anormal”
davranışın olub-olmamasını qiymətləndirmək, bu halda
valideynlər/qəyyumlar:
biganədirlər
Dostları ilə paylaş: |