Vaqif Məmmədov xatirələrdə
102
Məni də qəhər boğdu və gözlərim yaş içində oynamağa
başladı. Bu ağrını Səbuhi balamızın ruhundan qopartmaq üçün
özümdə təpər tapdım:
– Ağlama, ay bala, ağlama! Taleyi belə imiş. – Bir qədərdən
sonra isə. – Dəfni haçandı?-soruşdum.
– Bu gün saat 03-də.
– Hardan götürüləcək?
– Mehdiabaddan-bizim evdən.
Şair dostum Tariyel Ümidə zəng elədim.
Getdik Səbuhigilə. Yarım saatdan sonra cənazəni həyətdən
çıxardanda tabutun altında olan Səbuhiylə göz-gözə gəldik. Elə
bil atasının ən yaxın beş-altı dostundan birini də görəndə ürəyi
az da olsa təskinlik tapdı.
Naxçıvanda doğulub, Naxçıvanda yaşayıb-yaradan Vaqif
müəllim Bakıda dünyasını dəyişdi. Onu doğma Şərura – Sədərə-
yə aparmadılar. Demə, Sədərək elə burda-Bakının özündəymiş.
Nəinki özündəymiş, hətta bir deyil, bir neçəymiş. Əlbəttə “Sədə-
rək” Ticarət Mərkəzini nəinki ölkəmizdə, hətta sərhədlərimizdən
kənarda belə tanıyırlar. Amma bilməzdim ki, “Sədərək” adlı
gorgah evi də varmış, yəni “Sədərək qəbiristanlığı”. Tariyel
Ümidlə gedib biz də öz gözümüzlə gördük – böyük bir elat
yatırmış bu qəbiristanlıqda.
Vaqif müəllimi də doğmalarının arasında-özündən əvvəl
Bakıda rəhmətə getmiş qardaşı Müşfiqlə anasının yanında torpa-
ğa tapşırdıq.
Nə yaşı vardı ki?! Yetmişi görə bilərdi, səksəni görə bilərdi,
lap doxsanı da görərdi. Səxavət əli varmış-qalan ömrünü bizə-
övladlarına, ailə üzvlərinə, dostlarına əmanət edib getdi. Nə
dalınca su atmaq oldu, nə xeyir-dua vermək oldu, nə də “yaxşı
yol!” demək. Bir el bayatısındakı kimi:
Elə getdi...
Qarışdı selə getdi.
Tükənməz çörək alıb,
Qurtarmaz yola getdi!
Vaqif Məmmədov xatirələrdə
103
Şəhla Şirəliyeva
NDU “Jurnalistika və dünya
ədəbiyyatı” kafedrasının müdiri,
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru
XATİRƏLƏRDƏ YAŞAYAN GÖZƏL İNSAN
Həyatda müəllim çoxdur. Lakin əsl müəllim, həqiqi müəl-
lim, bütün mənəviyyatı və varlığı ilə sənətinə ürəkdən bağlı
olanlardır. Tələbələri tərəfindən sevilən, hörmət və ehtiramla
yad edilən həqiqi müəllimlərdən biri də Vaqif müəllim haqqında
keçmiş zamanda danışmaq mənim üçün nə qədər çətin olsa da,
buna məcburam. Həyatın öz qanunları var. Lakin, məncə, insan-
lar ölmür, yalnız dünyasını dəyişir. Kimisi xeyirxah, nəcib, yara-
dıcı əməllərilə insanların yaddaşında xoş xatirələrdə yaşayır,
kimisi isə “qara torpağa tapşırılan” anda unudulur. Və təbii ki,
gözəl, mənəviyyatı təmiz bir insanı itirəndə daxildəki göynərti-
miz, ağrımız daha böyük olur. Vaqif müəllim bizi göynədə-
göynədə xatırlanan insanlardandır.
Vaqif Məmmədov onu tanıyanların yaddaşında yorulmaz,
təşəbbüskar və bacarıqlı redaktor, savadlı, qayğıkeş, tələbkar bir
müəllim, vətənpərvər bir şair, təmiz qəlbli, səmimi bir insan
kimi qalmışdır. O, təvazökarlığı, təmkinliyi, sadəliyi ilə hamının
dərin hörmətini qazanmışdı. Onun köksündə vətəni və xalqı ilə
döyünən bir ürək var idi. O ürək həmişə xalqının sevinci ilə
sevinmiş, kədəri ilə kədərlənmişdi. Ömrünün yarım əsrə yaxını-
nı söz sənətinə, poeziyaya həsr etmiş, ədəbiyyatın müxtəlif
janrlarında dəyərli sənət nümunələri yaradan Vaqif Məmmədo-
vun yaradıcılığına nəzər salsaq, bunun bir daha şahidi olarıq.
Onun prinsipiallığı, bacarığı incə qəlbli şair ruhu ilə qələmə
aldığı əsərlərində bütün parlaqlığı ilə üzə çıxmışdır.
Azərbaycan mətbuatındakı xidmətlərinə görə Naxçıvan
Muxtar Respublikasının “Əməkdar mədəniyyət işçisi” fəxri adı,
Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin “Qabaqcıl təhsil
Vaqif Məmmədov xatirələrdə
104
işçisi” döş nişanı ilə təltif edilmiş Vaqif Məmmədov eyni
zamanda, Naxçıvan Dövlət Universitetinin nəzdində yaradılan
“Qeyrət” nəşriyyatının direktoru olmuşdur. Fəaliyyətə başladığı
ilk gündən etibarən bu nəşriyyatın bütün ağırlığını çiyinlərində
daşıyan Vaqif müəllim ömrünün son günlərinədək bu mətbəəyə
rəhbərlik etmişdir.
“Qeyrət” nəşriyyatı və Vaqif Məmmədov
adları universitetdə daim birlikdə çəkilmişdir. Burada çalışdığı
illər ərzində təkcə universitetin mətbu orqanlarına, “Fikir” infor-
masiya bülleteninə, “Elmi əsərlər” jurnalına deyil, eyni zaman-
da, Sədərək Rayon İcra Hakimiyyətinin orqanı olan “Oğuz
yurdu” qəzetinə (2000-2008-ci illər) də redaktorluq etmişdir.
Vaqif Məmmədov “Jurnalistika və dünya ədəbiyyatı” kafed-
rası yarandığı gündən nəşriyyat işi ilə əlaqəli dərsləri mükəmməl
tədris etmiş, tələbələrin sevimli müəllimlərindən olmuşdur.
Kafedra əməkdaşları içərisində həmişə məsuliyyəti və dəqiqliyi
ilə seçilmişdir. Kafedramızın bütün iclas, tədbir və müzakirə-
lərində çox fəallıqla iştirak edən Vaqif müəllim əməkdaşlarımı-
za daim örnək olmuşdur.
Vaqif müəllim həm kafedramızın əməkdaşı olduğundan,
həm də qonşu otaqlarda oturduğumuzdan yoxluğunu daha çox
hiss edənlərdən biri də mənəm. Hər gün işə gələndə universitetin
I mərtəbəsinin foyesində ilk qarşılaşıb salamlaşdığım insan,
məhz Vaqif müəllim olurdu. Son zamanlar hündürboylu, ağ
saçlı, həmişə çox səliqə ilə geyinmiş, üzündə nur olan bu insanla
tez-tez müəyyən problemlər, yerinə yetirəcəyimiz işlərlə bağlı
söhbət edib qısaca dərdləşmək, artıq adət halını almışdı. Vaqif
müəllim mənim yaddaşımda əqidəli, düzgün, məsuliyyətli, sadə,
eyni zamanda sağlam, gümrah, hər gün işinin başında olan bir
insan kimi qalıb. Onun qəfil xəstəliyi və ölümü bizlər üçün çox
gözlənilməz oldu. Çünki, biz heç vaxt onun səhhətində hər hansı
bir problemin olduğunu hiss etməmişdik. Bəlkə də qüruru,
qətiyyəti ilə fərqlənən Vaqif müəllim xəstəliyini bizlərə hiss
etdirməmişdi.
Çox təəssüf ki, iki günlük müayinə üçün Bakıya gedən se-
vimli, unudulmaz müəllimimizi yenidən görmək bizə nəsib ol-
Dostları ilə paylaş: |