faydalı beynəlxalq əmək bölgüsünə kömək edir, bütün ölkələrin real mi l l i
məhsulunu potensial olaraq xeyli artınr və bütün Үсг kürəsində həyat
səviyyəsinin yüksəldilməsinə imkan yaradır.
Proteksionist tərəfdarları (F.List, A.Hamilton, Ç.Kcri, C.Keyns) isə ö/
fıkirbrini ənənəvi təşəkkür tapmış iqtisadi durumu saxlamaq. yeni yaranan
milli sənaye sahələrini qorumaq, dövlət büdcəsinin gəlirlərini artırmaq,
dempinqi məhdudlaşdırmaq, ölkənin müdafiə qabiliyyətini lazımi səviyyədə
saxlamaq və s. xarici iqtisadi fəaliyyətin dövlət tərəfindən tənzimlənməsi
zərurəti ilə əsaslandırırlar.
Dünya təcrübəsi göstərir ki. fritrederçiliyin yuxarıda söylənilən kimi
müsbət səciyyələndirilməsi və ideallaşdırılmasına baxmayaraq, bu ideya heç
də həmişə gözlənilən ümidləri doğrultmayıb. Təkcə xarici ticarət siyasəti
XX əsrdə ticarət və proteksionizm idealarının hər biri bir neçə dəfə müxtəlif
müvəffəqiyyətlə iqtisadi fikirdə üstünlük əldə etmişlər.
Qeyd etmək lazımdır ki, son dövrlərə qədər xarici ticarət siyasətinin
ə
sas forması kimi proteksionizm çıxış edirdi. Azad ticarət siyasəti yalnız
bəzi hallarda tətbiq edilirdi. Onu da göstərmək lazımdır ki, proteksionizm
xarici ticarət siyasətinin bir forması olmaq etibarı ilə öz təkamül prosesində
üç mərhələdən keçmişdir:
- “Azad” rəqabət dövrü;
- nhisar dövrü;
- Müasir dövr;
Azad rəqabət dövründə təsdiq edilən proteksionizm bir qayda olaraq,
zəif inkişaf etmiş yaxud rəqabətqabiliyyətli olmayan sahəsinin xarici
rəqabətdən qorunmasına yönəldilirdi. ri inhisarların meydana çıxması ilə
(XIX əsrin sonu XX əsrin əvvələri) əlaqədar olaraq proteksionizm
siyasətində keyfiyyətcə yeni istiqamət formalaşmağa başladı. Başqa sözlə
xarici ticarət siyasətində yeridilən himayədarlığın obyekti dəyişdi. Yəni,
artıq geri qalmış sahələrin deyil inkişaf etmiş və daha çox inhisarlaşmış
fəaliyyət sferasının mühafizə həyata keçirilməyə başladı. Göstərilən
yönümlü siyasətdə əsas məqsəd ondan ibarət idi ki, güclü himayə altında
olan sahələrinin vasitəsilə daxili bazardan yüksək qiymətlərin tətbiqi
hesabına ionhisarçı gəlir əldə etmək və buna əsaslanmaqla dempinqdən
yararlanmaq vasitəsi ilə xarici bazarlardan rəqibləri sıxışdırıb çıxarmaq!
Məhz bununla əlaqədar olaraq, bir sıra tədqiqatçılar qeyd edilən səpgili
siyasəti təcavüzkar siyasət yaxud ifrat proteksionizm adlandırmışlar.
Təkamül prosesində proteksionizm özünün ilkin yaranma formasından
mahiyyətcə fərqli istiqamətdə əhatə edən yeni məna çalarları kəsb etməyə
başlamışdır. Belə ki, hal-hazırda proteksionizmin 4 növü mövcuddur:
- Selektiv proteksionizm (bu halda himayədarlıq məzmunu daşıyan
ticarət siyasəti ya ayrıca götürülmüş bir ölkəyə, ya da bir məhsula
istiqamətlərnir);
- Saha proteksionizmi (konkret bir sahənin, məsələn, kənd
təsərrüfatı sferasının (aqrar proteksionizm) xarici rəqabətdən
mühafizə);
- Kollektiv proteksionizm (iqtisad inteqrasiya bloku, yaxud
çoxtərəfli müqavilələr əsasında yaradılmış ölkələr birliyi);
- Gizli proteksionizm (daxili iqtisadi siyasət metodlarından istifadə
etməklə həyata keçirilir).
Bunlardan hər hansı birinin seçimi isə sırf apesifik səciyyə daşımaqla
konkret şəkildə götürülmüş hər hansı bir ölkədə mövcud olan vəziyyətdən
birbaşa asılılıqdadır.
Eyni zamanda qeyd edilməlidir ki, xarici ticarət siyasətinin həyata
keçirilməsində dövlət tərəfindən ödəmə mexanizminə daxil edilən
məhdudiyyətlər də gizli proteksionizm əhatə dairəsinə aiddir.
- dxal depozitləri;
- Valyuta məhdudiyyətləri;
- Kapitalın daxili və ixracının dövlət tənzimlənməsi və s.
Qeyd etmək lazımdır ki, xarici ticarət siyasətində müxtəlif yönümlü
subyektlərin mənafeləri çulğalaşır. Buna görə də, müasir xarici ticarət
siyasəti əslində bütövlükdə beynəlxalq iqtisadi münasibətlər kompleksində
baş verən proseslərin daxili məntiqinə uyğun şəkildə milli iqtisadi və siyasi
amillərin qarşılıqlı təsirindən formalaşan mürəkkəb sistemdir. Dünya
iqtisadiyyatında gedən və getdikcədə güclənən qloballaşma prosesi
genişlənən inteqrasiya prosesləri nəticə etibar ilə xarici ticarət siyasətinə
son dərəcə güclü təsir göstərmək iqtidarındadır.
Dünya təsərrüfat sistemində yaranmış müasir şərait, xüsusilə,
beynəlxalq iqtisadi inteqrasiyanın yüksələn xətti sürətli inkişafı, ölkələrin
qarşılıqlı iqtisadi asılılıqlarının güclənməsi, transmilli korporasiyaların
dünya iqtisadiyyatında rolunun artması, dünya bazannda rəqabətin
güclənməsi və s. müxtəlif iqtisadi nəzəriyyələrin xarici iqtisadi fəaliyyətin
tənzimlənməsinə münasibətdə irəli sürdüyü bu və ya digər mülahizələrə
diqqətlə və yaradıcı yanaşmanı tələb edir. Belə ki, müasir dövrdə dünya
təsərrüfat sistemində baş verən köklü keyfiyyət dəyişiklikləri nəticəsində
beynəlxalq ticarət-iqtisadi əlaqələr mürkkəb və dinamik bir sistemə
çevrilmiş və bıı sistemin ayrılıqda hər bir ölkədə milli iqtisadiyyatın
inkişafına təsiri də xeyli güclənmişdir. Müasir dövrdə hər hansı bir ölkədə
milli iqtisadiyyatın formalaşması və onıııı dinamik tarazlı inkişafının tomin
olunması məqsədyönlü xarici iqtisadi siyasət aparılmasını, başqa sözlə,
xarici iqtisadi fəaliyyətin dövlət tərəfindən tənzimlənməsini nəzərdə tutur.
Bu, zəif inkişaf etmiş və milli iqtisadiyyatını yenicə formalaşdıran
MDB ölkə lə ri üçün böyük əhəmiyyət kəsb edir. Belə ki, müasir şəraitdə
inkişaf etməkdə olan zəif, gənc ölkələrin sənayesi onların gcridə qalmış
ə
yalət «status»unun saxlanılmasına xidmət edən xarici roqabətin
hücumlarından, о cümlədən dempinq şəraitindən qorunmağa sadəcə olaraq
məcburdurlar. Ən azı ona görə ki, hər hansı bir məhsulun istehsalında
rəqabət üstünlüyünə nail olmaq üçün müəyyən vaxt lazımdır ki, bunu da
azad ticarət mövcud olduğıı halda müasir rəqabət şəraitində əldə etmək
mümkün deyildir. Azad ticarət tərəfdarlarının məhz proteksionist siyasətin
köməyilə formalaşma dövrünü keçirərək inkişaf etmiş və dünya bazarında
Dostları ilə paylaş: |