Microsoft Word umidlerin izi ile son 10. 02. 2012
Yüklə 1,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
152 Gələndə anamı pis vəziyyətdə görüb çox peşman oldum. Sən demə, mən gedəndən sonra yazıq arvadın şiddətli böyrək ağrısı başlayıbmış. Axı tək böyrəklə yaşayırdı anam. Girovluqdan qayıdandan sonra sağ böyrəyini çürüdüyünə görə kəsib götürmüşdülər. Heç o biri də sağlam deyildi. Tez-tez şiddətli ağrılardan əziyyət çəkirdi. Həkimlər təcili olaraq əməliyyat olunmasının vacibliyini desələr də, imkansızlıqdan mümkün olan iş deyildi bu. Elə bu xəstəlikdən də dünyasını dəyişdi yazıq... Bakıya gələndən sonra mənim üçün xəyal etdiyim günlərin əvəzində daha ağır anlar başladı. Dilənçilik etdim, zibilliklərdə yatıb-durdum, işləmək istədim, amma işə qəbul edən olmadı... Və doqquz ildir ki, sürünürəm... Bu həyatda iki arzum var. Birincisi anamın məzarını tapıb ziyarət etmək... ... ... ... Oğlan bu dəfə çox kövrəldiyi üçün sözünü sona qədər çatdıra bilmədi. Qüdrətov bu dəfə də əlini onun çiyninə qoyub təskinlik verdi. Tahirə işarə etdi ki, oğlan üçün yemək-içməyi hazırlasın. Deyəsən, söhbətini yekunlaşdırırdı. – Bəs, ikinci? – Qüdrətov onu mövzuya qaytardı. – O biri də əsgər olub vətənimi qorumaq! – bu sözləri o qədər ürəklə dedi ki, sanki bir az əvvəl kövrəlib uşaq kimi göz yaşı axıdan adam deyildi. – Bəs, anan qohumlarınızdan heç vaxt danışmırdı? – təcrübəli əməliyyatçı eşitmək istədiyi ən vacib məsələyə toxundu. – Onlar hamısı ölüb gedib, şəhid olublar. Anam deyirdi ki, onlardan ən son əmim Soltanın böyük qızını görmüşdü. Anam dəyişdiriləndə onu verməyiblər namussuzlar! Dediyinə görə, çox gözəl qız imiş... Çoxdan ölüb getmiş olar... – Adı nə idi həmin əmin qızının? – mayor səbirsizliklə dilləndi. Onun indi nə hislər keçirdiyini özündən başqa heç kim dərk edə bilməzdi. Çətinliklə olsa da, nəhayət ki, on doqquz il əvvəl 153 baş vermiş hadisənin izinə düşə bilmişdi. Bu hadisənin açılması neçə-neçə insanın ürək ağrısı, on doqquz il əvvəl bir- birini dəlicəsinə sevən iki gəncin həyatının təlatümə gəlməsi demək idi. Qüdrətov bu an olanları çox yaxşı anlayırdı. Yaranan növbəti sükutu pozan cavab məxfi agenti qane etmədi. Hətta bir anlıq məyus oldu da demək olardı. Çünki dilənçi oğlan “yadıma düşmür...” deyə cavab vermişdi onun sualına. – Yadına salmağa çalış Həsrət! Çalış, xatırlayasan. Bəlkə, onun hansısa bacısı-qardaşı var imiş, onların adını yadında saxlamısan? – Qüdrətov oğlanın həmin adı xatırlaması üçün sonuncu şansından istifadə etdi. Haqqında soruşduğu qızın, demək olar ki, bütün taleyini vərəq-vərəq oxuyan təcrübəli xəfiyyə üçün bu o qədər də çətin deyildi. – Anam deyirdi ki, onlar iki bacı, bir qardaş idilər... ... ... ... – Həəəə, bacısının adı Gülcahan idi, indi yadıma düşdü! Gülcahan idi! – oğlan yeni bir şey kəşf edibmiş kimi dik atıldı. Elə Qüdrətov da az sevinmədi. Əslində gözlədiyi cavabı almışdı. Amma doğru yolda olduğuna əmin olub, bir anlıq rahatlıq hissi keçirdi. İndi artıq o, dəqiq bilirdi ki, bu oğlan həmin gündəliyi yazan Aytəkinin doğma əmisi oğludur. Onun bacısının adının Gülcahan, atasının adının Soltan olması bunu bir daha təsdiq edirdi. Amma təcrübəli əməliyyatçı çətinliklə tapdığı bu adamdan bu qədər az məlumat almaqla kifayətlənmək istəmirdi. Aytəkinin sağ və ya ölü olması haqqında isə hələlik dəqiq bir fərziyyəsi yox idi. Buna görə də oğlanı nəzarət altında saxlamağı düşünərək, nəhayət, ayağa qalxdı: – Həsrət, sən hələlik bizim himayəmizdəsən. Burada qalacaqsan. Məsləhət görürəm ki, vacib lazım olmayanda evdən kənara çıxma. Yemək-içməyini və siqaretini də 154 artıqlaması ilə verəcəklər, çalış siqaretini də azalt. Sonra da yavaş-yavaş tərgidərsən. Danışdıq? – Yaxşı. Amma siz demədiniz axı kimsiniz? Heç üzünüzü də görmədim. – Buna ehtiyac yoxdur, - evi tərk etmək üzrə olan Qüdrətovun ümidverici səsi eşidildi. Oğlanın başı üstündə dayanan Tahirə isə işarə etdi ki, bir azdan gözlərinə bağladığı qara parçanı aça bilər. 155 22. Əsirlikdən əsirliyə... Arpa çayı aşdı-daşdı, Sel Saranı aldı qaçdı. Sara gözəl, qələm qaşdı, Apardı sellər Saranı. ... .... Düyünü tökdüm qazana, Qaldı uzana- uzana. Qismətmiş qəbir qazana Apardı sellər Saranı, Bir ala gözlü balanı. Bu həzin xalq musiqisinin səsinə oyandım... Musiqi o qədər pəstdən oxunurdu ki, yarıyuxulu vəziyyətdə layla dinləyir kimi yerimdə mürgü vurmaq istəyirdim. Əslində, girov düşdüyümdən bəri Azərbaycan xalq musiqisi eşitmirdim desəydim, yalan olardı. Erməni dığaları hər dəfə əylənəndə, oynayanda öz musiqiləri adlandırdıqları Azərbaycan xalq mahnılarına qulaq asırdılar. Hətta bir dəfə Vaskanyan həmişəki işini yerinə yetirmək istəyəndə xalq mahnımız olan “Sarı gəlin” mahnısını qoymuşdu. Onun bu musiqini bilərəkdən qoyması aydın idi: məni vəhşiyə döndərmək və bundan zövq ala-ala kamına çatmaq. Desəm ki, mən daima 156 mübarizə aparır, onu yaxın buraxmaq istəmirdim, düzgün olmazdı. Daha yorulmuşdum. Get-gedə taleyimlə barışırdım. Samirənin dediyi kimi, bir dəfə heç bir hərəkətinə reaksiya vermədiyim üçün o, ehtirasını içində boğmuşdu. O qədər çılğınlaşmışdı ki, hirsindən ehtiras belə ondan üz döndərmişdi. Bu tipdə insanlar cinsi əlaqədən zövq almaq üçün manyaka çevrilirlər. Qarşısındakı müqavimət göstərməyəndə heç nə edə bilmir, bundan da dəliyə dönürlər. Vaskanyan da belələrindən idi. Məni o qədər döymüşdü ki, huşumu itirmişdim, gözümü açanda özümü donuz tövləsində tapmışdım. Onun həzz alması həmişə alınmırdı. Bu onun kişilik problemi idi. Buna görə də o, adətən, başqa ermənilərin yanında girovlarla cinsi əlaqədə olmaqdan yayınırdı. Problemini kimlərinsə bilməsi onu qorxudurdu. Qorxduğu üçün də ehtirası gizlənirdi. Hətta hiss edirdim ki, o, cinsi əlaqədə olanlara baxaraq daha çox zövq alırdı. O, əsl heyvan xarakterli insan tipi idi. Əslində heyvanda da olan sahiblənmək hissi ona yad idi. İstənilən bir kişi qadınına sahiblənər, onu kiməsə təqdim etməzdi. Dəxli yoxdur, bu, fahişədir və ya sevgilisi. Bu, insan övladının xislətindədir. Hətta kənddəki xoruzlar belə toyuğunun başqa bir xoruzla yaxın olmasına icazə vermir. Amma bu Vaskanyan üçün heç bir fərqi yox idi... Mən ona məxsus idim. O da mənim razılığım olmadan sahibim idi. Sözünün keçərliliyini, vəzifəsinin sanbalını nəzərə alsaq, o məni kimsəyə təqdim etməyə bilərdi, buna gücü də çatardı. Amma o, manyak idi. Gülcahan daha qəşəngdir,- deyə-deyə, həm özü, həm də başqaları bizi zorlayırdılar. O da bundan zövq alırdı. Onun istədiyi kimi olmağım üçün həmişə yeni bir şey tapırdı. “Sarı gəlin” musiqisinin sədaları altında mənə təcavüz etmək istəməsi isə mənə girov olduğum müddətdə vurulan ən iyrənc zərbə idi. Heç Həyatın itlə cinsi əlaqəyə məcbur Yüklə 1,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|